Morgunblaðið - 09.01.2019, Síða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 9. JANÚAR 2019
✝ Einar BragiBergsson sjó-
maður fæddist 22.
febrúar 1950 á Sel-
fossi. Hann lést á
Landspítalanum í
Reykjavík 28.
desember 2018.
Foreldrar hans
eru Bergur Bárðar-
son, f. 26. febrúar
1924, d. 9. mars
2007, og Ágústa
Einarsdóttir, f. 22. ágúst 1931.
Systkini Einars Braga eru
Ásta, f. 20. júlí 1951, hún á þrjú
börn; Margrét, f. 11. janúar
1955, gift Reyni Pálssyni, f. 10.
nóvember 1955, saman eiga þau
þrjú börn; Hjördís Inga, f. 8. apr-
íl 1962, gift Sigurði Þór Sigurðs-
syni, f. 20. mars 1961, hún á einn
son; Bárður Arnar, f. 14. júlí
1970, kvæntur Maríu Valsdóttur,
f. 26. júlí 1969, og saman eiga
þau tvö börn.
rúnu Bernódusdóttur, f. 10.
september 1951. Foreldrar
hennar voru Bernódus Sigurðs-
son, f. 19. september 1920, d. 13.
ágúst 2008, og Helga Ásdís Rós-
mundsdóttir, f. 14. maí 1925, d.
25. júní 2013.
Sonur þeirra er Bergur Árni,
f. 6. maí 1983. Eiginkona hans er
Inga Kristín Kjartansdóttir, f.
14. janúar 1984. Dóttir þeirra
Alexía Ýr.
Guðrún á son úr fyrra hjóna-
bandi, Friðgeir Rúnarsson, f. 27.
apríl 1970, kvæntur Vilborgu
Önnu Hjaltalín, f. 20. desember
1972. Saman eiga þau þrjá syni.
Einar Bragi ólst upp á Selfossi
og lauk þaðan gagnfræðaprófi.
Einar Bragi fór í Stýrimanna-
skólann veturinn 1970 og lauk
þaðan stýrimannsprófi. Hann
fékk síðar skipstjórnarréttindi.
Einar Bragi var alla sína starfs-
ævi á sjó þar til hann veiktist um
borð í Gissuri ÁR árið 1997.
Hann fluttist til Reykjavíkur,
bjó um tíma í Kópavogi, síðar
Breiðholti og svo í Grafarvogi.
Einar Bragi verður jarðsung-
inn frá Grafarvogskirkju í dag,
9. janúar 2019, og hefst athöfnin
klukkan 13.
Einar Bragi
kvæntist árið 1971
Jóhönnu Guðjóns-
dóttur Öfjörð, f. 19.
ágúst 1951. Sonur
þeirra er Guðjón
Öfjörð, f. 4. júlí
1971, kvæntur
Kristjönu Hrund
Bárðardóttur. Börn
þeirra; Jóhann
Bragi, Anna Sigríð-
ur, Bárður Ingi og
Jenný Arna.
Einar Bragi eignaðist Baldur
Frey, f. 16. janúar 1979, með
Bryndísi Björk Sigurjónsdóttur,
f. 7. febrúar 1960. Fyrri kona
Baldurs er Berglind Rós W.
Torfadóttir, sonur þeirra er Ísak
Nói, f. 15. janúar 2010. Eigin-
kona Baldurs er Barbara Hafey
Þórðardóttir, f. 8. mars 1973.
Dóttir þeirra er Harpa Hafey, f.
21. nóvember 2015.
Einar Bragi kvæntist Guð-
Nú þegar ég kveð minn kæra
bróður, Einar Braga, koma upp í
hugann margar minningar.
Fyrstu minningarnar eru frá
barnæskunni þegar fjölskyldan
bjó á Selfossi.
Það var mikill aldursmunur á
okkur Einari, hann elstur og ég
langyngsta systir hans. Þar sem
ég var svo lítil var ég örugglega
uppáhalds hjá honum og ég var
mjög stolt af því að eiga svona
stóran og flottan bróður. Hann
fór ungur á sjóinn, fór að búa og
þurfti að vinna fyrir sér. Ég man
best eftir því þegar hann var á
millilandaskipi og kom heim fær-
andi hendi, sælgæti og dót sem
fékkst hvergi nema í útlöndum.
Mér er líka minnisstæður vetur-
inn þegar hann bjó hjá okkur í
Reykjavík, þegar hann var í
Stýrimannaskólanum. Þann vet-
ur hafði ég það hlutverk að vekja
hann á morgnana til þess að
hann mætti á réttum tíma í skól-
ann. Þetta var krefjandi verkefni
sem ég leysti mjög vel.
Einar var elstur okkar syst-
kinanna og fékk að vera í sveit í
Hallskoti hjá ömmu og afa og þar
undi hann sér vel. Þegar hann
var orðinn fullorðinn byggði
hann sumarbústað í landi Hall-
skots og við systkinin eigum
margar góðar minningar frá
þeim tíma þegar við komum
saman í sumarbústaðnum hjá
Einari og Gunnu. Einar Bragi
var bæði laghentur og duglegur
til vinnu. Í sumarbústaðnum var
hann jafnan hrókur alls fagnað-
ar, mikið sungið enda söngur og
tónlist hans hjartans mál.
Stóra áfallið í lífi Einars
Braga og fjölskyldu hans dundi
yfir vorið 1997 þegar hann var
fluttur í land með þyrlu, eftir að
hafa fengið heilablæðingu úti á
sjó. Honum var vart hugað líf í
nokkra mánuði. Hann komst
aldrei til góðrar heilsu eftir þessi
veikindi og var í hjólastól það
sem eftir var ævinnar og átti örð-
ugt með tjáskipti. Jákvætt við-
horf til lífsins var eitt af hans
persónueinkennum, sem honum
tókst að halda í, eftir að hann
veiktist. Því kynntist ég svo vel í
þau fjölmörgu skipti sem við fór-
um saman á kaffihús í bænum
eða gönguferð í Kringluna. Hann
í hjólastól og ég að ýta. Hann
söng stundum allan tímann.
Við andlát Einars Braga er
söknuður og sorg efst í mínum
huga. En minningin um góðan,
sterkan og skemmtilegan bróður
lifir.
Í mínum huga er aðdáunar-
vert hvernig hún Gunna, eigin-
kona Einars Braga, hefur staðið
eins og klettur við hlið mannsins
síns í gegnum hans veikindi og
barist fyrir hans velferð. Ég
hugsa líka með þakklæti til
þeirra fjölmörgu starfsmanna í
Hátúni sem hafa annast hann svo
vel í gegnum árin.
Ég vil votta fjölskyldu Einars,
Gunnu, mömmu Ágústu og
strákunum hans, Guðjóni,
Baldri, Bergi Árna, Friðgeiri og
þeirra fjölskyldum mína dýpstu
samúð.
Hjördís Inga.
Einar Bragi
Bergsson
✝ Gunnar Hall-dórsson fædd-
ist á Berjadalsá
10. apríl 1926.
Hann lést 24. des-
ember 2018.
Foreldrar hans
voru Ólöf Helga
Fertramsdóttir, f.
2.11. 1893, d. 14.5.
1992, og Halldór
Marías Ólafsson
sjómaður, f. 2.11.
1894, d. 12.9. 1955. Þau
bjuggu lengst af á Ísafirði.
Fóstursystir Gunnars er Ragn-
heiður Margrét Friðbjarnar-
dóttir, látin. Systkini Gunnars
eru: Bjarni Fertram, látinn,
Guðbjörg Halldóra, Ólafur,
látinn, Ingólfur Sigurjón, lát-
inn, Margrét Indiana, látin, og
Ragnheiður.
Árið 1944 kvæntist Gunnar
Friðdóru Jóhannesdóttur frá
Hellissandi, f. 1923, d. 2009.
Þau skildu 1960. Börn þeirra:
1) Jónína Jófríður (kjördóttir
Gunnars), f. 13.1. 1942, d. 10.2.
1987, maki Kolbeinn Sigurðs-
son. Börn þeirra: Sigurður, Jó-
hannes Ingi, Björn, f. 1977, d.
þau saman í rúma hálfa öld,
lengst til heimilis á Túngötu
23, Álftanesi. Álfhildur lést 27.
mars 2015 og í lok þess árs
flutti Gunnar í Naustavör 7,
við Hrafnistu í Garðabæ.
Saman eiga Gunnar og Álf-
hildur dótturina Gunnhildi Sæ-
dísi, f. 26. maí 1963, maki
Hilmar Þórðarson. Börn henn-
ar með Rony W. Echegaray
Linares eru Victoría Sædís og
Gunnar Manuel. Barn með
Hilmari er Sveinn Úlfur og
barn Hilmars er Ingibjörg
Vala. Yngsta dóttir Álfhildar
frá fyrra hjónabandi, Sigríður
Snædís, ólst einnig upp hjá
þeim. Dætur Álfhildar af fyrra
hjónabandi með Rögnvaldi
Rögnvaldssyni eru: Ragnheið-
ur Lárey, maki Sverrir Björns-
son, Guðný Pála, látin, maki
Hörður Björnsson, Matta Rósa,
maki Ragnar Ólafsson, og Sig-
ríður Snædís, maki Þorsteinn
Már Aðalsteinsson.
Eftir að Gunnar flutti af
Álftanesinu endurnýjaði hann
kynni sín við Jónu Helgadótt-
ur, en þau þekktust frá æsku-
árum sínum á Ísafirði. Tókust
með þeim miklir kærleikar og
bjuggu þau saman á Hrafnistu
þar til Jóna lést 29. janúar
2018.
Útför Gunnars fer fram frá
Bessastaðakirkju í dag, 9.
janúar 2019, klukkan 13.
2016, og Friðdóra
Dís. 2) Ólöf, f.
14.4. 1945, maki
Eysteinn
Guðlaugsson, f.
1936, d. 2016, börn
Gunnar Már Le-
vísson og börn Ey-
steins, Guðrún og
Eysteinn. 3) Jó-
hanna, f. 19.8.
1946, maki Reynir
Benediktsson, syn-
ir þeirra Rúnar, Einar Ingi,
Benedikt og Gunnar. 4) Kristín
Auður f. 31.12. 1948, maki Er-
lingur Kristinn Guðmundsson,
börn þeirra Lúðvík, Friðdóra
og Oddný. 5) Halldóra María,
f. 4.2. 1957, maki Einar Vídal-
ín Guðnason. Barn með Ragn-
ari R. Þorgeirssyni Helena
Lind og með Reyni Marteins-
syni Ástmar. 6) Halldór Grét-
ar, f. 3.4. 1959, d. 15.8. 2016,
barn hans með Pernillu Shrö-
der er Samúel Peefeedt. Börn
með Önnu Margréti Elíasdótt-
ur Elías Þór og Hekla.
Gunnar kvæntist Álfhildi
Friðriksdóttur frá Sauðár-
króki, f. 7. ágúst 1923, og lifðu
Komið er að kveðjustund föð-
ur míns Gunnars Halldórssonar,
en segja má að hann hafi seink-
að ferð sinni til fyrirheitna
landsins frá því á vormánuðum
en ekki verið ferðbúinn fyrr enn
á sjálfan aðfangadag.
En enginn veit nema sá sem
fer hvort þetta er upphaf að
nýju ferðalagi eða endalok
ferðalags.
Hann lést á Hrafnistu, þar
undi hann hag sínum vel síðustu
æviár sín meðal samferðamanna
sinna og naut dyggrar umsjónar
starfsfólksins, sem vert er að
þakka.
Hann tók virkan þátt í fé-
lagsstarfi frá degi til dags, en
dansinn átti hug hans allan og
dansaði hann við öll tækifæri
sem gáfust og sveif um dans-
gólfið eins og enginn væri morg-
undagurinn.
Ekki er langt síðan hann
dansaði sinn hinsta dans og var
hugsunin um dauðann örugg-
lega víðs fjarri.
Enginn veit hvenær dauðinn
knýr dyra, sem er gott í sjálfu
sér en undirstrikar hins vegar
mikilvægi þess, sem nú er mikið
rætt um í hraða hversdagsins,
að lífið sé núna.
Og ef til vill minnir það á að
við komum til með að eiga okk-
ar kveðjustundir, kveðjustundir
sem enginn flýr í fyllingu síns
tíma.
Því allt hefur sitt upphaf og
endi, hvort sem um er að ræða
upphaf að einhverju nýju eða
endalok þess sem var.
Elsku pabbi minn, ég minnist
ánægjulegra samverustunda
okkar með eftirfarandi ljóði:
Þú hafðir ljúfa og létta lund
og saman áttum við góða stund.
Þó komið væri að hinsta degi
það sannara orð ég ei segi.
(JG)
Jóhanna Gunnarsdóttir.
Ég kynntist Gunnari Hall-
dórssyni tengdaföður mínum
nokkuð seint, eða síðla árs 2001
er ég kom í heimsókn til dóttur
hans Gunnhildar. Hann var þar
staddur að sækja nafna sinn
Gunnar og systur hans Victoríu
sem biðu spennt eftir að komast
heim til hans og ömmu Álfhildar
á Álftanesinu. Var greinilegt á
börnunum að Gunnar afi átti
hug þeirra og hjarta, sem sann-
færði mig um að hér væri ein-
stakur persónuleiki. Kynni okk-
ar tókust hægt enda Gunnar
varkár maður og fór sér að
engu óðslega. Mér fannst oft í
fyrstu samræðum okkar eins og
hann væri að mæla mig út, eins
og ég væri spýta sem þyrfti að
falla vel að smíðunum. Er ég
ekki frá því að svo hafi verið því
seinna átti ég eftir að komast að
því að Gunnar var einstaklega
góður smiður. Hann átti það til
að birtast heima hjá okkur
Gunnhildi með nokkrar fjalir,
hverfa upp á háaloft, saga þar
og negla upp sperrur til styrkt-
ar þakstoðum. Að verki loknu
var þeginn kaffibolli þar sem
frekari framkvæmdir voru
ræddar milli hans og Gunnhild-
ar. Ég var sjaldan mjög virkur í
þeim samræðum enda held ég
Gunnar hafi fljótlega áttað sig á
því að verðandi tengdasonur var
ekki vel að sér í þeirri tegund
smíða er þar var rædd. Þótt
ekki væri vit mitt á trésmíðum
mikið tók ég eftir því að fjal-
irnar sem voru bornar upp á
háaloft hurfu þar í þakstoðirnar
þannig að ekki var einn bútur
ónotaður. Furðaði ég mig oft á
því hversu nákvæmur og nýtinn
Gunnar var við útreikning, hver
einasta fjöl sem barst í hús
hverju sinni dugði akkúrat upp í
það verkefni sem hann hafði
ásett sér.
Við frekari kynni varð mér
það ljóst að Gunnar var svona í
einu og öllu. Hann var einstak-
lega nákvæmur og prinsipp-
fastur, setti sér markmið og
fylgdi þeim eftir af festu. Hann
var rökfastur en jafnframt góð-
ur mannlesari sem ávann sér
vináttu og virðingu hvers þess
sem kynntist honum. Það hefur
reynst mér mikil gæfa að fá að
kynnast Gunnari og finna
hvernig vinátta okkar styrktist
með árunum. Það var ómetan-
legt fyrir mig að fá að njóta síð-
ustu samveru minnar með hon-
um á Hrafnistu í upphafi
desembermánaðar þar sem
hann lék á als oddi með léttu
gríni um lífið og tilveruna.
Hilmar Þórðarson.
Nú er afi minn, Gunnar Hall-
dórsson, búinn að kveðja þetta
tilverustig eftir 92 farsæl ár og
heldur leið sinni áfram á það
næsta.
Afa mínum kynntist ég eftir
að ég flutti til Hafnarfjarðar 11
ára gamall ásamt foreldrum
mínum og bræðrum. Ég hitti
hann sjaldan en hafði þó heyrt
af honum endrum og eins á upp-
vaxtarárum mínum á Snæfells-
nesi.
Mínar fyrstu minningar af afa
eru úr garðinum hans og Öllu
konu hans á Álftanesi þar sem
þau bjuggu. Afi var alltaf mjög
iðinn og handlaginn og ræktaði í
garðinum allrahanda ber, græn-
meti og plöntur og var ávallt
gaman að smakka uppskeruna
og svamla í heita pottinum þar
sem afi notaði forláta Nilfisk-
ryksugu til að búa til loftbólur.
Afi var mikill áhugamaður
um ættfræði og var alltaf mikið
með á nótunum um hvað ég og
aðrir afkomendur hans voru að
fást við. Sama um hvaða fólk
maður ræddi við hann þá vissi
hann alltaf deili á því og gat
frætt mann um það nánar.
Afi var hlýr, hnyttinn og skel-
eggur maður sem ávallt var gott
að sækja heim. Hann sýndi
manni einlægan áhuga og gaf af
sér til samfélagsins sem hann
tók þátt í að byggja á Álftanesi.
Hann var drífandi og dugandi
fyrirmynd sem ég er stoltur af
og þakklátur fyrir að hafa átt
sem afa.
Á þrítugsaldri fækkaði heim-
sóknum mínum til afa og Öllu
en hugur minn reikaði oft til
hans. Á síðustu sex árum fór ég
að venja komur mínar aftur til
hans og urðu þær tíðari eftir að
hann flutti á Hrafnistu í Hafn-
arfirði þar sem hann tók manni
alltaf fagnandi, af einlægni og
með bros á vör. Það var líka af-
ar ánægjulegt að fá að sjá hvað
náið samband hans og móður
minnar hafði mótast síðustu
æviár hans.
Takk fyrir samveruna, ein-
lægnina og drifkraftinn elsku afi
minn, ég mun ætíð minnast þín
með hlýju og þakklæti í hjarta.
Benedikt Reynisson.
Gunnar
Halldórsson
Elskuleg systir okkar og mágkona,
HÓLMFRÍÐUR STEFÁNSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
frá Sunnuhvoli, Sandgerði,
andaðist sunnudaginn 23. desember á
hjúkrunarheimilinu Grund.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Hjartavernd. Sérstakar
þakkir færum við starfsfólki V-3 á Grund fyrir einstaka og hlýja
umönnun.
Ólafur Stefánsson Gunnhildur Alfonsdóttir
Stefanía Stefánsdóttir
Jóhanna Stefánsdóttir
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
SIGURÐUR E. GUÐMUNDSSON,
M.A., fv. framkvæmdastjóri
Húsnæðisstofnunar ríkisins,
Raufarseli 11, Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
sunnudaginn 6. janúar.
Útförin verður gerð frá Fríkirkjunni í Reykjavík 16. janúar
klukkan 13.
Guðrún Helga Sigurðardóttir Friðrik Friðriksson
Benedikt Sigurðsson
Kjartan Emil Sigurðsson
Aldís Eva Friðriksdóttir
Dagur Páll Friðriksson
Emelía Rut Viðarsdóttir
Bróðir okkar og uppeldisbróðir minn,
STEINBJÖRN BJÖRNSSON,
Búðagerði 5, Reykjavík,
andaðist á Droplaugarstöðum laugardaginn
5. janúar.
Útförin verður gerð frá Bústaðakirkju
þriðjudaginn 15. janúar klukkan 13.
Unnur Björnsdóttir
Sigrún Jóney Björnsdóttir
Gunnlaugur Björnsson
Anna Steinbjörnsdóttir
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðn-
ir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í hægra
horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“ valinn úr
felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin að
hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstu-
degi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki lengri
en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar eru ein-
göngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá sem fjallað
er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og klukkan hvað
útförin fer fram. Þar mega einnig koma fram upplýsingar um foreldra,
systkini, maka og börn. Ætlast er til að þetta komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en ekki í minningargreinunum.
Minningargreinar