Morgunblaðið - 05.03.2019, Qupperneq 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 5. MARS 2019
✝ Kristín Jóns-dóttir fæddist í
Reykjavík 28.
nóvember 1923.
Hún lést á Hjúkr-
unarheimilinu Eir
19. febrúar 2019.
Kristín var dóttir
hjónanna Jóns Páls-
sonar, f. 1886, d.
1950, ættaðs af
Suðurnesjum, og
Guðleifar Ólafsdóttur, f. 1893, d.
1977, ættaðrar úr Borgarfirði.
Systkini Kristínar voru: Þóra, f.
1922, d. 2012, Helga, f. 1925, d.
2015, Páll, f. 1928, d. 2005, og
Sigurður, f. 1933, d. 2010.
Kristín giftist 1947 Helga Ey-
steinssyni, f. 1925, d. 2015. For-
eldrar hans voru Eysteinn
Jakobsson frá Hraunsholti í
Garðahreppi, f. 1891, d. 1981, og
Matthildur Helgadóttur frá Flat-
eyri við Önundarfjörð, f. 1886, d.
1959. Börn Kristínar og Helga
eru: 1) Jóna, f. 1942. Eiginmaður
var Svavar Kristinsson, f. 1936,
d. 2000. Sonur þeirra er: a) Þór-
hallur, f. 1960. Dóttir hans er
Tómas Óli Jónsson, f. 1948. Börn
þeirra eru: a) Þórný, f. 1975.
Eiginmaður er Torben Hempel, f.
1975. Dóttir þeirra er Sarah Jón-
ína, f. 2006. b) Helgi, f. 1978.
Eiginkona er Guðlaug Björg Ing-
ólfsdóttir, f. 1986. c) Jónína, f.
1987. Eiginmaður er Andre
Schorn, f. 1985, dóttir þeirra er
Matilda Vala, f. 2017. 4) Guðleif,
f. 1956. Eiginmaður er Haraldur
Sigurðsson, f. 1954. Börn þeirra
eru: a) Sigurður Elí, f. 1978.
Eiginkona er Kristín Ögmunds-
dóttir, f. 1978, synir þeirra eru
Haraldur Elí, f. 2010, og Halldór,
f. 2017. b) Kristín Þóra, f. 1982.
Sambýlismaður er Teitur Skúla-
son, f. 1985. Börn eru Emil Björn
Kárason, f. 2009, og María Kar-
ítas Káradóttir, f. 2012. c) Hildur
Karen, f. 1990.
Ung hófu Kristín og Helgi bú-
skap á Reynimel 22 en byggðu
sér einbýlishús í Steinagerði 11.
Síðan bjuggu þau að Sléttuvegi
13 þar til þau fluttu á Hjúkrunar-
heimilið Eir 2013.
Kristín var húsmóðir alla tíð
og tók þátt í starfi Rauða krossins
og Kvenfélags Bústaðasóknar.
Útför Kristínar verður gerð
frá Bústaðakirkju í dag, 5. mars
2019, klukkan 13.
Sigurveig, f. 1986,
eiginmaður er
Sigurjón Ólafsson,
f. 1982, sonur
þeirra Pétur, f.
2015. Eiginkona
Þórhalls er Agnes
Ólöf Thorarensen,
f. 1966. Dætur
þeirra eru Jóna
Kristín, f. 2004,
Svandís Ósk, f.
2004, og Anna Lísa, f. 2005. 2)
Eysteinn, f. 1948. Eiginkona er
Kristín Rútsdóttir, f. 1947. Börn
þeirra eru: a) Kristín Björg, f.
1972. Eiginmaður er Ólafur
Arinbjörn Sigurðsson, f. 1971.
Dætur þeirra: Karólína, f. 1997,
Lovísa, f. 2002, og Elísabet, f.
2007. b) Helgi Ingólfur, f. 1976.
Eiginkona er Ása Björg
Tryggvadóttir, f. 1981. Börn
þeirra eru Eysteinn Ari, f. 2007,
Ásdís María, f. 2010, og Ásgeir, f.
2014. c) Helga Rut, f. 1981, eigin-
maður er Guðjón Guðmundsson,
f. 1977. Sonur þeirra er Guð-
mundur Kári, f. 2015. 3) Matt-
hildur, f. 1950. Eiginmaður er
Nú hefur mágkona mín Krist-
ín Jónsdóttir fengið hvíldina eft-
ir langvarandi baráttu við erfið
veikindi. Hún var eitt af
Hverfisgötusystkinunum, eins
og þau kölluðu sig, en á milli
þeirra var einstakur kærleikur
og samheldni alla tíð. Hún var
alin upp á kreppuárunum og
vissi hvað það var að hafa lítið á
milli handanna. Góðvild, orð-
heppni, trygglyndi og gleði ein-
kenndu hana. Hún var stál-
greind, átti auðvelt að
umgangast háa sem lága og
gerði ekki mannamun.
Ég var bara 16 ára þegar ég
hitti hana fyrst, ofurhrædd við
þessa flottu konu en hún tók
mér afskaplega vel frá fyrstu
kynnum og með okkur þróaðist
mikil og dýrmæt vinátta. Við
Siggi bróðir hennar áttum eftir
að fara fjölmargar ferðir til út-
landa með þeim hjónum Helga
og Stínu eins hún var alltaf köll-
uð. Allar voru þær jafn vel
heppnaðar og eru hafsjór góðra
minninga. Ef við mágkonurnar
lentum í aðstæðum sem voru
óheppilegar hringdum við alltaf
hvor í aðra og gátum hlegið
endalaust að því sem fyrir hafði
komið. Ég sakna þessara ynd-
islegu stunda en það er ómet-
anlegt að eiga góðar minningar.
Í einkalífinu var hún gæfumann-
eskja, átti yndisleg börn,
tengdabörn og barnabörn sem
hún elskaði af öllu hjarta og þau
umvöfðu hana alla tíð. Stína
gladdist með þeim og hryggðist
og vildi vera þeim stoð og stytta
í öllu því sem þau tóku sér fyrir
hendur. Helga eiginmann sinn
hitti hún mjög ung að árum og
átti hann hug og hjarta hennar
alla tíð. Ég kveð mína elskulegu
mágkonu með þakklæti fyrir
allt. Guð blessi minningu
hennar.
Rakel M. Viggósdóttir.
Við fráfall tengdamóður
minnar Kristínar Jónsdóttur
koma upp í hugann margar góð-
ar minningar á þeim rúmlega 50
árum sem við höfum átt samleið.
Allt frá fyrsta degi tók Kristín
mér afar vel og hefur öll fjöl-
skyldan reynst mér og mínum,
þrátt fyrir langa búsetu erlend-
is, einstakleg vel og verið
traustir vinir.
Kristín og Helgi, sem lést
2015, reistu sér hús í Steina-
gerði og bjuggu þar með börn-
unum Eysteini, Möttu og Guð-
leifu. Einnig bjó afi Eysteinn
hjá þeim í um 20 ár.
Umhyggja er mér ofarlega í
huga þegar ég kveð mín kæru
tengdamóður. Hún bar alla tíð
hag fjölskyldunnar og síðar
tengdabarna og barnabarna fyr-
ir brjósti. Afi Eysteinn naut
einnig mikillar hlýju og var sam-
band hans og Kristínar einstak-
lega náið.
Kristín og Helgi báru ekki
bara umhyggju fyrir fjölskyld-
unni heldur höfðu einnig lag á
að rækta vinahópinn, með ferða-
lögum innanlands og utan og
einnig með glæsilegum veislum,
enda bæði frábærir gestgjafar.
Kristín var pólitísk, var krati
í besta skilningi þess orðs. Það
var sama hvað menn úr öllum
áttu reyndu að fá hana til að
breyta um skoðun, jafnaðar-
mennskunni varð ekki haggað.
Nú á seinni árum dvaldi
Kristín á hjúkrunarheimilinu
Eir við góða umönnun. Það er
ómetanlegt að vita að hún naut
einnig einstakrar hlýju og um-
hyggju Eysteins, Kristínar,
Guðleifar, Haraldar og barna
þeirra. Fyrir það erum við afar
þakklát.
Umhyggjan sem hefur sett
svip sinn á þessa fjölskildu virð-
ist ganga í erfðir, því ég fæ ekki
betur séð en að barnabörn
Helga og Kristínar hugsi vel um
okkur „gamla“ fólkið á sama
hátt. Þetta er dýrmætur arfur.
Að leiðarlokum kveð ég Krist-
ínu með virðingu og þakklæti og
bið Guð að blessa hana.
Tómas Óli.
Kristín tengdamamma var
alla tíð mikill vinur minn en hún
hafði einstaklega ljúfa lund og
þægilega nærveru. Hana sá ég
aldrei skipta skapi og leiftrandi
húmor hennar var þannig að það
var ekki nokkur leið að láta sér
leiðast í návist hennar. Hún
varði mig í upphafinu þegar ég
ungur og klaufalegur var að
heimsækja yngstu dótturina. Ég
fékk fljótt matarást á tengda-
mömmu. Lambalærið hennar,
með tilbehör, var unaður og
smurðu samlokurnar, umvafðar
klingfilmu, eru enn gómsætar í
minningunni. Og svo sannarlega
kunni hún að fagna gestum með
góðum veislum. Þótt húsnæðið
væri þröngt, þá var því umbylt
og matarborðin svignuðu af
heimagerðum krásum. Hús-
móðirin á heimilinu stjórnaði
öllu með sínum glæsileik, ljúfu
geði og skemmtilegheitum.
Tengdamamma bar mikla
umhyggju fyrir sínu fólki sem
og öðrum. Hún tók tengdaföður
sinn inn á heimilið þar sem hann
naut atlætis hennar í áratugi.
Aldrei styggðaryrði þeirra á
milli, allar þrautir leystar í
rólegheitum, með gleði og kát-
ínu að vopni.
Steinagerðið var vinsæll við-
komustaður hjá barnabörnun-
um, alltaf eitthvað til í skáp-
unum hjá ömmu og
Víkingsvöllurinn hinum megin
við grindverkið.
Þau voru glæsileg hjón
tengdaforeldrar mínir. Æsku-
ástin er sterk, samband þeirra
var einlægt og ástríkt þótt ólík
væru. Jafnframt studdu þau
hvort annað þegar heilsan
þvarr. Augun hennar sáu til
lestrar þótt hún myndi lítið hvað
lesið var og hann aftur sá lítið
en minnið var í lagi. Það var alla
tíð nokkuð skýr verkaskipting á
þeirra bæ.
Þau voru alltaf dugleg að
ferðast meðan heilsan leyfði.
Hikuðu ekki við að keyra um
Evrópu þegar ferðalög þess eðl-
is voru ekki algeng. Heimsóttu
börnin sín þótt um langan veg
væri að fara. Alltaf aufúsugestir.
Við Guðleif höfum nú kvatt
foreldra okkar, allt einstaklingar
sem ólust upp í fátækt en höfðu
ómældan metnað fyrir börnin
sín. Vegferð afkomendanna var
þeim allt. Það er gott að trúa
því að endurfundir hafi átt sér
stað og að Alzheimer-skömmin
hafi yfirgefið tengdamömmu.
Þótt sjúkdómurinn hafi náð að
stroka út minnið hennar, þá
hafði hún betur hvað varðaði
gleðina og húmorinn, þeim
dásamlegu eiginleikum hélt hún
alla tíð, enda var af nógu að
taka.
Auðmjúkur þakka ég sameig-
inlega vegferð, hún var mér
yndisleg. Guð blessi minningu
Kristínar tengdamömmu.
Haraldur Sigurðsson.
Kristín Jónsdóttir
Día fæddist á
Eiríksstöðum í
Jökuldal um há-
sumar.
Hún var önnur þriggja
systra, tveimur árum yngri en
Birna stóra systir og varð svo
tveimur árum eldri en Snædís
litla systir. Heimili þeirra þótti
mjög reisulegt þegar það var
byggt skömmu fyrir 1900 en
var farið að láta á sjá og upp úr
1950 flutti fjölskyldan í ný-
byggt hús við hlið hins gamla.
Ég kynntist Díu fyrst þegar
hún var ellefu ára og voru sam-
skiptin mikil næstu árin þegar
ég var þar í sveit í allt að fjóra
mánuði á ári. Á þessum árum
Sigrún Magna
Jóhannsdóttir
✝ Sigrún MagnaJóhannsdóttir
(Día) fæddist 22.
júní 1946. Hún lést
18. febrúar 2019.
Útför Sigrúnar
fór fram 2. mars
2019.
var verkaskipting
kynjanna meitluð í
stein og var systr-
unum því einkum
falið að aðstoða
móður sína í inni-
verkum.
Það var hins
vegar enginn sonur
á heimilinu og var
það einkum Día
sem vasaðist í bú-
skapnum þótt þær
kæmu allar að því að einhverju
leyti. Hún var forkur til vinnu,
sterkbyggð og úthaldsmikil og
áttu borgarstrákar að sunnan
ekkert í hana ef svo bar undir.
Hún var skapmest þeirra
systra og fann maður einkum
fyrir því þegar hún gekk í
gegnum táningsárin og ekki
var viðlit að yrða á hana fyrir
hádegi.
Það eltist af henni, sennilega
mest fyrir það að fara í síld á
Seyðisfirði og svo með auknum
þroska.
Día kynntist bóndasyni úr
næstu sveit, Björgvini Geirs-
syni frá Sleðbrjóti í Jökulsár-
hlíð, og bjuggu þau þar fyrstu
árin en tóku svo við búskap af
foreldrum Díu á Eiríksstöðum.
Hún tryggði þannig órofa röð
kynslóða á bænum frá því 1605
hið minnsta og þegar þar að
kom var það sonur hennar,
Bragi Steinar, sem tók við og
býr þar í dag.
Día var mikil fjölskyldu-
manneskja og sannur vinur
vina sinna. Hún studdi börn sín
og fjölskyldur eftir föngum og
þau áttu alltaf víst athvarf hjá
henni.
Þannig gista synir hennar
sem báðir vinna langt frá heim-
ilum sínum í vaktavinnu á
Reyðarfirði á heimili Díu og
Björgvins á Egilsstöðum þegar
stutt er á milli vakta. Nýlega
höfðu þau hjón skipti á húsum
á Egilsstöðum við Elsu Guð-
nýju dóttur sína og fjölskyldu
hennar. Ekki var langt að fara,
beint yfir götuna við Selás.
Auk þess að sinna húsmóð-
urstörfum, ýmsum störfum ut-
an heimilis og fjölskyldunni
hafði hún ljósmyndun sem
áhugamál.
Hún tók einkum myndir úr
náttúrunni og af dýrum en
mannfólkinu brá einnig fyrir á
myndum hennar. Margar
myndanna hafa verið stækkað-
ar og prýða veggi á heimili
hennar og margra annarra.
Día var ekki kvartsár og það
er sennilega skýringin á því að
þegar krabbameinið greindist
fyrir tæpum tveimur árum
hafði það breiðst út og var ekki
skurðtækt.
Hún fékk hins vegar eitt og
hálft gott ár án mikilla ein-
kenna eftir vel heppnaða lyfja-
meðferð í upphafi.
Þegar meinið tók sig upp í
desember síðastliðnum varð
hins vegar ekki aftur snúið og
eftir innlögn á Sjúkrahúsið á
Akureyri átti hún ekki aftur-
kvæmt heim.
Hún tók veikindunum af
æðruleysi og var síðasta símtal
okkar tæpri viku fyrir andlátið
einkennandi fyrir það en hún
sagðist ekki hafa áhyggjur af
sér en hafði raunverulegar
áhyggjur af vægum veikindum
náinna skyldmenna.
Ég og Gunní vottum Björg-
vini, börnum Díu og þeirra fjöl-
skyldum samúð vegna fráfalls
hennar.
Jón G. Snædal.
Hjartans elsku maðurinn minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
EINAR SIGURBJÖRNSSON,
teol. dr.
professor emeritus,
lést á Vífilsstöðum 20. febrúar.
Hann verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 6. mars klukkan 11.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Kristniboðssambandið,
Hjálparstarf kirkjunnar eða Starfssjóð Guðfræðistofnunar.
Guðrún Edda Gunnarsdóttir
Sigurbjörn Einarsson, Karen Sif Þorvaldsdóttir,
Eggert Árni, Magnús Þorkell,
Dagur Steinn, Haukur Logi, Hilmar Örn
Guðný Einarsdóttir, Jón Hafsteinn Guðmundsson,
Karitas, Guðmundur Einar
Magnea Einarsdóttir, Yngvi Eiríksson,
Rökkvi Sólberg, Edda Fanney
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi
JÓNAS HALLGRÍMSSON
frá Knappsstöðum í Fljótum
lést á hjúkrunarheimilinu Eir miðvikudaginn
27. febrúar. Hann verður jarðsunginn frá
Bústaðakirkju fimmtudaginn 7. mars klukkan 13:00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir.
Hulda Erlingsdóttir
Dagur Jónasson Helga H. Þórarinsdóttir
Hlynur Jónasson
Halldór Auðarson
og barnabörn
Okkar ástkæri
MAGNÚS ÞORGRÍMSSON
sálfræðingur,
Eikjuvogi 28, Reykjavík,
sem lést mánudaginn 25. febrúar á
gjörgæsludeild Landspítalans, verður
jarðsunginn frá Langholtskirkju föstudaginn
8. mars klukkan 15.
Fjölskyldan sendir innilegar þakkir til starfsfólks Landspítalans.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að láta Geðhjálp,
Krabbameinsfélagið eða Hjartaheill njóta þess.
Ingibjörg Grétarsdóttir
Guðfinna Mjöll Magnúsdóttir
Margrét Helga Magnúsdóttir
Þorgrímur Magnússon
Unnar Uggi Huginsson
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
HELGA ÓLÖF SIGURBJARNADÓTTIR,
Naustahlein 30,
Garðabæ,
lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, 23. febrúar.
Útförin fer fram frá Vídalínskirkju
föstudaginn 8. mars klukkan 13.
Ólafur M. Bertelsson
Bertel Ólafsson Unnur Sandholt
Sigurbjörg Jódís Ólafsdóttir
og barnabörn