Stjarnan - 01.03.1936, Blaðsíða 6

22
STJARNAN
Guð elskar þig
“GuÖ elskar þig. Hann langar til að þú
komir til hans og játir synclir þínar og fáir þær
fyrirgefnar. Hann þráir að geta gefiÖ þér
sinn heilaga, himneska frið og gleði. Hann
óskar að þú kjósir að lifa í samfélagi við hann
dag eftir dag, svo þú getir notið hinnar æðstu
sælu lífsins. Hann vill að þú gefir honum
hjarta þitt, til þess hann megi hafa þá gleði að
uppfylla bænir þínar bæði í tímanlegum og
andlegum efnum. Hann langar svo innilega til
að þú veljir þér það hlutskifti að halda öll hans
boðorð svo þú megir hafa aðgang að lífsins tré
og innganga um borgarhliðin inn í borgina.
(Opinb. 22:14). Og sitja með Jesú á hans
hásæti. Frelsari vor óskar eftir að bera byrð-
ar þínar með þér, ala önn fyrir þér, hugga þig
í sorginni, og veita þér jafnvel hér í lífi óút-
málanlegá dýrðlega gleði og örugga fullvissu
um hluttöku í arfleifð heilagra í ljósinu.
Hvað segir þú við þessu? Er þér ekki á-
hugamál að öðlast alt þetta? Er mögulegt mér
heyrist rétt að þú segist vera of gamall til þess ?
Ertu of gamall til að þiggja fyrirgefningu
synda þinna? Ertu of gamall til þess að vilja
lifa í samfélagi við Guð og öðlast hans heilaga,
himneska frið ? Ertu of gamall til að gefa
Guði hjarta þitt, svo hann megi hafa þá ánægju
að uppfylla bænir þínar? Ertu of gamall til að
halda Guðs boðorð svo þú megir fá aðgang að
lífsins tré og ríkja með Jesú um eilífar aldir?
Ertu of gamall til þess að vilja þiggja huggun
í sorginni og fullvissu um hlutdeild í arfleifð
heilagra í ljósinu? Ertu of gamall til að vilja
þiggja frelsun frá eilífri glötun?
Enginn maður með réttu ráði mundi með
berum orðum segja, að hann vildi ekki þiggja
alla þá náð og blessun, sem oss er fram boðin í
Jesú Kristi bæði fyrir tíma og eilífð. En þegar
menn, sem hafa lifað í yfirtroðslu Guðs boð-
orða, segjast vera of gamlir til að skifta um
og fara að halda Guðs boðorð, til dæmis Guðs
heilaga hvíldardag, þá hafna þeir starfi Krists
sér til frelsunar, því hann kom til að frelsa sitt
fólk frá þess syndum, og syndin er lagabrot.
(I. Jóh. 3 14). Hann kom til að gefa oss kraft,
fyrir truna á hann, til að lifa nýju lífi í sam-
félagi við hann sjálfan í fullkominni hlýðni við
Guðs boðorð. En vér verðum að vilja. Vilja
gefa Guði hjörtu vor, vilja feta í Jesú fótspor
í hlýðni við föðurinn, vilja í öllum greinum láta
leiðast af Guðs orði og anda. En ef vér ekki
viljum þetta þá höfnum vér frelsunar áformi
Guðs oss til handa hvort sem vér segjum það
með berum orðum eða ekki.
Tíminn er stuttur. Endir allra hluta er ná-
lægur. Gætið yðar því í Guðs nafni og leitið
Drottins meðan hann er að finna. Ákallið
hann meðan þér ennþá heyrið rödd Guðs anda
tala til hjartna yðar, svo þér ekki síðar þurfið
að heyra Konunginn segja til yðar: “Aldrei
þekti eg yður, farið frá mér, þér sem fremjið
lögmálsbrot,” heldur að hann megi ávarpa yður
með þessum gleðiríku orðum: “Komið, ást-
vinir föður míns, og eignist ríkið.”
Hver sendi mjölið?
Prédikari, sem eg var vel kunnugur sagði
mér sögu nýlega, sem eg ætla að segja ykkur
frá, því eg veit það er sönn saga.
Vorið 1918 flutti maður að nafni B— með
konu sinni og ungum syni frá Bandaríkjunum
til Canacla. Hann hafi áður verið skólakennari
en fann sig nú knúðan til að fara út og prédika
fagnaðarerindið.
Fjölskylda þessi settist að i Eeader, Sas-
katchewan, þau voru öllum ókunnug, það sak-
aði nú ekki, en hitt var verra að þau voru svo
bláfátæk að þessir fáu dalir sem þau höfðu
voru rétt strax farnir.
Eitt kvöld, þegar Mrs. B— ætlaði að baka
brauð, sá hún að ekki var nóg mjöl til í brauðið,
svo hún bað mann sinn fara í búðina og kaupa
mél, en hann hafði enga peninga. “Hvað eig-
um við þá að gjöra?” spurði konan. “Við meg-
um til að fá brauð.”
“Drottinn hefir aldrei brugðist okkur. Hann
hefir ætíð hjálpað okkur og hann mun einnig
gjöra það nú,” svaraði maður hennar öruggur.
Af því þau voru öllum ókunnug vildu þau
ekki fara og lána mjöl hjá nágrönnunum, og
þau fyrirurðu sig að segja nokkrum frá því að
þau væru peningalaus; þau ásettu sér því að
leggja þörf sína fram fyrir Guð og biðja hann
um mjöl.