Stjarnan - 01.07.1953, Side 6

54
STJARNAN
Alt í gegn um aldirnar hefir Guð frels-
að fólk sitt. Hann var með Jósef í ókunnu
landi. Hann var með Móses til að leiða
ísraelsmenn út úr þrældómshúsi Egypta-
lands. Elísa spámaður var umkringdur eld-
legum vögnum og riddurum, til að vernda
hann fyrir sýrlenska hernum. Guð varð-
veitti þrjá hebreska menn gegn um eldinn.
Hann lokaði munni ljónanna svo þau
gjörðu Daníel ekkert mein. Náð hans nægði
Páli postula gegn um alla erfiðleika. Hann
hefir lofað að varðveita sína útvöldu og
leiða þá inn í sitt himneska ríki. 2 Tím. 4:18.
„Engill Drottins setur vörð kring um
þá er óttast hann og frelsar þá.“ Sálm. 34:8.
Nú á þessar sprengjuöld er það alveg
áreiðanlegt. „Hæli þitt er hinn eilífi Guð og
hið neðra eru eilífir armar.“ 5 Mós. 33:27.
—M. ABERCROMBIE
---------☆----------
Undirgefni undir Guðs vilja
„Himneski faðir, verði þinn vilji í lífi
mínu sem á himni.“ Yfir 20 ár hafa þessi
orð endurhljómað í huga mínum, og altaf
um leið minnist ég aldraða negra bróðurs-
ins. Hann var altaf á bænasamkomum 1
sömu kirkjunni sem ég sótti í Panama
borginni, meðan ég átti heima í því héraði.
Ég held ég hafi aldrei heyrt þennan þjón
Drottins flytja bæn án þess hann seint eða
snemma í bæninni bæri fram þessa setn-
ingu: „Verði þinn vilji í lífi mínu sem á
himni.“
Hann bað um hjartalag og hugarfar
Krist, er hann bað með orðum sálmaskálds-
ins: „Að gjöra þinn vilja, Guð minn, er
mér yndi, og lögmál þitt er hið innra í
mér.“
Þegar Jesús dvaldi meðal manna í Pale-
stínu sagði hann: „Ég kom frá himni, ekki
til að gjöra minn vilja, heldur vilja þess
er mig sendi.“ Já, hann kom til að gjöra
föðursins vilja og það var gleði hans, því
hann elskaði heiminn eins og faðir hans
gjörði, og gaf líf sitt til að frelsa mann-
kynið.
„Ef Guð lofar,“ hversu oft heyrði ég
þetta svar frá innfædda kristna fólkinu á
trúboðssvæðinu. „Þú kemur aftur í fyrra-
málið?“ spurði ég konu, sem hjálpaði mér
í húsinu. „Já, ef Guð lofar verð ég hér,“
svaraði hún. Ég var að tala við nemanda
í efsta bekk skólans og spurði: „Hvað ætlar
þú að taka fyrir þegar þú útskrifast?11
„Ef Guð vill ætla ég að verða kennari,"
svaraði hann. Ég var hrifin af að heyra að
fólkið óskaði í öllu að fylgja Guðs hand-
leiðslu.
Þetta var ein af þeim dýrmætustu
lexíum, sem innfædda kristna fólkið kendi
mér meðan ég hafði þau einkaréttindi að
búa meðal þeirra.
Fyrir nokkru síðan mætti ég vinkonu,
sem ég hafði ekki séð í mörg ár. Hún var
ágæt starfskona, sem ætíð hafði góð áhrif
á mig. Hún og maður hennar voru óþreyt-
andi í því að leita þess, sem glatað var
og frelsa það. Eitt var það þó, sem hrygði
mig, er ég mætti henni. Hún gekk við
hækjur. Hún var svo að segja máttlaus í
öðrum fætinum og læknar gátu ekkert
gjört. „Ó, ég vona Guði þóknist að lækna
þig bráðlega,“ sagði ég. „Já,“ svaraðþhún,
„nema ég geti þjónað honum betur á
þennan hátt.“ Hér var fullkomin undir-
gefni undir Guðs vilja. Hún hafði lært að
taka undir með Jesú og segja: „Að gjöra
þinn vilja, minn Guð, er mér yndi.“
Oss er kent að biðja: „Verði þinn vilji
svo á jörðu sem á himni.“ Er ekki inni-
falið í þeirri bæn að vilji hans verði í
voru lífi? Vissulega. En biðjum vér í ein-
lægni um það? Viljum vér að Guð stjórni
lífi voru? Einu sinni var General Booth
stofnandi hjálpræðishersins spurður hvað
væri leyndardómurinn við framgang
hersins. Þessi guðrækni maður svaraði:
„Eftir að ég sá ástand fátæklinganna í
Lundúnum hefir Guð haft fullkomin umráð
yfir lífi mínu.“
Já, þetta er leyndardómurinn. Undir-
gefni undir Guðs vilja auðgar lífið og
gjörir það líka blessunarríkt fyrir aðra.
Það er örugg trygging fyrir góðum fram-
gangi. Það er blátt áfram eini vegurinn
til velgengni í þessum heimi, og eini veg-
urinn til að ná inngöngu í Guðs ríki.
Guðs vegur er altaf beztur. En það er
ekki ætíð létt fyrir vor jarðnesku augu að
sjá það og skilja. Stundum bendir Guð
oss á grýtta braut, sem sýnist hættuleg.
Erfiðleikar og þrengingar mæta oss, þetta
skelfir oss og vér vildum helzt hörfa til
baka. Með titrandi hjörtum göngum vér
/