Stjarnan - 01.04.1920, Blaðsíða 16

OM
Tímaspegillinn
pó að friður sé saminn, er stríð-
ið ekki að öllu leyti búið enn. Að
barist er á Rússlandi, Póilandi,
Síberíu, Tyrklandi, Armeníu,
Kúrdestan, Afganistan og Ind-
l.andi vita allir, sem fylgjast með.
En síðan stríðdð rénaði í Norður-
álfunni komu sumir stjórnmála-
menn með þá tillögu, að mynda
allshejar þjóðasamband. Var Wil-
son, forseti Bandaríkjanna, aðal-
maðurinn í þessari hreyfingu. það
eru 28 sv.okölluð kristin ríki, sem
vilja vera með og mynda þetta
samband. 17 af þessum ríkjum eru
kaþólsk og 11 fylgja mótmælenda-
stefnunni. Svo það er þegar aug-
ljóst hverjir munu hafa töglin og
hagldirnar.
Árið sem leið sendu hinar sam-
einuðu mótmælenda kirkjur í
Vesturheimi fulltrúa á frið.arþing-
ið til þess ialðí geta haft áhrif á
þingmennina og tala mál kirkj-
unnar.
Samtímis sendi þjóðar-siðabóta-
félagið í Bandaríkjunum ýmsa
menn til Norðurálfunnar í þeim til
gangi að koma því til leið.ar að
kristindómurinn yrði viðurkend-
ur ,í igrundvallarlögum þessa alls-
herjar þjóðasambands, þrátt fyrir
þ.að að fleiri þjóðir,. sem ivilja fá
inngöngu í þetta samband, telja
sig ekki kristnar.
Núna fyrir skömmu var haldinn
mikill fundur til þes að vekja at-
hygli .allra þjó'ðia. fyrir, hve nauð-
synlegt það muni vera að mynda
þetta allsherjar þjóðasamhand.
Einn fulltrúinn frá Sviss taldi það
nauðsynlegt að páfinn gerðist með
limur þess,a þjóðasambands. þeg-
ar honum var sagt, að “páfastóll-
inn myndaði ekkert veraldlegt
ríki, og af þeirri ástæðu gæti ekki
fengið inngöngu í þjóðas,amband-
ið,” svaráði hann: “Ef stjómmála
mennirriir hafa í hyggju að þetta
þjóðasamband lifi og dafni þá ættu
þeir ekki að svifta það hinum
stærsta siðferðislega krafti í heim-
inum. ” þetta mál var svo rætt til
lykta og samþykt var, “að það
væri að óska og vona að páfastóll-
inn yrði meðlimur þjóðasambands-
ins. ’ ’
Allar þessar hreyfingar ganga
út á það áð sameina ríkið og kirkj
una eins og það var áður fyrri,
og er enn í sumum löndum Norð-
urálfunnar. þesskonar samband
leiðir sí o.g æ til ofsókna. Öll ver-
aldarsagan ber vitni um þáð. Og
þegar bæði kaþólskir og mótmæl-
endur vinna í félagi að því að
því að þesskonar sambönd verði
mynduð, mun vafalaust ekki verða
langt að bíða þangað til að ríkið
og kirkjan rétti hvort öðru hend-
ina.
Hver afleiðingin ,af þesskonar
samsteypum mun verða, finnum
vér í 13. kapitula Opinberunarbók.
þar er “dýrið”, sem táknar hið
kirkjulega v,ald, er drotnaði yfir
heiminum í mörg hundruð ár og
ofsótti hina heilögu hins hæsta.
þegar þetta dýr var sivift drotn-
unarivaldi sínu, segir spádómur-
inn að því v.ar veitt “banasár”.
En þetta banasár varð heilt og
líkneski eða mynd af þessu dýri
kom fram. Og þetta líkneski mun
reyna að þvinga menn til að taka
“merki”, sem Gu'ði ekki viður-
kennir, heldur sendir hann mönn-
unum hinar alvarlegustu viðvar-
anir, sem til eru í allri ritningunni
móti því að taka þetta merki.
það er mjög sennilegt að næsta
sporið til að uppfylla seinni part
þessa spádóms verði .innreið páf-
,ans og fulltrúa frá öðrum kirkju-
deildum í stjóm allsherjar þjóða-
sambandsins. Ilvað sem öðru líð-
ur, þá vitum vér að spádómurinn
mun rætast á sínum tíma. Hvaða
þýðing þetta mun hafa getum vér
séð af samskonar samsteypu í for-
tíðinni.
►<o