Skessuhorn


Skessuhorn - 16.11.2000, Blaðsíða 12

Skessuhorn - 16.11.2000, Blaðsíða 12
12 FIMMTUDAGUR 16. NOVMEMBER 2000 aolðSUIIUiw Penninn Vinnubrögð vond eða góð! Kortið sýnir rwkhtm vegin skiptingu VesturlandskjövdLanis ejtir sýslumannsembættimi. Helga Halldórsdóttir, varaþingmaður Sjálfstæð- isflokksins, skrifaði grein í síðasta blað Skessuhoms þar sem hún gagnrýndi mig fyrir að taka upp á Al- þingi umræðu um skipan lögregluumdæma. Umræðan og hugarfarið Helga telur að umræða af þessu tagi grafi und- an tiltrú almennings á löggæslunni á svæðinu. Hvers vegna ætti hún að gera það? Gagnrýnin umræða er aldrei vond. Annað hvort styrkir hún ríkjandi fýrirkomulag vegna þess að hún á ekki við rök að styðjast eða hún kallar ffam nauðsynlegar breytingar vegna þess að rök þeirra sem benda á það sem betur megi fara hafa sannast í umræð- unni. Hún spyr hvort það sé stefna Samfylkingar- innar að „plokka“ embætti milli sveitarfélaga í kjördæmunum. Svarið er nei, en við þorum að benda á það sem við teljum að betur megi fara þó að það komi við einhverja og geti valdið deilum. Að lokum bendir Helga mér á að taka hugarfar dómsmálaráðherrans mér til fyrirmyndar, en ráð- herrann lagði ffam hugmyndir um hvemig þess- um málum yrði best fyrirkomið en gafst svo upp efrir að hafa fengið neikvæð viðbrögð ráðamanna í héraði. Það ætla ég ekki að gera. Fyrirkomulag sem þarf að breyta Ég sagði við umræðuna á Alþingi að þessi mál hefðu verið í ólestri í mörg ár. Þar átti ég við að lög- sagnarumdæmum sýslumannanna er alls ekki skyn- samlega fyrir komið eigi þau að vera starfssvæði löggæslunnar. Þetta hljóta allir menn að sjá og gagnrýni á það fyrirkomulag sem er í gildi hefúr lengi verið uppi. Einn lögreglumaður úr Búðardal á að sjá um allt svæðið ffá Gils- fjarðarbomi í Álftafjörð og upp á Bröttubrekku, Laxárdal og Heydal. Einn lögregluþjónn getur ekki tekið mann fyrir of hraðan aksmr, hvað þá ráðið við stærri mál nema leita sér að- stoðar. Það eru 9 stöðugildi lög- reglumanna í Stykkishólmi, þar er stórt svæði undir úr Álftafirði út og í kring um Snæfellsnes allt að Hítará að sunnanverðu. Það er yfir fjallvegi að fara á suður- svæðið og það virðist augljóst að auðveldara væri að sinna að minnsta kosti einhverjum hluta svæðisins ffá Borgarnesi. Borg- ameslögreglunni sem hefur 8 stöðugildi, er ætlað að sinna u.þ.b. helmingi alls Vesmrlands. Allt frá I Ivalfjarðarbotni að Hítará og upp á Holtavörðu- heiði og Langjökul en Akraneslögreglunni, 11 mönnum, er ekki ætlað að fara upp fyrir Berjadalsá og Leynislæk en þessi vamsföll eru við útjaðra þétt- býlisins á Skaganum. Þetta er auðvitað ffáleitt fyrir- komulag sem á að breyta. Ég þekki dæmi um að fólk, sem hefur lent í umferðaróhöppum örsmtt ffá Akranesi, hefur orðið að bíða tímunum saman effir aðstoð lögreglu. Ég hef komið að slysi við Hítar- vam þar sem lögreglan í Borgamesi átti ekki fulla lögsögu og þess vegna þurfti að kalla lögregluna í Stykkishólmi til þó hún ætti yfir fjallveg að fara. Ég þekki fleiri dærni og mínar athugasemdir byggjast þess vegna ekki á sögusögnum eins og Helga segir í sinni grein. Ég spyr, er þetta í góðu lagi og engin vandamál uppi þó öryggi og nýting á mannafla sé augljóslega ekki sem skyldi? Ráðherrann reyndi en var reldnn til baka. Fyrir ári lagði dómsmálaráðherra tillögu um breytingar fyrir ráðamenn en þeir ráku ráðherr- ann til baka og vildu óbreytt ástand og nú segir ráð- herrann að engin vandamál séu fyrir hendi. Hvers vegna lagði ráðherrann þá ffam tillögu um breyt- ingar? Svarið er að auðvitað eru þessi mál ekki í lagi. Þetta fyrirkomulag gerir það að verkum að lög- reglumenn era að sinna allt of stóram svæðum. Þeir lögreglumenn sem styst eiga á slysstað era ekki alltaf kallaðir til og heildarfj öldi lögreglumanna nýtist ekki eins vel og mögulegt væri. Meiri sam- vinna er þakkarverð milli embættanna en hún leys- ir ekki úr vandanum að fullu vegna þess að starf- svæðvmum er ekki skipt með skynsamlegum hætti Jóbann Arsœlsson með tillití tíl vegalengda og rannsóknarþáttur mál- anna fylgir starfevæðun- um. Ráðherrann gafst upp á þessari leið, en það era fleiri keppir í pottinum. Tillaga ríkislög- reglustjóra Sýslumannsembættin í landinu hvíla á afar gömlum granni. En verkefhi þeirra hafa breyst hratt á undanfömum áram og dómarastörfum hefúr nú verið létt af sýslumönnum. Nú er 1 hér- aðsdómstóll fyrir allt Vesturland. En það hefur líka verið stofnað tíl embættis ríkislögreglustjóra. Það embætti hefur vaxið afar hratt og ríkislög- reglustjóri, sem á að skipuleggja starfsemi lögregl- unnar um allt land, hefur bent á þá leið að skipta landinu í jafnmörg lögregluumdæmi og héraðs- dómstólarnir eru með einum lögreglustjóra í hverju þeirra. Jafnframt yrði störfum löreglustjóra létt af sýslumönnum. Ríkislögreglustjóri telur að með þessu yrði starfsemin öflugri, skilvirkari og kostnaðarminni. Hann hefur viðrað þessa skoðun við allsherjamefnd Alþingis. Ymsir sýslumenn, t.d. formaður sýslumannafélagsins, Björn Jósef Am- viðarson, á Akureyri og Olafur Helgi Kjartansson á Isafirði, hafa lýst sig andvíga tíllögu ríkislög- reglustjóra en talið að sameining og fækkun sýslu- mannsembætta væri mun betri kostur. Eina yfirstjóm á Vesturlandi Helga segir að ég hafi opinberað þá skoðun mína að stækka ætti lögsagnarumdæmi sýslumannsins á Akranesi á kosmað sýslumannsumdæmisins í Borg- arnesi. Þetta er rangt. Ég benti á þrjár leiðir tíl betri nýtingar á lögreglumönnum og að meira öryggi yrði tryggt á svæðum þessara sýslumanna. Þær vora: Sameining sýslumannsembættanna á öllu Vesturlandi; stækkun lögsagnarumdæmis sýslu- mannsins á Akranesi; sameining sýslumannsemb- ættanna á Akranesi og í Borgamesi. Mín skoðun er að það eigi að setja einn sýslu- mann yfir Vesmrland og ég hef látrið hana koma fram áður. Spamaðurinn af breyttu fyrirkomulagi kæmi ffam í betri nýtingu löggæslumanna, betri þjónusm og auknu öryggi. Jóhann Arsœlsstm Þingmathir Samfylkingarinnar á Vestnrlandi Lanot er síðan lífið hló sein”. Sigríður Amadóttir ffá Svana- vami orti: ^%Físnahornið Orð og gjörðir segja sitt, sielustundir geymast. Þyngir hugann þetta og hitt það sem tetti að gleymast. Sagði Kjartan Olafsson og off leitar eitthvað á huga manns sem mætti svosem alveg eins liggja í gleymsk- unni enda margt sem þar mætti vera. Sumum þykir ekki verra að velta sér svolítið upp úr syndum annarra ef hægt er og Páll Lárasson á Egilsstöð- um orti: Óljós bcerist ástarþrá íýmsnm birtist myndum, sumir lifa alveg á annarra manna syndum. I Þingeyjarsýslum var karl einn hagmælmr sem var þekkmr fyrir gróf- an kveðskap og htt fágaðann. Gaman- samir náungar hugsuðu sér gott til og lögðu fyrir karl eftirfarandi fyrripart og væri synd að segja að hann byði ekki upp á þokkaleg rímorð: Góð er tíðin, gróafjöll, gefst því hey í svuntu. Karl sá hinsvegar við þeim og botn- aði: Því sé lofuð þrenning óll þar um hugsa muntu. Vafalaust hafa þessir drengir orðið fyrir vonbrigðum með svarið og má þó telja vel sloppið ef þetta hafa verið mesm vonbrigði lífs þeirra. Bjami ffá Gröf hafði effirfarandi að segja: Langt er stðan lífið hló, lék ég mér að vonum, ég á orðið alveg nóg af óllimt vonbrigðonum. Ingi Steinar Gunnlaugsson kvað og gæti sú ágæta kona sem um er ort hins vegar hafa orðið fyrir vonbrigðum: Letin er mér leið og gtimm, leggur á mig hlekki, nefhifrúin rueturtrimm nenni ég því ekki. Þó er það nú svo eins og segir í gamalli bók að það er ekki gott að maðurinn sé einn enda bar Bólu Hjálmar fram eftírfarandi bæn til for- sjónarinnar: Dreg ég lit á djúpið þitt því dcetur áttu og sonu. Gamli heiinur greyið mitt, gefðu mér nú konu. Jónas Illugason í Brattahlíð orðaði hugsun sína á svipaðan hátt: Styðst égfram á stafinn minn, stonnar lífsins hvrna ég er að leita en ekki finn efni í konu mína. Benedikt Gröndal, sennilega sá eldri, orti einhvemtímann og finnst mér líklegt að ort sé til konu og trú- lega á seinni hluta æfinnar: Eftir langa <efidimmu eina sá ég stjörnu skína, gleðibrosi gegnum tárin geisla sló á æfi mma. Um einn ágætan eldri mann sem lenti í félagsskap með lítið slimu ein- taki af hinu svokallaða veikara kyni, kvað Sverrir Stormsker: Stúlkan gjafirgaf htmum, gleðinfirrti hann máli, ellin hrundi af honum eins og ryð af stáli. Þó má aldrei áætla að allt sé eilíf fullsæla enda ekki við því að búast. Þórhildur Sveinsdóttir orti og kannski af fenginni reynslu: Astin dvínat; bresta bönd, bilar andans kraftur. Stundum sér í sólatrönd, svo er 'ún hotfin aftur. Þó stundum séu smttar sólarglætur lífsins hérnamegin gemm við þó huggað okkur við að vonandi verða verk okkar lögð á metaskálarnar hinumegin og sést þá hvort meira má. Grétar Fells orti eftirfarandi hugleið- ingu: Ef góðverkin sem éggeri geta ei stoðað neitt skal mér ei heldur hegna hafi ég ranglega breytt. Aldrei verður þó æfin spóluð tíl baka og leikin upp á nýtt eins og mað- ur nokkur reyndi sem sá kvikmynd með atriði þar sem nokkrar konur hurfu á bak við járnbrautarlest sem kom að þegar konumar komu úr sundspretti en þegar lestin var farin hjá vora konumar langt komnar að klæða sig. Karli þótti þetta slæmt og horfði á myndina sýningu eftir sýn- ingu og tautaði „ Einhvemtímann hlýmr lestarskrattinn að verða of Afram líður aldafans á engu er hcegt að slaka eitt augnablik í æfi tnanns aldreifiest til baka. Þó augnablikin verði aldrei endur- keyrð eða kannski einmitt þessvegna gengur ekki allt þverbrestalaust í heiminum. Benedikt Jónsson Grön- dal sagði einhvemtímann: Fram égjámið frosna letn fyrrtur stoð og seimi ekki gengur ætíð setn œtlað var í heimi. Þannig er lífið og verður stundum misjöfn veiðin á miðunum. Ólafúr Sigfússon frá Forsæludal nefnir eftír- farandi kvæði ,,A ástamiðum”: Ut ég réri á ástamið, ausa vildi af nœgtabnmni. Ein í stafni, hin á hlið. Hitti síðastþá ég unni. Engan beinum fiann égfirið - freistaði hennarsem ég kuttni. Loksins - efiir langa bið leit htín upp -fi-á krossgátunni! Nú hef ég komist að því að vísan „Enginn getur meinað mér” sem ég var að spyrja um höfund að í síðasta þætti er eítir Guðfinnu Þorsteinsdótt- ur (Erlu) í Teigi í Vopnafirði og er þeim fróðleik hér með komið á ffam- færi við lesendur mína. Með þökk fyrir lesturinn, Dagbjartur Dagbjartsson Refistöðum, 320 Reykholt S 435 1367. yfieyciarðshoniK Hvemig ertu í típpinu? Þau eru ófö gullkomin sem falla af vörum íþróttaffétta- manna í hita leiksins. Hér em nokkur dæmi: Geir Alagnússon, Danmörk - Holland á EM (fyrri hálfleikur var rétt að verða hálfnaður): „og nú fer að nálgast fyrri hálfleik“. Lárus Guðmundsson í leik Þjóðverja og Rúmena á EM: „Það er alltaf viss sigur að sigra Þjóðverja." Guðmundur Hreiðarsson í sama leik: „Hann ver þetta eins og handboltamarkvörður en ver vel engu að síður.“ Heimir Karlsson var með Martein Geirsson í getrauna- homi á Stöð 2: Heimir: „Þú hefur lent í slæmum meiðslum Marteinn?" Teini: ,Já ég hef slitið krossböndin tvisvar sinn- um...“ (og svo hélt hann langa ræðu um meiðsli sín). Heimir: „Snúutn okkur þá að öðru Mart- einn. Hvernig ertu í tippinu?“ Geir Magnússon í fféttum sjónvarpsins: „Leiknum er ekki enn ólokið þannig að úrslit verða gerð kimn síðar!“ Gaupi að lýsa KR leik: „Olga með boltann og gerir mjög vel en hún hefur oft verið kölluð hinn íslenski Gerd Muller“. Einu sinni var Valtýr Bjöm að lýsa leik í ítölsku. Einhver ó- nefridur maður skaut á markið vel fyrir utan vítateig og fór bolt- inn hátt yfir. Þá sagði Valtýr: ,JNTei, nei ef menn ætla að skjóta af svona löngu færi þá verða menn að fara aðeins nær“! Amar Bjömsson, Stoke-Gill- ingham: „Bjami Guðjónsson er enn að hita upp fyrir utan leik- vanginn”! Aumingja kaninn! Fleygarðshomi barst í vikunni bréf ffá brjáluðum Ameríkana sem vildi meina að kosninga- stjóramir í heimalandi sínu hafi farið illa með þarlendan almenn- ing. Vtð viljum svosem ekkert fúllyrða um það, en birtum hér til gamans mynd af kjörseðli hans. Krilli snöggi Kristleifúr á Húsafelli verður seint orðaður við leti eða að ffam- kvæma ekld það sem honum dett- ur í hug. Heygarðshom hefur fyrir þ\í áreiðanlegar heimildir að fimmtudag eínn í haust hafi Krilla dottið í hug að þægilegt gæti verið fyrir þau hjónin að eiga vetrarbúsetu í höfúðborginni, en geta svo dvalið í Húsafelli á sumr- in. Hann var ekkert að tvínóna við hlutina, drífur sig til Revkja- víkur, kaupir íbúð sama dag og er fluttur næsta laugardag! Hvað hann var að slóra heilan föstudag þama á milli, er möimum hins vegar hulin ráðgáta.

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.