Morgunblaðið - 18.12.2015, Qupperneq 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. DESEMBER 2015
✝ Thelma ÓskÞórisdóttir
fæddist á sjúkra-
húsinu á Selfossi
20. ágúst 2000. Hún
lést á Barnaspítala
Hringsins 7. desem-
ber 2015.
Móðir Thelmu er
Björg Hjördís
Ragnarsdóttir, for-
eldrar hennar eru
Sigurveig Björns-
dóttir og Ragnar Tómasson.
Fósturfaðir Thelmu er Björgvin
Gíslason, foreldrar hans eru
Margrét Traustadóttir og Gísli
Freysteinsson. Faðir Thelmu er
Þórir Guðjón Ágústsson, faðir
Þóris er Ágúst Eiríksson og
fósturmóðir Erla Sigurgeirs-
dóttir. Móðir Þóris er Jónína
Aðalsteinsdóttir. Hálfsystir
Thelmu er Regína Lind Magn-
úsdóttir og fóst-
ursystkini eru
Sunna Mjöll Magn-
úsdóttir og Guð-
finnur Snær Magn-
ússon.
Thelma bjó
fyrsta æviárið sitt í
Hveragerði með
móður sinni og
fyrrverandi eig-
inmanni hennar,
Magnúsi G. Guð-
finnssyni. Þau fluttu til Reykja-
víkur árið 2001 og bjuggu þar
saman þar til móðir Thelmu og
Magnús slitu samvistir árið
2010. Frá 2012 bjó Thelma Ósk
með móður, systur og fóstur-
föður, Björgvini Gíslasyni, í
Grafarholti i Reykjavík.
Thelma verður jarðsungin frá
Fossvogskirkju í dag, 18. desem-
ber 2015, kl. 13.
Elskulegi engillinn minn,
sorg mín yfir því að þurfa að
kveðja þig aðeins 15 ára gamla
er ólýsanleg. Þú komst inn í líf
mitt óvænt árið 2000 og ger-
breyttir lífi mínu til hins betra,
elsku ástin hennar mömmu. Ég
er svo þakklát fyrir að hafa
fengið þig inn í líf mitt. Þú
varst mikill gleðigjafi og heill-
aðir alla sem þú kynntist. Þú
varst alltaf brosandi, hlátur-
mild, lífsglöð og með óendan-
lega létta lund. Þú þurftir að
ganga í gegnum svo margt
vegna veikinda þinna, elsku fal-
lega stelpan mín, og mamma
óskaði sér svo oft að fá að
skipta við þig og taka yfir til sín
allan þann sársauka og óþæg-
indi sem þú þurftir svo oft að
þola.
Þegar þú fæddist varstu
mjög veik og þurftir að vera á
vökudeild Landspítalans í tvo
mánuði eftir fæðingu, og oft
fengum við að heyra að lífslíkur
þínar væru ekki miklar vegna
sjúkdómsins sem þú fæddist
með. Ég var því þakklát fyrir
hvert ár sem ég fékk með þér
og ég naut hverrar einustu mín-
útu sem við eyddum saman. Þú
varst svo dugleg og skemmti-
leg, elsku Thelma mín, og
mamma var svo stolt af þér. Þú
greindist einnig með einhverfu
og því var spáð að þú myndir
líklega ekki læra að tala, en viti
menn, þú byrjaðir að tala
þriggja ára og samkjaftaðir
ekki eftir það.
Svo var því spáð að þú næðir
sennilega ekki að læra að lesa,
en þú varst orðin læs átta ára
gömul og árið 2010 fékkstu ís-
lenskuverðlaun menntaráðs fyr-
ir framfarir og góðan árangur í
lestri. Minningarnar sem ég á
um þig, elsku Thelma mín, eru
óteljandi og allar svo fallegar
og góðar, jafnvel þær minning-
ar sem ég á um þig þegar þú
áttir erfitt og varst veik. Það
var með ólíkindum hvað þú
varst alltaf sterk og jákvæð
þegar þér leið illa og það var
alltaf stutt í húmorinn og hlát-
urinn. Þú elskaðir tónlist og ég
gleymi aldrei öllum stundunum
okkar sem við sungum saman
og hlustuðum á falleg lög og
það má segja að nánast öll
barnalög sem til eru minni mig
á þig, elsku gullið mitt. Þú varst
ekki mjög mikil félagsvera en
þú heillaðir alla sem þú hittir
með því að vera einlæg,
skemmtileg, lífsglöð og hrein-
skilin.
Þú varst svo falleg persóna,
vildir öllum svo vel og varst svo
blíð og góð. Þú varst engillinn
minn og núna ertu engill á
himnum. Ég elska þig svo heitt,
elsku besta, fallega og yndis-
lega Thelma mín. Sál mín verð-
ur aldrei sú sama eftir að hafa
misst þig úr lífi mínu, það er
stórt skarð í mínu hjarta og
hjarta allra þeirra sem voru svo
heppnir að fá að kynnast þér.
Söknuðurinn sem ég ber er svo
sár núna en ég veit að þú ert
hér með okkur, ástin mín, og
ert núna að gæta okkar hér á
jörðu sem eftir erum og veita
okkur styrk. Svo er ekki spurn-
ing að þú ert að gleðja alla þá
hinum megin við móðuna sem
þú þekkir þar.
Núna ertu ekki lengur veik
og þarft aldrei aftur að fá æða-
legg. Nú ertu frjáls, elskan mín.
Hvíldu í friði, litli engillinn
minn, og mamma mun sjá þig
aftur þegar minn tími til þess
að kveðja kemur. Kveðja,
mamma.
Elsku besta systir okkar.
Thelma snerti svo við okkur öll-
um með brosinu sínu, ástinni
sinni, hlátri, húmor, kærleik,
söng, ákveðni og sögum sem
voru oft ekki nema ein setning
en þær eiga allar stað í hjörtum
okkar og bros.
Við erum svo þakklát fyrir
þig elsku engillinn okkar, við
sitjum hlæjandi og grátandi að
tala um þig, þegar þú tókst nef-
ið okkar og „límdir“ það svo aft-
ur á í fíflalátum, eða þegar þú
ákvaðst að taka bumbuna frá
stóru syss og vildir ekki henda
henni í ruslið, heldur límdir þú
hana aftur á mig, mér til mik-
illar ánægju.
Thelma kunni svo mörg leik-
rit utan að og hún var dugleg
að fara með þau og kenna okk-
ur næstu línu svo við gætum
farið með þau með henni og gat
hún sýnt endalausa þolinmæði
þegar enginn vissi næstu línu
eftir margar „æfingar“. Hún
var líka mjög hrifin af tónlist og
hún var trommuleikarinn, hún
kunni líka að spila á píanó og
kenndi hún okkur að spila Góða
mamma mjög snemma.
Thelma var og er ljósið okkar
í myrkrinu. Hún var svo sterk
og hugrökk í erfiðleikum, hún
er ofurhetjan okkar.
Thelma heillaði alla þá sem
voru svo heppnir að fá að kynn-
ast fallega hjartanu hennar og
persónuleika, var hún svo góð
við allt og alla en ætlaðist aldrei
neins til baka.
Við erum svo rík af minn-
ingum um systur okkar, og þær
lifa alla tíð.
En þetta er ekki nema ¼ af
því sem Óskin okkar var og er í
hjörtum okkar og minningu.
Hve langt sem er á milli okk-
ar og hversu mjög sem lífið hef-
ur breytt okkur, þá eru tengsl
okkar órjúfanleg. Þú verður
alltaf sérstakur hluti af lífi okk-
ar, elsku systir okkar.
Þú lifir alltaf hjá okkur, eng-
ilinn okkar. Við elskum þig. Þín
systkini,
Sunna Mjöll og Guðfinnur
Snær Magnúsarbörn.
Thelma var besta persóna
sem hægt var að finna. Þrátt
fyrir að hún glímdi við miklil
veikindi lét hún það ekki buga
sig, hún var sterk, hugrökk,
mikill gleðigjafi og falleg bæði
að innan og utan. Hún gerði allt
sem sem hún gat til að halda
manni glöðum og kátum. Hún
var líka svo skemmtilega hrein-
skilin að hún sagði fólki að það
væri stranglega bannað að
reykja, henni fannst það svo
ógeðslegt. Thelma sagði einnig
að fólk mætti ekki drekka
áfengi því það væri svo óhollt
og kók því það væri svo vont
fyrir tennurnar. Hún var mikið
fyrir reglur.
Thelma átti ekki í neinum
vandræðum með að segja skoð-
un sína. Stundum vildi hún ekki
hafa margt fólk í kringum sig
og þá spurði hún fólk hvort það
ætlaði ekki að fara að drífa sig
heim. Við Thelma vorum miklar
vinkonur og ég elska hana og
sakna hennar mjög, mjög mikið.
Kveðja,
Regína systir.
Thelma Ósk kom sem sól-
argeisli inn í líf okkar fyrir
fimmtán árum. Strax daginn
eftir fæðingu kom í ljós að eitt-
hvað var að því hún var svo
óvenju máttlítil. Rannsóknir
leiddu í ljós að hún var með
efnaskiptasjúkdóm. Hún var því
alltaf á sérfæði sem hún nærð-
ist á í gegnum magasondu.
Thelma var á þriðja ári greind
með einhverfu og var það ekki
til að auðvelda henni tilveruna.
Þegar árin liðu kom í ljós hjá
henni nýrnabilun af völdum
efnaskiptasjúkdómsins. Hún
varð því máttminni en önnur
börn og hreyfigetan minni,
henni þótti þó gaman í sundi og
fór oft með fjölskyldunni í sund.
Hún var mjög tónelsk og söng
fjöldann allan af lögum og
kunni textann við þau öll. Hún
hafði gaman af teiknimyndum
og horfði mikið á þær, einnig
hafði hún sérstakt dálæti á
„Strákunum“ og hló mikið að
þeirra bröndurum og sketsum.
Sveppi var hennar uppáhald að
hinum strákunum ólöstuðum.
Þrátt fyrir veikindi sín var
Thelma Ósk alltaf glöð og já-
kvæð. Hún bar sjúkdóminn með
einstakri þolinmæði og þraut-
seigju og kvartaði sjaldan. Þeg-
ar hún kom til okkar um helgar
kallaði hún alltaf: „Hæ ég er
komin, eigum við ekki að gera
eitthvað skemmtilegt?“ Með
miklum söknuði kveðjum við
okkar ástkæru sonardóttur. Það
voru forréttindi að kynnast
þessari yndislegu stúlku og fá
að hafa hana hjá okkur. Við er-
um þakklát fyrir þann tíma sem
við áttum með henni þótt hann
hafi verið allt of stuttur. Hvíl í
friði elsku barn.
Erla amma og Ágúst afi.
Ég vil með örfáum orðum
minnast okkar yndislegu
Thelmu Óskar, sem var tekin
frá okkur allt of fljótt.
Ég var svo lánsöm að fá að
kynnast henni og systur hennar
þegar þær komu inn í fjölskyldu
okkar fyrir rúmum þremur ár-
um er móðir þeirra hóf sambúð
með syni okkar hjóna.
Hún var einstakt barn, sem
lýsti upp heimilið þegar hún
kom í heimsókn. Og svo eru það
gullkornin hennar sem fengu
mann til að hugsa.
Til dæmis var hún eitt sinn í
heimsókn er hún segir við mig:
„Margrét, eigum við ekki bara
að syngja Guttakvæði?“ og ég
varð við því og við sungum há-
stöfum. Hún var með textann á
hreinu og lagviss var hún. En
þetta kom allt til út af því að við
erum með hund sem heitir
Gutti, en hún vildi ekkert endi-
lega vera of mikið að atast í
honum.
Það sem efst er í mínum
huga í minningunni er ferm-
ingin hennar 24. apríl 2014 í
Langholtskirkju. Er hún eitt
það fallegasta sem ég hef upp-
lifað og var mikil gleðistund
fyrir alla viðstadda.
Alltaf var hún fyrst til að
spyrja „hvað er í matinn?“ þó
svo að hún borðaði ekki venju-
legan mat. Svo var alltaf of-
arlega í hennar huga gamlárs-
kvöld hjá Kela, Guðrúnu og
Óliver.
Hún talaði alltaf um það
reglulega. „Hvenær förum við í
Réttarheiði 14 að horfa á
sprengjurnar?“ Samt var hún
hálfhrædd við þær og höfðum
við það þannig, að ég var með
henni inni að horfa. Hún var
með eyrnaskjól, en þurfti samt
aðeins að taka þau af og hlusta
öðru hvoru.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eiríksson)
Elsku Hjördís, Björgvin,
Regína, Þórir, ömmur, afar og
fjölskyldan öll. Ég og Gísli vott-
um ykkur okkar dýpstu samúð.
Megi Guð styrkja ykkur í sorg-
inni.
Margrét Sólveig
Traustadóttir.
Nú skilur leiðir, elsku litla
ljósið hans frænda. Það mun
aldrei verða hægt að fylla upp í
tómið sem þú skilur eftir í fjöl-
skyldunni, þú varst svo yndisleg
í alla staði og mikið var gaman
að hlæja með þér og áttum við
oft mjög góð og athyglisverð
samtöl sem standa alltaf ofar-
lega í huga mér. Sem dæmi
þegar ég var að útskýra fyrir
þér hvar ég ætti heima. Verð
líka að segja þér hversu heppin
þú varst að eiga svona sterka
og magnaða mömmu sem hugs-
aði svo innilega vel um þig alla
tíð.
Ég mun knúsa þig aftur ein-
hvern tíma, litla ljós. Þinn
frændi,
Björn Ragnarsson.
Elsku Thelma mín, litla ljósið
mitt. Það eru margar minningar
sem koma upp í hugann þegar
ég hugsa um tímana sem við
áttum saman þó svo ég vildi að
við hefðum átt þá miklu fleiri.
Ég man þegar ég fékk fréttir af
því að mamma þín ætti von á
barni og það væri væntanlegt í
ágúst 2000. Var tilhlökkunin
mikil, stóra Didda mín að fara
að eignast barn. Svo komst þú í
heiminn en ég fékk ekki að sjá
þig nema í gegnum gler fyrstu
tvo mánuðina því þú varst á
vökudeild vegna veikinda þinna.
Þú fæddist með afar sjaldgæfan
sjúkdóm sem enginn annar á
landinu er með og var þér vart
hugað líf, en jú – duglega
Thelma varð 15 ára og er ég
svo þakklát fyrir að hafa fengið
þann tíma með þér þó svo ég
hafi viljað fá 115 ár með þér í
viðbót. Við urðum fljótt bestu
vinkonur og í uppáhaldi hvor
hjá annarri alltaf.
Sumarið 2014 komuð þið
systur til mín og voruð í viku
hjá mér, auðvitað fékkst þú að
sofa uppi í hjá frænku og þótti
okkur það ekki leiðinlegt.
Stundum lá ég bara og horfði á
þig og hugsaði hvað ég elskaði
þig mikið, ljósið mitt, og fyrir
þann tíma er ég mikið þakklát.
Þú varst mikill húmoristi og
aldrei var langt í grínið. Sama
hversu lasin þú varst þá gastu
reytt af þér brandarana og
strítt manni aðeins í leiðinni. Þú
varst best í því að fá mann til
að brosa og hlæja, þú varst al-
gjör gleðigjafi. Ég trúi því að
þér líði betur núna og þurfir
aldrei aftur að fara á spítala og
láta stinga þig og sért ekki
lengur veik. Ég kveð þig með
miklum trega, elsku stelpan
mín, og sakna þín alveg óend-
anlega mikið og er mikið tóm-
legt að koma í Þórðarsveig og
heyra ekki hláturinn þinn úr
herberginu þínu, engin Thelma
inni í herbergi að horfa á
Sveppa sinn aftur og aftur. Þú
átt stóran sess í hjarta mínu,
elsku ljósið mitt.
Elsku Hjördís mín, missir
þinn er mikill og finn ég svo
óendanlega mikið til með þér.
Thelma var heppin að eignast
þig sem mömmu og þú heppin
með hana. Dugnaður, æðruleysi
og jákvæðni einkenndi ykkur
mæðgur og voruð þið oft sem
eitt. Ég fyllist stolti þegar ég
segist eiga ykkur sem fjöl-
skyldu.
Dvel ég í draumahöll
og dagana lofa.
Litlar mýs um löndin öll
liggja nú og sofa.
Sígur ró á djúp og dal,
dýr til hvílu ganga.
Einnig sofna skolli skal
með skottið undir vanga.
(Kristján frá Djúpalæk)
Sofðu rótt ljósið mitt.
„I love you … I love you too.“
Kveðja,
Erna Ragnarsdóttir.
Kom vornótt, og syng þitt barn í
blund.
Hve blítt þitt vögguljóð og hlý þín
mund.
Ég þrái þig.
Breið þú húmsins mjúku vernd-
arvængi,
væra nótt, yfir mig.
…
Kom ljúfa nótt
sigra sorg og harm,
svæf mig við þinn barm,
svæf glaumsins klið
og gef mér frið,
góða nótt.
(Jón frá Ljárskógum)
Elsku Hjördís og aðrir að-
standendur, við vottum okkar
innilegustu samúð. Við munum
geyma minninguna um fallegu
Thelmu ykkar. Blessuð sé
minning hennar. Megi Guð og
góðir englar gæta hennar.
Fyrir hönd starfsfólks
skammtímavistunar Álfalandi 6,
Markrún Óskarsdóttir.
Kuldinn hann kemur um jólin
með kolsvarta skugga
krakkarnir kúra í skjóli
hjá kerti í glugga
Vindur já dansaðu vindur
er vetur og kuldi gefa nýjan þrótt
vindur já dansaðu vindur
vertu á sveimi um kalda jólanótt
(Kristján Hreinsson)
Thelmu verður sárt saknað,
enda setti hún mark sitt á hóp-
inn hvenær sem hún kom í fé-
lagsmiðstöðina. Hún var einn af
þeim unglingum sem höfðu já-
kvæð áhrif á félagsmiðstöðvar-
braginn og lýsti staðinn upp.
Ást Thelmu á tónlist, frásagn-
irnar hennar og húmorinn er
nokkuð sem við munum minn-
ast. Hún hafði sérstakan áhuga
á jólalögum og vildi spila þau
allan ársins hring. Thelmu voru
jólalögin svo hugleikin að hún
samdi jafnvel texta um tregðu
annarra til að spila jólalög í
júní.
Hún tók virkan þátt í ýmiss
konar félagsstarfi, en hún hafði
sérstaka unun af söng og var
fyrst til þegar karókí var á dag-
skrá. Þar átti hún mörg uppá-
haldslög, en þó var ekkert
sungið jafn oft og Dansaðu
vindur, sem einnig var síðasta
lagið sem hún söng hjá okkur.
Elsku Thelma, við minnumst
þín með söknuði og gleði. Þér
til heiðurs munum við hér eftir
spila jólalag í júní.
Fyrir hönd starfsmanna og
ungmenna Félagsmiðstöðvar-
innar Öskju,
Andrea Bergmann.
Með tregatár á hvarmi nú kveðjumst
við um sinn.
Í hvammi sumarblóma þig brátt ég
aftur finn,
þar sem ljós og friður nú faðma þína
sál
og fegurðin mun lifa, þitt hjartans
tungumál.
Já, óþarft er að kvíða því er koma
skal,
þín kærir vinir bíða í glæstum himna-
sal.
Meðal þúsund engla nú lífsins ljós
þitt skín,
Já, lýsir eins og stjarna fögur minn-
ing þín.
(Ólafur Þórarinsson.)
Okkur langar að kveðja hana
Thelmu Ósk okkar með þessu
fallega ljóði sem okkur finnst
svo lýsandi fyrir hana. Hún var
nemandi í Öskjuhlíðarskóla,
sem síðar varð Klettaskóli, alla
sína skólagöngu. Thelma Ósk
lýsti upp umhverfið með sínu
fallega brosi og töfrandi per-
sónuleika. Hún var gleðigjafi
með leiftrandi húmor og öllum
þótti vænt um hana, enda kom
hún fram við alla af einlægni og
umhyggju. Hún var í skólakórn-
um, söng eins og engill og kunni
alla texta.
Það var stórkostlegt að fylgj-
ast með Thelmu eftir að hún
reis upp úr erfiðum veikindum
fyrir um tveimur árum.
Með viljann að vopni náði
hún ótrúlegum bata, staðráðin í
að gefast ekki upp. Þó að við
hefðum áhyggjur og vildum
hlífa henni tók hún það ekki í
mál og hélt ótrauð áfram. Eftir
síðustu sjúkrahúsdvöl Thelmu
áttum við von á henni til baka
eins og áður eftir veikindi.
Fregnin af andláti hennar kom
því óvænt og verður hennar
sárt saknað úr skólasamfélag-
inu okkar hér í Klettaskóla.
Við sendum ástvinum hennar
öllum innilegar samúðarkveðjur
og erum þakklát fyrir árin sem
við áttum með henni.
Fyrir hönd starfsfólks og
bekkjarfélaga í 10. bekk Kletta-
skóla,
Helga Garðarsdóttir og
Elísabet Þorsteinsdóttir.
Til minningar um fyrrverandi
nemanda minn Thelmu Ósk
langar mig að rita nokkur orð.
Þegar horft er til baka rifjast
upp góðar minningar af skóla-
göngu Thelmu. Margar hverjar
ylja manni og maður fyllist
gleði og ánægju yfir því að hafa
átt tækifæri á að kynnast henni.
Okkar fyrstu kynni voru á
hennar fyrsta degi í skólanum
þegar hún kom til mín með sitt
fallega bros og sagði: „Hæ, ég
heiti Thelma Ósk.“ Ekki þurfti
meira til að vinna hug minn og
hjarta. Sem nemandi var
Thelma ákaflega dugleg og
sinnti verkefnum sínum vel og
af mikilli jákvæðni og elju. Hún
mætti ávallt með gott skap, var
hjálpsöm ásamt því að vera blíð
og góð. Í 4. og 8. bekk tók
Thelma þátt í helgileik með
skólasystkinum sínum. Í fyrra
skiptið lék hún Maríu mey og í
seinna skiptið lék hún engil.
Þessi hlutverk lýsa henni á
margan hátt vel og segja í raun
meira en mörg orð og er ég afar
þakklát fyrir að hafa kynnst
jafn góðhjartaðri stelpu og
Thelmu Ósk.
Með þessum fáu orðum kveð
ég yndislegan nemanda og um
leið votta ég Hjördísi og fjöl-
skyldu samúð mína.
Kolbrún Petra Sævarsdóttir.
Thelma Ósk
Þórisdóttir
HINSTA KVEÐJA
Elsku frænka okkar,
mikið er sárt að þú sért far-
in frá okkur, en mikið var
gaman að fá að kynnast þér
og eyða tíma með þér. Við
munum aldrei gleyma þér,
elsku Thelma okkar. Bless-
uð sé minning þín.
Saknaðarkveðjur,
Sigurveig Hera,
Anna Rakel og
Ragnar Hólm.