Smávegis - 01.01.1872, Blaðsíða 8

— 8 —
borgaða, or hann átti hjá f'átœklingi. — Ungur maður,
er var óspilunarsamur svallari, en átti gamlan föður,
auöugan en nizkan, keypti ólina. þegar hann var
spurður, til hvers hann ætlaði að hafa ólina, svaraði
hann: „Jeg ætla að gefa karlsauðnum honum föður
mínum hana i sumargjöfl11
«Ungur maður og aldrað fljóð
okki’ á saman í heiini.»
Maður nokkur ungur gekk að eiga konu, er verið
hafði fríð á yngri árum sínum, en hafði þá þegar lif-
að sitt hið fegursta. — Nokkruin árum ep.tir brúð-
kaupið var hann einhverju sinni spurður, hvernig bú-
skapurinn gengi, og ijet hann lítt yfir því. „|>að er
þó furða”. sagði sá, er spurði; „því konan þin er þó
roskin og reynd.“ — „.Já, o f roskin og o f reyud,“
svaraöi manntetrið.
SUNDURLAUSAR HUGSANIR
eptir Kt istján Jónsson.
* Fyrstu hundrað ástarkossarnir eru úr eldi, hinir
næstu 899 úr gulli, en sá þúsundasti úr steini.
* Kvennmannslaust heimili er eins og sykurlaust kafíi.
* Konan er nokkurs konar grammatík, sem öil
verba ganga óreglulega í.
—o—
TIL ÍSLENDINGA.
Komið, og «SMÁArEGIS» kaupið þið lijer.
kaupið. því verðið er ágætt!
Smáyegis drýgra ei auðfengið er,
og itinihaldið er fágætt!
Jón Ólafsson.
ELLIÐ AVATNI.
HJÁ J.ÓNI ÓLAFSSYNI
íprentsm. Bened. Sveinssonar.—-I.Inginiundarson..