Dagsbrún - 01.12.1895, Side 15

— 191.—
yðar, að yflr yður er fltréttur armurinn guðdómlegi, sem stjórnar
yður og œfikjörum yðar, sem leiðir yður á ócndanlega margbrcytt-
um stigum heim til sín í föðurfaðminn. . Þér eruð hans dœtur, andi
af lians anda, sálir af lmns sálu; þér cigið fyrir höndum að halda á-
^frarn stig af stigi, tröppu af tröppu, á leið fullkomnunarinnar, uns
ý þúr verðið eitt með guði, yðar elskulega föður á himnum. Ilaiið
/ þér iært það. þí. eruð þér ríkar. þá getið þér glaðar horft fram á
. hvað scm yður kann að mœta, þakkað guði fyrir hinn liðna tíma og
. og mœtt hinum komandi í fullu trausti á guðs náð og miskunsemi, á
hans vernd og viðhald, á hans föðuriegu forsjá og handleiðslu. Lit-
v um ekkert skelfa oss, því guð er með oss.
'íf-~ • -f;;En þér yngri kynslóð, sem hafið nýbyijað skeiðið. Fjörið
rvellur I œCum yðar; vonin býr í brjóstum ýðar, erflðleikarnir stœla
yður til enn meiri framkvæmda, lífsgleðin slcín af ásjónum yðar,
.. þér eruð lítið farnir að reyna af vonbrigðum lífsins, og þó eigið þér
■ • kannske á bak að sjá elskuðum fóður, móð.ir, systur cða bróður, eða
j; ef tii vill öðrúm kærum ástvin. . Þér eigið fyrir höndum að iæra
w. ý-að læraþað, að treysta guði og.gott að iðja ; þér eigið fyrir hönd-
~í 'úm alla þessa reynslu, sem vér, liinir oldrf, erum þcgar komnir
ó: fram hjá; þér eigið fyrir höndum, að reyna það, hvernig faðir vor
. elskulegur styður hinn veika, hughreystir hinn ístöðulitla, hvernig
■ hann hjálpar öllum þcim, sem honum treysta, hvernig hann úthellir
blessun sinni yfír löndin og þjóðirnar og einstaklingana, hvernig
. ’ lmnn er vor allra elskulegur, guðdómlegur faðir, og hvernig þér
■ eruð lrnns eigin synir og dætuiygædd guðdómlegu eðli, og því eig-
:. ið þér að keppa eftir því að vcrða eitt mcð honum.
Já, þér unga kynslóð. Á alla, en einkum á yður, skora ég,
gangið fram og liggið ekki á'Iiði yðar. Gangið fram í guðs natni
• og á lrnns vegum, eflið hans dýrkun, eflið sannleikann, standið girtir
brynju sannleikans. Útbreiðið hugmyndina um hinn kærleiksrlka
íöður allra' manna, standið á móti hverju því, som óvirðir skapara
yðar; því að cins verðið þér sjálflr betri og kærleiksríkari, að þér
haflð háleitar og veglegar liugmyndir um skapara yðar. Standið á
móti öllu því, sem rýrir hans heilögu hátign, það er nokkuð sem þér
Á ckki megið þola. Þér hin unga kynslóð, yðar er framtíðin, yður
b. byrjar staríið, á yðar herðum hvílir hin kotnandi tlð, á yðar lierðum
; livllir það, hvort trúin á að niðurlægja skaparann, niðuriægja og sví-
virða yður sjálfa, eða ieiða yður upp til ljóssins og kærleikans, lciða
•- yður í hina útbreiddu íaðma föðursins á hæðum. Heill sé yður ef
.. þér gegnið köllun yðar. Eaustin kallar til yðarogsegir; fram!