Verslunartíðindi - 01.11.1923, Blaðsíða 11

VERSLUNARTÍÐINDI
127
víða í 2 röðum aðeins. Jeg sá þarna ísl.
frá 1922. Leit hún mjög vel út, stíf og
búkföst. Tunnu með 110 kg., 400 stk.
seldu þeir á 1400 rbl. Jeg sá þarna b'ka
bæði skotska og norska síld, margar teg-
undir. Sú skotska var frá 1923, tvær
stærðir 650 og 900 í tunnu, en hvoru-
tveggja með netto 125 kg. innihaldi, að
sagt var. Var cif. verð á henni sagt 25
shillings tunnan, ljómandi falleg síld og
ágætur frágangur. Norsk sild var þarna
líka frá 1922, 5—600 stk. í tunnu með
115 kg. Var hún mögur en stíf og kvið-
föst, og frágangur var ekki eins góður og
á þeirri stotsku.
Smásöluverð á torginu var 4—6 rbl.
stykkið, eftir stærð. Þar sögðu þeir að
ísl. síldin væri kölluð »kongasíldin«. Hún
kærni ekki fyr en í okt.—nóv. líkaði vel,
en þætti nokkuð stór.
I Lettlandi eins og hinum Eystrasalts-
löndunum er það breska síldin, sem
hefur algjörleg yfirtökiu. Er það sum-
part vegna stærðarinnar, góðs frá-
gangs og að hún haldi sjer betur, og
kanske ekki síst vegna hagkvæms greiðslu-
máta fyrir kaupendur. Það þykir og kost-
ur hve mikið er i tunnunum, vegna tolls-
ins, sem greiddur er af tunnunni, og eins
flutningsgjöld með járnbrautum, því af
síldinni er selt og sent mikið bæði til
Póllands, Lithauen og Rússlands.
Ull: í Lettlandi eru allstórar ullar-
verksmiðjur, sumar með alt að 400 verka-
mönnum. Nokkuð myndi sjálfsagt mega
selja þangað af ísl. ull, en jeg býst þó
ekki við að það yrði neitt verulegt. Sama
er að segja með gœrur, og væri það þá
helst til Libau. Af lýsi selst nokkuð, en
flestir kaupendur taka aðeins 10—20 tunn-
ur í einu og er því vonlítið um nokkra
verulega sölu, nema því eins að hægt
væri að hafa þar »lager«.
Klipfisliur: Eins og í hinum Eystrasalts-
löndum er mjög óveruleg sala af saltfiski
í Lettlandi. Lettar stunda sjálfir fiski-
veiðar og er talið að um 10 þús. manns
hafl atvinnu af þeim. Er fiskurinn seldur
mestmegnis nýr.
lnnflutningstollur: Af saltaðri síld 250
rúblur tunnan (’/i eða 2/f), af kryddsíld
eða niðurlagðii síld í smáilát af kilóinu
bruttovigt 150 rúblur, af lýsi 8 rbl. kg., af
klipfiski 75 rbl. og æðardún 400 rbl. Skinn,
ull, gærur og kjöt er tollfritt.
Myntin er lat á 50rúblur eða 100 cent.
Alment er talið með rúblum. Gengið hef-
ur verið mjög misjafnt undanfarin ár. 100
danskar kr. svöruðu til að meðaltali 1920:
1800 rbl., 1921: 59,60 'rbl., 1922: 4900
rbl. og í ágúst 1923: 4700 rbl. Síðustu 2
árin hefur það haldið sjer nokkuð jafnt.
Utlönö
Danmörk.
Útdráttur úr fjetttaskeytum, sem sendi-
herra Dana hefur sent Verslunarráðinu.
Álit gengismálanefndarinnar dönsku er
nú komið út. Segir í því, að þrátt fyrir
verðfall dönsku krónunnar, verði að álíta
að almennar fjárhagsástæður landsins sjeu
eins góðar nú og þegar ófriðurinn hófst.
Landbúnaðurinn gengur að óskum og í
öðrum atvinnugreinum fer vinna ávalt
vaxandi. Megi þessvegna búast við hækk-
andi gengi krónunnar. Nefndin gerir þá til
lögu að komið sje upp gengisjöfnunarsjóði til
þess að fyrirbyggja gengisbrall. Eiga þjóð-
bankinn og hinir stærri einkabankar að
leggja sjóðnum til fje, jafnframt ríkinu.
Verslunarjöfnuðinn á að bæta með bráða-
birgðaákvæðum um verslunarmál, er miði
að því að takmarka innflutninginn og auka
útflutninginn. Samkomulag einstaklinga
um verð á að hindra og halda innan