Norðurslóð - 29.10.1984, Blaðsíða 8

Svarfdælsk byggð & bær

Tímamót
Skírnir
Þann 4. ágúst var skírður Igor (franskur og ísl. ríkisb.).
Foreldrar hans eru hjónin Bernard Ropa, arkitekt og Laufey
Helgadóttir Indriðasonar, listfræðingur. Lögheimili þeirraer
Smáravegur 6, Dalvík, en búsett eru þau í Frakklandi.
Þann 2. ágúst var skírður Tómas Ýmir. Foreldrar hans eru
Óskar Snæberg Gunnarsson og Lena Zacharíasen, búendur í
Dæli.
Þann 1. sept. var skírður Ómar Freyr. Foreldrar hans eru
Sævar Freyr Ingason og Ragnheiður Rut Firðgeirsdóttir,
sem voru gefin saman í hjónaband í Dalvíkurkirkju samadag.
Annan sept. var skírður Eiríkur Birkir. Foreldrar hans eru
Ragnar Harðarson, sjómaður Hrísalundi 6, Akureyri og
Eydís Arna Eiríksdóttir, Böggvisbraut 5, Dalvík.
Þann 2. ágúst var skírð Guörún Hekla. Foreldrar hjónin Jón
Smári Jónsson, bílstj. og Þóra Vordís Halldórsdóttir frá
Melum, Brimnesbraut 1, Dalvík.
Þann 1. sept. var skírð Drífa. Foreldrar hennar eru Jón
Kristinn Gunnarsson, verkstjóri og Elfa Heiðrún Matthías-
dóttir, hjón Sunnubraut 8, Dalvík.
16. sept. var skírð Þórdís Linda. Foreldrar eru Dúi Kristján
Andersen, verkam. og Elísabet Kristín Guðmundsdóttir,
Sunnubraut 1, Dalvík.
Þann 29. september var skírður Steinar, foreldrar Elín Rósa
Ragnarsdóttir og Sigurpáll Kristinsson bílstj. Sunnubraut 6,
Dalvík.
Andlát
Guðrún Friðfinnsdóttir frá Böggvisstöðum, þá elsti íbúi í
Dalvíkurbæ, andaðist á F.S.A. langt komin á 98. aldursárið,
26. júlí. Hún varfæddað Atlastöðum í Urðasókn 14. dagnóv.
mánaðar árið 1886. Foreldrar hennar voru hjónin Friðfinnur
Sveinn Jónsson og kona hans Guðrún Björnsdóttir, er þá
bjuggu á Atlastöðum. Þau bjuggu síðar á Grund í Þorvalds-
dal og þar ólst Guðrún upp hjá foreldrum sínum til ársins
1897, en þá missti hún móður sína og leystist heimilið þá upp.
Guðrún Friðfinnsdóttir fór þá til Helgu frænku sinnar Jóns-
dóttur á Ingvörum ásamt Jónínu systur sinni. Þar var hún um
tveggja ára skeið, en fór þá í Böggvisstaði til þeirra hjónanna
Baldvins Gunnlaugs Þorvaldssonar og Þóru Sigurðardóttur.
Og við Böggvisstaði var svo ævi hennar og lífsstarf bundið til
ársins 1947, er hún fluttist til Dalvíkur til barna sinna.
Þann 20. júní árið 1906 giftist hún manni sínum Lofti
Baldvinssyni á Böggvisstöðum. Þar bjuggu þau miklu
myndarbúi og umfangs miklu, því að bæði var stundaður
búskapur og sjósókn frá Böggvisstöðum og kom það því æði
oft í hlut Guðrúnar að vera bæði húsbóndi og húsmóðir. Loft
mann sinn missti Guðrún þann 20. apríl 1940 og bjó áfram
nokkur ár með aðstoð barna sinna og annarra. Þau Loftur og
Guðrún eignuðust 14 börn. 12 þeirra komust upp og nú eru
lifandi 9 börn þeirra og eru 5 þeirra búsett hér á Dalvík.
Guðrún var mikil mannkostamanneskja og gæðakona.
Börnum sínum og afkomendum var hún mikil og góð móðir
og amma. Hún var vel látin af öllum og sakna þar margir
vinar í stað, er hún er látin. Hún var jarðsungin frá Dalvíkur-
kirkju 3. ág. sl. St. Sn.
Þann 12 ág. s.l. lést á dvalarheimilinu Dalbæ Guðrún
Jónsdóttir frá Miðkoti, sem hefur verið dvalargestur þar svo
að segja frá upphafi. Guðrún var fædd í Miðkoti í Upsasókn
14. okt. árið 1898. Foreldrar hennar voru hjónin Jón
Hansson Baldvinssonar síðasta prests á Upsum og kona hans
Anna Jónasína Björnsdóttir Jónssonar bónda í Syðra-
Garðshorni. Hún var ein sjö barna þeirra Miðkotshjóna og
hin síðasta til að kveðja. Hún ólst upp með foreldrum sínum
og systkinum í Miðkoti til fullorðinsára en mestan hluta
starfsævi sinnar dvaldi hún í Reykjavík og bjó þá alla tíð við
Austurstræti og þangað lögðu leið sína margir sveitungar
hennar, bæði skyldir og vandalausir og reyndi hún, eftir
megni, að liðsinna fólki og greiða götu þess. Hún vann alltaf
hjá sama fyrirtækinu, Vinnufatagerð íslands. Guðrún giftist
aldrei né eignaðist börn, en þó átti hún stóran barnahóp, því
að hún tók miklu ástfóstri við systrabörn sín og afkomendur
þeirra allra. í Reykjavík dvaldist Guðrún heitin til vorsins
1976, en þá fluttist hún til Dalvíkur til Gunnars Arasonar og
konu hans Álfhildar og síðan til Önnu frænku sinnar
Aradóttur og Jóhanns manns hennar. Þá fluttist hún í Dalbæ
er heimilið tók til starfa og þar átti hún heima síðan. Þegar
Guðrún fluttist hingað norður var hún farin að heilsu og
orðin sjóndöpur og varð síðan alblind. Það sakna nú margir
vinar í stað, er Guðrún er gengin. Hún var jarðsett 21. ág.
St.Sn.
Þann 16. ág. s.l. lést á gjörgæslunni á F.S.A. GuðrúnRósa
Arngrímsdóttir vistmaður á Dalbæ. Samkvæmt því, ersegir í
Svarfdælu hinni nýju fæddist þeim hjónunum Arngrími
Jónssyni og Ingigerði Sigríði Sigfúsdóttur dóttir þann 8. febr.
.....þekjan sprengd og brotin niður“.
Framkvæmdir við Dalvíkurhöfti
Hafnarframkvæmdir hafa verið
miklar á Dalvík á þessu ári.
Stálþil hefur verið rekið niður á
93 metra kafla á norðurgarði og
hann breikkaður með nýrri
grjótvörn norðan við hann.
Með þessum framkvæmdum
er allur norðurgarðurinn
klæddur stálþili þó fremst sé
enn gamla þilið, sem orðið er
lélegt. Því þarf íljótlega að
ramma þil alveg fram á enda,
ekki síst þar sem eins meters
misbrúnun er á gamla og nýja
þilinu.
Guðrún Friðfinnsdóttir.
Guðrún Jónsdóttir.
Guðrún Arngrímsdóttir.
Guðrún Magnúsdóttir.
Jóna Jóhannsdóttir.
Framkvæmdir hófust í apríl,
þá var garðurinn breikkaður og
stálþilið rekið niður. Jafnhliða
var gamli steingarðurinn og
þekjan sprengd og brotin niður.
I haust voru síðan steypt tvö
masturshús, grjótvörnin sett,
svo og lagnir fyrir rafmagn og
vatn.
í upphafi var reiknað með að
framkvæmdir sumarsins mundu
kosta 10-11 miljónir króna, en
þó bætt hafi verið við masturs-
húsum og lögnum er álitið að
enn sé kostnaður undir áætlun.
Verkstjóri var Aðalsteinn
Aðalsteinsson frá Hafnarmála-
stofnun og er hægt að fullyrða
að hér hefur verið vel að verki
staðið á allan hátt.
Nú er eftir að steypa þekju á
norðurgarðinn og er vonast til
að hægt verði að gera það næsta
sumar. Þess má geta að Ríkis-
mat sjávarafurða hefur hótað
að stöðva útskipun frá Dalvík
verði ekki sett bundið slitlag á
garðinn.
J. A.
árið 1911. í skírninni hlaut hún nafnið Guðrún Rósa.
Arngrímur í Jarðbrúargerði fórst með hákarlaskipinu
Kjærstine 7. júní árið 1910. Ingigerður móðir hennar hélt
áfram búi í Gerðinu næstu árin, en til hennar kom sem ráðs-
maður Valdimar Jónsson, áður bóndi á Másstöðum syðri.
Árið 1914 fluttust þau í Vegamót og bjuggu þar meðan bæði
lifðu. Guðrún Rósa ólst upp með þeim og varð þeim stoð og
stytta, er fram liðu stundir. Á ungum aldri varð Guðrún fyrir
því slysi að detta á skautum og meiðast. Það leiddi til þess að
taka varð af henni annan fótinn. Það varð henni að sjálf-
sögðu mikið áfall. En þá kom einnig í ljós hversu vel hún var
gerð. Hún gekk til allrar vinnu og sýndi þar mikinn dugnað og
lét ekki sitt eftir liggja. Móður sína missti Guðrún 9. okt 1947.
Þá mun leið hennar hafa legið til Akureyrar og þar vann hún
við karlmannafatasaum í æði mörg ár. Síðan lá leið hennar til
Reykjavíkur og vestur að Núpi í Dýrafirði og síðan aftur til
Dalvíkur. Guðrún giftist aldrei né eignaðist börn, en er hún
var með Svanbjörgu systur sinni vestur í Dýrafirði tók hún að
sér dreng, Sigurð Marinósson er síðar varð fóstursonur
hennar. Hann var hjá henni þar til hann stofnaði sitt eigið
heimili. Þegar dvalarheimilið Dalbær tók til starfa gerðist
Guðrún heitin vistmaður þar og þar átti hún heima til dauða-
dags. Guðrún Rósa var mikil atgerfiskona, frændrækin og
trölltrygg. Hún var tilitssöm og hjálpfús og vellátin af öllum,
sem með henni voru. Hún var jarðsungin frá Dalvíkurkirkju
25. ágúst og hlaut hvílurúm íTjarnarkirkjugarði. St.Sn.
Þann 18. sept. andaðist á F.S.A. GuðrúnMagnúsdóttirí Koti
og er hún fjórða konan með því nafni úr Svarfdælskum
byggðum, sem andast í röð á tæpum tveim mánuðum.
Guðrún var fædd 30. nóv. 1908. Hún giftist manni sínum
Jónasi Þorleifssyni 4. ág. 1935. í Koti hafa þau búið og átt
heima síðan 1936.
Guðrún var fædd í Bakkagerðum íTjarnarsókn. Foreldrar
hennar voru hjónin Magnús Guðmundsson frá Óslandi í
Skagafirði og Ingibjörg Jónsdóttir Halldórssonar ,,læknis“ í
Klaufabrekknakoti. Hún ólst upp með foreldrum sínum og
systrum, en þær voru tvær Ingibjörg á Þorsteinsstöðum og
Gunnlaug á Átlastöðum. Guðiún var kona skapföst og mikil
drengskaparkona. Hún var mjög þrifin og kom vel fyrir.
Óhætt er að segja að hún hafi staðið vel fyrir sínu. Þau hjónin
eignuðust 7 börn, sem öll eru á lífi. Með Guðrúnu er gengin
mikil myndarkona, sem á gott dagsverk að baki. Hún var
jarðsett á Urðum Iaugard. 29. september. Mikið fjölmenni
var við athöfnina og vitnaði það glögglega um þær vinsældir
sem Guðrún og þau hjónin hafa notið meðal sveitunga sinna.
St.Sn.
Þann 19. september andaðist Jóna Júlíana Jóhannsdóttir
húsfreyja að Karlsbraut 16, Hvammi, Dalvík. Hún var fædd á
Skriðulandi í Arnarneshreppi 4. sept. 1913 dóttir hjónanna
Jóhanns Páls Jónssonar og Ónnu Jóhannesdóttur, sem síðast
voru búendur í Hreiðarsstaðakoti, en bjuggu síðast á Dalvík.
Jóna giftist Árna Lárussyni á Dalvík 7. nóv. 1940 og þar
bjuggu þau allan sinn búskap. Þau eiga þrjá syni, Jóhann Pál í
Melbourne í Ástralíu, Guðmund á Dalvík og Óskar á
Akureyri. Tvö börn þeirra önnur dóu á fyrsta aldursári. Jóna
var hin mesta myndar- og gáfukona, eins og hún átti ættir til,
hafði mikið yndi af lestri góðra bóka og bjó yfir miklum
almennum fróðleik. Ennfremur hafði hún mikla ánægju af
ferðalögum, enda þótt hún ætti þeirraekki mikinn kost lengst
af. Fyrir nokkrum árum fór hún þó upp á eigin spýtur í
heimsókn til sonar síns og fjölskyldu hans í Ástralíu. Minntist
hún þeirrar ferðar með mikilli ánægju æ síðan.
Jóna andaðist þann 19. september og var jarðsungin á
Akureyri þann 25. sama mánaðar.