Breiðfirðingur - 01.04.1990, Qupperneq 166

164
BREIÐFIRÐINGUR
Bogadóttir á Skarði frænku sinni mun veglegri harmonikku
er átt hafði dóttir hennar, Guðborg Kristinsdóttir, er þá var
látin. Þetta hljóðfæri átti Theódóra lengi og notaði mikið.
Pegar Theódóra var ellefu ára gömul, brann hús Guð-
mundar í Skarðstöð til kaldra kola. Pau Guðmundur og
Stefanía fluttust þá í Frakkanes og tóku Theódóru með sér.
Ári seinna fluttist hún svo til foreldra sinna að Stað í Stein-
grímsfirði.
Það var dálítið annarleg tilfinning að koma heim í for-
eldrahús í fyrsta sinn tólf ára gömul og þekkja hvorki for-
eldra sína né systkini. Theódóra hafði að vísu séð föður sinn
nokkrum sinnum, svo og Jónas, elsta bróður sinn, en flest
andlitin, sem blöstu við þegar hún steig af baki á hlaðinu á
Stað haustið 1912, voru henni ókunn.
Theódóra var áttunda í röð tólf barna þeirra presthjóna á
Stað og voru flest þeirra enn heima þegar hún kom þangað.
Elsti sonurinn, Jónas skáld, hafði þá gefið út þrjár ljóða-
bækur og verið ritstjóri, bæði á ísafirði og í Reykjavík. Ein
systirin, Kristín, dó í barnæsku og veturinn áður en Theó-
dóra kom norður höfðu tvær systur hennar látist, þær Elin-
borg og Þórdís Guðný. Tveimur árum seinna lést Ingibjörg,
sem var næst á undan Theódóru í systkinaröðinni. Árið 1916
lést svo Jónas í Danmörku.
Það varð því fljótlega hlutskipti Theódóru að sameinast
fjölskyldu sinni í sorg. En því fór fjarri að sorgin einkenndi
heimilið á Stað. Þar ríkti miklu fremur gleði og kátína.
Presthjónin voru bæði skáldmælt og virðist sú gáfa hafa
gengið ríkulega í erfðir til barna þeirra og niðja þeirra. Á
Stað efldist því félagsþroski Theódóru í starfi og leik á vönd-
uðu heimili.
Séra Guðlaugur lét af prestskap árið 1921 og fluttist ásamt
fjölskyldu sinni til Reykjavíkur og bjó þar til æviloka.
Skömmu eftir komuna til Reykjavíkur fór Theódóra að
vinna á Álafossi. Par kynntist hún verðandi eiginmanni
sínum, Óskari Kristjánssyni frá Breiðabólsstað á
Fellsströnd, sem hún giftist árið 1922. Vegna lélegs aðbún-