Feykir - 11.07.2013, Blaðsíða 9
27/2013 Feykir 9
Eigendaskipti hjá Pardus á Hofsósi
Vildum halda þjón-
ustunni á staðnum
Eigendaskipti hafa orðið á hinu rótgróna bifreiðaverkstæði
Pardus sem starfað hefur í um 40 ár á Hofsósi. Páll
Magnússon og Herdís Fjeldsted hafa nú selt Rúnari
Númasyni og Valdísi Hálfdánardóttur á Hofsósi verkstæðið,
en Páll stofnaði það á sínum tíma ásamt Birni Níelssyni.
Feykir náði tali af Rúnari þar sem hann var í
girðingarvinnu á Þrastastöðum, en þar reka þau sauðfjár- og
nautgripabúskap, auk þess að vera með trésmíðafyrirtæki.
„Það var skrifað undir rétt um Jónsmessuna,“ staðfesti
Rúnar.
En hvað kom til að trésmiðurinn ákvað að fara að reka
bíla- og búvélaverkstæði? „Það var nú aðallega það að missa
þetta ekki af staðnum, Palli var búinn að auglýsa þetta lengi
og vildi fara að hætta. Þar sem enginn annar virtist ætla að
taka slaginn ákváðum við að reyna þetta og freista þess að fá
fleiri í lið með okkur og nú erum við að auglýsa eftir
starfsfólki.“
Rúnar nefnir að öll þjónusta í Skagafirði út að austan sé að
skerðast og ekki megi við því að kroppa meira af henni. Auk
þess sé um nokkuð stóran vinnustað að ræða sem muni um í
ekki stærra samfélagi. „Við sem eigum heima hérna verðum
að berjast á móti þessari slæmu þróun áður en við missum
allt frá okkur.“
Það var því ekki verkefnaskortur í smíðunum sem varð til
þess að Rúnar fór út í þennan nýja rekstur, enda segir hann
aldrei hafa verið meira að gera þar. „Okkar helstu
viðskiptavinir eru bændur og þeir standa alltaf við sitt þrátt
fyrir að illa hafi árað hjá þeim undanfarið.“
Rúnar segir að stefnan sé að rúlla rekstri Pardus áfram eins
og verið hefur og segist hann svo heppinn að hafa þar ýmsa
reynda og góða starfsmenn sem verði áfram. „Við ætlum að
efla þjónustuna, ekki síst í rafmagninu, og þjónusta viðskipta-
vini til sjávar og sveita. Það er vel hægt að stækka Pardus sem
vinnustað ef næg verkefni eru fyrir hendi, verkstæðið sem
slíkt bíður alveg upp á það, sagði Rúnar að lokum, bjartsýnn
á framhaldið./KSE
Guðmundur S. Borgarsson frá Goðdölum skrifar:
Tilfinningin að aka fram
Lýdó er alltaf góð
Sælir lesendur Feykis.
Í upphafi vil ég þakka Arnóri
Halldórssyni fyrir þann
vinargreiða að draga mig fram
á ritvöllinn. Honum mun vera
það fullljóst að ritsnilli mín er
lítil, en mun ég nota tækifærið
og fjalla nær eingöngu
um uppeldisslóðir mínar í
Lýtingsstaðahreppi hinum
forna.
Auðvitað er maður stoltur
Skagfirðingur og Lýtingur, hef
eitthvað ferðast um landið, og
verð alltaf hissa á hvað vel gengur
með vegabætur í Lýdó miðað
við víða á landinu. Að hluta til
ÁSKORENDAPENNINN
UMSJÓN kristin@feykir.is
Úthafsrækjuveiðibann var sett á 1. júlí
Bagalegt fyrir útgerðina
Atvinnuvega- og nýsköpunar-
ráðuneytið stöðvuðu veiðar á
úthafsrækju frá 1. júlí sl. þar
sem afli þeirra sem þær
stunda er orðinn umfram
ráðgjöf Hafrannsóknastofn-
unar á yfirstandandi fiskveiði-
ári sem stendur til 31. ágúst.
Þröstur Friðfinnsson fram-
kvæmdastjóri Dögunar á
Sauðárkróki segir bannið
mjög bagalegt fyrir rækju-
útgerðina þar sem þetta eru
alla jafna tveir hagstæðustu
mánuðir ársins til veiða.
Þröstur segir það einnig mjög
slæmt að búið sé að gefa út að
hugsanlega verði form veiðanna
endurskoðað, en ekkert sé enn
komið fram um það hvort eða
hvernig það verði gert.
-Í dag veit því enginn hvernig
veiði verður háttað frá 1.
september, hvort hún verður
frjáls eða kvótasett og þá hvernig.
Þetta setur rækjuútgerði í upp-
nám og var ekki á bætandi fyrir
greinina. Því er alger nauðsyn að
fara að fá fram hvað ráðamenn
ætla sér með rækjuna, segir
Þröstur sem telur það einnig
alvarlegt að flestir í greininni séu
sammála um að ráðgjöf Hafró sé
ekki góð. Rannsóknir eru að
hans mati of litlar og ómarkvis-
sar og ráðgjöf alveg úr takt við
það sem áður tíðkaðist.
-Okkur finnst því veiðiráðgjöf
nú upp á 5 þús. tonn alveg fráleit
og ætti frekar að vera nær 15 - 20
þúsund tonnum hið minnsta,
þegar horft er til rannsókna og
ráðgjafar s.l. 20 - 30 ár.
Þröstur segir það sérstakt
áhyggjuefni ef rækjan verður
kvótasett á ný og farið eftir
þessari ráðgjöf um heildarafla.
-Ef kvóta verður úthlutað til fyrri
handhafa, þá er nokkuð sjálfgefið
að ekki næst að veiða nema hluta
kvótans og veiði myndi þá
minnka um helming eða jafnvel
meira frá því sem verið hefur,
þar sem töluverður hluti kvótans
myndi læsast inni í kerfinu og
ekki vera nýttur til veiða. Þetta
er vegna þess að greinin ber ekki
kvótaleigu sem neinu nemur og
þá geta menn nýtt sér rækjukvóta
í kerfinu með öðrum hætti en til
veiða.
Þá segir Þröstur athyglisvert
að sjá að sumir þeir sem mest
höfðu á móti frjálsum rækju-
veiðum á sínum tíma eru nú
hæst ánægðir með þær: ...enda
hefur frelsið aukið umtalsvert
það hráefni sem kemur til
vinnslu, segir hann.
-Að öllu samanlögðu er þetta
því afar öfugsnúið ástand og
brýn þörf á að bregðast við.
Ýmsar leiðir eru til að tempra
rækjuveiði, ef menn telja þörf á
er skýringin sennilega sú að ferðaþjónusta er töluverð,
virkjunarkostir í umræðunni, tenging við hálendið, en
landbúnaður vissulega frekar á undanhaldi.
Tilfinningin að aka fram Lýdó er alltaf góð, hugur í fólki og
ekkert væl. Kvenfélagið öflugt og á heiður skilið fyrir sín
störf. Ánægður var ég við síðustu messu í Goðdalakirkju
yfir þeim kjarnakonum sem þar sáu um söng. Lýtingar
standa fyrir sínu, stóðu keikir að sameiningu sveitarfélaga
á sínum tíma og lögðu sitt til við sameiningu skóla.
Taka nýju fólki vel. En látum gott heita, meira til gamans
gert að sýna þá þröngsýni að fjalla
eingöngu um Lýdó. Varmahlíð er mér
hugleikin og vona ég að Skagfirðingar
styrki þann stað og geri honum eins
hátt undir höfði og kostur er. Hofsós
orðin fast að því nafli alheimsins, hver
hefði trúað því fyrir 25 árum. Marga
ágæta kunningja á ég úr Fljótum frá
Varmahlíðarskólaárunum, og minnir
mig að þá hafi líka verið snjór í
Fljótum. Sauðárkrókur að sjálfsögðu
þéttbýliskjarninn í sveitarfélaginu og
heldur stoltur vörð um gullmolann
KS. Að lokum læt ég fljóta með
kveðskap eftir Svein Jóhannsson,
Varmalæk, sem hann orti við vígslu
félagsheimilsins Árgarðs. Vona að rétt
sé með farið.
Nú er allt í háalofti og hamförum
hreint öll sveitin, þrútin er af framförum.
Hreppsnefndin er sæl með sig og sýnist þetta flott
svona nokkuð þykja myndi í Seyluhreppi gott.
Nýtt er afl úr læðing leyst, loks er Framför endurreist.
Kvenfélagsins kjarna lið körlum engan gefur grið
og séra Ágúst fús mun blessa framhaldið.
- - - - -
Ég sendi boltann á frænku mína Sólborgu Öldu
Pétursdóttir.
því, t.d. væri hægt að stöðva
veiðar yfir harðasta vetrartímann
þegar þær eru óhagkvæmastar í
stað þess að taka bestu mánuðina
út. Einnig er hægt að stýra fjölda
skipa á rækjuveiðum, breyta
reglugerðum um veiðisvæði á
ýmsum árstímum, breyta
reglugerð um meðafla og notkun
fiskipoka svo eitthvað sé nefnt,
segir Þröstur en stóra málið sé
samt að endurskoða veiðiráðgjöf
Hafró.
-Þar liggur í raun vandinn í
dag því stjórnmálamenn þora
ekki að fara gegn ráðgjöf vís-
indamannanna, sama hve hún
byggir á veikum grunni. /PF
Páll og Rúnar handsala eigendaskiptin. Ljósmynd: Silla Páls