Víkurfréttir - 15.12.2005, Blaðsíða 58
58 VÍKURFRÉTTIR Á NETINU I www.vf.is I LESTU NÝJUSTU FRÉTTIR DAGLEGA!
„Það var 31. októ ber í fyrra sem
slys ið átti sér stað. Ég var ný kom-
inn heim frá Ólymp íu leik un um
þeg ar ég og pabbi vor um á leið
inn í Reykja vík á ný leg um Jeep
Cher okee sem ég hafði ver ið að
reyna að selja. Þetta er ein full-
komn asta týpa sem þeir fram-
leiða, en það ger ist eitt hvað í
hon um þenn an dag. Hitar inn
í far þega sæt inu þar sem ég er,
bil ar og fer upp í 60 gráðu hita
og ég átta mig ekki á því fyrr en
allt of seint. Ég er al veg til finn-
inga laus fyr ir neð an brjóst, en
ég fann að það var eitt hvað að.
Mér fannst ég vera að fá flensu,
en spáði ekk ert meira í það og
ákvað að klára Reykja vík ur ferð-
ina.”
Á sjúkra húsi í rúma
sjö mán uði
Jó hann og fað ir hans voru fyr ir
til vilj un á um rædd um bíl því
þeir þurftu að ná í stór an kassa
inn í Reykja vík og virt ist upp-
lagt að fara á jepp an um. Jó hann
sat í fun heitu sæt inu í rúm ar
40 mín út ur án þess að gruna
nokk uð hvað væri í raun að ger-
ast. Hann var að brenna al var-
lega á lær um vegna hit ans frá
bílsæt inu.
„Á heim leið inni rek ég svo hend-
ina í sæt ið og kipp ist við vegna
hit ans. Ég sagði pabba að stoppa
og við slökkv um á sæt inu og
sjá um hvað ger ist en höld um
svo áfram heim. Ég von aði innst
inni að ekk ert hafi gerst en
pældi ekk ert í því ann ars.” Þeg ar
Jó hann kom heim leið hon um
ekki sem best og tók verkja töflu
og lagð ist fyr ir. „Ég steinsofn aði
og svaf í ein hverja tíu tíma og
vakn aði svo morg un inn eft ir.
Þá rak ég hönd ina í blöðr una
sem var á vinstra lær inu og var
ósprung in, en blaðr an á hinu
lær inu var sprung in og rúm ið
allt blautt eft ir. Ég vissi þá að
þetta var eitt hvað al var legt.”
Jó hann var lagð ur inn á bruna-
deild Lands spít al ans og á næstu
dög um kom al var leiki brun ans í
ljós. Sár in tvö voru á við tenn is-
bolta í um mál, en brun inn náði
allt inn að mjaðma beini.
„Það var skaf ið ofan af sár un um
og á end an um var kom ið inn að
set beini. Það tók við al ger rúm-
lega. Þetta ger ist 31. októ ber
og ég er út skrif að ur 16. júní í ár
þannig að ég er í sjö og hálf an
mán uð meira og minna þar
inni. Ég fékk að vísu að koma
heim um jól in og ára mót in og
það var bara búið vel um sár in
sem voru opin.”
Sár un um var lok að með að gerð
sem kall ast flipa flutn ing ur þar
sem tek inn er lang ur skurð ur
aft an af rasskinn og upp á fram-
an vert læri. Þrjár að gerð ir þurfti
á vinstra læri og eina á hægra.
„Þetta var gíf ur legt áfall fyr ir
mig. Ég var ný kom inn af Ólymp-
íu leik un um og var í því lík um
gír og ætl aði að halda áfram í
sport inu, en dembist svo inn á
spít ala. Ég var í djúpri fýlu og í
miklu þung lyndi. Fram tíð mín
sem íþrótta mað ur virt ist horf in.
Ég var að vona að minn spít ala-
pakki væri bú inn í bili og ef það
yrði meira þá kæmi það í næsta
lífi. Ekki þannig að einmitt
þeg ar mað ur er kom inn í góð
mál þá tek ur næsta raun við.”
Sótti styrk til dótt ur
sinn ar
Svartsýn in var mik il á tíma bili
en Jó hann hristi allt slíkt af sér
þeg ar hann var út skrif að ur. „Ég
var bú inn að ein setja mér að ef
ég næði heilsu aft ur ætl aði ég að
ein beita mér hund rað pró sent
að íþrótt un um aft ur. Ég fór ró-
lega af stað, en þeg ar lækn arn ir
gáfu mér grænt ljós á að halda
áfram á fullu leit ég ekki aft ur.
Ég fór á Evr ópu mót ið í enda
ágúst, eft ir þriggja mán aða æf-
ing ar og gekk vel. Ég fékk ekki
verð laun, en fann að ég var að
ná gamla form inu. Svo fór ég
á mót í Sví þjóð mán uði síð ar
og var í því lík um gír. Ég spil aði
með Ítala í liða keppni, en við
vor um í þriðja sæti, jafn ir efsta
lið inu að stig um og í mín um
flokki náði ég þriðja sæt inu
líka.”
Jó hann er því kom inn á fulla
ferð í sport inu aft ur og lét ekki
hug fall ast þó út lit ið væri slæmt
um tíma. Eins og hann seg ir
sjálf ur: „Það er bara ein hver
djöf ull inn í manni sem lem ur
mann áfram og bann ar manni
að gef ast upp.”
Jó hann sótti mik inn styrk til
sjö ára dótt ur sinn ar, Guð rún ar
Önnu, sem blés hon um mik ið
kapp í brjóst. „Þeg ar hún kom
til mín á sjúkra hús ið hugs aði
mað ur bara: „Áfram með þetta!”
Það þýð ir ekk ert að barma sér.
Henni fannst líka skrít ið hvað
ég þurfti að vera lengi á sjúkra-
húsi og sagði: „Pabbi hvern ig
sár færð þú eig in lega? Þeg ar ég
dett og meiði mig í skól an um
fæ ég bara plást ur og það er
far ið á nokkrum dög um!” hún
er mik ið far in að spá í þetta og
kem ur oft með svona skemmti-
leg ar spurn ing ar,” seg ir Jó hann
og bros ir. „Hún keyr ir mann
Það er eng inn sem kemst í gegn um æv ina án þess að verða fyr ir áföll um eða lenda í erf ið leik um. Sann ast hef ur
að á þeim stund um kem ur fyrst í ljós hvað býr í ein stak lingn um og oft hef ur hreinn vilja styrk ur og lífs vilji bjarg að
fólki úr háska eða and legu svart nætti. Sum ir hafa ótrú legt út hald og styrk til að takast á við þær áskor an ir sem
líf ið býð ur upp á og koma enn sterk ari til baka. Kefl vík ing ur inn Jó hann Rún ar Krist jáns son er einn af þeim sem
hef ur feng ið sinn skerf af áföll um Hann lam að ist frá brjósti og nið ur úr í bílslysi fyr ir rúm um 10 árum og í fyrra,
eft ir að hafa unn ið sig upp í hóp sterk ustu borð tennis manna í heimi lenti hann í bruna slysi sem varð til þess að
hann var rúm liggj andi í rúma sjö mán uði. Jó hann rek ur sögu sína í við tali við Vík ur frétt ir, þung lynd ið sem náði
næst um tök um á hon um og end ur kom una sem hann þakk ar dótt ur sinni, fjöl skyldu og vin um.
JÓ
HA
NN
R
ÚN
AR
K
RI
ST
JÁ
NS
SO
N
BANN AÐ AÐ GEF AST UPP!
Frá setningarhátíð
Olympíuleikanna þar sem
Jóhann var fánaberi og
þessi mynd var tekin við
það tækifæri.
Í keppni á OL.