Norðurslóð - 27.10.1992, Síða 3

NORÐURSLÓÐ —3
Fimmtán ára bvggðarblað
Fimmtán ára afmæli er merk-
isáfangi í lífi manns. Um það
leyti verður gagnger breyting
á einstaklingnum, stelpurnar
verða að konum, strákarnir að mönn-
um. Vissulega gegnir öðru máli með
dauða hluti hvort heldur þeir eru gerð-
ir af pappír eða öðru efni. Þeir vaxa
ekki og þroskast af sjálfum sér. Samt
má vel segja, að hleðill, sem komið hef-
ur út samfleytt og reglulega í 15 ár,
hafi þá öðlast rétt til að kaiiast alvöru-
blað.
Þannig stendur einmitt á nú þessa dag-
ana, blaðið NORÐURSLÓÐ - svarfdælsk
byggð og bær - á 15 ára afmæli. Það hóf
göngu sína undir árslok 1977, fyrsta tölu-
blaðið kom út í nóvember það ár. Sjálfsagt
voru ekki miklar vonir tengdar við þennan
hvítvoðung í íslenskura blaðaheimí, og við
því var heldur ekki að búasf. Það er svo
undurlétt að klekja út einu blaði eða tveim-
ur, en oft svo skelfing örðugt að láta það
ganga og lifa reglubundnu, heilbrigðu lífi.
Þetta gerðu stofnendur Norðurslóðar sér
vel ljóst í uppphafi, eins og eftirfarandi
klausa úr ávarpi til lesenda á forsíðu fyrsta
tölublaðsins, ber glöggt vitni:
„Auðvitað gerum við okkur grein fyrir
því, að það kann að vera miklum erfiðleik-
um háð að halda úti blaði í 1500 manna
byggð án þess að eiga bakhjarl í hagsmuna-
eða hugsjónasamtökum af einhverju tagi,
pólitískum eða ópólitískum. En sliku er alls
ekki til að dreifa.
Þess vegna skal lögð á það áhersla, að
hér er um tilraun að ræða, sem getur farið
allavega. Á þessari stundu er ekki annað
ákveðíð en að koma út tveimur tölublöðum
nú fyrir áramótin, nóvember- og desember-
blaði. Það á ekki að bregðast. Síðan er
áformað, að út komi tölublað mánaðarlega
eða a.m.k. 10 á ári."
Það er því ánægjulegt að geta sannreynt
það nú, að enn lifir hvítvoðungurinn frá
1977 og er orðinn mannvænlegur unglíng-
ur, sem hefur öll skilyrði til að þroskast vel
framvegis og ná fullorðinsaldri.
Og nú, þegar við skyggnumst til baka
yfir þessi 15 gengnu ár, og flettum um leið
blöðum Norðurslóðar okkur til halds og
trausts gerum við okkur grein fyrir því, hví-
lík hreyfmg og uppbygging á mörgum
sviðum, efnislegum og andlegum, hefur átt
sér stað og þetta blað fylgst með og haldið
til haga á síðurn sínum.
ÁrgangarNorðurslóðareru orðnir ómet-
anleg sagnfræði. Lítum á nokkur dæmi úr
fyrstu árgöngum blaðsins þessum orðum til
staðfestingar:
1977. íbúafjöldi á Dalvík var 1228 þann 1.
desember.
Jan. 78. Tónleikar á Dalvík. Samkór Dal-
vfkur með sinn fyrsta konsert. Ungur
Akureyringur, Kristján Jóhannsson,
með hluta af söngskránni.
Nóv. 78. Komið út 1. bindi af Sögu Dalvíkur.
Júní 79. Fyrsta stofnunin, Sparisjóður
Svarfdæla, flytur f Ráðhúsið.
Júní 79. Fyrstu vistmenn flytja í Dalbæ.
Júlí 79. Kvikraynd, Land og synir, tekin í
Svarfaðardai.
Maí 80. Bundið slitlag út á Hagaás, ný brú
á Þorvaldsdalsá.
Sept. 80. Sjálfvirkur sími í Svarfaðardal.
Okt. 80. Bamaheimilið Krflakot tekur til
starfa.
Jan. 81. Heilsugæslustöð tekin í notkun á
Dalvík.
Júní 81. Forsetinn, Vigdís Finnbogadóttir,
heimsækir Svarfaðardal/ Dalvík.
Sept.81. Skipstjómarbraut tekur til starfa
við Dalvíkurskóla.
Mars 82. Gönguskáli Ferðafélags Svarf-
dæla við Tungnahrygg vígður.
Maí 82. Nýja Árgerðisbrúin tekin í notk-
un, án viðhafnar.
Júní 83. Veitingastaður, Sæluhúsið, tekur
til starfa á Dalvík.
Maí 83. Ný sjúkrabifreið til Dalvíkur.
Júní 84. Prestkosningar í Dalvíkpresta-
kalli. Sr. Jón Helgi Þórarinsson kosinn.
Sept. 84. Nýtt, vænlegt fyrirtæki, Sæplast
hf. flylur til Dalvíkur.
Mars 85. KEA opnar veglega kjörverslun,
Svarfdælabúð, á Dalvík.
Sept. 85. Safnahúsið Hvoll tekið í notkun.
Vel að verki staðið.
Lengra verður ekki haldið í þessari upp-
talningu úr nokkmm fyrstu árgöngum
Norðurslóðar. Þetta em 20 valin sýnishom
og Ijallaeinvörðungu um atburði tengda at-
vinnu- og menningarlífi í byggðarlaginu.
Ótalið er allt hitt, sem snertir mannlíf og
persónusögu á einn eða annan hátt, bæði í
fortíð og nútíð, og Norðurslóð hefur lagt
sig eftir að kynna og túlka fyrir lesendum
sínum.
Niðurstaða þessara hugleiðinga er því
sú, að þessi tilraun ffá 1977 hafi tekist all-
vel og sýnt, að hér var og er raunvemlega
gmndvöllur fyrir starfsemi, slíkri sem þess-
ari. Hinsvegar eru takmörk iyrir öllum
hlutum, markaðurinn þolir ekki hvað sem
er.
Það er því hollast að spá sem minnst í
framtíð afmælisbamsins. Hún ræðst af
ýmsu, þ.á.m. og ekki síst af tryggð lesenda
þess og nýliðun í þeirra hópi.
Síðustu orð þessa máls skulu því vera
þakkir til lesendanna, bæði heimafólks og
utansveitar, og óskir til handa byggðarlag-
inu, að fjölmiðlar komandi ára hafi frá jaftt-
mörgu og merkilegu að segja eins og Norð-
urslóð hefur haft undanfarin 15 ár. HEP
MÁ ÉG KYNNA
Inga Rós Eiríksdóttir garðyrkjumaður Dalvíkurbæjar. Mynd: nj.nj.
Inga Rós Eiríksdóttir heitir 22
ára reykvísk yngismær sem
snemmsumars réðst til starfa
sem garðyrkjumaður hjá Dal-
víkurbæ. Inga Rós útskrifaðist
s.l. vor eftir tveggja vetra nám
á skrúðgarðyrkjubraut Garð-
yrkjuskóla ríkisins og hefur
raunar ekki enn fengið tóm til
að ljúka tilskyidu 18 mánaða
verknámi. Hún býr í Hjarðar-
slóðinni sem hún segir „ljót-
ustu götu í bænum“ sem svo
sannarlega þurfi á andlitslyft-
ingu garðyrkjumanns að
halda. Reyndar hefur Inga Rós
nú þegar kontið skipulagi á
leiksvæðið við götuna ásamt
öðrum verkefnum sem hún
hefur verið að vinna við vítt og
breitt um bæinn í sumar. En
hvernig skyldi hún hafa rekist
hingað norður?
- Ég var að vinna á Ólafsfirði
s.l. sumar sem verkstjóri í ung-
lingavinnunni og kunni þar ákaf-
lega vel við mig. Ég var því orðin
spennt fyrir því að vinna utan
Reykjavíkur þegar ég rakst á aug-
lýsinguna frá Dalvíkurbæ í vor. Ég
sótti svo um á síðastu stundu og
var komin hingað norður 18. júní.
- Og í hverju er starfið fólgið?
- Það er fyrst og fremst að hafa
umsjón með opnum svæðum í
bænum og þar með fólkvangi í
Böggvisstaðafjalli. Svo hjálpa ég
til hér á skrifstofu Tæknideildar
(Þar sem viðtalið fer fram (innsk.
Nsl.)). Reyndar er forðagæsla og
umsjón með beitarhólfum líka í
mínum verkahring (og nú hlær
Inga Rós). Ég hef nokkuð frjálsar
hendur með það sem ég geri eins
og skipulag á litlum svæðum víða
um bæinn að svo miklu leyti sem
það fer ekki að kosta mikla pen-
inga. Ég hlýt að teljast rnjög hepp-
in með þau starfsskilyrði sem ég
hef hér miðað við þau sem jafn-
aldrar mínir hafa í Reykjavík.
Skólafélagar mínir eru flestir enn
að starfa hjá meisturum.
- Er nóg af verkefnum fyhr-
liggjandi hérfyrir þig?
- Ja, ég sé allavega ekki fram á
dauðan tíma á næstunni. Hér em
ótal svæði sem þarfnast skipulagn-
ingar og þá er fólkvangurinn í
Böggvisstaðafjalli ekki skipulagð-
ur nema í mjög grófum dráttum.
Þar er mikið verk óunnið í skipu-
lagningu og mjög spennandi að
velta því svæði fyrir sér. Þar liggur
mest á að planta trjám því þau
þurfa tíma til að vaxa en einnig má
fara að huga að lagningu göngu-
stíga um svæðið.
- Er Dalvík sóðalegur hœr?
- Nei, bærinn er mjög snyrtileg-
ur. Hér eru fallegir garðar og mik-
ill trjágróður í kring um hús. Yfir-
leitt finnst mér íbúamir hugsa vel
um lóðimar sínar en fyrirtækin
mættu mörg hver taka sig á í þeim
efnum.
- Hvenœr heldur þú svo að þú
flytjir aftur suður?
- Ja, ég er nú ekkert á leiðinni
burt ennþá. Mér líkar mjög vel hér
og hef ekki yfir neinu að kvarta.
Mér finnst alls ekki erfitt að kynn-
ast fólki hér. Ég reikna samt með
að ég eigi eftir að fara utan ein-
hvem tíma í framtíðinni í frekara
nám.
- Takk fyrir spjallið lnga Rós
og velkomin í bœinn. Hj.Hj.
Ur túnfætinum:
Rimar hf.
- Hlutafélag stofnað um útgáfu
Norðurslóðar
Utgefendur Norðurslóðar hafa
nú stofnað með sér hlutafélag
um útgáfu blaðsins og er félag-
ið skráð í haus blaðsins sem út-
gefandi. Ekki er líklegt að les-
endur verði á annan hátt varir
við breytingar þessu samfara.
Þegar velja þurfti félaginu nafn
var skyggnst hér um í nágrenn-
inu og leitað að örnefni sem
nota mætti. Var þá staðnæmst
við Rimarnar sem vissulega
setja svip sinn á Svarfaðardal.
Svona til upplýsingar, ef svo
ólíklega vildi til að einhver les-
andi viti ekki hvaða fyrirbæri
það er, þá er það fjall eða fjall-
garður ofan við Hof og Hofsá,
1288 m hátt. Varð það sem sé
úr að félagið hlaut nafnið Rim-
ar hf.
Þegar skrásetja skyldi félagið
hjá Hlutafélagaskrá kom í ljós að
til var félag sem bar þetta nafn.
Rimar h/f var inn- og útflutnings-
fyrirtæki í Reykjavík. Nú voru góð
ráð dýr. Allir pappírar hins nýja fé-
lags voru frágengnir á þessu nafni.
Okkur var hins vegar tjáð að gamla
félagið hefði lítið starfað frá því
um 1960 og ekki væri útilokað að
við fengjum heimild til að nota
nafnið. Éundið var út hverjir höfðu
verið síðast í stjóm. Kom í ljós að
stjórnarformaðurinn var látinn en
við komumst í samband við einn
stjómarmanna og síðar við þann
sem verið hafði framkvæmdastjóri
félagsins. Sá heitir Fróði Bjöms-
son.
Auðsótt mál var hjá Fróða að fá
að nota nafnið. í samtalinu við
hann kom í ljós að faðir hans,
Bjöm Fransson rithöfundur, var
meðal stofnenda þessa fyrirtækis
og hafði ráðið nafni þess. Bjöm
var ættaður héðan frá Dalvík og
ólst hér upp. Þar með var komið í
Ijós og Fróði staðfesti það að bæði
félögin drógu nafn sitt af Rimun-
um hér. Hann sagðist einmitt hafa
verið hér á ferðalagi í sumar og þá
hefði hann verið að rifja upp nafn-
giftina á þessu félagi.
í stóm hins nýja útgáfufyrirtæk-
is Rima hf. eru Jóhann Antonsson,
Sigríður Hafstað og Hjörleifur
Hjartarson. Sigríður Hafstað er
framkvæmdastjóri þess og starfs-
staður blaðsins er eins og verið
hefur á Tjöm í Svarfaðardal.
Merki félagsins.