Skátablaðið Faxi - 01.12.2000, Síða 2

Kristján Björnsson:
Skátajól
Það eru forréttindi að fá að halda jól.
En það eru alveg sérstök forréttindi að
fá að halda skátajól. Skátajól eru þan-
nig að við erum við öllu búin. Við
gerum allt klárt á undirbúningstí-
manum svo við getum haft það náðugt
þegar heilög stundin rennur upp. Þetta
virðist afar einfalt þegar ég segi það
svona í hugvekju, en það býr hér
meira að baki. Það er auðvitað fagurt
og háleitt markmið að vera einfaldlega
með allt klárt þegar til á að taka.
Þannig er skátinn innst inni í öllurn
málum sem að honum snúa. Hann vill
hafa vaðið fyrir neðan sig og hann er
þess albúinn að leggja nótt við dag svo
ekkert komi honum að óvörum. En
svo er það ofurskátinn. Hann er ekki
aðeins með þetta á hreinu, heldur er
hann einnig með viðbragðsáætlun við
því þegar áætlun A gengur ekki upp.
Hann er ávallt viðbúinn. Líka
viðbúinn því sem ekki er hægt að sjá
fyrir. Eðli hans er að bregðast við því
óvænta og öllu því sem uppá kemur
eftir að búið er að hnýta alla hnúta.
Hann er viðbúinn því að raða öllu upp
í nýja forgangsröð.
En hví er presturinn að fjalla um
skáta og kjörorð þeirra og hvernig
tengist það jólunum? Það er einfaldle-
ga vegna þeirra sem eiga erfitt með að
ljúka öllum þeim undirbúningi sem
hugurinn stóð til og áður var oftast
nær leikur einn. Við viljum að þetta
eða hitt sé klárt áður en hátíðin gengur
í garð, en hvað ef það tekst ekki?
Reyndar er ég með ákveðið fólk í
huga, sem átti í tímabundnum
erfiðleikum fyrir jólin eitt árið. Það
hafði verið óvenju erfitt og ýmis per-
sónuleg mál höfðu lagst með þungu
fargi á sálina. Við það bættist missir
og sorg af sérstöku tagi. Það gekk illa
að skreyta jólatré fjölskyldunnar og
það vantaði mikið uppá að allt væri í
höfn í tæka tíð. ítarleg jólahreingern-
ing fórst fyrir en þess í stað reyndi
faðirinn að fara yfir á hundavaði svo
stofan liti örlítið betur út en hvers-
dags. En svo rann upp sá tími að jólak-
lukkur kirkjunnar klingdu og kölluðu
hann til aftansöngsins. Og viti menn.
Presturinn fjallaði um það í prédikun
sinni að jólin kæmu þótt við værum
ekki búin að skúra út í hvert einasta
hom hússins. Hann hafði farið til
kirkjunnar svolítið tættur á sálina og
álagið setti mark sitt á manninn. En
það var eins og ljósglæta kviknaði í
lífi þessa manns. Hann leit á börnin
sín þar sem hann sat undir fallegum
hátíðarsöng og sá að töfrar jólahelgin-
nar höfðu þegar náð að tendra sitt ein-
stæða blik í augum þeirra.
Forgangsatriðið í þessari sögu er það
sem er alltaf forgangsmál í tengslum
við hátíðarhöld. Við þurfum að hleypa
helgi hátíðarinnar inn fyrir dyr, bæði
hússins dyr og dyr sálarinnar. I þeim
efnum þurfum við ætíð að vera
viðbúin hvernig sem á stendur. Og þar
sem skáti er ávallt viðbúinn, er sjálf-
sagt mál að kalla það skátajól, þegar
við erum ávallt við því búin að taka á
móti töfmm jólanna, hvernig sem á
stendur. Höfum því ávallt pláss fyrir
friðinn sem fylgir jólum og tendrum
heilög ljós á helgri hátíð ljóssins. Það
eru tákn sem allir skilja til hlýtar þegar
á reynir og stundin er runnin upp. Það
eru tákn fyrir birtuna og þann
friðarins kraft sem Jesús Kristur bar
með sér inn í þennan heim á fyrstu
jólum. Minnumst fæðingar Guðs á
jörðu. Gleðilega hátíð.
Sr. Kristján Björnsson
Útgefið í desember 2000
Útgefandi: Skátafélagið Faxi
Ábyrgðarmaður: Marinó Sigursteinsson
Ritstjóri: Anna Jóna Kristjánsdóttir
Auglýsingar: Sigríður Guðmundsdóttir
Dróttskátasv. Weztmenn
Ritnefnd:
Dróttskátasveitin Weztmenn
Einar Örn Arnarsson
Prófarkalestur: Anna Jóna Kristjánsd.
Prentvinna: Prentsm. Eyrún ehf.
o
SKÁTABLAÐIÐ FAXI