Stjarnan - 01.04.1949, Side 2

26
STJARNAN
Von heimsins
“Á þeim degi mun sagt verða: Sjá
þessi er vor Guð vér vonuðum á hann að
hann mundi frelsa oss . .. fögnum og gleðj-
umst yfir hjálpræði hans.” Jes. 25:9.
Fólkið 1 heiminum getur haft örugga
von. Framtíðin er ekki öll dimm, og ástand-
ið milli þjóðanna er ekki svo vonlaust sem
það lítur út. En von manna verður að vera
til Guðs um varðveislú frá sprengingu,
stríði og afleiðingum þess. Þetta er vor
eina örugga von. Ef vér væntum að geta
hjálpað oás sjálfir þá fer illa. En að treysta
Guði fyrir framtíð vorri það er áreiðanleg
frelsun. Vér verðum að leita Guðs og
treysta honum þá fer alt vel.
Frá mannlegu sjónarmiði er vonlaust
með framtíðina. Einlægar 'tilraunir bestu
mana heimsins til að koma á reglu og sam-
vinnu eru árangurslausar. Stjórnendur og
löggjafar þjóðanna, sem óska að bæta
neyðarkjör landsmanna sinna, mæta beisk-
um vonbrigðum. Fjármál eru alstaðar var-
hugaverð. Menn og konur horfast í augu
við erfiðleika, jafnvel ómögulegleika til að
afla sér stöðugra lífsnauðsynja. Eignir,
verðbréf og ábyrgðarskjöl er alt á valtari
fótum en nokkru sinni fyr. Jafnvel þeir,
sem eiga lönd til að framleiða lífsnauð-
synjar geta ekki komist hjá hinum miklu
áhyggjum sem orsakast af ósamlyndi í
stjórnmálum þjóðanna.
Undir þessum erfiðu kringumstæðum
verður mörgum fyrir að spyrja hvort Guð
muni ennþá stjórna kjörum mannkynsins.
Hugsar hann ennþá um oss og lætur sér
ant um Velferð vora? Lætur hann sig
nokkru skifta hversu kvíðafullir vér horf-
um á framtíðina? Hefur Guð sín áform
um að bæta úr erfiðleikunum?
Vissulega. “Því ríkið tilheyrir Drotni,
og hann er drotnari yfir heiðingjunum.”
Sálm. 22:29. “Hinn hæðsti ræður yfir kon-
ungdómi mannanna.” Dan. 4:17.25. Hann
stjórnar kjörum þjóðanna, þó menn sjái
hann ekki. Heimurinn er eign Guðs. Hann
skapaði hann og endurleysti. Guð skapaði
oss og svo af náð sinni gaf hann okkur
Soninn til að frelsa oss frá synd og eyði-
leggingu. Gegn um gleðiboðskapinn starf
ar Guð í öllum löndum heimsins.
Meðan vér lifum í þessari vandræða
veröld verðum vér að gjöra alt, sem vér
getum til að efla þekkingu, létta neyðar-
kjör manna, stofna kristilega skóla, sjúkra-
hús, munaðarleysingjahæli, elliheimili og
aðrar líknarstofnanir. En Guð ætlar söfn-
uði sínum að gjöra meira heldur en að eins
létta líkamlega neyð. Menn þurfa frelsun
frá synd og sjálfselsku. Mestu vandræði
mannsins er hans eigið spilta hjarta, ekki
fjárhagur, slæmt veður, uppskerubrestur
eða neitt þessháttar. Hjarta mannsins þarf
að breytast fyrir þekking og trú á frelsar-
ann, Drottinn Jesúm Krist. Ef miljónir
manna yðru þannig ummyndaðar fyrir trú
á Krist, þá mundu menn sjá stríð misskiln-
ing og flokkadrætti hverfa af sjálfu sér.
Vér leiðum athygli yðar að Jesú, “Guðs-
lambinu er ber heimsins synd.” Öll vor
von hvílir á honum. “Ekki er hjálpræði í
neinum öðrum, því að eigi er heldur annað
nafn undir himinum, er menn kunna að
nefna, er oss sé ætlað fyrir hólpnum að
verða.” Post. 4:12. Nafn hans þýðir “Frels-
ari.” Matt. 1:25. “Svo elskaði Guð heiminn
að hann gaf sinn eingetinn son, til þess að
hver sem á hann trúir ekki glatist, heldur
hafi eilíft líf.” Joh. 3:16.
Heimurinn hefir gleymt þessu. Menn
hafa dregið úr siðferðisreglunum svo þær
gætu mætt óskum fjöldans. Guðs eilífu
10 boðorð hafa gleymst því allur hugur
manns hefir snúist um að höndla skemtan-
ir og þægindi. En siðferðislögmálið, 10
boðorðin eru í eðli sínu eilíf og óumbreyt-
anleg, og samkvæmt þeim verða menn
dæmdir. Guðs 10 boðorð er einmitt lífs-
reglan, sem uppfyllir siðferðislegar þarfir
vorar, og í Kristi er krafturinn til að halda
boðorðin. Ef vér meðtökum hann öðlumst
vér kraft hans.
Vér getum ekki ásakað Guð fyrir erfið-
leika vora. Hann hefir gjört alt sem hægt
er að gjöra fyrir oss. Hverju getum vér
vænst eftir nema glæpum, stríði og al-
mennri sorg, þegar vér gleymum hinum
Almáttuga og fyrirlítum son hans?
Samviska vor þarf að vakna svo vér
sjáum vorar siðferðislegu skyldur því
“Jörðin vanhelgast undir fótum þeirra er
á henni búa, því þeir hafa brotið lögin,
brjálað boðorðunum og rofið sáttmálann
eilífa, þess vegna eyðir bölvun jörðinni og
íbúar hennar gjalda.” Jes. 24:5-6.