Smávegis - 01.01.1872, Blaðsíða 6

— 6 —
Hjcrna or þá gíasið ;
me.ö }>að kom hun bitugabrú,
blítt er á henui fasið.
I Bcrgir á:]
Svci! livað sára-dauft það er!
[Skyggnir glasið vift ljósiðtj
Alveg sama lit (>að ber,
lit það ber, lit það ber :,:
og hennar iivíti kjóllinn ...
[Stingst út af stt'tlnuin á gúllið:]
Hana! þar for stóilinn!
PRIÐJA SENA.
V a k t a r i n n [ hrópar fyrir utan gluggann:]
Hó! hó! Nætur-e-vörðurinn!
Klukkan er tólf!
Vindurinn er logn !
Náunginn [liggjandi á góllinu:]
3.
Klukkan er þá orðin tólf!
enn er jeg að drekka,
biltist hjer nú blautt utu gólf
brennivíns með ekka.
Jeg er orðinn heldur býr!
Allt í liring snýst! Vitið Jlýr!
:,: Vitið flýr! Vitið flýr, :,:
flýr, en fjör vill dofna,
fer jeg því að sofna!
[Hann dettur út af sofandi á gólftnu.]
Tjaldið fellur.
Jón Ólafsson.
o------