Morgunblaðið - 31.07.2018, Qupperneq 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 31. JÚLÍ 2018
✝ Bjarni Jó-hannes Guð-
mundsson (Jói)
fæddist 13. ágúst
árið 1951 á Rauf-
arhöfn. Hann varð
bráðkvaddur 22.
júní.
Jóhannes var
elstur af sex börn-
um hjónanna
Helgu Kristínar
Lúðvíksdóttur, f.
31.7. 1935 á Raufarhöfn, d.
26.3. 2017, og Guðmundar
Friðrikssonar, f. 12.8. 1926 á
Raufarhöfn, sem lifir son
sinn. Systkini Jóhannesar eru
Hallsteinn, f. 13.5. 1955, maki
Elínborg Þorgrímsdóttir, þau
eiga þrjú börn, Sigrún, f. 7.7.
1958, hún á einn son, Marta
Kristín, f. 16.12. 1959, d. 13.3.
2018, hún á eina dóttur og
Ása, f. 21.9. 1967, maki Vikt-
or Ingimarsson, þau eiga tvö
börn.
Jóhannes giftist 24.11. 1975
Sigrúnu Kjartansdóttur, f.
4.3. 1955 í Keflavík. For-
eldrar hennar voru Kjartan
c) Anna Margrét. 2) Guðrún
Ýr, f. 1975, flugstjóri, í sam-
búð með Páli Jónssyni, dóttir
þeirra er Heiða Karen og Sig-
rún Nanna en barnsfaðir
hennar er Sævar Jóhann-
esson. 3) Karen Henný, f.
1983, viðskiptafræðingur,
heilsunuddari og meist-
aranámsnemi, í sambúð með
Arnari Sindra Magnússyni,
dóttir hans er Mónika Mel-
korka og saman eiga þau Jó-
hannes Dreka og Benjamín
Mána.
Jóhannes bjó öll sín upp-
vaxtarár á Raufarhöfn, hann
gekk í grunnskóla á staðnum
og hélt þaðan í heimavist-
arskólann að Lundi í Öxar-
firði þar sem hann lauk gagn-
fræðaprófi 1968 og prófi úr
Fiskvinnsluskólanum í Hafn-
arfirði 1976. Hann stofnaði
fiskverkun og útgerðarfyr-
irtæki ásamt Hallsteini bróður
sínum 1974 sem síðar var
breytt í Fiskavík eftir að faðir
þeirra gekk til lið við þá 1979
og var starfrækt á Raufarhöfn
til ársins 1990. Fjölskyldan
flutti til Reykjavíkur 1986.
Síðari ár var Jóhannes tril-
lusjómaður og starfaði við
smíðar.
Útför Jóhannesar fór fram
frá Raufarhafnarkirkju 12.
júlí 2018.
Henry Finn-
bogason, f. 28.5.
1928 frá Látrum í
Aðalvík, d. 25.2.
2005, og Gauja
Guðrún Magn-
úsdóttir, f. 12.7.
1931 í Keflavík, d.
13.12. 2017.
Bræður Sigrúnar
eru, Magnús Jón
Kjartansson, f.
1951, maki Sig-
ríður K. Oddsdóttir, Finnbogi
Kjartansson, f. 1952, maki
Þuríður Hallgrímsdóttir,
Ingvi Jón Kjartansson, f.
1956, maki Þórlaug Erna
Ólafsdóttir, Kjartan Már
Kjartansson, f. 1961, maki
Jónína Guðjónsdóttir, og
Viktor Borgar Kjartansson,
maki Margarethe Odegaard.
Dætur Jóhannesar og Sig-
rúnar eru 1) Helga, f. 31.7.
1973, flugfreyja, gift Stefáni
Ásgeiri Ström, börn þeirra
eru a) Alex Baldvin en faðir
hans er Jón Örvar Baldvins-
son og sonur hans er Henry,
b) Fjölnir Freyr og yngst er
Jæja félagi!
Slegið á lær félagans og strok-
ið, brosað kankvíslega. Þannig
var Jói. Vináttan látin í ljós á
auðsæjan hátt. Faðmlagið þétt.
Vinarþelið innilegt og hlýtt,
næstum áþreifanlegt.
Það var gott að tala við Jóa.
Hógvær en ráðagóður. Gerði
ekki mikið úr hlutunum. Við ráð-
um fram úr þessu, félagi.
Það var líka gott að þegja með
Jóa. Það er oft mikill skilningur í
þögninni. Sálarró tengdra sála.
Við erum slegin og verulega
ósátt við ótímabæra brottför. Við
áttum eftir að félagast svo mikið
meira. Minnir okkur á að við eig-
um bara daginn í dag. Gætum
haft um það mörg fleiri orð en
kjósum að minnast með ánægju
og hlýju nýlegra samverustunda
með Sigrúnu og Jóa á Laugar-
bakka og Reykjaskógi.
Söknuðurinn sár en minningin
lifir.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
Þín vinartryggð var traust og föst
og tengd því sanna og góða,
og djúpa hjartahlýju og ást
þú hafðir fram að bjóða.
Og hjá þér oft var heillastund,
við hryggð varst aldrei kenndur.
Þú komst með gleðigull í mund
og gafst á báðar hendur.
Svo, vinur kæri, vertu sæll,
nú vegir skilja að sinni.
Þín gæta máttug verndarvöld
á vegferð nýrri þinni.
Með heitu, bljúgu þeli þér
ég þakka kynninguna,
um göfugan og góðan dreng
ég geymi minninguna.
(Höf. ók.)
Megi allar góðar vættir
geyma sálu elsku Jóa okkar og
styrkja elsku Sigrúnu okkar,
dætur þeirra og aðra aðstand-
endur.
Pétur Þ. Pétursson,
Kristín Jónsdóttir og
Inga Jóna Gunnarsdóttir.
Kær félagi og sannur vinur er
ekki lengur á meðal okkar.
Minningarnar vakna. Allar góð-
ar. Frá bernskuárunum á Rauf-
arhöfn „nýhverfungar“ og Sand-
arar sem áttum í stríði við
Holtara. Þá var Jói stór, hlé-
drægur, rólegur og lét ekki mik-
ið fyrir sér fara.
Á unglingsárunum vakti Jói
áhuga okkar félaganna á Pres-
ley, Shadows og fleiri tónlistar-
mönnum. Hann var einn af fáum
á Raufarhöfn sem áttu plötuspil-
ara og segulband. Síðar komu
Bítlarnir, Kinks, Stones. Áhugi
var vakinn fyrir því að gera eitt-
hvað á þessu sviði.
Bestu minningarnar um Jóa
eru sumarmánuðir áranna 1967
til 1972 þegar við brölluðum
saman í tónlistinni sællar minn-
ingar með Stebba Geira auk
Jóns Magg og Víðis. Við vorum
hljómsveitin Troubles og spiluð-
um á böllum víða á Norðaust-
urlandinu á þessum árum. Jói
spilaði á rythmagítar.
Einhverju sinni eftir að við fé-
lagar höfðum setið saman í BP-
sjoppunni og hlustað á nýjustu
bítlalögin frá ýmsum erlendum
útvarpsstöðvum sem send voru
út í gegnum Kanastöðina á Heið-
arfjalli, langaði okkur á rúntinn.
Jói fór heim og bað um að fá
Moskvítinn lánaðan. Honum var
sagt að hann gæti fengið bílinn
ef hann léti klippa sig. Jói svar-
aði um hæl að það myndi aldrei
verða og ekkert varð úr rúnt-
inum og þannig varð það. Jói
skartaði sínu síða fallega hári út
ævina, óháð tískustraumum og
skoðunum annarra.
Jói var mjög staðfastur og
ákveðinn á sínu. Samt alltaf svo
sallarólegur og yfirvegaður og
anaði aldrei að neinu án þess að
Bjarni Jóhannes
Guðmundsson
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, systir,
amma og langamma,
ÁSLAUG BENNIE ÞÓRHALLSDÓTTIR,
fv. sjúkraliði,
Krókamýri 78, Garðabæ,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
miðvikudaginn 18. júlí.
Útförin fer fram frá Vídalínskirkju í Garðabæ fimmtudaginn
2. ágúst klukkan 13.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á að styrkja SOS barnaþorpin.
Runólfur Sigurðsson
Anna Margrét Guðjónsdóttir
Þórhallur Biering Guðjónsson
Baldvin Guðjónsson
Þórhildur Þórhallsdóttir Donovan
Ingibjörg Erla Birgisdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær sonur minn, stjúpsonur, bróðir,
mágur og barnabarn,
BIRGIR IMSLAND,
Bræðratungu 1,
Kópavogi,
varð bráðkvaddur föstudaginn 27. júlí.
Hann verður jarðsunginn frá Digraneskirkju
fimmtudaginn 2. ágúst klukkan 13.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Styrktarfélag
krabbameinssjúkra barna.
Fyrir hönd annarra ástvina:
Ómar Imsland Hildur Björg Hrólfsdóttir
Ragnar Imsland
Arnar Imsland Alexandra Dís Unudóttir
Bragi Þ. Sigurðsson Sigurlaug Sveinsdóttir
Ragnar Imsland Júlía Imsland
Ástkær eiginkona, móðir, dóttir, systir
og frænka,
HELGA KATRÍN TRYGGVADÓTTIR
mannfræðingur
frá Hlíð,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans
fimmtudaginn 26. júlí.
Útförin fer fram frá Skálholtskirkju föstudaginn 3. ágúst
klukkan 13. Jarðsett verður á Stóra-Núpi.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Kraft eða Ljósið.
Jón Levy Guðmundsson
Árún Emma Jóns- og Helgudóttir
Sivía Lára Jóns- og Helgudóttir
Tryggvi Steinarsson Anna María Flygenring
Jóhanna Ósk Tryggvadóttir og börn
Guðný Stefanía Tryggvadóttir
✝ GuðmundurGuðjónsson
fæddist í Hvamms-
dal í Saurbæjar-
hreppi, Dalasýslu,
14. janúar 1931.
Hann lést á blóð-
lækningadeild, 11G
á LSH, 18. júlí
2018.
Foreldrar hans
voru Guðjón Guð-
mundsson, f. 27.
júlí 1891, d. 2. janúar 1980, og
Sigríður Jóna Halldórsdóttir, f.
8. október 1906, d. 5. janúar
1994. Systkini Anna Margrét, f.
22. júlí 1928, d. 14. desember
2013, Elínborg, f. 15. október
1929, Anna, f. 9. janúar 1933, og
Halldór, f. 14. desember 1937.
Sambýliskona Anna Ólína Jó-
hannesdóttir, f. 7. október 1931,
þau slitu samvistir. Sambýlis-
kona til sextíu ára Selma Guð-
mundsóttir, f. 11. apríl 1939.
Börn Guðmundar eru: 1) Guð-
jón, f. 13. desember 1949,
kvæntur Ríkeyju Andrésdóttur,
börn Guðmundur Fannar, Andr-
ea Anna og Friðrik Veigar, þau
eiga fjögur barnabörn og þrjú
barnabarnabörn. 2) Bára Kol-
brún, f. 17. nóvember 1951, gift
Þorsteini Hermannssyni, fyrri
eiginmaður Ómar Bragi Inga-
son, f. 17. október 1952, d. 26.
ágúst 1978, börn Hörður Bald-
vin, Júlíana, Ingi Magnús, Tinna
Rós og Sunna Rós, hún á níu
barnabörn. 3) Berglind, f. 10.
desember 1959, gift Reyni Ósk-
arssyni, börn Óskar og Selma
Margrét, þau eiga tvö barna-
börn. 4) Bryndís Björk, f. 16.
febrúar 1961, börn
Rúnar Guðjón,
Brynjar og Glódís,
hún á þrjú barna-
börn. 5) Iða Mary, f.
1. nóvember 1964,
gift Ludvig Carli
Hilmarssyni, synir
þeirra eru Hilmar
Leó og Páll Stein-
arr.
Guðmundur
flutti með for-
eldrum sínum að Saurhóli í
Saurbæjarhreppi, Dalasýslu, og
ólst þar upp, hann bjó síðan á
Þverfelli í sömu sveit til ársins
1972 er hann flutti að Laugum í
Sælingsdal. Til Reykjavíkur lá
svo leiðin 1979 og síðustu árin
bjó hann í Mosfellsbæ. Guð-
mundur sýndi ungur áhuga á
smíðavinnu og var timbrið hans
efniviður. Hann vann við smíðar
víða í Dalasýslu og Brekku í
Norðurárdal. Við Laugaskóla
vann hann að byggingu skólans,
sinnti húsvörslu og kenndi smíð-
ar. Eftir að hann flutti suður
vann hann ýmis störf, t.d. í
Timbursölu Slippfélagsins og
smíðavinnu hjá Kristjáni Finns-
syni. Síðustu starfsárin vann
hann hjá Blómavali og sinnti þar
mörgum verkum og fékk hand-
verk hans sín vel notið t.d. í jóla-
landinu. Árið 1978 byggði hann
sumarbústað í landi Þverfells og
þar eyddi fjölskyldan sumr-
unum. Hann var léttur á fæti og
stundaði göngur og sund meðan
heilsan leyfði.
Útför Guðmundar fer fram
frá Lágafellskirkju í Mosfellsbæ
í dag, 31. júlí 2018, klukkan 13.
Jæja, pabbi minn, „það gæti
verið verra“. Þetta var oft svarið
þegar spurt var hvernig er mat-
urinn. Þetta var hrós og tekið
sem slíku. Ég vona að þetta sama
getir þú sagt þegar þú kveður
okkur, skrokkurinn búinn eins og
þú sagðir en andinn og hugsun
með til loka. Á dánarbeði varstu
með hugann við barnabörnin,
hvað þau væru að starfa og
hvernig gengi í vinnu. Að leiðar-
lokum þökkum við fyrir allt sem
þú gerðir. Sem lítil stelpa smíð-
aðir þú dúkkuhúsgögn og bíla.
Síðar meir komu aðrir hlutir,
kista, kistlar og dúkkuhús fyrir
barnabörnin. Þá á ég eftir að
nefna skápana sem þú settir upp
fyrir okkur, lista yfir misfellur,
hús í garðinn fyrir börnin og
geymsluskúr fyrir garðverkfær-
in. Í sumarbústað okkar fjöl-
skyldunnar áttu ófá handtök,
veggir réttir af, misfellur lagað-
ar, þú varst kallaður til þegar
þurfti að klára verk sem lágu
ekki alltaf ljós fyrir. Við fjöl-
skyldan fórum nokkrar ferðir
saman um landið. Þá var margt
skoðað og tíminn nýttur vel.
Seinni árin fórstu hægar yfir en
Dalirnir kölluðu og fórstu þangað
á hverju sumri. Undir það síðasta
voru það bækurnar sem styttu
þér stundir. Takk fyrir allt, pabbi
minn.
Berglind og fjölskylda.
Guðmundur
Guðjónsson
✝ Margrét(Magga frá
Bekansstöðum)
fæddist á Akranesi
31. ágúst 1938. Hún
lést 20. júlí 2018.
Dóttir hjónanna
Þórodds Oddgeirs-
sonar, skipstjóra og
síðar bónda á Bek-
ansstöðum, f. 5.10.
1908, d. 4.4. 1968,
og Valgerðar Ein-
arsdóttir Vestmann, húsmóður
og síðar bónda á Bekansstöðum,
f. 4.11. 1916, d. 1.4. 2009.
Systkini Margrétar eru: Einar
Guðráður, f. 13.12. 1936, d.
26.12. 2008, Valur Þór, f. 28.10.
1939, Jóhann, f. 27.10. 1942,
Bjarni Oddgeir, f. 11.12. 1943,
Katrín, f. 10.10. 1949, Ólafur, f.
7.9. 1954, og stúlka óskírð, f. 7.9.
1954. Dó í fæðingu.
Fyrri maður Margrétar var
Viggó Haraldsson, f. 3.1. 1929, d.
2001. Margrét og Viggó skildu.
Börn þeirra eru: 1) Jón Val-
geir Viggósson, f. 19.6. 1960. 2)
Anna María Viggósdóttir, f. 17.6.
1963. Börn hennar eru: a) Sæþór
Jóhansson, f. 1988.
b) Salómon Tandri
Idun, f. 1998. c)
Angela Jennifer Id-
un, f. 2000. 3) Val-
gerður Viggósdótt-
ir, f. 19.10. 1965.
Seinni maður
Margrétar er Finn-
ur Stefán Guð-
mundsson
F.19.03.1935.
Margrét fluttist
mjög ung með foreldrum sínum
að Bekansstöðum þar sem hún
ólst upp.
Gekk hún í farskóla sem var
starfræktur á bæjunum í sveit-
inni og fór síðar í Húsmæðra-
skólann á Varmalandi. Hún vann
ýmis störf í mötuneytum, fisk-
vinnslu og prjóna- og sauma-
stofu, en hún var bóndi stærstan
hluta ævinnar. Hún var virkur
félagi í Kvenfélaginu Björk og
Skógræktarfélagi Skil-
mannahrepps.
Útför Önnu Margrétar fer
fram frá Akraneskirkju í dag,
þriðjudaginn 31. júlí 2018,
klukkan 13.
Mín kæra systir Margrét er nú
látin og kvödd með söknuði. Hún
hafði verið léleg til heilsu um
nokkurn tíma. Hún hefur búið á
Bekansstöðum alla sína tíð með
smá undantekningu, þegar hún
bjó á Akranesi í nokkur ár. Hún
hefur alltaf verið mjög tengd
sveitinni og aldrei viljað búa ann-
ars staðar. Hún vann um tíma á
Akranesi og þar kynntist hún
fyrri manni sínum, Viggó Har-
aldssyni, sem var sjómaður. Áttu
þau saman 3 börn. Eins og áður
er getið undi hún sér ekki nema í
sveitinni og byggðu þau Viggó sér
einbýlishús á jörðinni, sem nefnt
var Bekansstaðir 2. Margrét og
Viggó skildu og bjó hún áfram í
húsinu með börnum sínum. Hún
gekk í barnaskóla í sveitinni. Svo-
nefndan farskóla. Þá gengu börn-
in á milli bæja því þá var ekki
neitt sérstakt skólahús og aðeins
einn kennari. Um tvítugt fór Mar-
grét á húsmæðraskólann að
Varmalandi eins og þá var títt
með ungar stúlkur. Hún lærði þar
algengustu húsverk. Hún var lag-
in í höndum og vandvirk. Vann
hún ýmislegt prjónles og hekl í
gegnum tíðina. Margrét var lengi
félagi í Skógræktarfélagi Skil-
mannahrepps og í stjórn um tíma.
Hún var einnig félagi í kvenfélagi
sveitarinnar. Hún fylgdist alltaf
vel með sínu fólki, mundi afmæli
og fylgdist með, þegar nýir með-
limir fæddust inn í fjölskylduna.
Hún hafði mjög gaman af ljós-
myndum og tók sjálf margar
myndir af fjölskyldu og vinum.
Hún tók þátt í bústörfum frá
unga aldri. Það fór mikill tími í
heyskap á hennar uppvaxtarár-
um. Það var þörf fyrir margar
hendur við að hirða og þurrka
hey. Heyi var snúið með handafli
til þurrkunar og rakað saman
með hestarakstrarvél. Síðan sett í
sæti, sem stóðu nokkurn tíma þar
til það var sett á vagn og flutt
heim í hlöðu. Vélvæðingin var að
hefja innreið í búskapinn þegar
hún var að vaxa upp. Ég held að
fyrsta dráttarvélin hafi komið að
Bekansstöðum 1947. Nú er allur
heyskapur unninn með stórvirk-
um vélum á stuttum tíma, og þarf
lítið að raka með hrífum.
Margrét aðstoðaði móður sína
við bústörfin og fleira í nokkur ár
eftir að faðir okkar lést. Hélt hún
áfram búskap með aðstoð barna
sinna sem þá bjuggu enn heima.
Kúabúskapur var á jörðinni þeg-
Anna Margrét
Þóroddsdóttir