Feykir - 13.09.2012, Blaðsíða 4

4 Feykir 34/2012
Nú er sláturtíðin komin á fullt
skrið hjá sláturhúsunum
þremur á Norðurlandi vestra
en í heildina má búast við því
að nokkuð yfir þrjúhundruð
þúsund fjár verði lógað í
haust. Alls munu yfir 370
manns koma að þeim störfum
sem fyrir liggja og telja
erlendir starfsmenn húsanna
230 manns. Margt af því fólki
hefur starfað áður hjá
sláturhúsunum því 70 – 90%
þeirra skilar sér nú aftur í
sláturvertíð.
Hjá Kjötafurðastöð KS á
Sauðárkróki er áætlað að um
120.000 fjár verði lógað í haust
en yfir 3000 lömbum er slátrað
á dag þegar fullum afköstum er
náð. Ekki var boðið upp á
sumarslátrun hjá KS þar sem
nóg kjöt var til á lager og sagði
Ágúst Andrésson að vísað hafi
verið á sumarslátrun á
Hvammstanga, en þar vantaði
kjöt í útflutning á Ameríku-
markað. Hann segir að slátur-
tíðin leggist vel í stjórnendur
sláturhússins enda með frá-
bæran mannskap en samt
vantar ennþá nokkra, bæði
verkamenn og ekki síður
úrbeinara til starfa.
Magnús Freyr Jónsson hjá
SKVH á Hvammstanga segir
að um 88.000 fjár verði slátrað
hjá þeim og 2400-2700
lömbum lógað á dag þegar
fullum afköstum er náð.
Magnús segir að helsta
nýjungin þetta haustið sé sú að
nú koma þeir til með að geta
fryst sjálfir þær aukaafurðir
sem falla til, vegna kaupa á
húsnæði Meleyrar en hingað
til hefur þurft að keyra þeim til
frystingar í Búðardal og á
Krókinn. Slátrað var 13., 20. og
27. ágúst um 2300 dilkum og
gekk vel.
Hjá SAH Afurðum á
Blönduósi er gert ráð fyrir að
slátrað verði vel yfir 100.000
fjár og segir Sigurður Jóh-
annsson framkvæmdastjóri að
um 2700 dilkum verði lógað á
dag að jafnaði. Hjá SAH vinna
um 115 manns þegar allt er
talið, um 70% er fólk af erlendu
bergi brotið og 90% þeirra hafa
verið hjá fyrirtækinu áður.
Ekki var boðið upp á slátrun
þetta sumarið og þegar
Sigurður er spurður nánar út í
það segir hann: -Sumarslátrun
er fyrirhöfn, og held að það sé
aðalmálið. /PF
Sauðfjárslátrun hafin
Yfir 300.000. fjár
verður lógað í haust
Ferðasaga Kristrúnar Kristjánsdóttur
frá Melstað í Miðfirði
Með penna
í farteskinu XI
Kristrún Kristjánsdóttir fór í heimsreisu
ásamt vinkonu sinni Lóu Dís Másdóttur.
Undanfarna mánuði hefur hún deilt
upplifun sinni af ævintýrum þeirra á
leiðinni austur á bóginn. Ferðalagið hófst
þann 15. febrúar en nú eru þær komnar til
Sapa, í Norðvestur Víetnam.
- - - -
Síðasta daginn, þann 25. mars, borðuðum
við pönnsurnar okkar og svo var eiginlega
bara komið að brottför. Við fórum í sturtu og
áður en við vissum vorum við komnar upp í
bíl og á leiðinni í siðmenninguna. Svolítil töf
varð reyndar á leiðinni því tveir flutningabílar
voru fastir á sveitaveginum,
þannig að við urðum að reyna
að keyra framhjá en þá festist
bíllinn okkar í drullu - þá var
bara að fara út að ýta. Mjög
fyndið og gaman.
Við enduðum svo í Sapa
town og fórum á sama
resturant sem við byrjuðum
ferðina á. Borðuðum ágætis
mat þar, svo kom Hví með
matsblaðið sem við áttum að
fylla út og guð minn góður
ég hef aldrei vitað aðra eins
framkomu! Hann kom með blaðið og sat við
hliðina á mér á meðan ég reyndi að fylla út,
alltaf að kíkja yfir öxlina á mér. Sem betur fer
kom maturinn á meðan þannig að ég sagði
honum bara að skilja blaðið eftir og ég myndi
fylla það út eftir matinn. Við fylltum þetta nú
samt bara út yfir matnum og hann var alltaf að
koma og kíkja. Neðst á blaðinu stóð að þetta
ætti að fara í umslag en þegar ég bað Hví um
það sagði hann að þeir væru ekki með neitt,
svo fór hann að barborðinu þar sem fimm
manns sem unnu þarna stóðu og fór að lesa
og þýða það fyrir þau beint fyrir framan okkur.
Ég labbaði til hans og sagði að mér þætti þetta
frekar óþægilegt, að þau væru að lesa þetta
fyrir framan okkur, ég held hann hafi ekki
skilið neitt því hann sagði bara „yes“ og hélt
svo áfram. Við fórum í hraðbanka og þegar við
komum inn þögðu þau öll og störðu á okkur,
mjög óþægilegt! Svo kom Hví með blaðið og
spurði hvort ég vildi bæta einhverju við, þá hélt
hann að ég hafi verið að biðja um það. En þá
sögðum við honum mjög skýrt að þetta væri
frekar óviðeigandi og óþægileg framkoma.
Hann sagði að hann hafi bara
verið að sýna yfirmanni sínum
þetta. Við sögðum honum þá
að þeir hefðu alveg getað farið
aðeins afsíðis. Æj, ég veit ekki
hvort við vorum að gera úlfalda
úr mýflugu en þetta var eitthvað
svo óþægilegt.
Við enduðum svo á því að
fara í þorpið þar sem lestarstöðin
var. Hví vildi endilega sýna
okkur barnið sitt svo við fórum
fyrst þangað, svo á veitingahús
og að lokum í lestina aftur til
Hanoi. Lestin var algjör draumur, okkur fannst
dýnurnar svo þykkar og mjúkar og sváfum
eins og ungabörn eftir alveg æðislega ferð.
Um kvöldið fórum við út að borða á
rosalega góðum stað og drifum okkur svo aftur
á hótelið til að pakka fyrir næsta áfangastað.
Kristrún Kristjánsdóttir
skrifar
~
„Svolítil töf varð reyndar
á leiðinni því tveir
flutningabílar voru fastir
á sveitaveginum, þannig
að við urðum að reyna
að keyra framhjá en þá
festist bíllinn okkar í
drullu - þá var bara að
fara út að ýta.“
Frá Sapa Town.