Feykir - 11.07.2013, Side 7
27/2013 Feykir 7
og fremst náttúruupplifun,
vera bara í náttúrunni frá
öðru sjónarhóli en þegar þú
ert gangandi. Austari áin, þar
erum við að tala um eina af
bestu raftingám í Evrópu. Hún
er skráð 3 til 4+ á erfiðleika-
skala en getur verið 5 í miklum
vexti. Hún er tæknileg og
breytileg og þeir Chris og
Anup upplifa alltaf eitthvað
nýtt í þessari á þó þeir fari
hana aftur og aftur, þannig
er hún svo skemmtileg. Það
sem gerir hana svona góða
er það hvað hún er tæknileg
og skemmtilegar flúðir í
henni. Það eru þessi ótrúlegu
gljúfur þegar farið er í gegn,
þar sem þú sérð mörg lög af
hraunbreiðum og götum og
jarðsagan er einstök, segir
Björg og aðdáun hennar á
þessu svæði leynir sér ekki.
Auk dagsferða í árnar er
boðið upp á þriggja daga ferðir
á vegum Viking Rafting en
þá er byrjað uppi á Laugafelli.
Björg segir að þar sé áin allt
öðruvísi og mjög skemmtileg
og til að mynda birtist grein
um þá ferð í New York
Times þar sem sagt er að um
sé að ræða bestu ferð sem
greinarhöfundur hefur farið í.
Björg segir þó að ekki sé mikið
bókað í þriggja daga ferðirnar
en erlendis þar sem boðið er
upp á slíkar ferðir sé yfirleitt
fullbókað.
-Þó er okkar ferð einstök að
því leyti að þú ert í náttúrunni
en annarsstaðar getur þú verið
að rafta meðfram þjóðvegum
þar sem þú sérð bíla og fólk
en það sem gerir þessa ferð
einstaka er hvað við erum
afskekkt ef svo mætti segja.
Björg segir að erlendir
ferðamenn séu í meirihluta
viðskiptavina nú en áður
voru það Íslendingarnir sem
voru fjölmennari. Hún segir
alltaf mesta fjörið hjá þeim.
Vinnustaðahópar eða klúbbar
eru þó alltaf að koma öðru
hverju og átti hún von á einum
daginn eftir að viðtalið var
tekið og var mikil tilhlökkun.
En hvernig er ef einstaklingur
vill rafta?
-Þá er bara að panta. Við
förum með lágmark tvo
einstaklinga en það kemur
sjaldan fyrir að við þurfum að
setja einhvern á biðlista. Við
förum á hverjum degi ef búið
er að bóka fyrirfram, segir
Björg sem á von á góðu sumri í
bókunum.
Tal okkar berst að hátíð-
inni sem haldin var um
sumarsólstöðurnar Midnight
Sun River Festival 2013.
Björg segir að sá draumur
hafi blundað lengi í þeim að
halda kajakfestival enda hafi
strákarnir mikla reynslu í að
halda álíka keppnir erlendis.
Hún segir það ekki auðvelt að
finna staði þar sem hægt sé að
keppa á með góðar aðstæður
fyrir áhorfendur. Svo er líka
spurning hvaða keppendur
mæta.
-Ef það koma keppendur
sem geta bara verið í vestari
ánni þá er keppnin haldin
þar en ef kajakræðarar á
heimsmælikvarða mæta þá er
keppnin haldin í þeirri austari.
Við ákváðum í rauninni of
seint að gera þetta núna og
gátum í rauninni lítið auglýst
og vildum kannski líka hafa
festivalið lítið og læra af
reynslunni. Það komu sextán
kajakerar og flestir á því stigi
að vera ekki tilbúnir í austari
ána, þannig að keppnin var
færð í þá vestari og héldum
þá hraðakeppni í staðinn sem
var mjög skemmtileg. Sigga frá
Bústöðum bauð upp á kjötsúpu
á árbakkanum og við vorum
með ýmsa leiki. Draumurinn
er svo að halda þetta að ári og
reyna að fá sterka keppendur
erlendis frá til að hafa þetta
enn skemmtilegri keppni, segir
Björg en bætir við að það sé
ágætt að byrja rólega.
-Það var rosalega gaman að
horfa á þetta. Svo blönduðum
við þessu við miðnætur-rafting
og loks bjuggum við til úr
þessu festival þar sem haldnir
voru tónleikar og bjuggum
til slip and slice rennibraut á
Hafgrímsstöðum, fólk kom
og tjaldaði og grillaði og hafði
gaman saman.
Þó rafting sýnist við fyrstu
kynni geta verið hættulegt
sport segir Björg það ekki vera.
-Allir geta farið í rafting svo
lengi sem viðkomandi er ekki
hræddur við vatn og algjör
byrjandi getur farið í þriggja
daga ferðina. Það er ekki
laust við að blaðamaður sé
orðinn spenntur að skella sér
í rafting aftur og jafnvel dýfa
sér í Austari-Jökulsá en góðar
minningar koma upp í hugann
frá því að farin var ein ferð
niður vestari ána á árdögum
fljótasiglinga í Skagafirði.
Lesendur eru því hvattir til
að láta verða af því að fara
niður aðra eða báðar árnar og
kynna sér fljótasiglingarnar
í Skagafirði ef þeir hafa ekki
látið verða af því nú þegar
en auk Viking Rafting býður
Bakkaflöt einnig upp á slíkar
ferðir.
Með pólitíkina í blóðinu
Lilja Rafney Magnúsdóttir
er áttundi þingmaður
Norðurlands vestra og situr
fyrir Vinstri-græn á
Alþingi. Hún var kjörin á
þing árið 2009 og svo aftur í
síðustu kosningum og sat
þá í efsta sæti listans. Áður
hafði hún tekið sæti sem
varaþingmaður og segir
hún þann tíma seint
gleymast. Lilja Rafney býr á
Suðureyri, gift Hilmari
Oddi Gunnarsyni
vörubílstjóra frá
Skagaströnd og eiga þau
fjögur börn og tvö
barnabörn. Lilja er
Þingmaðurinn á Feyki þessa
vikuna og svarar hér
laufléttum spurningum.
Starf áður en þingmennskan
kallaði: -Hef starfað við fisk-
vinnslu, verslunar og skrif-
stofustörf og sundlaugina og
íþróttahúsið á Suðureyri.
Einnig hef ég verið starfandi í
verkalýðsmálum og var for-
maður í verkalýðs- og sjó-
mannafélagi í fjölda ára ásamt
því að vera þátttakandi í
sveitarstjórnarmálum og
oddviti í minni heimabyggð á
Suðureyri og var varaþing-
maður í þrjú kjörtímabil áður
en ég settist á þing.
Hvenær og hvernig vaknaði
áhugi þinn á pólitík? -Póli-
tískur áhugi hefur alltaf
blundað í mér þar sem ég kem
úr pólitískri fjölskyldu og
þannig umhverfi að tekist var
á um pólitík. En ég fór fyrir
alvöru að láta til mín taka um
þrítugt þegar ég varð formaður
Verkalýðs- og sjómannafél-
agsins Súganda á Suðureyri og
þá fór boltinn að rúlla. Ég hef
verið á kafi í pólitík síðan og
það er engin leið að hætta.
Hvenær settist þú fyrst á
þing? -Ég settist fyrst á þing
1992 sem varaþingmaður
fyrir Alþýðubandalagið og
það voru tvær vikur sem
gleymast seint. Ég var með
yngstu dóttur mína eins árs og
þá elstu þá 14 ára með mér
fyrir sunnan til að passa þá
litlu en eiginmaðurinn var
bundinn fyrir vestan með syni
okkar tvo og var þar að sinna
sinni vinnu.
Hvaða máli værir þú líkleg
til að beita þér fyrir á Alþingi
framar öðrum? -Ég vil beita
mér fyrir jöfnun búsetu-
Þingmaðurinn : Lilja Rafney Magnúsdóttir
UMSJÓN palli@feykir.is
skilyrða á landsbyggðinni í
sem víðustum skilningi og
undir þann hatt tek ég mennt-
un, samgöngur, heilbrigðis-
mál, jöfnun orkukostnaðar og
fjölbreytni í atvinnumálum.
Ég hef barist fyrir breyt-
ingum á fiskveiðistjórnunar-
kerfinu og mun halda því
áfram og vil að kjör elli- og
örorkuþega verði bætt með
endurskoðuðu almannatrygg-
ingakerfi sem var tilbúið fyrir
síðustu kosningar og brýnt er
að byggt verði á til að einfalda
kerfið og hífa upp kjörin.
Telur þú að stjórnmála-
umhverfið hafi breyst eða sé
að breytast frá því sem áður
var? –Já, mér finnst margt
hafa breyst eftir Hrun. Traust
til stjórnmálamanna var í
lágmarki og það tekur tíma að
endurvinna gagnkvæmt traust
og virðingu sem þarf að vera á
báða bóga svo við getum í
sameiningu byggt upp gott
velferðarsamfélag.
Einnig tel ég brýnt að
standa vörð um málefni hinna
dreifðu byggða og tel að ekki
megi fækka þingmönnum
landsbyggðarinnar frekar en
orðið er því þá stefnum við í
borgríki með einsleitari
sjónarmið.
Hvaða málefni telur þú að
brenni helst á íbúum
Norðurlands vestra? -Ég tel
að það séu atvinnumálin og að
undirbyggja þar fjölbreytni og
styðja það sem fyrir er hjá
íbúum hvort sem það snýr að
landbúnaði, sjávarútvegi eða
ferðaþjónustu og að geti nýtt
sem best þau tækifæri og
auðlindir sem svæðið býr yfir
til nýsköpunar. Þar er mann-
auðurinn og hugmyndaflugið
það dýrmætasta sem hvert
landsvæði byggir á.
Hvaða áhugamál áttu fyrir
utan pólitíkina? -Tónlist,
ferðalög, rækta garðinn minn
og samverustundir með stór-
fjölskyldunni. Mig hefur alltaf
langað að stunda hesta-
mennsku þar sem ég var oft á
hestbaki sem barn hjá afa og
ömmu en ekkert hefur orðið
úr því enn en hver veit, það er
aldrei of seint að láta drauma
sína rætast.
Hver er uppáhalds tónlistar-
maðurinn? -Þeir eru svo
margir því ég er nær alæta á
tónlist en Bubbi hefur nú alltaf
verið ofarlega á blaði hjá mér
af íslenskum tónlistamönnum
og karlakórarnir klikka aldrei.
Hver er uppáhalds kvik-
myndin? -Börn náttúrunnar.
Hvert er uppáhalds íþrótta-
félagið? -Íþróttafélagið Stefnir
Suðureyri sem nýlega varð 100
ára gamalt og er enn í fullu
fjöri.
Ein góð saga í lokin: Það
gengur oft mikið á fyrir
kosningar og oft mikið fjör á
kosningaskrifstofunum. Það
gerðist fyrir nokkrum árum
fyrir kosningar að mikil traffik
hafði verið á kosninga-
skrifstofunni hjá VG á Ísafirði
fyrir alþingiskosningar og ég
lagði mig alla fram við að
spjalla við sem flesta og vera
almennileg. Vinkona mín á
Þingeyri hafði verið í
heimsókn og ég var handviss
um að hún hefði gleymt
innkaupapokanum sínum á
skrifstofunni. Ég tók mig til og
hljóp með matvörupokann í
áætlunarbíl sem var að fara til
Þingeyrar og bað bílstjórann
að koma pokanum til kon-
unnar sem hann gerði. Seinna
kom í ljós að vinkona mín sem
var að vinna á kosninga-
skrifstofunni átti innkaupa-
pokann og að kvöldmaturinn
hennar hafði farið með rútu til
Þingeyrar. Já, hjálpsemin getur
stundum farið fram úr sjálfum
sér.
Lilja Rafney væri til í að stunda hestamennsku enda oft á baki sem barn.