Stjarnan - 01.07.1953, Síða 3

STJARNAN
51
út. Eftir langt umsátur tóku þeir borgina,
en enginn kristinna manna fórst, þeir voru
allir komnir í burtu.
Jesús hafði sagt að Jerúsalems skraut-
lega musteri yrði eyðilagt og það fór svo.
Hann sagði að borgin yrði í annara þjóða
höndum og það kom fram. Frá 70 eftir
Krist og alt til þessa tíma hefir borgin
verið undir yfirráðum Rómverja, Persa,
Araba, Egypta og Tyrkja, Krossferða-
manna og Breta. Spádómar Krists hafa
komið fram. Fall Jerúsalemsborgar er
táknmynd upp á endir heimsins, og er að-
vörun til allra manna. Jesús fór fljótt yfir
sögu í spádómum sínum um miðaldirnar,
og gaf svo tákn upp á hina síðustu daga
hins kristna tímabils, þegar lærisveinar
hans spurðu hann:
„Hvenær mun þetta verða, og hvert er
tákn komu þinnar og enda veraldar?"
3. vers.
Jesús svaraði þeim: „En þegar eftir
þrengingu þessara daga, mun sólin sortna
og tunglið eigi gefa skin sitt og stjörnurn-
ar munu hrapa af himni og kraftar himn-
anna munu bifast, og þá mun tákn manns-
ins sonar sjást á himninum, og þá munu
allar kynkvíslir jarðarinnar kveina og þær
munu sjá manns soninn komandi á skýjum
himins með mætti og mikilli dýrð.“ vers
29. 30.
Hafa þessi tákn átt sér stað? Vissulega.
Dimmi dagurinn var 19. maí 1780, en
stjörnuhrapið 13. nóv. 1833. Lesum nú
sama spádóminn í K. 13:24.—26.
Já, Jesús þekti framtíðina, hann sagði
fyrir atburðina alt til tímans enda. Það
hefir alt komið fram. Hann leit líka fram
yfir nútímann. Hann sá hinn komandi nýja
heim og endurkomu sína til að frelsa sitt
fólk. Hann sá dómsdag og hina nýju jörð,
endan á sorg og sársauka. Hann sá þann
tíma þegar dauðinn verður ekki framar
til. Hann sá alt þetta og sagði það fyrir.
Hann mum fullkomna það alt. En er ég
reiðubúinn að mæta morgundeginum? Ert
þú reiðubúinn? Vér ættum að vera það.
Jesús segir til vor, er hann lítur fram í
hina dýrðlegu framtíð:
„Fyr'ir því skuluð og þér vera viðbúnir,
því manns sonurinn kemur á þeirri stundu,
sem þér eigi ætlið.“ — S. T. 1947
Jesús vor fyrirmynd
Vér þurfum að hafa fullkomna fyrir-
mynd til að breyta eftir. Jesús er þessi
fyrirmynd. Pétur postuli segir um hann:
„Kristur leið einnig fyrir yður og eftirlét
yður fyrirmynd, til þess að þér skylduð
feta í hans fótspor.“ 1 Pét. 2:21.
Jesús'er vor sanna fyrirmynd, því hann
íklæddist mannlegu holdi og var freistaður
á allan hátt eins og vér, þó án syndar.
Þegar hann var hér sagði hann: „Komið
til mín . ... og lærið af mér.“ Til eins af
lærisveinum sínum sagði hann: „Fylg þú
mér.“ Vér eigum að hafa hann í huga og
fyrir augum, til að þroska hjá oss sama
lunderni og hann hafði. Vér eigum að
keppa eftir að líkjast honum. Svo þegar
hann birtist þá mun hann „ummynda lík-
ama vorrar lægingar svo hann verði líkur
hans dýrðarlíkama."
Hann lifði fullkomnu lífi og hans líf á
að opinberast í voru lífi. Þegar Job sagði:
„Ég veit lausnari minn lifir,“ þá meinti
hann ekki einungis að hann lifði í dýrð
sinni, heldur lifði hann einnig í hjarta
hans. Þetta er það, sem innifelst í orðum
Páls postula er hann segir: „Ég er með
Kristi krossfestur. Sjálfur lifi ég ekki
framar heldur lifir Kristur í mér, en það
sem ég enn lifi í holdi, það lifi ég í trúnni
á Guðs son, sem elskaði mig og lagði sjálf-
an sig í sölurnar fyrir mig.“ Gal. 2:20.
Líf Krists er oss fyrirmynd í bæn, kær-
leika og sjálfsfórn. Hann baðst fyrir meðan
aðrir sváfu. Stundum var hann heilar
nætur á bæn. Vér getum aldrei skilið kær-
leika hans til fulls. Vér getum aðeins sagt
með Jóhannesi: „Sjáið hvílíkan kærleika
faðirinn hefir oss auðsýnt að vér skulum
Guðs börn kallast.“ Líf hans var fullkomin
sjálfsfórn. Hann gaf alt til þess vér vesælir
syndarar mættum frelsast og öðlast ei-
líft líf.
Jesús gaf oss fyrirmynd í trú á Guðs
opinberaða orð. Öll kenning, sem vér veit-
um viðtöku þarf að vera bygð á Guðs orði.
Jesús er miðpunktur allra kenningar atriða
kristindómsins. Margar kenningar sem eru
kallaður kristindómur eru í gagnstæði við
orð Guðs í heilagri Ritningu. Sá sem
kallar sig kristinn verður að sýna í breytni
sinni að trú hans er bygð á Jesú og kenn-
ingum hans.