Stjarnan - 01.03.1945, Blaðsíða 5

S T J A R N A N
21
i
Nokkrar fleiri vikur liðu, svo einn mánu-
dagsmorgun sagði kennarinn: “Olympía,
þú færð enga hegningu þessa viku. Hér
eftir þarft þú ekki að koma á laugardög-
um. Þú ert trúföst lítil stúlka okkur þykir
öllum vænt um þig.”
Nú er Olympía í uppáhaldi hjá öllum á
skólanum, og sum af skólasystkinum henn-
ar eru að læra að þekkja Jesúm gegnum
vitnishurð hennar.
Glenn A. Calkins.
Kristur frelsari vor
I.—Fæðing Jesú.
í Nasare-t, simábæ einum, sem stendur á
hæðum í Galíleu, bjuggu þau Jósef og
María, er síðar urðu alkunn sem hinir
jarðnesku'foreldrar Jesú.
Jósef var af húsi og kynþætti Davíðs,
og þegar það boð kom, að taka skyldi
manntal, varð hann að fara til Betlehem,
borgar Davíðs, til þess að skrásetjast þar.
Þetta var mjög erfið ferð vegna sam-
göngufæra þeirra tíma, og María, sem
fylgdi manni sínum, var orðin mjög þreytt,
þegar þau náðu hæðinni, sem Betlehem
stendur á.
Hún þráði mjög að fá þægilegan hvílu-
stað. En herbergin voru þegar öll orðin
full. Og meðan hinum ríku og dramb-
sömu var veittur beini, urðu þessir fátækl-
ingar að leita hælis í lélegu húsi, er fénað-
urinn var hafður í.
Jósef og María áttu ekki mikið af þessa
heims auðæfum, en þau áttu kærleika guðs
í hjartanu, og það gjörði þau glöð og
ánægð. Þau voru börn hins himneska kon-
ungs, sem nú vildi sýna þeim meiri heiður
en öllum öðrum.
Englarnir höfðu vakað yfir þeim á ferð
þeirra, og þegar kvöld var komið og þau
gengu til hvílu, voru þau ekki ein; englarn-
ir voru hjá þeim.
Þarna í þessu lítillfj örlega fjárhúsi fædd-
ist Jesús, frelsari vor, og var lagður í jötu.
í þessari auðvirðilegu vöggu lá sonur hins
hæsta — hann, sem hafði búið í dýrð í
sölum himinsins.
Áður en Jesús kom til jarðarinnar, var
hann fyrirliði hins mikla englaskara. Hinir
æðstu og veglegustu synir morgunroðans
kunngjiörðu dýrð hans við sköpunina. Þeir
fólu ásjónur sínar fyrir honum, þegar
hann sat í hásætinu. Þeir köstuðu kórón-
um sínum fyrir fætur hans og vegsömuðu
hátígn hans og veldi.
Þessi dýrðlega vera elskaði þrátt fyrir
það, hina aumu syndara og tók á sig þjóns
mynd, til þess að geta liðið og dáið fyrir
oss.
Jesús befði getað verið hjá föð.ur sínum
og borið kórónu og konunglegan skrúða,
en vor vegna yfirgaf hann auðæfi himins-
ins og kom í fátækt hingað niður til jarð-
arinnar.
Hann yfirgaf sína háu stöðu í himninum
og englana, sem elskuðu hann. Hann af-
salaði sér tilbeiðslu englanna og kom hing-
að til þess að verða hæddur og vanvirtur
af óguðlegum mönnum. Vegna kærleika
síns til vor, var hann fús til að þola þrautir
og mótlæti og líða smánarlegan dauða.
Alt þetta gjörði Kristur til þess að sýna
oss, hve heitt guð elskar oss. Hann lifði hér
á jörðinni itil þess, að sýna oss hvernig vér
getum vegsamað guð með því að hlýðnast
vilja hans. Hann gjörði þetta, svo að vér
með því að fylgja dæmi hans, að síðustu
getum fengið bústað hjá honum í hans
himneska heimkynni.
Prestarnir og höfðingjar Gyðinga, voru
ekki við því búnir að bjóða Jesúm velkom-
inn. Þéir vissu, að frelsarinn mundi brátt
koma, en þeir héldu, að hann mundi verða
voldugur konungur, sem mundi gjöra þá
ríka og volduga. Þeir voru of drambsamir
til þess, að hugsa sér Messías sem ósjálf-
bjarga barn.
Þess vegna opinberaði guð það ekki fyrir
þeim, þegar Jesús fæddist. Hann sendi hinn
gleðilega boðskap til nokkurra fjárhirðara,
sem gættu hjarða sinna á graslendi Betle-
hems.
Þegar þessir guð'hræddu menn vökitu yfir
fjárhjörðunum á nóttinni, töluðu þeir sam-
an um hinn fyribheitna frelsara og báðu
svo innilega um, að hann kæmi, að guð
sendi skmandi sendiboða frá hásæti ljóss-
ins til þess að leiðbeina þeim.
Og engill drottins stóð hjá þeim, og dýrð