Morgunblaðið - 07.02.2018, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 7. FEBRÚAR 2018
✝ Hulda Ingi-mundardóttir
fæddist í Stranda-
sýslu 9. september
1932. Hún lést á
Hrafnistu í Reykja-
vík 30. janúar 2018.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Ingi-
mundur Jón
Guðmundsson, f.
1895, d. 1983, og
Svanfríður Guð-
mundsdóttir, f. 1902, d. 1994.
Systkini Huldu eru Sigríður
Svava, f. 1923, d. 2015; Álfheið-
ur, f. 1926, d. 1988; Unnur, f.
1927, d. 2003; Sigmundur, f.
1929, d. 1994; Jónas Högni, f.
1931; d. 1991; Olgeir Söebeck, f.
1934; Sigríður, f. 1936; Erla, f.
1937, d. 2010, og Olga, f. 1942.
Fyrri eiginmaður Huldu var
Bjarni V. Bjarnason. Þau skildu.
Börn þeirra eru: 1) Bjarni Guð-
mundur Bjarnason, f. 9.1. 1953,
kvæntur Ástu Jóhönnu Einars-
dóttur. Börn þeirra eru: Valborg
Stefanía, gift Sturlu Gunnars-
syni, börn þeirra eru: Stefanía,
sambýlismaður Rasmus Knud-
sen, dætur þeirra eru Nikoline
Diljá og Natalía Malín, Ásta
María og Ólafur Guðmundur;
1958, gift Hjalta Kristjánssyni.
Börn þeirra eru: Trausti, kvænt-
ur Unni Líf Ingadóttur, dætur
þeirra eru Bjartey Perla og Gló-
dís Perla; Tryggvi, kvæntur
Guðnýju Sigurmundsdóttur,
börn þeirra eru Bjartur, Eva
Eldey og Árni Stormur; Árni
Garðar, f. 4. apríl 1988, d. 28.7.
1992; Ragnheiður Perla, sam-
býlismaður Bragi Magnússon,
dóttir þeirra er Margrét Perla.
2) Íris Huld, f. 5.7. 1965, sam-
býlismaður Kári Guðmundur
Schram. Börn þeirra eru: Elísa
Björk og Hildur Ýrr. Fyrir átti
Íris Huld tvö börn: Sunnu Dögg,
sambýlismaður hennar Arnar
Ómarsson, dætur þeirra eru
Ylfa Sól og Marta Líf; og Sturlu
Má.
Hulda fæddist í Hveravík og
bjó þar og á Drangsnesi til sex
ára aldurs en þá flutti hún til
Hólmavíkur þar sem hún gekk í
barnaskóla. Sextán ára flutti
Hulda á Patreksfjörð og bjó þar
til 17 ára aldurs en þá flutti hún
til Reykjavíkur. Hulda var sinnti
umönnunarstörfum nánast allan
sinn starfsferil, t.d. á Hvíta
bandinu, fæðingardeildinni,
Borgarspítalanum, á barna-
heimilum og við umönnun fatl-
aðra. Hulda bjó lengst af í
Reykjavík. Hún var einn af
stofnendum Átthagafélags
Strandamanna í Reykjavík.
Útför Huldu fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 7. febr-
úar 2018, klukkan 13.
Svanfríður, sam-
býlismaður Friðrik
Örn Jörgensson,
sonur þeirra er
Guðmundur Örn;
Ásta Hulda, gift
Þorvaldi Skúla
Pálssyni, börn
þeirra eru Gabríel
Freyr og Rakel
Jara; Tinna Rut,
gift Halli Kristjáni
Ásgeirssyni, börn
þeirra eru Adam Breki og
Emma Dóra. Fyrir átti Guð-
mundur Einar Þór, eiginkona
hans er Elva Dröfn Sveinsdóttir,
börn þeirra eru Daníel Fannar,
Guðrún Lára og Sunna Líf. 2)
Brynja Bjarnadóttir, f. 7.4. 1958,
sambýlismaður Steindór Rafn
Theódórsson. Börn þeirra eru:
Harpa Dögg, Pálmi Rafn og
Hjalti Gunnar. Fyrir átti Brynja
tvö börn: Huldu Maríu, sonur
hennar er Ásbjörn Logi, og
Bjarna Magna og Steindór eina
dóttur: Steinunni Vigdísi.
Hinn 9. september 1983 giftist
Hulda Einari Þóri Sigurðssyni, f.
18.12. 1923, d. 9.4. 2012, en þau
höfðu þá búið saman í 12 ár.
Dætur Einars og stjúpdætur
Huldu eru: 1) Vera Björk, f. 12.4.
Ég var að mjólka í mestu ró
er myrkt varð hjá mér inni.
Þegar luktarljósið dó
lýsti af Huldu minni.
Þessi fallega vísa er eftir hana
Möggu hans Sveins frænda en
þau bjuggu félagsbúi ásamt afa
og ömmu í Hveravík í Stranda-
sýslu þar sem mamma fæddist.
Þessi vísa lýsir mömmu. Að sjálf-
sögðu var ekki alltaf ljós í hennar
lífi en hún gerði samt alltaf sitt til
að láta ljósið skína á sem flestum
stöðum.
Minningabrotin eru mörg.
Fyrstu eru þegar mamma er að
sauma, prjóna eða spila á gítar-
inn og syngja. Hún hannaði og
bjó til flíkur, ekki bara á mig
heldur á alla stórfjölskylduna og
vini. Ekkert mál. Bara klippa og
sauma, setja blúndur eða nota
munsturskífurnar, sparidress
eða skólaföt að ógleymdum öllum
upphlutunum. Ég var tæplega
tveggja ára þegar ég fékk þann
fyrsta og eftir að hafa fengið full-
orðinssilfur í fermingargjöf frá
systkinum mömmu þá saumaði
hún þann síðasta á mig þegar ég
var tvítug. Þá var ég búin að fá
a.m.k. þrjá í millitíðinni. Upp-
hlutirnir sem hún hefur saumað
bæði á börn og fullorðna eru
langt yfir tuttugu.
Gítarinn og söngurinn er ann-
að sem hefur verið tengt við
mömmu. Alla æskuna kunni ég
nýjustu dægurlögin og vinsæl-
ustu slagara. Brott fluttir
Strandamenn voru duglegir að
hittast og var mamma ein af þeim
sem stofnuðu Átthagafélag
Strandamanna í Reykjavík. Ég
fékk að njóta góðs af. Við hjá
Lauja og Bíbí eða Elsu og svo all-
ir hinir sem komu saman heima
hjá okkur eða annars staðar.
Þetta markaði æsku mína og
gerði hana að gleðitíma. Ekki var
það leiðinlegra þegar við fórum
upp á Akranes, til Keflavíkur, á
Selfoss eða í Hafnarfjörð til Lilju
frænku. Alltaf var gítarinn með
og allir tóku undir alls staðar.
Það var mikið tekið af mömmu
þegar hún var hætt að geta spilað
á gítarinn vegna gigtarinnar.
Fingurnir krepptir og annar úln-
liðurinn orðinn að staur. Á ætt-
armóti Stuðboltanna í júlí 2016
sló hún heldur betur í gegn þegar
hún tók fram gítarinn og stjórn-
aði fjöldasöng við mikla gleði
allra.
Þarna hafði hún verið lasin en í
ágúst komu þær fréttir að hún
væri aftur komin með krabba-
mein í lungun. Hún tók þessu
með æðruleysi, við hin vorum
miklu aumari. Erfiðir tímar hafa
verið þetta eina og hálfa ár en
samt höfum við líka átt margar
góðar stundir. Ömmustelpurnar
hafa verið ótrúlegar við að hjálpa
til við að vera hjá ömmu sinni og
hefur þroski þeirra aukist. Öllum
sem hafa létt mömmu og okkur
hinum lífið þennan tíma vil ég
þakka af alhug. Heimaþjónustan,
Karítas, líknardeildin og nú síð-
ast starfsfólkið
á Vitatorgi á Hrafnistu, takk
fyrir allt. Elsku Olga og Bjössi og
Birna og Hörður, takk fyrir alla
umhyggjuna og væntumþykjuna
síðustu árin. Þið hafið bjargað
döpru hjarta oftar en þið getið
ímyndað ykkur. Minningabrotin
eru að sjálfsögðu miklu fleiri en
ég á þau fyrir mig. Að endingu
set ég hér fallega vísu sem
mamma kom með heim úr einni
húsmæðraferðinni og segir allt
sem segja þarf.
Umhyggjan er alkunn þín
allra stað í raunum.
Hjartans þakkir Hulda mín
hlýtur þú að launum.
Góða ferð, mamma mín
Þín dóttir
Brynja.
Elsku fallega amma mín. Það
er svo margt sem mig langar að
segja þér og svo margt sem ég á
eftir að þakka þér fyrir. En nú
ertu farin, elsku amma mín.
Þegar ég kom heim af spítal-
anum þegar þú varst búin að
kveðja þennan heim var ég svo
tóm að innan. Það verður aldrei
hægt að fylla upp í það stóra
skarð sem myndaðist í lífi mínu á
dánardegi þínum.
Ef ég gæti í dag sagt þér
hversu mikils virði það er mér
þegar þú meðal annars hjálpaðir
mér í gegnum mín miklu veikindi
og hversu dýrmætt það var að
eiga þig að því þú varst alltaf til
staðar fyrir mig og tilbúin að
hlusta á mig.
Það er erfitt að hugsa til þess
að ég mun ekki heyra rödd þína
aftur eins og ég gerði nánast dag-
lega allt mitt líf.
Þegar ég var sem veikust leið
mér best þegar ég hugsaði um
jólaböllin hjá þér og afa í kjall-
aranum í Unufelli. Það veitti mér
styrk, kærleik og trú um að allt
færi vel að lokum. Þú varst svo
dugleg og sterk og vildir síst af
öllu láta hafa mikið fyrir þér sem
þú áttir samt svo innilega skilið
miðað við allt sem þú gafst af þér.
Ég er þakklát fyrir það að
börnin mín fengu að kynnast þér
og fyrir þeirra hönd vil ég þakka
fyrir þann tíma sem þið áttuð
saman og allt það sem þú gerðir
fyrir þau. Þau munu sakna þín,
elsku amma.
Elsku amma mín ég trúi því að
afi hafi tekið brosandi á móti þér í
sparifötunum. Elsku amma mín,
ég er svo þakklát fyrir að hafa átt
þig að og ég mun varðveita minn-
ingu þína alla mína ævidaga.
Hvíldu í friði
Þín
Tinna Rut.
Elsku besta amma okkar, nú
hefurðu loksins fengið hvíldina
eftir hetjulega baráttu við veik-
indin þín.
Við erum viss um að þú ert
núna komin í fang afa, langömmu
og langafa og allra hinna sem þú
elskaðir svo heitt.
Við erum afar þakklát fyrir all-
ar yndislegu stundirnar og góðu
minningarnar sem við eigum um
þig. Þú varst mikill hrókur alls
fagnaðar hvar sem þú varst. Ein-
staklega dugmikil og gerðir allt
fyrir alla. Aldrei féll þér verk úr
hendi og eftir þig liggja óteljandi
fallegar flíkur og hlutir.
Það verður skrítið fyrir okkur
að fá ekki sönglandi símtal frá
þér á afmælisdögunum okkar hér
eftir.
Eftir sitjum við með fullt af
góðum og fallegum minningum.
Margs er að minnast, margs er
að sakna. Minning þín lifir í hjört-
um okkar, elsku amma.
Einar Þór, Valborg,
Svanfríður, Ásta Hulda
og Tinna Rut.
Kveðja til ömmu
Þú varst okkur amma svo undur góð
og eftirlétst okkur dýran sjóð,
með bænum og blessun þinni.
Í barnsins hjarta var sæði sáð,
er síðan blómgast af Drottins náð,
sá ávöxtur geymist inni.
Við allt viljum þakka amma mín,
indælu og blíðu faðmlög þín,
þú vafðir oss vina armi.
Hjá vanga þínum var frið að fá
þá féllu tárin af votri brá,
við brostum hjá þínum barmi.
Við kveðjum þig elsku amma mín,
í upphæðum blessuð sólin skín,
þar englar þér vaka yfir.
Með kærleika ert þú kvödd í dag,
því komið er undir sólarlag,
en minninga ljós þitt lifir.
Leiddu svo ömmu góði guð
í gleðinnar sælu lífsfögnuð,
við minningu munum geyma.
Sofðu svo amma sætt og rótt,
við segjum af hjarta góða nótt.
Það harma þig allir heima.
(Halldór Jónsson frá Gili)
Bjarni Magni, Harpa
Dögg, Pálmi Rafn
og Hjalti Gunnar.
Það er mjög skrýtið að þú sért
bara farin, langamma. Þegar
mamma sagði mér að þú hefðir
bara sofnað stakk ég upp á við
myndum finna prins til að kyssa
þig svo þú gætir vaknað. Svona
eins og er í sögunum. En mamma
sagði að það væri ekki hægt en
þér liði bara vel með langafa
núna. Það er gott. Það var samt
alltaf gaman að koma í blokkina
til þín, helst með eitthvert bakk-
elsi og borða og spila olsen eða
þjóf eða slönguspil og byggja úr
kubbunum. Ég saknaði þess þeg-
ar þú fluttir á nýja staðinn. Ég
vona að þér líði betur núna en ég
sakna þín samt.
Ásbjörn Logi.
Elsku besta amma mín. Það er
eitthvað svo ótrúlega óraunveru-
legt að vera að skrifa minning-
argrein til þín. Að þú hafir ekki
bara komist í gegnum þetta síð-
asta eins og allt hitt, eftir allt sem
á undan er gengið. Ég veit að þú
varst orðin þreytt en ég var bara
ekki alveg tilbúin sko! Við áttum
eftir að ræða nokkur atriði í við-
bót. Ég settist niður með mynda-
albúmin og allar minningarnar
helltust yfir mig. Allt sem við
gerðum saman og allt sem við
gerðum ekki. Það sem við sögð-
um og sögðum ekki. Minningarn-
ar úr Unufellinu koma í hrúgum,
hver á eftir annarri. Í flestum
þeirra ertu með títuprjóna í
munninum, sitjandi við sauma-
vélina eða með gítarinn í fanginu.
Alltaf að gera eitthvað enda ekki
hægt að sitja bara með hendur í
skauti og gera ekkert.
Ég á þér svo margt að þakka,
amma. Það er ekki sjálfgefið að fá
að eyða svona miklum tíma hjá
ömmu sinni og hvað þá að hún
eyði svona miklum tíma í að
Hulda
Ingimundardóttir
✝ Stefanía ÓlöfAntoníusdóttir
fæddist á Berunesi
á Berufjarðar-
strönd 13. febrúar
1941. Hún lést á
heimili sínu á
Hjúkrunarheimil-
inu Hömrum í Mos-
fellsbæ 28. janúar
2018.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Antonía Sigríður Sigurð-
ardóttir, f. á Berunesi 29. maí
1905, d. 4. desember 1993, og
Antoníus Ólafsson, f. á Skála á
Berufjarðarströnd 6. janúar
1907, d. 4. apríl 1994. Þau
bjuggu allan sinn búskap á
Berunesi.
Systkini Stefaníu eru Hanna
Sigríður, f. 1937, Anna, f. 1943,
og Óskar, f. 1946, d. 2015. Auk
þess átti Stefanía uppeldissyst-
ur, Svövu Júlíusdóttur, f. 1930,
d. 2006.
Stefanía ólst
upp hjá foreldrum
sínum á Berunesi
og átti þar heim-
ilisfesti til ársins
1973 er hún fluttist
í dvalarheimili
Sjálfsbjargar í Há-
túni 12 í Reykjavík
og var ein af
fyrstu dvalargest-
unum þar. Eftir
tveggja áratuga
vist á dvalarheimilinu, eða árið
1993, flutti hún fyrst íbúa af
dvalarheimilinu í æfingaíbúð
sem Sjálfsbjörg hafði útbúið í
Hátúni 12. Eftir sex mánaða
þjálfun þar ákvað hún að taka
íbúð á leigu á 5. hæð í sama
húsi og bjó þar á eigin vegum
fram til ársins 2013, eða þar til
hún fluttist að hjúkrunarheim-
ilinu Hömrum í Mosfellsbæ.
Útför Stefaníu fer fram frá
Laugarneskirkju í dag, 7. febr-
úar 2018, klukkan 13.
Elsku Stefanía frænka.
Þó að þú sért nú lögð af stað í
þitt hinsta ferðalag yfir móðuna
miklu þá hefur þú skilið eftir
fagrar minningar í hjörtum okk-
ar sem höfum orðið þess heiðurs
aðnjótandi að ferðast með þér um
lífsins braut.
Við minnumst röndótta brjóst-
sykursins sem þú bauðst okkur
upp á í Hátúni og þeirra augna-
blika þegar hrekkjalómurinn
innra með þér læddist fram í
fingurgómana og kitlaði okkur
undir iljarnar þar sem við lágum í
sófanum og lásum.
Við dáumst að afrakstri iðju-
semi þinnar hvort sem það eru
vettlingarnir á höndunum á okk-
ur eða heklaði dúkurinn á stofu-
borðinu.
Við söknum þín sem varst okk-
ur alltaf svo góð.
Þórunn Björk og Börkur.
Stefanía Ólöf
Antoníusdóttir
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ÓLÖF ÞÓRÐARDÓTTIR
Fiddý
Vesturbergi 71,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands
mánudaginn 29. janúar.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 8. febrúar
klukkan 13. Blóm og kransar eru afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Hjartavernd og Krabbameinsfélag
Íslands.
Þórður Hjörvarsson Gertie Christensen
Þorbjörg Hjörvarsdóttir Jan Tronhjem
Sigríður Hjörvarsdóttir Viðar Birgisson
Kjartan Hjörvarsson
Hjördís Hjörvarsdóttir
Guðmundur Kristinn Erlendsson
ömmubörn, langömmubörn og langalangömmubörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
ODDBJÖRG ÁSRÚN NORÐMANN,
Eskiholti 8, Garðabæ,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni
laugardaginn 3. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Sigríður Norðmann
Óskar Norðmann
Elín Norðmann Börkur Hrafnsson
Snædís Barkardóttir Tinna Barkardóttir
Jón Hrafn Barkarson Óskar Árni Barkarson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
SIGURBJÖRG GÍSLADÓTTIR,
Bólstaðarhlíð 36,
sem lést miðvikudagur 31. janúar, verður
jarðsungin frá Útskálakirkju í Garði
föstudaginn 9. febrúar klukkan 13.
Oddný Ólafia Sigurðardóttir
Gísli Sigurðsson Jón Árni Jóhannesson
Sigurbjörg M. Ingólfsdóttir Böðvar Páll Jónsson
Linda Ingólfsdóttir
Helena Ingólfsdóttir Povilas Traškevicius
Eyjólfur Ingólfsson