Stjarnan - 01.12.1956, Síða 1

STJARNAN
DESEMBER, 1956 LUNDAR, MANITOBA
Kaupið hentuga tímann
Jesús kom til að frelsa sitt fólk frá þess
syndum. En það sorglega er að fjöldinn af
fólki gefur lítinn gaum að fagnaðarerindi
Krists. Margir sem játa trú á Jesúm sýna
enga alvöru í því að rannsaka orð hans,
eða feta í fótspor hans, í elsku til náungans
og hlýðni við öll Guðs boðorð. Þeir kann-
ast við að Jesús kom til að deyja fyrir
syndir mannanna svo þeir mættu öðlast
fyrirgefning synda sinna og eilíft líf. En
þeir reyna að telja sjálfum sér og öðrum
trú um, að hann með dauða sínum hafi
leyst þá frá hlýðnisskyldunni við Guð, og
halda því áfram að fótumtroða Guðs boð-
orð og lifa þannig í uppreisn gegn Guði.
Þeir draga sjálfa sig á tálar sér til glöt-
unar, ef þeir ekki breyta stefnu sinni, játa
syndir sínar og láta af þeim.
„Maðurinn getur ekki séð Guðs ríki
nema hann endurfæðist.“ Jóh. 3:3. „Hver
sem af Guði er getinn drýgir ekki synd,
því sæði hans er varanlegt í honum . . .
hann er af Guði getinn.“ 1. Jóh. 3:9.
Endurfæðingin á sér stað þegar maður-
inn meðtekur Guðs orð og lætur það
stjórna öllu lífi sínu. Jesús sagði: „Þau
orð sem ég tala til yðar eru andi og líf.“
Jóh. 6:63.
Sá sem endurfæddur er af Guðs lifandi
og ævarandi orði, hann hefir yndi af því
að lesa og hugleiða Guðs orð. Hann fyrir-
verður sig ekki fyrir að kannast við að
hann sé Jesú lærisveinn, og það sé hans
gleði að gjöra föðursins vilja og þannig
feta í Jesú fótspor. Hann mætir alskonar
freistingum og erfiðleikum, en hann getur
líka vitnað með Páli postula að „Vér vinn-
um frægan sigur fyrir aðstoð hans sem
elskaði oss og gaf sig sjálfan út fyrir oss.“
Vér getum sjálfir ekkert unnið oss til
frelsunar. Vér verðum frelsaðir aðeins af
Guðs náð fyrir trúna á Krist og fórnar-
dauða hans. En ef vér höfum meðtekið
Jesúm sem Drottinn vorn og frelsara, þá
sést ávöxtur trúar vorrar í fúsri og full-
kominni hlýðni við öll Guðs boðorð.
Ert þú endurfæddur maður, frelsaður
frá synd af Guðs náð fyrir trúna á Krist?
—S. J.
------------■☆■---------
Flutningsdagurinn
Við þurftum að flytja til annarar borg-
ar. Flutningsdagurinn var skínandi bjartur
apríl morgun. Við hrúguðum öllu sem
komst á flutningsvagninn, en það sem
þurfti varlegri meðferð tókum við í bíl-
inn með okkur. Meðan við vorum á leið-
inni fór ég að hugsa um síðustu flutnings-
ferðina til miklu fegri borgar, hinnar nýju
Jerúsalem, sem Guð hefir bygt, en enginn
maður.
Enginn veit, jafnvel ekki englar himins-
ins, hvaða dag eða stund Jesús kemur til
að leiða sína elskuðu til hins nýja heimilis
þeirra. En við höfum fengið aðvörun um
að vera sífelt reiðubúnir. Vér höfum heyrt
um fólk sem hætti allri vinnu og beið
þannig komu frelsarans. Það var ekki til-
ætlun Guðs að menn gjörðu þetta. Því í
dæmisögunni um pundin, sem hann fékk
þjónum sínum á hendur sagði hann:
„Verzlið með þau þangað til ég kem.“
Þótt vér höldum áfram starfi er mikill
munur á Íífi og starfsaðferð hins trúaða og
hins vantrúaða. Hinn trúaði hugsar fyrst
og fremst og ætíð um það hvað Guði er
þóknanlegt og biður án afláts, svo hjarta
\