Morgunblaðið - 19.02.2019, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 19. FEBRÚAR 2019
Kæri vinur.
Þá er komið að
leiðarenda. Ein-
hverra hluta vegna
hugsar maður aldrei út í það en
samt eru endalokin staðreynd.
Maður heldur alltaf að það sé tími
fyrir eina heimsókn í viðbót, einn
kaffibolla eða eitt spjall um
heimsins mál. Í önnum dagsins
týnir maður tímanum og heldur
að allt sé hægt að vinna upp,
sama hversu seint.
Það er mikil missir að þér,
vinur. Sú vingjarnlega og hlýja
nærvera sem þú hafðir er okkur
öllum til eftirbreytni. Þessi ein-
staki áhugi og þolinmæði fyrir
Finnur
Bergsveinsson
✝ Finnur Berg-sveinsson
fæddist 28. maí
1920. Hann lést 11.
febrúar 2019.
Útför Finns fór
fram 18. febrúar
2019.
öllum samræðum
sama um hvað þær
voru eða við hvern,
hverfa mér aldrei úr
minni. Hvernig þú
fylltir ömmu mína
lífsgleði með fé-
lagsskap þínum
síðastliðin tuttugu
ár verð ég ávallt
þakklátur fyrir.
Ég mun seint
gleyma hversu
ánægður þú varst þegar við
spurðum hvort börnin okkar
mættu kalla þig langafa sinn.
Þeim þótti mjög vænt um langafa
sinn og sakna mikið.
Það er eins og þú hafir verið í
lífi okkar alla tíð og mun minn-
ingin um einstaklega góðan mann
lifa með okkur um aldur og ævi.
Farðu í friði, kæri vinur og
langafi,
Ómar Ásbjörn, Hildur
Anna, Óskar Karl og
Margrét Embla.
Það sem lýsir
þér svo vel er að
þú varst alltaf
tilbúinn að hjálpa
ef eitthvað stóð til,
tala nú ekki um ef það þurfti að
laga eitthvað. Til dæmis ef það
þurfti að laga rennilása eða
setja bót á buxur, þá kom ég til
þín á Háaleitisbrautina og þú
tókst fram saumavélina og
reddaðir vandamálinu á núll
einni. Þú varst svo lunkinn og
fannst ýmsar lausnir við þeim
vandamálum sem ég hafði.
Ég man eftir ófáum rúntum
niður á Snarfara og um höfn-
ina, því alltaf þurfti að skoða
skipin og bátana. Þessi rúntur
var m.a. notaður til þess að æfa
lestur. Búinn var til leikur, sá
sem var fyrstur til að lesa nafn-
ið á bátnum mátti eiga þann
bát. Ég man eftir mörgum ferð-
um um Hvalfjörðinn þegar við
vorum ýmist á leið í útilegu eða
í heimsókn til ættingja í Borg-
arnesi. Þú varst alltaf að spyrja
hvort ég þekkti staðhætti, svar-
Baldur
Jóhannsson
✝ Baldur Jó-hannsson
fæddist 18. júlí
1934. Hann lést 3.
febrúar 2019.
Útförin fór fram
15. febrúar 2019.
ið var alltaf nei, í
hverri einustu ferð.
En ekki gafst þú
upp, hélst áfram að
spyrja og útskýra
nöfn og segja sög-
ur um hvaðan
nöfnin voru komin.
Þú hefur þó kennt
mér svo margt,
eins og þegar
vinstri höndin fyllir
upp í tunglið, þá er
tunglið vaxandi. Þetta einfalda
trikk hefur gert það að verkum
að í hvert sinn sem ég horfi á
tunglið hef ég alltaf og mun
alltaf hugsa til þín. Þetta ein-
falda trikk hef ég kennt mann-
inum mínum og er að vinna í að
kenna syni mínum og þegar
dóttir mín verður eldri mun
hún einnig læra að þekkja
hvort tunglið sé að minnka eða
vaxa.
Þessi hugsun dregur mig til
þess dags, sem þú kvaddir
okkur. Þetta var fallegur vetr-
ardagur, logn og jólasnjókoma.
Við fjölskyldan fengum að hitta
þig þar sem búið var að búa um
þig á Borgarspítalanum í því
herbergi sem ég hafði hitt þig í
nokkrum dögum áður. Þá fékk
ég meðal annars lyfjalistann
þinn svo ég gæti kíkt yfir hann
til að athuga hvort það væri
ekki allt undir kontrol, eins og
maður segir. Það var ekkert að
lyfjamálunum en ég sá á þér
hvað þú reyndir að vera já-
kvæður, þrátt fyrir að þér
hundleiddist að hanga þarna.
Ég skil þig vel, þetta var ekki
þér líkt.
Þú varst alltaf svo aktífur og
þegar heimilishjálpin kom að
þrífa hjá ykkur ömmu nú síð-
ustu árin, þá varst þú á fullu að
færa húsgögnin frá og hjálpa
til, þannig man ég eftir þér.
Einnig minnist ég þess tíma
sem við sátum saman við eld-
húsborðið á Háaleitisbrautinni
og spiluðum rommí, þú kenndir
mér að raða spilum og leggja
kapal, þessar minningar um
góðan mann, sem jafnvel
hummar og flautar lög, ylja
mínu hjarta og ég mun alltaf
elska þig, elsku besti afi minn,
hvíl nú í friði.
María Erla Bogadóttir.
Okkur þótti og þykir svo
óendanlega mikið vænt um afa
okkar og langafa og langar
okkur að festa hér nokkur orð á
blað honum til heiðurs.
Afi var alltaf svo hjartahlýr
og ljúfur í viðmóti og hann og
amma gerðu svo margt
skemmtilegt með okkur barna-
börnunum. Má þar nefna reglu-
lega sunnudagsbíltúra niður á
höfn að skoða skipin og útileg-
urnar, bindindismót í Galtalæk
var næstum árlegur viðburður.
Við barnabörnin og svo einn-
ig barnabarnabörnin skiptum
hann afar miklu máli eins og
sýndi sig reglulega og sannaði.
Hann afi var alveg sérstakur
maður og afar handlaginn.
Hann kunni svo sannarlega til
verka við sauma. Hann átti það
reglulega til að gera við flíkur
ef göt voru á þeim, hvort sem
þeim hafi ætlað að vera þannig
eður ei og stytta buxur ef hon-
um þótti þær of síðar. Alltaf að
hugsa um að við værum snyrti-
leg til fara. Minningin vekur ör-
lítið bros á vör þrátt fyrir sorg-
ina sem fylgir því að missa
þennan einstaka mann. Hann
mun ætíð og að eilífu eiga sér
búsetu í hjörtum okkar og er
og verður sárt saknað.
Bróðir minn Sigurður skrif-
aði á Facebook eftirfarandi fal-
lega minningu um afa okkar:
Í gær fengum við þær
sorgarfréttir að minn besti vin-
ur og afi hefði fallið frá. Síðustu
ár voru honum erfið en hann
fór í gegnum þau sem hetja, já-
kvæður, hjálpsamur, sterkur og
góðhjartaður. Nú er hann kom-
inn á betri stað og heldur
áfram að hjálpa þeim sem
þurfa, eins og honum einum var
lagið.
Sannað sig núna hefur hann,
hetja og örlagavaldur.
Kveðjum við þennan mæta mann,
maðurinn sá heitir Baldur.
(Snæbjörn Ragnarsson)
Við munum elska þig að ei-
lífu afi og langafi,
Baldur Þór, Sigurður
Markús, Hanna Lára
og Helena Marý.
Þegar ég þurfti
leiðsögn úr hafvill-
um mínum var
Ninna Norður-
stjarnan og Norðurstjarnan er
hluti af Litla Birni.
Litli Björn er stjörnumerki
okkar sem lifum á norðurhveli
jarðar og vísar okkur veginn.
Stjörnur skína að eilífu og á
meðan við samferðafólk Ninnu;
„flugdýrin“ og allir hinir lifa mun
Norðurstjarnan vísa okkur
veginn.
Þegar afkomendur okkar kom-
ast til manns munum við gefa
þeim í veganesti það sem Ninna
gaf okkur: gleði, væntumþykju,
réttlætiskennd og þá von sem
Norðurstjarnan lét okkur í té.
Þannig mun Ninna lifa áfram í
gegnum okkur, börn okkar og
barnabörn. Lifa að eilífu.
Mín von er sú að þeir mann-
kostir sem ástrík æska umvafin
yndislegri fjölskyldu mótaði í
Ninnu – að bæta og betra heim
okkar – skili sér til sem allra
flestra eins og hún gerði til þess
er skrifar þessi fátæklegu orð.
Hugur hans er orð þessi skrif-
ar af vanmætti andspænist al-
mættinu, dvelur við þá staðreynd
að í hvert skipti er lagt er á hafið
mun Norðurstjarnan vísa honum
veginn heim og minna hann á að
vanda sig við að vera góð mann-
eskja, faðir og sonur.
Ég sakna Ninnu meira en orð
fá lýst. Ég er þakklátur fyrir
Norðurstjörnuna og veginn
heim. Ég er þakklátur fyrir að
hafa kynnst Ninnu því án við-
kynningar við hana væri ég fá-
tækur.
Til útskýringar: Orðið „flug-
dýr“ kemur frá Jóni Páli „Palla“
Þorbergssyni flugvélstjóra heitn-
um og nær utan um fólk sem
vinnur saman í háloftunum og
myndar með sér órjúfanleg
tengsl.
Júlíus Steinar Heiðarsson,
flugþjónn, Air Atlanta
1992-95.
Elsku Ninna.
Það er örugglega enginn sem
ég hef átt jafn mörg hálfkláruð
Jónína Helga
Þórólfsdóttir
✝ Jónína HelgaÞórólfsdóttir
fæddist 8. janúar
1971. Hún lést 27.
janúar 2019.
Útför Jónínu fór
fram 8. febrúar
2019.
samtöl við og þú.
Það var nefnilega
ósjaldan þegar við
vorum að spjalla að
það heyrðist ein-
hvers staðar kallað
mamma og önnur
hvor okkar stökk af
stað. Börnin okkar
ná alveg einstaklega
vel saman og við
ræddum það ótal
sinnum hversu fal-
legt og dýrmætt samband þeirra
væri. Ég hugsaði alltaf að við
hefðum meiri tíma til að spjalla
saman þegar börnin yrðu eldri og
þá ættum við eftir að gera svo
margt.
Við áttum til dæmis eftir að
verða frábærar í golfi og fara í
ótal ferðalög með bræðrunum og
fjölskyldunni. Þú varst svo ynd-
isleg og góð manneskja að hlýjan
geislaði einhvern veginn af þér.
Aldrei hef ég samt séð þig geisla
eins mikið og á brúðkaupsdaginn
ykkar Orra, sólin bliknaði í
samanburði við þig. Mikið sem
við erum þakklát fyrir þann dá-
semdardag.
Þú hafðir farið víða og upplifað
svo margt að mér fannst eins og
það væri sama hvar við bærum
niður, þú ættir sögu eða minn-
ingu um það. Þú varst alltaf
skemmtileg og komst svo oft með
hnyttna punkta í umræðuna en
hafðir litla þörf fyrir að vera mið-
punktur athyglinnar. Í veikind-
unum þegar fólk vildi heyra
hvernig þú hefðir það og ræða
heilsu þína þá tókst þér iðulega
að snúa samtalinu við þannig að
þú varst að hlusta á viðmæland-
ann ræða eitthvað úr sínu lífi. Þú
varst svo góður hlustandi og
sýndir fólki alltaf skilning. Þú
hafðir líka einstakt lag á að tengj-
ast fólki og ég fylgdist oft full
aðdáunar með úr fjarlægð hvern-
ig þú fannst alltaf tengingar við
alla sem þú hittir. Þú snertir
mörg hjörtu á þinni lífsleið og
margir sitja daprir eftir nú þegar
þú ert farin.
Þú áttir og munt eiga pláss í
hjarta okkar og við fjölskyldan
munum gera það sem við getum
til að styrkja og styðja Orra, Loft
Snæ og Lenu Líf sem hafa misst
svo ótrúlega mikið. Megi allir
góðir vættir vaka yfir þeim, for-
eldrum þínum, systkinum og öðr-
um ástvinum.
Takk fyrir allt okkar, kæra
Ninna.
Perla, Högni, Salka
Heiður og Katla Móey.
Elsku, besta
frænka okkar. Við
erum langt frá því
að vera tilbúnar að
setjast niður og skrifa minning-
arorð um þig. Þessa flottu góðu
frænku sem var okkur svo kær.
Margs er að minnast og byrj-
um við þegar við systur vorum
stelpur í sveitinni fyrir norðan.
Þegar von var á Signýju frænku
og fjölskyldu að sunnan í sína ár-
legu heimsókn var það mikið til-
hlökkunarefni. Bæði fyrir okkur
og systkini hennar sem voru
mjög náin. Skemmtilega frænkan
okkar var alltaf svo glöð og kát,
smart klædd og mikil vinkona
allra barna. Allir voru jafnir í
hennar augum. Hún var lista-
kokkur, við eldum enn eftir henn-
ar uppskriftum góðu sveppasós-
una, hakk og spaghettí af
einstakri snilld. Hannyrðakona
var hún mikil og allt lék í hönd-
unum á henni. Eitt sinn tók hún
sig til og saumaði á litlu systurn-
ar gallabuxur og vesti og var
snögg að.
Það sem við vorum fínar og
hrifnar, okkur fannst við geta
sómt okkur á hvaða tískusýningu
sem var.
Eftir að við systur fluttum suð-
ur áttum við alltaf athvarf hjá
frænku, okkur var alltaf tekið
opnum örmum, umvafðar
frænkukærleik. Ef einhver úr
fjölskyldunni utan af landi þurfti
að leita sér lækninga þá var
Signý alltaf til staðar fyrir alla.
Signý var einstaklega frændræk-
in, var umhugað um að halda
hópnum saman. Af minnsta til-
efni var hún búin að blása til
veislu og útbúa dýrindis kræsing-
ar.
Ef eitthvað bjátaði á var
frænka mætt með poka fulla af
mat og var þar allt sem tilheyrði
Signý
Gunnarsdóttir
✝ Signý Gunnars-dóttir fæddist
17. janúar 1939.
Hún lést 18. janúar
2019.
Signý var jarð-
sungin 25. janúar
2019.
lambalæri. Tilgang-
urinn með þessu var
að allir gætu verið
saman og átt góða
stund. Einnig útbjó
hún á mettíma út-
skriftarveislu ásamt
góðu fólki fyrir aðra
okkar þegar erfiðar
aðstæður voru.
Svona var
frænka, alltaf til
staðar, aldrei neitt
mál, bara gengið í hlutina með
bros á vör. Kærleikurinn og
hjálpsemin í fyrirrúmi.
Gjafmildari manneskju var
vart hægt að finna. Margir fal-
legir hlutir sem hún gaf okkur
prýða heimilin okkar og minna
okkur á hana. Við erum óskap-
lega þakklátar fyrir allar þær
stundir sem við áttum saman, út
að borða, leikhúsferðir, stelpu-
ferð til Keflavíkur, baðstofuferð-
ir, sumarbústaðaferðir, allir
frænkuhittingarnir að ógleymd-
um búðarferðunum. Já, það hefur
ýmislegt verið brallað.
Elsku besta frænka, mikið er-
um við ríkar að hafa átt þig að.
Elsku besta amma Signý sem svo
mörg börn kölluðu þig. Þú átt
óteljandi „ömmubörn“. Við sjáum
þig fyrir okkur sitjandi á hækjum
þér í dyragættinni og börnin
ganga beint í ömmufaðm og fá
stórt knús.
Síðasta ár var þér mjög erfitt
en það var aðdáunarvert að sjá
hvernig þú tókst á við þennan ill-
víga sjúkdóm af ótrúlegri seiglu
og æðruleysi. Elsku Signý
frænka, minning þín lifir í hjört-
um okkar og verður okkur ávallt
leiðarljós.
Ástarþakkir fyrir allt.
Elsku Gunnar, Svanhildur og
fjölskylda, innilegar samúðar-
kveðjur til ykkar allra.
Við áttum hér saman svo indæla stund
sem aldrei mér hverfur úr minni.
Og nú ertu genginn á guðanna fund
það geislar af minningu þinni.
(Friðrik Steingrímsson.)
Voladalssystur,
Guðrún (Rúrý), Guðný
og fjölskyldur.
Elsku móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SVANHILDUR FRIÐRIKSDÓTTIR,
Sólbergi, Svalbarðsströnd,
lést þriðjudaginn 12. febrúar.
Útförin fer fram frá Svalbarðskirkju
mánudaginn 25. febrúar klukkan 14.
Rúnar Arason Inga Jóhannsdóttir
Ásdís Jóhannsdóttir
Úlfar Arason Larisa Seleznyova
Edda G. Aradóttir Halldór Arinbjarnarson
og fjölskyldur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
MARÍA GUÐRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Dvalarheimili aldraðra Stykkishólmi,
áður til heimilis að Tjarnarási 12,
Stykkishólmi,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans
sunnudaginn 10. febrúar.
Útförin fer fram frá Stykkishólmskirkju föstudaginn 22. febrúar
klukkan 14. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
félagsstarfið á Dvalarheimili aldraðra í Stykkishólmi, banki
309-26-1377, kt. 290575-3709.
Guðrún Gunnlaugsdóttir Jónas Steinþórsson
Kristján Gunnlaugsson Dallilja Inga Steinarsdóttir
Guðmundur Gunnlaugsson Dagbjört I. Bæringsdóttir
Þröstur Gunnlaugsson Helga Guðmundsdóttir
Jóhann Gunnlaugsson Vaka Helga Ólafsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
GUÐMUNDUR H. GÍSLASON,
Skúlagötu 20,
áður Meistaravöllum 31,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli 16. febrúar.
Útförin fer fram frá Lindakirkju í Kópavogi föstudaginn 22.
febrúar klukkan 13.
Blóm og kransar afþakkaðir, þeim sem vilja minnast hans er
bent á Slysavarnafélagið Landsbjörg eða Krabbameinsfélagið.
Bjarney Kristín Viggósdóttir
Viggó Guðmundsson
Gunnar Ingi Guðmundsson Sigríður Kristinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn