Stjarnan - 01.01.1928, Side 9

STJARNAN
9
ai, því aÖ lausn yÖar er í nánd. Iuík. 21:
25-28.
Ráðstefna kirknanna t Lausanne.
Sú slefna er ráðandi innan hinna
almennu kirkna að brýn þörf sé á að
sameina alla kristni í eina samsteypu án
tillits til áður rikjandi skoðana, og halda
höfðingjar kirknanna með því móti aS
geta ráðiði Ibót á öllum meinum þessa
gamla heims. í þeim tilgangi hafa á
síðari árum fleiri alsherjar ráðstefnur
verið haldnar á ýmsum stöðum í Norð-
urálfunrii, seinast núna í sumar í Laus-
anne á Svisslandi.
Það, sem hefir kornið þessari voldugu
hreyfingu af stað, er aðallega ástandið,
sem stríðið skapaði. Þegar sá hildarleik-
ur var á enda, fór svo að segja grísk-
kaþólska kirkjan í mola. Yfirhöfuð
hennar tapaði níutíu af hundraði af öll-
um kirkjum sínum. Rússneska kirkjan
varð Bolshevíkum að bráð. Lúterska
kirkjan á Þýskalandi og Póllandi hrundi
að mestu leyti og rómverska kirkjan
notaði tælkifærið til að skara eld að sinni
köku á því sviði. Á NorSurlöndum er
einnig kaþólskan að ná fótfestu. í Dan-
mörku og Svíþjóð er hún orðin öflug og
i Noregi sjáum vér háskólakennara og
rithöfunda, sem eru að verða heimsfræg-
ir, ganga opinberlega yfir í hið páfalega
sauðabyrgi. Frá íslandi sjáum vér
klerka fara pílagrímsferðir til Róma-
borgar, knékrjúpa fyrir hinum óskeik-
ula, heilaga(?j föður, sem í hinu inn-
blásna orði Guðs er nefndur “maður
svndarinnar,” “sonur glötunarinnar” og
“antilkristur,” til þess að kyssa innsiglis-
hring hans og meðtaka blessun. Enska
þjóðkirkjan er óðum að sogast inn í
rómversku 'kirkjuna og í Canada og
. Bandaríkjunum er engin kirkja, sem
ryður sér til rúms eins og kaþólska
kirkjan gjörir. Höfðingjar kirknanna
• sjá hvert stefnir. Þeir vilja þess vegna
reyna að koma sér saman um viss atriði
í trúarjátningum sínum—um biblíuna er
ekki að ræða, því að kirkjudómurinn
hefir fyrir löngu1 fleygt áttavita sínum
fyrir Iborð—og mynda alsherjar sam-
steypu kirkju. Páfinn er einnig með í
þessu, auðvitað í þeim tilgangi að hann
verði yfirhöfuð hennar og að allir að
lokum verði að dansa eftir pípu hans.
Spámaðurinn Esajas talar skýrum orð-
um til þjóna Guðs á þessum síðustu dög-
um. um þetta alsherjarsamband kirkn-
anna á þessa leið :
“Því svo sagði Drottinn til mín, um
leið og hann tók í hönd mér, og varaði
mig við því, að ganga sama veg og þetta
fólk gengur; hann sagði: þér skuluð ekki
kalla samband alt þaS, sem þetta fólk
kallar samband, og ekki óttast það, sem
það óttast, og engu kvíða. Drottinn als-
berjar, hann veri yður heilagur! Óttist
hann ,hræðist hann! Hann skal vera
yður griðastaður.” Es. 8:11-14. (Eldri
þýðingin).
Jóhannes postuli tekur það skýrt fram
að “öll jörðin fylgdi dýrinu [páfavald-
inu] með undrun.” Hverju mun þess
konar samsteypa koma til leiðar? Hún
mun verða hræðilegt ofsóknar og kúg-
unarvald, sem með aðstoð veraldlega
s'verðsins eins og á miðöldunum mun of-
ssdkja alla er neita að lúta mannasetn-
ingum hennar, sem koma í bága við
Guðs orð. I Norðurálfunni mun ka-
þólska kirkjan koma þessu til leiðar, en
í Vesturheimi verður það hin fráhverfa
mótmælendakirkja, sem mun ofsækja
Guðs fólk. ,
Á ráðstefnunni í sumar voru prestar
og prelátar sjálfir hissa á því hvaS það
er margt, sem þessar kirkjur hafa sam-
eiginlegt og vafalaust verður ekki langt
að bíða þangað til að þetta verði sett í
framkvæmd.
En þessi ráðstefna hefir þegar aug-
lýst þann anda, sem hún var fylt af.
Meðal annars var á henni rætt starf ann-
ara kirkjudeilda og lýsti hún vanþóknun
smni yfir starfi Baptista og sjöunda dags
Adventista í sumum löndum Norðurálf-
unnar og voru afleiðingarnar þær, að