Morgunblaðið - 27.10.2018, Síða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. OKTÓBER 2018
✝ Jarþrúður Ingi-björg Kristjáns-
dóttir fæddist 10.
september 1933 á
Hvoli í Saurbæ,
Dalasýslu. Hún lést
á Dvalarheimilinu
Silfurtúni í Búðar-
dal 18. október
2018.
Foreldrar henn-
ar voru Kristján Ó.
Jóhannsson og Val-
gerður Hannesdóttir. Systkini
Jarþrúðar eru: Ragna, f. 1922, d.
1978, Hanna Margrét, f. 1925, d.
2014, Jóhanna Halldóra, f. 1931,
d. 2013, Ester, f. 1938, Elsa, f.
1939, d. 2017, og Birgir Sævar, f.
1942.
22. október 1952 giftist Jar-
þrúður eftirlifandi eiginmanni
sínum Jóhanni Sæmundssyni, f.
16. okt. 1928. Foreldrar hans
voru Sæmundur Guðmundsson
og Margrét Jóhannsdóttir. Jar-
þrúður og Jóhann eignuðust sjö
börn, þau eru: 1) Kristján Val-
geir, f. 2. júní 1954, d. 3. des.
1963, 2) Sæmundur Grétar, f. 23.
janúar 1956, dætur Sæmundar
og Jóhönnu B. Einarsdóttur: a)
Kolbrún Rut f. 1996 og b) Eyrún
Jarþrúður og Jóhann hófu bú-
skap sinn að Skógum á Fells-
strönd, bjuggu síðan að Neðri-
Brunná og Litla-Múla í Saurbæ
en árið 1965 fluttust þau í Búð-
ardal og síðar að Ási í Laxárdal
árið 1968 þar sem þau bjuggu
allt til ársins 2014 er þau fluttu í
Búðardal aftur en síðustu tvö ár-
in bjuggu þau á Silfurtúni.
Auk þess að vera húsmóðir og
bóndi starfaði Jarþrúður sem
matráðskona í sláturhúsunum
bæði í Saurbæ og í Búðardal, í
Kaupfélagi Hvammsfjarðar,
Kjötpokastofunni, Mjólkur-
samlaginu og Leikskólanum.
Einnig ráku Jarþrúður og Jó-
hann til lengri eða skemmri tíma
sveitaverslun í Ási, gistiheimili í
Búðardal, og Saumastofuna
Saum sem þau ráku í tæp 20 ár.
Jarþrúður var mikil handa-
vinnukona, hvort sem það var
prjóna- eða saumaskapur, fönd-
ur úr gleri eða keramikmálun.
Sína fyrstu harmonikku keypti
hún 18 ára og spilaði hún á
nokkrum böllum í sveitinni. Hún
starfaði í ýmsum félagsmálum,
s.s. kvenfélaginu í Saurbæ og í
Búðardal, kirkjukórum í Saurbæ
og í Hjarðarholti, Vorboðanum,
Nikkólínu, handverkshópnum
Bolla, Lions og félagi eldri borg-
ara.
Útför Jarþrúðar fer fram frá
Staðarhólskirkju í dag, 27. októ-
ber 2018, og hefst athöfnin
klukkan 13.
Harpa f. 1984
(fósturdóttir Sæ-
mundar), 3) Jó-
hanna Björg, f. 9.
okt. 1957, maki
Guðbjörn Guð-
mundsson, börn
þeirra: a) Björk f.
1977, b) Ólöf Inga f.
1980, c) Auður f.
1984 og d) Guð-
mundur f. 1997, 4)
Margrét, f. 8. sept.
1960, maki Finnbjörn Gíslason.
Börn Margrétar: a) Jóhann Ingi
f. 1980, b) Bjarni Marel f. 1982 og
c) Lísa Margrét f. 1995, 5) Krist-
ján Valgeir f. 8. mars 1967, maki
Svanhildur Halldórsdóttir, börn
þeirra: a) Kristjana f. 1990, b)
Signý Rut f. 1993 og c) Brynjar
Óli f. 1999, 6) Ingibjörg f. 6. jan-
úar 1969, maki Þórður Már Svav-
arsson, börn þeirra: a) Þröstur
Leó f. 1991 og b) Sóley Rós f.
1996, 7) Jarþrúður Hanna f. 7.
nóv. 1974, maki Freyr Jónsson,
börn þeirra a) Jón Bald f. 2000, b)
Jarþrúður Pálmey f. 2000, c) Júl-
íus Már f. 1986 og Þórarinn
Ágúst f. 1987 (fóstursynir Jar-
þrúðar). Barnabarnabörnin eru
20 talsins með fósturbörnum.
Elsku mamma! Ég veit eigin-
lega ekki hvar ég á að byrja, af
nógu er að taka. Þó að vissulega
sé það léttir að vita af þér lausri
við hlekkina sem máttleysið var
þér er söknuðurinn svo sár. Ég er
búin að kvíða þessum degi í mörg
ár því að ég gerði mér ung grein
fyrir því að ég yrði ekki orðin
mjög gömul þegar leiðir myndu
skilja en ég er óskaplega þakklát
fyrir þau tæpu 44 ár sem við
fengum saman og ekki síður fyrir
það að börnin mín skyldu fá að
kynnast þér svona vel. Þolinmæði
þína og þrautseigju, hæglæti og
útsjónarsemi ásamt svo mörgum
öðrum kostum sem þig prýddu
reyni ég að hafa sem leiðarljós í
lífi mínu. Einnig hafið þið pabbi
alla tíð verið mér svo miklar fyr-
irmyndir í framkomu fólks við
maka sinn og tel ég að leitun sé
að öðru eins.
Þið pabbi hafið alltaf verið svo
miklir félagar, verið sjálfum ykk-
ur nóg þó að oft væri fjör í kring-
um ykkur en ég held að eitt af því
sem ykkur þótti hvað skemmti-
legast hafi verið að sjá fjölskyld-
una alla saman komna. Það eru
því mikil viðbrigði fyrir pabba
eftir að hafa haft félagsskap þinn
í 67 ár að sitja einn eftir. Við
systkinin munum halda honum
félagsskap þar til þið verðið sam-
einuð á ný.
Ég hef oft hugsað til þess hin
síðari ár að þér hefur örugglega
ekki staðið alveg á sama þegar ég
mætti með fráskilinn tveggja
barna föður í heimsókn og kynnti
sem kærasta minn, ég þá aðeins
18 ára. En aldrei hafðir þú orð á
því, tókst Frey og drengjunum
hans dæmalaust vel og fyrir það
ber að þakka. Júlíus og Þórarinn
eignuðust hjá ykkur pabba,
systkinum mínum og fjölskyldum
þeirra, ömmu, afa og stóra fjöl-
skyldu til viðbótar við þær sem
þeir áttu fyrir.
Ég var svo heppin að vera
yngst því að þegar ég var að alast
upp áttuð þið pabbi orðið hægara
um vik með að ferðast og fór ég í
ótal ferðir með ykkur, styttri og
lengri, í sumarbústaði, hringinn í
kringum landið (nokkra hringi), á
íþróttamót, til Þýskalands og
margt fleira. Þrátt fyrir að oft
væri bara brunað beina leið
hringinn í kringum landið sá ég á
ferðum mínum með ykkur marg-
ar helstu perlur Íslands og hef
alla tíð verið hrifin af landinu
okkar og því sem það hefur upp á
að bjóða.
Það var svo óskaplega gott að
geta verið hjá þér síðustu daga
þína í þessari jarðvist, geta sagt
þér hvað mér þykir vænt um þig
og hvað ég er þakklát fyrir allt
sem þú gerðir mikið fyrir mig og
fjölskyldu mína – ég trúi því og
treysti að þú hafir heyrt það sem
ég sagði. Ég veit að Kristján heit-
inn bróðir hefur tekið á móti þér
opnum örmum og eflaust ertu
farin að spila eða syngja með
systrum þínum.
Börnin sem þú blessun vafðir þinni
búa þér nú stað í vitund sinni:
alla sína ævi geyma þar
auðlegðina sem þeim gefin var.
Þú ert áfram líf af okkar lífi:
líkt og morgunblær um hugann svífi
ilmi og svölun andar minning hver
– athvarfið var stórt og bjart hjá þér.
Allir sem þér unnu þakkir gjalda.
Ástúð þinni handan blárra tjalda
opið standi ódauðleikans svið.
Andinn mikli gefi þér sinn frið.
(Jóhannes úr Kötlum)
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Þangað til við hittumst aftur.
Þín dóttir
Jarþrúður Hanna.
Þakklæti er það orð sem kem-
ur upp í hugann þegar ég minnist
tengdamóður minnar, hennar
Þrúðar. Ávallt vorum við fjöl-
skyldan velkomin í heimsókn að
Ási, enda hafa þær verið ófáar
helgarnar sem við dvöldum í
sveitinni. Stórfjölskyldan kom
t.d. saman á hverju ári í Ási til
gróðursetningar og gróðursettar
hafa verið nokkur þúsund
plöntur við bæinn. Einnig var oft
komið saman á haustin og tekið
slátur og þakka má Þrúði fyrir að
sú þekking hefur færst á milli
kynslóða.
Þrúður var ótrúlega vinnusöm
kona og allt lék í höndunum á
henni, hvort heldur sem var
prjónaskapur, tréútskurður,
glerlist eða postulínsmálun.
Ávallt var hægt að leita til hennar
eftir aðstoð við prjónaskap eða
aðra handavinnu.
Hún hafði mikla ánægju af að
spila og öll eigum við í fjölskyld-
unni ljúfar minningar frá því þeg-
ar tekið var í spil við eldhúsborðið
í Ási. Á páskunum var líka gjarn-
an farið á spilakvöld í Saurbæinn
þar sem spiluð var félagsvist.
Þrúður hafði gaman af því að
ferðast um landið og fórum við
m.a. í ógleymanlegt ferðalag
austur á firði fyrir nokkrum ár-
um þar sem dvalið var í 10 daga í
frábæru veðri við Lagarfljótið.
Ekki má heldur gleyma að minn-
ast á öll ættarmótin sem farið
hefur verið á á liðnum árum og
naut Þrúður þess að hitta ætt-
ingja sína á þeim mannamótum.
Þegar aldurinn færðist yfir þau
hjón voru ættarmótin færð í Ás
og þar hafa verið haldin fjölmenn
ættarmót undanfarin ár.
Það er því með trega og eft-
irsjá sem þessi merka kona er
kvödd, en einnig með þakklæti
fyrir allt sem hún hefur gefið til
okkar á liðnum árum.
Svanhildur.
Hún bar þig í heiminn og hjúfraði að
sér.
Hún heitast þig elskaði’ og fyrirgaf þér.
Hún ætíð er skjól þitt, þinn skjöldur og
hlíf.
Hún er íslenska konan, sem ól þig og
þér helgaði sitt líf.
Og loks þegar móðirin lögð er í mold
þá lýtur þú höfði og tár falla’á fold.
Þú veist, hver var skjól þitt, þinn skjöld-
ur og hlíf.
Það var íslenska konan sem ól þig og
gaf þér sitt líf.
En sólin, hún sígur, – og sólin, hún rís,
–
og sjá: Þér við hlið er þín hamingjudís,
sem ávallt er skjól þitt, þinn skjöldur og
hlíf:
Það er íslenska konan, – tákn trúar og
vonar,
sem ann þér og þér helgar sitt líf.
(Ómar Ragnarsson)
Nú er komið að kveðjustund.
Fyrirmyndin mín er horfin á
braut, til móts við alla okkar
bestu engla. Íslenska konan sem
alltaf var full ástar og alúðar, full
þolinmæði gegn öllum lifandi ver-
um, fagmaður á sviði hannyrða,
skógræktar og blómaræktar.
Dugnaðarforkur fram í fingur-
góma. Já, hún Jarþrúður amma
mín var íslenska konan sem var
öllum afkomendum sínum full-
komin fyrirmynd. Hún hélt fal-
legt heimili í Ási, rak saumastof-
una af einstakri natni og hélt
stórfjölskyldunni saman og pass-
aði upp á að afkomendur sínir
héldu góðum tengslum sín á milli.
Þau afi kenndu okkur að meta ís-
lenska náttúru og skoða landið
okkar. Þau tóku okkur með í ófá
ferðalögin um Ísland og þar held
ég að brennandi áhugi margra
okkar afkomendanna á ferðalög-
um hafi byrjað. Amma var mesta
jólabarn sem ég hef kynnst um
ævina. Þegar jólahátíðin nálgað-
ist var Ásinn þrifin hátt sem lágt
og jólaljósin tendruð í öllum
krókum og kimum inni sem úti.
Dygga aðstoð fékk hún frá sínum
ástkæra eiginmanni sem aldrei
sá sólina fyrir henni Þrúði sinni.
Amma var sennilega best gifta
kona landsins. Gift sálufélaga sín-
um. Svo ástfangin voru þau alla
tíð að sem unglingur fór maður
stundum hjá sér þegar þau knús-
uðust og kysstust í eldhúsinu í
Ási. En með árunum fór maður
að skilja hversu ótrúlega magnað
samband þeirra var. Þeirra lífs-
ins braut hefur ekki alltaf verið
beinn og breiður vegur. Sorg og
veikindi tóku líka sinn toll. En
alltaf komu þau sterkari til baka.
Elsku amma, takk fyrir alla þá
visku sem þú gafst mér, alla þá
þolinmæði sem þú sýndir mér og
alla þá ást sem þú veittir mér og
mínum. Ási minn ber nafn ykkar
afa stoltur og mun ég passa upp á
að þau systkinin munu læra allt
um ömmu sína þegar vaxa úr
grasi. En umfram allt vil ég
þakka ykkur afa fyrir að hafa lagt
á ykkur langt ferðalag til að
koma til okkar á Búland og vera
viðstödd skírn krakkanna minna.
Með ómetanlegri aðstoð barna
ykkar gerðuð þið þessa daga
ennþá mikilvægari fyrir okkur
Búlendingana. Með endalausri
ást og virðingu,
Auður Guðbjörnsdóttir.
Elsku amma, það hljóta að
hafa verið miklir og skemmtilegir
fagnaðarfundir þegar þú fékkst
loks að hitta Kristján heitinn aft-
ur eftir langan tíma.
Amma Þrúður, eða amma
trúður eins og við kölluðum hana
stundum, var stríðin og skemmti-
leg amma. Ég á margar góðar
minningar um þessa yndislegu
ömmu. Ég eins og önnur ömmu-
börn fékk að vinna á saumastof-
unni með henni. Hún kenndi mér
að sauma, hvort sem það voru
sængur, koddar, gallar eða annað
sem hún framleiddi á saumastof-
unni. Alveg sama hversu ungur
maður var þá var manni treyst í
hvaða verkefni sem var, enda var
hún góður kennari. Þegar maður
var yngri fékk maður líka að
hjálpa til við kleinubakstur. Ég
held að amma hafi bakað bestu
kleinur sem ég hef smakkað.
Eftir að ég flutti alfarið í bæ-
inn var óskrifuð regla að koma
við í Ási og hitta ömmu og afa
þegar kíkt var í Dalina eða á leið-
inni í bæinn aftur. Í þessum
heimsóknum var alltaf lagt á borð
eins og það væri veisla. Þegar
lagt var svo af stað í bæinn fékk
maður stundum með sér poka af
kleinum í nesti.
Árið 1987, minnir mig, fékk ég
að fara í ferðalag með ömmu, afa
og Hönnu austur á Litlu-Grund
en það var sumarbústaður sem
þau voru með til afnota í viku.
Amma og afi voru dugleg að
ferðast og keyra á milli staða.
Mér fannst nú Austfirðirnir
stundum erfiðir að keyra, þar
sem ég varð stundum bílveik, en
það bjargaðist, þar sem nestið
var svo gott sem amma gerði.
Amma fór líka með mig í hann-
yrðaverslun og keypti handa mér
saumamynd svo við gætum setið
saman og saumað í bústaðnum.
Ég fékk þann heiður að gera
ömmu að langömmu. Ég man vel
eftir því að hún gerði sér ferð á
fæðingardeildina til að kíkja á
nýjasta fjölskyldumeðliminn.
Langömmuhópurinn stækkaði
hratt og átti hún 19 langömmu-
börn. Amma og afi hafa verið svo
góðar fyrirmyndir. Þau voru gift í
66 ár og það nokkuð sem ég mun
ekki ná í framtíðinni en mun samt
sem áður hugsa hvernig þau fóru
að og alltaf svo hamingjusöm,
ekkert krúttlegra en að sjá þau
haldast í hendur síðustu árin eins
og ástfangnir unglingar.
Ég á ótal minningar um ömmu
og þykir sárt að kveðja hana.
Þessar minningar mun ég varð-
veita í hjarta mínu.
Elsku amma, takk fyrir öll árin
sem við áttum saman. Ég vona að
þú sért komin á þann stað sem
þér líður vel á.
Elsku afi, mamma, pabbi,
Sæmi, Magga, Stjáni, Ibba,
Hanna og fjölskyldur ykkar, mín-
ar dýpstu samúðarkveðjur.
Ólöf Inga.
Jarþrúður Ingibjörg
Kristjánsdóttir
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÁSGEIR ÁSGEIRSSON,
lést á hjartadeild Landspítalans við
Hringbraut 23. október.
Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju
fimmtudaginn 1. nóvember klukkan 13.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er
bent á Hjartavernd.
Hjördís Bergþórsdóttir
Ásdís Ásgeirsdóttir
Ásgeir Viðar Ásgeirsson Úlfhildur Hilmarsdóttir
Andri Viðar Haraldsson, Erna Sólrún Haraldsdóttir
Ástkær eiginmaður minn og besti vinur,
faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HAFSTEINN PÉTUR ALFREÐSSON,
Sólvallagötu 20, Keflavík,
lést á Hrafnistu Hlévangi, fimmtudaginn
11. október.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Alzheimersamtökin.
Guðrún Þórlaug Jóhannesdóttir
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn
Ástkær sambýliskona mín, móðir okkar
og amma,
GUÐMUNDA ÁGÚSTSDÓTTIR
frá Sólbergi, Garði,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
fimmtudaginn 18. október.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu þriðjudaginn 30. október
klukkan 11.
Einar Guðmundsson
Guðmundur M. Jakobsson Dagbjört A. Guðmundsdóttir
Guðrún Magný Jakobsdóttir Einar Bragi Gunnarsson
Ágúst Arnar Jakobsson
Jakob Ævar Þórðarson
Eva Magný Einarsdóttir
Ágústa Rún Ágústsdóttir
Guðrún Laufey Ágústsdóttir
Þökkum innilega samúð og hlýhug vegna
andláts bróður okkar, mágs og frænda,
AGNARS SIGURJÓNSSONAR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
dvalarheimilisins Hvamms, Húsavík, fyrir
vinsemd og góða umönnun.
Emilía Sigurjónsdóttir
Eva Sigurjónsdóttir Jón Ármann Jónsson
og systkinabörn
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vináttu vegna andláts og útfarar okkar
elskulegu systur, mágkonu og frænku,
GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Núpi, Vestur-Eyjafjöllum.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Kirkjuhvols
fyrir góða umönnun og hlýju.
Sigríður Guðmundsdóttir Ágúst Ólafsson
Svanhvít Guðmundsdóttir Sigurður Andrésson
Gísli Guðmundsson Guðbjörg Guðmundsdóttir
systkinabörn og aðrir ættingjar
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
INGVAR ÁSTMARSSON,
lést sunnudaginn 14. október. Útförin fer
fram frá Grafarvogskirkju miðvikudaginn
31. október klukkan 13.
Jóna Guðfinnsdóttir
Ástmar Ingvarsson Íris Wigelund Pétursdóttir
Ragnar Ingvarsson Agmes Björnsdóttir
Arnar Ingvarsson Salbjörg Ólafsdóttir
og barnabörn