Feykir - 13.02.2014, Síða 5

06/2014 Feykir 5
á RÚV. Systir þeirra, Birgitta 12
ára, er nemandi í Varmárskóla.
Sævar fór snemma að stunda
gönguskíði, enda mikið
skíðafólk í fjölskyldunni. „Ætli
ég hafi ekki verið 5 ára þegar ég
steig fyrst á skíði, fór svo að æfa
að einhverju viti 11-12 ára.
Pabbi og afi voru miklir
skíðakappar þannig að þetta er
í blóðinu. Afi heitinn, Gunnar
Guðmundsson frá Siglufirði,
varð margfaldur Íslandsmeist-
ari á árum áður. Pabbi keppti
svo eitthvað í unglingaflokkum
en hætti áður en hann komst í
fullorðinsflokk. En svo tók
hann íslandsmeistaratitil 2006
og skaut yngri göngumönnum
ref fyrir rass.“ Sævar bætir við
að auk þeirra séu margir
göngumenn sem hann lítur
upp til og ber sig saman við.
Aðspurður um eftirminni-
leg atvik frá skíðaferlinum
segir Sævar af nógu að taka þar.
Sævar er fæddur í Reykjavík
árið 1988 og er því 26 ára á
þessu ári. Hann er uppalinn á
Króknum, sonur Þorgerðar
Sævarsdóttur kennara, sem er
Sauðkrækingur, og Siglfirð-
ingsins Gunnars Birgissonar
sem nú er forstjóri Reykja-
lundar. Sævar gekk í Árskóla
og stundaði nám við FNV í tvö
ár, áður en hann fluttist til
Lillehammer í Noregi árið
2005. Hann segist þó klárlega
vera Króksari í sér og finnst
hann alltaf vera kominn heim
þegar hann kemur á Krókinn.
Í Lillehammer gekk Sævar í
skíðamenntaskóla og lauk
þaðan stúdentsprófi. Í dag er
hann langt kominn með Bs í
viðskiptalögfræði á Bifröst, en
tók sér hlé frá námi til að
stunda skíðin. Bróðir Sævars,
Gunnar er 19 ára gamall,
nemandi í Versló og hefur
hann verið að lýsa skíða-
keppnum á Ólympíuleikunum
Afi var alltaf stuðnings-
maður númer eitt
Sauðkrækingurinn og gönguskíðakappinn Sævar Birgisson er þessa
dagana staddur í Sochi þar sem hann keppir á vetrarólympíuleikunum.
Sævar var fánaberi Íslands við setningarathöfn leikanna og hefur nú lokið
keppni í sprettgöngu þar sem hann hafnaði í 72. sæti. Á morgun keppir
hann svo í hefðbundinni göngu. Með aðstoð tækninnar náði Feykir
viðtali við Sævar, í lok fyrri keppnisdagsins.
sumrin, vann t.d. síðasta sumar
í banka í Svíþjóð í einn
mánuð.“
Sævar segir Ólympíuleik-
ana hafa verið draum alveg
síðan hann man eftir sér. „Ég
fylgdist alltaf spenntur með
leikunum þegar ég var yngri.
Svo seinni árin hefur þetta
orðið að markmiði og svo er ég
hingað kominn.“ Lágmarkinu
náði Sævar tiltölulega snemma
en hann segir það í raun ekki
hafa verið gefið út hverjir færu
á leikana fyrr en seinni partinn
í janúar. Hann undirbjó sig þó
allan tímann með það í huga
að hann væri að fara. Á
undirbúningstímanum hefur
hann varið á vítt og breytt um
Evrópu. „Ég hef búið í
ferðatösku síðasta árið, mikið
verið á ferðalagi í keppnis- og
æfingaferðum. En ég bjó í
nokkra mánuði í Ulricehamn í
Svíþjóð en svo hætti þjálfarinn
sem ég hafði þar og þá fór ég að
stjórna upplegginu sjálfur. Hef
samt haft „base“ heima hjá
mömmu og pabba í Mosfellsbæ
á milli tarna. En ég var á Ítalíu í
lok sumars, fór svo til Austur-
ríkis, svo Finnlands og tók svo
megnið af keppnistímabilinu í
Svíþjóð. Svo fór lokaundir-
búningurinn fram á Ítalíu.“
Sævar segir það hafa verið
frábæra tilfinningu að vera
fulltrúi Íslands á leikunum. „Ég
er stoltur að vera hér sem
fulltrúi míns lands og vona að
nái að standa mig sómasam-
lega í því hlutverki. Það var
ólýsanleg stund að ganga inná
leikvanginn með íslenska
fánann í hönd. Ég gleymi þeirri
tilfinningu seint.“
Sævar segir fyrirfram erfitt
að segja á hvaða árangur sé
stefnt, en ef hann hafi tekið á
öllu sem hann átti þegar hann
renni sér yfir marklínuna, þá
verði hann að vera sáttur. Í
sprettgöngunni endaði hann í
72. sæti af 86 keppendum.
Hann segist nokkuð sáttur við
það. „Ég tók mig alveg út og
meira til. Ég ætlaði mér meira
en líkaminn leyfði ekki hraðara
tempó. Ég byrjaði vel en
stífnaði mikið upp seinustu
brekkuna og þá tapast
sekúndurnar fljótt. Ég er svo að
keppa á föstudaginn 14.
febrúar næst, hvet fólk sem
hefur áhuga að kíkja á það!“
En hvaða skilaboð skildi
hann hafa að lokum, til ungra
krakka sem eru að byrja í
íþróttum? „Hafið gaman af því
sem þið eruð að gera og ekki
gefast upp þó að á móti blási. Ef
þið eruð þolinmóð þá kemur
árangurinn fyrir rest, sanniði
til.“
Sauðkrækingurinn Sævar Birgisson á Ólympíuleikunum í Sochi
VIÐTAL
Kristín Sigurrós Einarsdóttir
„En þar sem ég er á toppi
tilverunnar á Ólympíuleik-
unum þegar þetta er skrifað þá
verð ég að segja að það sé það
langstærsta sem ég hef upplifað
á ferlinum og bara í lífinu. En
leiðin hingað hefur verið býsna
strembin og ýmislegt á daga
manns drifið á þeirri för. Ég
man t.d. alltaf þegar ég varð
Andrésar Andarmeistari í
fyrsta sinn 10 ára gamall og
þegar ég tók minn fyrsta
íslandsmeistaratitil í Tindastóli
2005. Svo var það mjög eftir-
minnilegt þegar ég náði
Ólympíulágmarkinu í fyrsta
sinn í Idre í Svíþjóð.“
Eins og fram hefur komið í
fjölmiðlum glímdi Sævar við
mikil veikindi og meiðsli fyrir
fáeinum árum og greindist þá
m.a. með hrygggigt sem gerði
það að verkum að hann var
nánast rúmliggjandi um tíma.
Ólympíuleikarnir verið
draumur frá því hann
man eftir sér
En kom aldrei til greina að
hætta? „Ég viðurkenni alveg
að ég var eiginlega hættur
2010, þá fannst mér þetta
komið fínt af veseni og ég
skráði mig í háskólanám. Svo
kviknaði aftur áhugi ári seinna,
þegar ég landaði Íslands-
meistaratitlinum árið 2011
eftir þrjú erfið ár á undan. Þá
ákvað ég að setja stefnuna á
ÓL.“ Sævar segist alltaf hafa
haft gríðarlegan stuðning frá
vinum og ættingjum. „En það
var erfitt þegar afi heitinn féll
frá 2010, hann var alltaf
stuðningsmaður nr. 1. En ég
held hann sé að hjálpa mér
stundum þegar ég þarf á því að
halda. En það er nú einmitt
þannig að maður hefur stærsta
stuðningshópinn þegar gengur
vel, sem er eðlilegt. Þetta var
stundum erfitt þegar á móti
blés sem mest, en stuðn-
ingurinn frá fjölskyldunni var
alltaf til staðar.“
Sævar segir það vera fyrst
núna á þessu tímabili sem
eitthvað gangi að fjármagna
þau útgjöld sem fylgja því að
stunda íþróttina af kappi. „Það
hefur verið strembið síðustu
árin, en útgjöldin eru bara eftir
því hvað kemur inn. Ég hef þá
fækkað og stytt keppnis- og
æfingaferðir, ef fjármagn hefur
ekki verið nægilegt. En núna á
þessu tímabili hef ég getað gert
flest af því sem ég hef ætlað
mér, en sá mér ekki fært að
vera með þjálfara á fullum
launum samt, einhvers staðar
þarf að skera niður. Ég hef
yfirleitt unnið eitthvað á
Brynjar Jökull og Einar Kristinn ásamt fánaberanum Sævari.
Sævar Birgisson á æfingu í Sochi.