Ljósið - 13.03.1908, Blaðsíða 6

54
LJÓSIÐ
Um vort landið frelsið fer,
frelsið má ei banna.
Kær guð-faðir Kristur er,
kongur alheimanna.
Klerka vorra er kenning ilí,
kreddu-trú frá sprottin.
Börnum ekki blóta vill
blessaður þeirra drottinn.
Það öll skiiji þjóðin slyng,
þjóð á landi fanna,
að heim gefur upplýsing
alheims faðir manna.
Hrinur gamall heiðinn múr,
hiýðið orðum mínum:
Kastar ekki Kristur trúr
kærleiks-börnum sínum.
Valdi tapa þjóðir þær,
þræla trú sem ala.
Kristinn heimur frelsið fær,
frjálslega skal tala.
Sýslum vel um sannleikann,
sízt má frelsið banna.
Almáttuga alvizkan
eykur vitið manna.
Herrann góður blessar bú,
bræðra þroskast andi.
Gott er að hljóta góða trú,
gamall svíkur fjandi.
Gömlu neti’ í festi fót,
frelsis margur vinur.
Bókstafs-trúin blind og ljót
þráðum fellur niður,