Ljósið - 01.01.1909, Blaðsíða 12

8
L J Ó S I Ð
Ekki hrekjast orð mín enn,
ein er hann persóna.
Eg orð sönn fel ei undir rós
með einurð tala fyrstur,
alheimsins er iœknir Ijós,
lífsgjafarinn Kristur.
Hér þó dæi holdið manns,
herrar fróðir sjáið,
eilífur góði andinn hans,
aldrei hefir dáið.
Trúðu sannleik, trúðu mér,
taktu á móti gæðum:
kær guðfaðir, Kristur, er
konungur á liæðum.
Beygja sig hér margur má
og merkra verkum fleygja,
trúan Jesú trúum á,
trú fölsk á að deyja!
Tál er heiðna trúin þín,
trúðu kristnu barni.
Alsönn standa orðin mín
um eilífð fróði Bjarni.
Gamall ég á Garðarsey
gjöri sannleik bjóða;
hjá fróðum herrum fékk ég
frelsi og vitið góða.
Góð mín rit vel ganga út,
— guðs náð engin varni —
þér af tek ég liestahnút
hrokafulli Bjarni!
Að heiðindóm ég gjöri grfn,
góð er sól .upp runnin.