Kvennaframboðið - 01.03.1982, Blaðsíða 4

Kvennaframboðið - 01.03.1982, Blaðsíða 4
4. SÍÐA MARS 1982 MÓDELSMÍÐI OG VIÐGERÐIR Gullsmiður Hjördís Gissurardóttir. ALDIRNAR Lifandi saga liðmna atbuiða í máli og myndum „Aldirnar” eru sjálfsögð eign á sérhverju menningarheimili. Með útkomu seinni hluta Aldarinnar sextándu, 155l-ló(X), eru bindin alls orðin ellefu talsins: Öldin sextánda I-II 1501-1600 Öldin sautjánda 1601-1700 Öldin átjánda I-II 1701-1800 Öldin sem leið 1-11 1801-1900 Öldin okkar I-IV 1901-1970 Látið ekki undir höfuð leggjast að bæta nýjasta bindinu við þau sem fyrir eru. Bræðraborgarstíg 16 Símar 12923 og 19156 Allt til keramikgerðar OPIÐ: Mánudaga Kl: 13.00—18 og 20.00—22.00 Þriðjudaga Kl: 13.00—18.00 og 20.00—22.00 Miðvikudaga Kl: 13—18.00 Fimmtudaga Kl: 13.00—18.00 og 20.00—22.00 Föstudaga Kl: 13.00—17.00 Laugardaga Kl: 13.00—15.30. (fffit QKeramikljúðii Iff. xJW') SIGTÚN 3, REYKJAVÍK - SÍMI 26088 Mikið úrval af beltum og tískuskartgripum Yrsa Skólavörðustíg 13 Sími 25944 HANDPRJÓNASAMBAND ÍSLANDS Skólavörðustíg 19 — Reykjavík Símar: 21890 — 21912 Bjóðum mikið úrval af handunnum ullarvör- um. Tökum einníg á móti góðum, vel frágengnum ullarvörum mánudaga og miðvikudaga kl. 13- 15 og fimmtudaga 19.30-22. Nýir félagar velkomnir. 1977 bentu konur I Los Angeles eftirminnilega á þaö, meö ýmsum aögeröum, hversu alvarlegt vandamái ofbeldi og nauöganir á konum væri þar í borg. Myndirnar hér á siöunni eru frá þeim aögeröum." Hildigunnur Ólafsdóttir og Þorgerður Benediktsdóttir: AFLEIÐINGAR NAUÐGAN4 Margir muna eflaust eftir tveimur kvikmyndum sem hafa veriö sýndar i Reykjavik um reynslu kvenna af nauðgun. í þessum kvikmyndum er sögö saga tveggja kvenna sem veröa fyrir nauðgunum. Fyrstu viö- brögö þessara kvenna eru þau sömu og þeirra f jölmörgu kvenna sem hafa oröið fyrir þessari reynslu þótt framhaldið sé ólikt. Fyrstu viöbrögö þeirra eru van- máttur, hræösla og reiöi og slöan kemur smánin t kjölfariö. önnur konan brotnar niöur og grandar sér en hin hefnir sin grimmilega á manninum og endurheimtir sjálfsviröingu slna. Konur vita al- mennt mjög litiö um nauöganir og eru þvi óviöbúnar þegar þær veröa fyrir sllkri lifsreynslu. Svo til allar konur veröa hræddar þegar þær átta sig á þvi aö verið er að reyna aö nauöga þeim. Margar reyna aö flýja og sumum tekst það, aörar reyna aö tala um fyrir tilræöismanninum en mjög fáar snúast til varnar meö því aö beita llkamsburöum. Þá veröa sumar þessara kvenna fyrir þvi aö þeim er ekki aöeins nauðgaö heldur eru þær baröar og þeim misþyrmt á annan hátt. Þær veröa þvi ruglaöar og skilja hreinlega ekki hvað fyrir afbrota- manninum vakir. Eftirfarandi einkenni er oft aö finna hjá þeim konum sem orðiö hafa fyrir nauögun. óróleiki. Konurnar bera þess greinilega merki aö þeim liöur illa. Þeim er órótt og missa fljótt stjórn á skapsmunum slnum. Þær eiga erfitt meö svefn og I erfiö- leikum viö aö einbeita sér. Marg- ar fá grátköst af minnsta tilefni. óttatilfinning. Ó’ttinn er annars vegar almenns eölis, en hins veg- ar beinist hann aö þvi, aö sami at- buröur endurtaki sig. Konurnar eru oft hræddar viö aö vera á sams konar staö og nauögunin átti sér staö. Hafi nauðgunin þannig fariö fram utan dyra forö- ast þær aö vera úti, en ef um stofunauögun hefur veriö aö ræöa hræöast þær inniveru og margar læsa sig kyrfilega inni. Yfirleitt þurfa konurnar aö berjast viö þennan ótta I nokkurn tima. Sektarkennd. Afar algengt er að konur kenna sjálfum sér um hvernig fór. Hversu oft sem þær rifja atburöinn upp fyrir sér og komast aftur og aftur aö þeirri niöurstööu, að þær hafi brugöist rétt viö, viröist þaö ekki draga úr sektarkennd þeirra. Bent hefur verið á, aö hugsanlegt sé, aö sektarkennd þessi stafi af þvl, aö konur upplifi þá mótsagnarkenndu tilfinningu, aö annars vegar hafi þær verið beittar þvingunum, en hins vegar sé þeim ekki eins leitt og þær láti, en hið siöarnefnda fá konur oft aö heyra eða finna fyrir við frum- rannsókn málsins. Kynliserfiöleikar. Kynllf getur oröiö aö verulegu vandamáli hjá mörgum þessara kvenna. Þær veröa jafnvel óttaslegnar af minnsta tilefni I samskiptum sin- um viö karlmenn. Tilhugsunin um kynlif tengist nú sterkri ótta- tilfinningu. Taliö er að kynlífs- erfiöleikar séu þær afleiðingar nauðgunar, sem vari einna lengst jafnvel nokkur ár. Auömýking. Tilfinningin að hafa veriö misnotuö eöa auömýkt Reiöin fær venjulega ekki útrás fyrr en nokkur timi er liðinn, en jafnvel þá blandast reiðin oft sektarkennd. Likamieg einkenni af geöræn- um toga spunnin. Konurnar þjást af alls kyns llkamlegum einkenn- um, án þess að nokkuö finnist raunverulega aö þeim viö læknis- rannsókn. Má hér nefna óþægindi frá maga, sting fyrir hjarta, hraðan og óreglulegan hjartslátt, köfnunartilfinningu, verki I móð- urllfi svo og megna ógleði þegar atburöarins er minnst. Nauögun hefur ekki áðeins þjáir oft konurnar fyrst eftir nauðgunina. Þetta kemur stund- um fram I þvi aö konurnar veröa haldnar þráhyggju hvaö varöar persónuleg þrif. Hreinlæti þeirra gengur þannig út I hreinar öfgar. Sem dæmi um tilfinningu þessa má nefna frásögn einnar konu, sem komst þannig aö oröi, að hún ætti sér þá ósk heitasta aö geta skoriö móðurlif sitt úr sér og fengiö nýtt I staöinn. Minnisleysi. Oft veröur vart viö þaö, aö konur geta ekki munað at- buröinn greinilega eftir á, jafnvel þannig að nokkur augnablik hans eru konum gjörsamlega úr minni liðin. Minnisleysi þetta kemur ekki aðeins i ljós fyrst eftir at- burðinn, heldur getur staöiö yfir lengi. Þetta getur komiö sér mjög illa fyrir konurnar viö yfirheyrslu hjá lögreglunni, en hún heldur þvi oft fram að konurnar geti munaö það sem þær vilja muna. Reiöi og löngun tii hefndar. Þaö kemur fyrir að konur kæra mann- inn til þess að fá útrás fyrir reiði sina og löngun til þess aö hefna sin á honum. Algengara er þó aö konurnar sýna engin merki um reiöi fyrst eftir atburöinn. Þaö er jafnvel ekki óalgengt aö konur reyna fyrst á eftir aö skilja mann- inn og sýna honum samúö. áhrif á ilkama konunnar, heldur einnig andlega velferð og félags- iega stööu. Þaö mikla tilfinninga- umrót sem þessar konur veröa fyrir viö nauögun er afleiöing af þeirri félagsmótun sem konur hafa fengiö. Þeim er ekki kennt að slást eöa takast á heldur að koma sér hjá átökum. Það er þvi nauösynlegt aö hjálpa þeim kon- um sem einstaklingum sem verða fyrir nauögun meö þvi aö styöja þær svo þær megi ná sér eftir áfalliö. Viðhorf kvenna til og viö- brögö viö nauögunum hefur áhrif á þaö hversu alvarlegar afleiö- ingarnir eru. Ef konunni finnst aö nauðgunin ógni sér veröur hún hrædd og kviðin. Ef hún telur aö eitthvaö hafi veriö tekið frá sér meö nauöguninni veröa viö- brögöin nánast sorg. Þessi við- brögö auka likur á þvl aö konan þjáist um lengri tlma af ýmsum þeim einkennum sem rakin voru hér á undan. En ef konunni tekst að lita á nauögunina sem ögrun beinir hún kröftum sinum að þvi að glima við hana sem slika. Þeir sem fást við þaö á sérstök- um hjálparstöðvum að aöstoöa konur sem þangaö leita vegna nauögana, telja aö þær konur séu fljótastar aö jafna sig sem lita á nauögun á þennan hátt.

x

Kvennaframboðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kvennaframboðið
https://timarit.is/publication/1266

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.