Morgunblaðið - 29.04.2016, Blaðsíða 12
Valgerður Þ. Jónsdóttir
vjon@mbl.is
María Rós Arnfinnsdóttirer nýkomin að vestanþar sem hún var á refa-skytteríi með pabba sín-
um samkvæmt nýjustu færslu henn-
ar á Facebook, þegar við spjölluðum
saman í vikunni. Neðar á síðunni eru
nokkrar myndir af henni með þunga-
rokkssveitunum Vertigo og Raf-
magnað sem hún spilaði með á
Músíktilraunum 2016, annars vegar á
gítar og hins vegar bassa með þeirri
síðarnefndu.
Kollegi minn, mikill tónlistar-
spekúlant, sperrti upp eyrun og
fannst mikið til um spilamennsku
Maríu Rósar. Stelpur á bassa eru
ekki algeng sjón og stelpur í þunga-
rokki ekki heldur, hvað þá svona ung-
ar eins og María Rós, sem verður
nítján ára á árinu.
Veggmyndin á Facebook Maríu
Rósar líkist söguhetjunni í bíómynd-
inni Málmhaus frá 2013, Heru Karls-
dóttur, sem fann sáluhjálp í þunga-
rokki og dreymdi um að verða
rokkstjarna. En María Rós segir að
myndin sé af sér og líka prófílmyndin
þar sem hún er í veiðigallanum og
heldur á bráð sinni, tófu skotinni með
20BR.
Breytti um stíl í 8. bekk
„Mér er stundum líkt við stelp-
una í Málmhaus í útliti og fasi. Þvílíkt
góð bíómynd og trúverðug,“ segir
María Rós, sem aðeins þrettán ára
breytti um ásýnd, lét lita hárið á sér
skærrautt, fór að farða sig á óhefð-
bundinn hátt og klæddist helst ekki
öðru en svörtu.
María Rós skartar enn skær-
rauðu hári, klæðist yfirleitt svörtum
leðurjakka og öðru svörtu og augn-
förðunin er andstæðan við bjart og
sumarlegt eins og tískan boðar jafn-
an á þessum árstíma. Aukinheldur er
hún með lokk í nefinu. Ímyndin er
meira en rokkaraleg. Hún er þunga-
rokkaraleg. Eins og vera ber. María
Rós er þungarokkari og spilar með
þungarokkshljómsveit. En hún er
líka að læra rafvirkjun, búin með þrjú
ár í Iðnskólanum í Hafnarfirði.
Stöldrum fyrst við þungarokkið.
„Ég hef haft áhuga á þungarokki
frá því ég var krakki. Svo fékk ég raf-
magnsgítar, sem var efstur á óska-
listanum, í fermingargjöf frá for-
eldrum mínum.“
Lærði á gítar af YouTube
Fórstu þá í tónlistarskóla?
„Nei, það er svo helvíti dýrt. Ég
skoðaði bara YouTube og lærði þann-
ig að spila á gítarinn. Áhugi minn á
þungarokki jókst enn frekar þegar ég
fór að horfa á myndbönd með Joan
Jett, sem var mikil rokkstjarna í
gamla daga. Krakkar á mínum aldri
þekkja hana kannski ekki, en hún er
enn að og varð strax mitt mesta ædol
og er enn. Algjör stjarna í mínum
huga. Svo held ég líka mikið upp á
Ozzy Osbourne og Zakk Wylde og
gæti nefnt ýmsa fleiri.“
Varstu í bílskúrsböndum á þess-
um árum?
„Fyrst stofnuðum við nokkrar
vinkonur stelpuband og æfðum í bíl-
skúrum hingað og þangað. Fyrir
tveimur árum fékk ég svo minn eigin
bílskúr og æfði þar fyrst með Lotn-
ingu, sem eftir mannabreytingar
breyttist í Vertigo sem ég er núna í.
Við æfum venjulega þrisvar í viku í
tvo tíma eða svo.“
Þinn eigin bílskúr . . . ?
„Pabbi bauð okkur bílskúrinn
sem við eru í núna.“
Að sögn Maríu Rósar hefur
Þungarokkari, refa-
skytta og rafvirkjanemi
Stelpur á bassa eru ekki algeng sjón og stelpur í þungarokki ekki heldur, hvað þá
svona ungar eins og María Rós Arnfinnsdóttir, sem verður nítján ára á árinu.
Hún spilaði með tveimur þungarokkshljómsveitum á Músíktilraunum 2016,
annars vegar á gítar með Vertigo og hins vegar bassa með Rafmagnað.
12 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 29. APRÍL 2016
Síðasta föstudag hvers mánaðar
bjóða Íslenski flautukórinn og Lista-
safn Íslands upp á fjölbreytta tónlist
í hádeginu til þess að vinda ofan af
vinnuvikunni og endurræsa skilning-
arvitin. Yfirskrift tónleikanna í Lista-
safninu kl. 12-12.45 í dag er Andrými
í litum og tónum „Hvítasunnudagur“.
Efnisskráin er á þessa leið: Pablo
De Sarasate – Romanza Andaluza,
Dusan Bogdanovic – Prelude, Maxi-
mo Diego Pujol – Suite Buenos Aires,
Pompeya, Palermo, San Telmo og
Microcentro. Karen Erla Karólínu-
dóttir leikur á flautu og Svanur Vil-
bergsson á gítar. Aðgangur er ókeyp-
is og að tónleikunum loknum býður
kaffistofa listasafnsins upp á
hádegisverðartilboð.
Íslenski flautukórinn og Listasafn Íslands
Andrými í litum og tónum
Flytjendur Karen Erla Karólínu-
dóttir og Svanur Vilbergsson.
Tveir kórar eldri borgara, Kór Fé-
lags eldri borgara í Reykjavík og
Karlakórinn kátir karlar, efna til
söngskemmtunar með yfirskriftinni
Söngurinn yngir og kætir kl. 17 í
dag, föstudag 29. apríl, í Grensás-
kirkju. Stjórnandi er Gylfi Gunnars-
son og Hrönn Þráinsdóttir meðleik-
ari á píanó.
Meðalaldur kórfélaga er 77 ár og
hafa margir sungið með kórum í
áratugi. Efalítið þó fáir eins lengi
og Sveinn Pálsson, elsti félaginn í
Karlakórnum kátum körlum, sem er
92ja ára og á að baki 72ja ára
kórastarf.
Um tvítugt hóf hann kórsöng í
Hvalsneskirkju og hefur síðan
sungið með fjölda kóra, m.a. í
mörg ár með Karlakórnum Fóst-
bræðrum. Auk
þess að syngja
með Karlakórn-
um kátum körl-
um syngur hann
með Söng-
fuglum, Eldri
fóstbræðrum og
Hrafnistukórn-
um, en hann er
nýhættur að
syngja með Gaflarakórnum.
Stefán syngur enn hreinni og
tærri röddu og gera kórfélagar
hans því skóna að söngurinn sé að-
alástæða þess hversu ern hann er
og við góða heilsu. Sjálfur segir
hann daglegar söngæfingar, bæði
sönginn og félagsskapinn, gefa sér
mikið.
Söngskemmtun tveggja eldri borgara kóra í Grensáskirkju
Kórar Kór Félags eldri borgara og Karlakórinn kátir karlar með söngskemmtun.
Sveinn Pálsson
Söngurinn yngir og kætir
Morgunblaðið/Styrmir Kári
Músiktilraunir 2016 María Rós spilaði á bassa með Rafmagnað.
Ég stend á tímum breyt-inga í lífi mínu en bráð-um mun ég fullorðnastog hætta að búa í 40
fermetra stúdentaíbúð og fer í
helmingi stærra slot. Þegar ég
flutti inn á Stúdentagarðana fyrir
þremur og hálfu ári sagðist ég sko
ekki ætla að láta bjóða mér þetta
lengi enda er ég pabbastelpa úr
Laugardalnum. En tíminn líður og
fólk þroskast og þarna er ég enn, í
litlu Sovétríkjunum, sem rekin eru
af Félagsstofnun stúdenta. Í fúl-
ustu alvöru þá mæli ég með því að
allt ungt fólk sem getur byrji að
búa á Stúdentagörðunum því þetta
kennir manni svo fjandi margt. Til
dæmis hvernig maður deilir
þvottahúsi með hundrað full-
orðnum og svona þrjú hundruð
börnum, hvernig er best að bregð-
ast við þegar að rotta gengur
laus í fjölbýli og svo auðvitað
að maður heldur ekki partí á
prófatíma.
Það besta við þetta er
samt hvað maður verður
slæmu, eða öllu heldur
litlu, vanur. Hver einasti
fersentímetri í íbúðinni
minni er með hlutverk og
sinna þeir því vel. Ég veit
að ég mun fá nett víðáttu-
brjálæði í nýju íbúðinni
enda þekki ég ekkert ann-
að, nema auðvitað þegar
ég lifði eins og greifi í
Laugardalnum. Strákurinn
minn þarf nú ekki að fara á stærra
svæði en í biðstofu heilsugæslu til
að fá víðáttubrjálæði, förum ekki
einu sinni fara út í það hvernig
hann hagar sér í IKEA. Á stúd-
entagörðunum lærir maður líka að
meta kraftaverk öðruvísi. Fyrir
mér er það til dæmis tilefni til
þess að þakka Jesú sjálfum Kristi
þegar þurrkari er laus þegar ég
þarf hann. Í nýju íbúðinni verður
þurrkari sem ég á og
stendur mér alltaf til
boða, nema náttúrulega
þegar minn þvottasjúki
sambýlismaður er heima.
Reyndar gæti hann spar-
að sér þurrkaraferðirnar,
honum finnst nefnilega svo
róandi að hengja upp!
En nú er kominn tími til
að kveðja þrönga náms-
mannalífið og segja halló
við lífi sem kjallararotta í
Vesturbænum. Ég býð víð-
áttubrjálæðið hjartanlega
velkomið.
»Fyrir mér er það tildæmis tilefni til þess
að þakka Jesú sjálfum
Kristi þegar þurrkari er
laus þegar ég þarf hann.
HeimurAuðar
Auður Albertsdóttir
audura@mbl.is
Hámarkaðu árangur þinn
Á milli þín og keppinauta þinna, þarf að jafna metin. Að brjóta tímamúra.
Kepptu við þá bestu með Edge 520, GPS reiðhjólatölva sem gefur þér færi á
að keppa við Strava tímakafla í rauntíma og þú sérð um leið árangurinn á skjánum.
Æfingin skapar
meistarann
Ögurhvarfi 2, 203 Kópavogur, sími 577 6000, garmin.is