Smávegis - 01.01.1872, Blaðsíða 5

— 5
A SKYTNJXGI,
SÖNGLEIKUR í EINUM AKTI.
[Leiksviðiö er salur á skytiiingi. — Tíminn kl. hálf-tólf.]
Persónur:
N ii u n g i n n , ölvaður gestur á skytningi.
G r i ð k o n a á skytningi.
V a k t a r i.
—h ♦-í—
FYRSTA SENA.
N á u n g i n n [reikar um gólfið:]
1.
Lag: „Supa klockan öfver to!f“.
Enn er klukkan ekki tólf,
enn þá má jeg tlrekka;
arkað get jeg enn um gólf,
enn þá mælt við rekka;
það er óhætt, enn jeg vil
drekka eitt glas bara til,
[Kallar fram:]
:,:Eitt glas tii! Eitt glas til! :,:
[Sem fyr:]
Á mjer sjer það ekki,
eitt glas þó jeg drekki!
[Slengist ofan á stól.]
ÖATSTUR SENA.
[Griðlca á hvítum, óhreinum kjól ’kemur inn
með púnskollu og setur á horðið; fer.]
Náunginn [fálmar eptir glasinu:]
2.
Hvað er þetta?
[finnur glasið:]
Hana nú!