Stjarnan - 01.02.1936, Blaðsíða 1
STJARNAN
FEB. 1936 LUNDAR, MAN.
Réttlæti Guðs
“Leitið fyrst GuÖs ríkis og hans réttlætis.”
Matt. 6:33.
Þessi orÖ, sem Jesús talaÖi fyrir 19 öldum
síÖan eiga fullkomlega við oss, sem nú lifum.
Með því að lesa versin næst á undan sjáum vér,
að Guð álítur miklu meiri nauðsyn fyrir mann-
inn að öðlast réttlæti Guðs heldur en tímanleg
gæði, svo sem fæði og klæði. Þeir, sem að lok-
um óska að innganga í Guðs ríki, verða að eiga
réttlæti Guðs. Jesús sjálfur, í texta vorum, teng-
ir saman réttlæti Guðs og ríki hans. Þegar
spámaðurinn Jesajas minnist á hina frelsuðu,
þá talar hann urn réttlætið og ríkið i sambandi
hvort við annað með þessum orðum: “Látið
upp hliðin svo réttlátur lýður rnegi inn ganga,
sá er trúnaðinn varðveitir.” Jes. 26:2. Og Páll
postuli þegar hann talar urn fagnaðarerindið
segir: “Eg fyrirverð mig ekki fyrir fagnaðar.
erindi Krists .... því að réttlæti Guðs opin-
berast í því. Róm. x :i6, 17.
Vér veitum því eftirtekt að það er lögð á-
herzla á að maðurinn skuli sækjast eftir Guðs
réttlœti. Þetta bendir á að eitthvað sé til, sem
kallað er réttlæti, en er ekki Guðs réttlæti og
getur ekki uppfylt þörf mannsins.
Rcttlœti mcmnsins í qaqnstœði við réttlæti
Guðs.
í fjallræðu Krists, hvaðan texti vor er tek-
inn, þá talar Jesús um réttlæti sem alls ekki
nægir til að veita mönnum inngöngu í Guðs
ríki: “Því eg segi yður- að ef réttlæti yðar
tekur ekki langt fram réttlæti fræðimannanna
og Faríseanna, kornist þér alls ekki inn í hirnna-
ríki.” Matt. 3 :20. Þessir fræðimenn og Farí-
sear þóttust vera réttlátir og gjörðu rnörg góð.
verk. En fyrir Guðs augliti gilti hvorki góð-
verk þeirra né trúarjátning, nema þeir snéru
sér og öðluðust Guðs réttlæti, svo þeir yrðu
endurfæddir, annars mundu þeir ekki fá inn-
göngu í Guðs ríki.
Þetta réttlæti, sem menn þykjast hafa er
gagnstætt Guðs réttlæti. Jesajas líkir því við
“saurgað klæði.” Jes. 64:6. En réttlæti Guðs,
er skrýðir hans heilögu, sem innganga í ríkið,
er líkt við “skinandi og hreint lín.” Opinb.
19:8. f samanburði við réttlæti Guðs hið
skínandi, hreina lín,” þá virðist sem réttlæti
mannsins, “saurgað klæði,” sé ekkert annað en
ranglæti.
Hvað er ranglæti?
Eátum oss nú athuga augnablik hvað er
ranglæti fyrir Guðs augliti. “Alt í-anglæti er
synd.” I. Jóh. 5:17. Þetta er skýrt og skiljan-
legt: “Alt ranglæti er synd.”
. En hvað er synd? Svarið við þeirri spurn-
ingu er jafn skýrt: “Syndin er lagabrot.”
I. Jóh. 3 .-4. Ef alt ranglæti er synd, og syndin
er lagabrot, þá komumst vér að þeirri niður-
stöðu að alt ranglæti er lagabrot.
Næst er að vita: B.rot á hvaða lögum er
það sem er synd ? “Eg þekti ekki syndina nerna
fyrir lögmálið, þvi að eg hefði ekki vitað um
girndina, hefði ekki lögmálið sagt: “Þú skalt
ekki girnast.” Róm. 7:7_ Það var Páll postuli
sem ritaði þetta. Hann lifði og starfaði eftir
upprisu og himnaför Krists. Þeir, sem vilja
telja oss trú urn að lögmálið hafi verið afnumið
við krossinn ættu að athuga að það sem benti
Páli á hvað væri synd, það bendir oss einnig á
hvað er synd. Páll, sem lifði eftir krossinn
eins og vér, sagði að lögmálið: “Þú skalt ekki
girnast,” hefði bent honum á hvað var synd, og
þetta var 10 boðorða lögmálið.
Með öllum þessum textum, “Alt ranglæti er
synd,” “Syndin er lagabrot,” “Eg þekti ekki
syndina . . . hefði ekki (10 boðorða) lögmálið
sagt: Þú skalt ekki girnast,” þá komum vér að
þeirri niðurstöðu að samkvæmt Ritningunni er
alt ranglæti yfirtroðsla 10 boðorðanna. Vér