Stjarnan - 01.09.1920, Qupperneq 10

138
STJARNAN
NlUNDI KAPITULI.............
Skipstjórinn um daglínuna.
“Þetta er samkoma séra Spauldings,’’
sagSi skipstjórinn, “erí með leyfi hans
ætla eg að gjöra fáeinar athugasemdir
viðvíkjandi daglínunni.”
'ViiS aS heyra þessi orS, b rosti séra
Spaulding augnablik og auSsjáanlega
hikaði hann sér við að samþykkja þetta.
Hann hafði orðið fyrir vonbrigðum á
þessari samkomu, og þar að auki varð
hann nú að gefa skipstjóranum það eft-
ir, án þess að hafa unnið neitt á öllu
þessu.
Þegar skipstjórinn stóð upp til að tala,
datt honum í hug að gefa öllum sem
þess óskuðu leyfi til þess að beina að
honum spurningum, ef það skyldi vera
nokkuð í því er hann sagði, sem ekki
væri vel skiljanlegt. Hann kom þess
vegna sjálfur með þessa tillögu, og var
hún samþykt í einu hljóði:
“Látið mig fyrst,” byrjaði hann, “áð-
ur en nokkur kemur með spurningar,
segja fáein orð: Þetta viðvíkjandi dag-
línunni er mjög skiljanlegt, já, það er
svo auðskilið,, að eg hefi stundum út-
skýrt það fyrir börnum, svo að þau hafa
skilið það. Fjarri fer því, að þessi dag-
lína hafi nokkurn rugling í för með sér
eða tímatap eða óreglu i niðurröðun
vikudaganna. Hún er einmitt til þess að
koma í veg fyrir þess konar óreglu.
Hún er svo að segja hinn mikli heims-
stillir, sem gjörir það að verkum, að
allar þjóðir hafa sama dagatal.”
“Meinið þér þar með að segja, herra
skipstjóri, að það að jörðin er kringlótt,
gjöri engan mun á þessu?” spurði trú-
boðsstúlka frá Ohio.
“Einmitt. Það hefir ekkert að segja,