Stjarnan - 01.09.1920, Síða 9
STJARNAN
137
réttlátum manni að gjöra rangt. Synd-
arinn getur orðiö endurfæddur og líf
lians heilagt. Réttlátur maSur getur
orSið óendurfæddur og líf hans spilt.
En það er syndaranum ómögulegt,- eins
lengi og hann er syndari, aS vera góöur,
og hinum réttláta ómögulegt aö gjöra ilt,
eins lengi og hann heldur áfram aS vera
réttlátur.
“Hver sem af Guöi er getinn, drýgir
ekki synd, því sæði hans er varanlegt í
honum, og hann'getur ekki syndgaS, því
hann er af Guöi getinn.“ i. Jóh. 3: 9.
AS gjöra rétt og rangt er aS eins þaö,
sem hiS innra eSli lætur í ljós. HiS innra
eöli ákveSur hiS ytra líf á sama hátt og
tðli trésins ákveSur ávöxtinn. Ef líf
mannsins er ilt, þá sýnir þaS og sannar,
aö hiS innra eSli hans er spilt. ÞaS er
honum ómögulegt aS gjöra þaS, sem er
gagnstætt náttúru hans; þaS er honum
þess vegna að öllu leyti ómögulegt af
eigin ramleik aS yfirbuga syndir sínar
og gjöra þaS sem rétt er. ÞaS er þess
vegna engin furSa, þó að allar tilraunir
hans til að koma þessu til leiðar, fái
hann til aö trúa því, aS þaS sé svo auB-
velt- aS gjöra rangt en í mesta máta erf-
itt aS vera góSur.
Maöurinn verður aö vera góSur áSur
en hann getur gjört gott af sér. Eina
von hans um aö öSlast annaö, nýtt hug-
arfar—er endurfæSingin—og einungis
GuS gegn urn Krist getur komiS því til
leiöar í honum. Þegar nú nýtt líf, fyrir
afturhvarf og trú, fæöist í manninum,
er hann frjáls orSinn frá herradæmi
syndarinnar, sem áöur stjórnaSi gjörSum
hans gegn um hyggju holdsins.
Kristur sagöi: “Þér munuS þekkja
sannleikann, og sannleikurinn mun gjöra
ySur frjálsa.” “Sá sem, gjörir syndina,
er syndarinnar þræll.” “Ef sonurinn
gefur ySur þá frelsi, þá munuS þér verSa
sannarlega frjálsir.” Og Páll postuli
bætir viS: “Því að syndin skal ekki
drotna yfir ySur.”
1 reynslu 'hans eftir endurfæSinguna
er þaö manninum eðlilegt, að gjöra
rétt, og vér verSum aö vera Frelsaranum
sammála í því, aö þaS er auSvelt. “Því
mitt ok er inndælt og mín byrSi létt.”
Vitaskuld, þar eS maSurinn hefir
vitsmuni, er gæddur skynsemi og frjáls-
um vilja til aö velja og hafna, og þar eð
hann lifir í syndugum heimi, mun hans
veröa freistað gegn um hinar náttúrlegu
tilhneigingar hans; en eins lengi og hann
er sínum nýja Herra trúr, mun hann
verSa sér meSvitandi hins sigranda afls,
sem starfar í honum. Hans mun stöS-
uglega freistaS verSa, en ætíö ber hann
sigur úr býtum,' og sigurinn mun verSa
auSfenginn, því hann er ekki afleiSing
af tilraunum mannsins, heldur er þaS
“GuS, sem eftir sinni velþóknan kemur
því til vegar í yður, bæSi aS þér viljiö og
framkvæmiS.” Fil. 2: 13.