Skessuhorn - 20.09.2001, Blaðsíða 8

8
FIMMTUDAGUR 20. SEPTEMBER 2001
oniiaaunu.^
Rakarí, myndasmiður,
kontrabassaleikari og stúdent
Stúdent
Haukur Gíslason hárskeri í Borg-
arnesi, sem flestir þekkja undir nafn-
inu Haukur rakari, minnist þeirra
merku tímamóta á laugardaginn
kemur að íjörutíu ár eru liðin síðan
hann opnaði rakarastofu sína í Borg-
amesi. Fyrstu þrjátíu og fimm árin
var stofan við Egilsgötu 2 en síðan
flutti hann sig um set í Vömhús
Vesturlands þar sem hann var þar til
Hyrnutorgið opnaði í nóvember
síðastliðnum en þar er stofan nú.
Haukur opnaði rakarastofuna
fljótlega eftir að hann flutti í Borgar-
nes frá Reykjavík en hann kom þó
ekki þangað til að klippa hár heldur
til að kenna söng. „Eg var búinn að
vera í þessu fagi í sjö ár. Eg byrjaði
að læra heima í Vestmannaeyjum og
kláraði sveinsprófið í Reykjavík en
síðan var ég eiginlega búinn að fá
leið á þessu. Eg ætlaði því að söðla
um og réði mig sem söngkennara í
Borgarnesi. Eg tók náttúrulega
skærin með og ætlaði að hafa það
sem hobbí með. Það vatt síðan upp á
sig og það voru dæmi um að það
væri bankað upp á í skólanum til að
athuga hvort ég gæti ekki komið og
klippt. Þá voru það bændur í kaup-
staðaferð sem vom náttúmlega ekki
alveg tilbúnir til að koma sér ferð
niður í Borgarnes í klippingu. Eg
fann mig hins vegar ekki í kennsl-
unni og því fór ég alfarið út í rekstur
á rakarastofunni.“
Kontrabassinn
Haukur hefur hinsvegar aldrei al-
veg sagt skilið við tónlistina því hann
lék lengi með hljómsveitum í hérað-
inu og var reyndar byrjaður í þeim
bransa áður en hann kom í Borgar-
nes og kontrabassinn heíúr fylgt
honum æ síðan. „Eg var að spila á
sveitaböllunum til 1976 en hætti því
þá alveg og síðan hef ég bara spilað
með félögum mínum í Lions-
klúbbnum í Lionsbandinu. Eg var
hinsvegar eiginlega uppgötvaður
upp á nýtt fyrir skömmu og fenginn
til að leika undir hjá Freyjukómum á
tónleikum. Eg hafði mjög gaman af
því enda gaman að leika undir hjá
heilum kvennakór. Mér finnst bass-
inn líka hljóma það vel með kvenna-
röddunum.“
Það er hinsvegar ekki bara tón-
listin sem hefur verið aukabúgrein
hjá Hauki því á rakarastofu sinni
hefur hann alla tíð boðið upp á
passamyndatökur. „Þetta hefur ver-
ið svona annað áhugamál hjá mér og
ég hef alltaf haft þetta með til gam-
ans þótt ég hafi í raun aldrei lært
þetta. Þetta er hinsvegar ekki orðið
mikið í seinni tíð,“ segir Haukur.
Fyrir fimmtán ámm eða svo tók
Haukur sig síðan til og settist á
skólabekk á ný. „Eg var ekki alveg
búinn að glata draumnum urn að
hætta í þessu og fór í kvöldskóla. Eg
ætlaði upphaflega bara í ensku og
eitt eða tvö fög í viðbót en það end-
aði síðan með því að ég tók allt sem
í boði var og þegar ég var búinn með
það sem boðið var upp á hér þá hélt
ég áfram út i á Akranesi. Eg gat
hinsvegar ekki klárað stúdentsprófið
í kvöldskóla og því fór ég í fjölbraut
og lét þar eldgamlan draum rætast
og útskrifaðist sem stúdent 1987.“
Haukur segir að ekki hafi mátt
miklu muna að hann héldi áfram
enn lengra og færi í háskólann. ,ýVfig
langaði til þess og hefði þá kannski
farið í viðskiptafræði eða lögfræði en
á þessum tíma var atvinnuástandið
slæmt og mér skildist að háskóla-
menn væra að mæla göturnar í
hundraðatali, atvinnulausir og því
lét ég staðar numið í bili,“ segir
Haukur en útilokar ekki að sá dagur
komi að hann breyd til einu sinni
enn.
Þrjátíu ár enn
Aðspurður um hvort hann ætli
ekki að hafa hendur í hári Borgfirð-
inga að minnsta kosti fjörtíu ár í við-
bót segir Haukur eftir alllanga um-
hugsun, „Ætli það verði nema þrjá-
tíu.“
I tilefni dagsins ætlar Haulcur að
bjóða upp á kaffiveitingar í rakara-
stofunni sinni í Hyrnutorgi á laugar-
daginn frá klukkan tt'u til tvö og yfir-
gnæfandi líkur era á að þar fái
kontrabassinn jafnvel að hljóma.
GE
^Písnahornið_________________________________Yfrr fólva fold og höf
.. _________________: i___i u ' i_ ' _ 2S __ 1 • ' . _ X_: ux
Þar sem göngur og réttir hafa staðið sem manna við smalamennskur þó þar sé að vísu átt minnsta kosti eina vísu að morgni og er hér ein
hæst nú að undanförnu er ekki úr vegi að helga við hrossasmölun: þeirra:
þennan þátt umfjöllun um þann hluta tilver- unnar og byrja á að gægjast í gangnavísur O- Rofnar friður fjallanna, Hefi ég í Hlíðarrétt
línu Jónasdóttur: færist lið t aukana. haft á fénu gætur
Það er riðið rösklega og marga bögu saman sett
Hlíðin mín er hljóð ogfdl, rétt á hlið við hópana sextán dimmar nætur.
hættur fitglasöngur. Nóttin orðin næsta svöl, Orðum skýrum ausandi Stundum geta orðið deilur í réttum um það fé
nú eru komnar göngur. og með dýra kveðandi, sem ekki gengur út eða er svo óglöggt markað
rofamýri á rokspretti að vafi leikur á hver er réttur eigandi en út af
Því er ráð að hyggja að hnakk, ríðafírar bölvandi. slíkri deilu kvað Jóhannes á Ytra Lóni:
hófum, gjörð og reiða, leggja á minn brtína blakk, Hver sá sem staðið hefur á gilbarmi og öskr- Ei ég gimist þetta þing.
beinaferð til heiða. að þaðan á kind í gilbotninum sem neitar alfar- Það er dauflegt andans strit
ið að hreyfa sig fyrr en maðurinn hefur lagt líf að eiga tal við ómerking
Hnjúkar falda hvítu um sinn, sitt og limi í hættu með því að klöngrast niður í sem ekki hefiir kindar vit.
hélan tjaldar völlinn. gilið til hennar og horfir þá á sauðkindina rölta
Vegi kalda vinur minn í rólegheitum upp úr gilinu vitlausu megin hef- Lengi hefur það þótt við hæfi að menn hafi
við skulum halda á fjöllin. ur fúllan skilning á því af hverju lambakjötið með sér pela í réttir og það jafúvel menn sem
þarf að vera svona dýrt. Þannig virðist oft sam- brögðuðu lítið vín í annan tíma. Það mun hafa
Dalsins lokkar djúpa ró, starfsvilji sauðskepnunnar takmarkaður enda verið á bannáranum sem Dala Jóa áskotnaðist
draumar okkar rætast. fer gjarnan svo að hestum er riðið ógætilegar í spíraflaska fyrir réttirnar og þakkaði gefandan-
Hlymur brokk um hæð og mó, smalamennskum en í annan tt'rna ef á annað um á þennan hátt:
hér skulu flokkar mætast. borð er hægt að koma hesti við. Eyjólfur í Sól-
heimum sagði svo frá: Enn mun Bakkus auka dug.
Frjálsri gleði fagnað skal, Yfir hlakka má því.
jjölbreytt skeður gaman. Helvíti var holtið bratt, Eg bragðið þakka af heilum hug,
Hlýnar geð í hamrasal, ég hélt hann myndi dala. ég held ég smakki á því.
hlegið og kveðið saman. Blesa er stundum illa att
ef égþatf að smala. Ekki veit ég hvort það var í sama skiptið sem
Fell og hvilftir falda hrátt Jói fékk lánaða hnakktösku í réttirnar og varð
fannadriftum löngum. Þurfi að beita hesti í smölun svo um muni er fyrir því að flaska brotnaði í töskunni en taskan
Raninn lyfiir höfði hátt, það ómetanlegt að hesturinn sé fótviss og órag- var hinsvegar vönduð og nær vatnsheld svo
hér á að skipta göngum. ur enda segir Jón Eyjólfsson í Molduvísum: þrautaráðið var að drekka beint úr henni en
Ljóð í btmdin lífræn þrá Liprar voru lappimar, þegar töskunni var skilað fylgdi henni miði með þessari vísu:
lengist stundum vaka. lá ei við húnfélli,
Gangnafundum frjálsum á klungur um og klappimar Hún hefur verið holl og trú,
fjöllin undir taka. komst sem slétta velli. hlýjan geymt mér sopa,
Eins skal gætt inn auðnarsvið Ekki era öll vandamál leyst þó safnið sé kom- alveg eins og kostakú, kjörin til að dropa.
efiir þætti skeða. ið til réttar því í mörgum tilfellum þarf eða
Fjallavættir vilja frið, þurfti að vaka yfir safninu og gat það verið æði Að endingu kemur svo þessi haustlega vísa
við skulum hætta að kveða. kaldsamt starf í votviðri við litla aðstöðu. Hall- Indriða á Fjalli:
Eftir Svafar Jóhannsson frá Litladal er þessi ur Björnsson orti er hann og fleiri gættu safús- ins við Kaldárbakkarétt í vatnsveðri miklu: Yfir fölva fold og höf
snjalla gangnavísa: feigðarbyljir hvína.
Alrennandi inn í skinn, Haust og vetur, helja og gröf
Glyrnur stál við grjót á fiöllum undir híma börðum. heimta inn skatta sína.
grópa hófar jörðina. Teygir votan tittlinginn Með þ ókkfyrir lesturinn.
Svellur móður sveitaköllmn Torfi í Ystu Görðum.
er saman reka hjörðina. Daghjartur Dagbjartsson
Baldvin Stefánsson hét maður sem vakti yfir Refsstóðum 320 Reykholt
Og í rímum af Sigurði frá Brún segir Hösk- safninu við Hlíðarrétt í Mývatnssveit í fjölda ára S 435 1367
uldur Einarsson frá Vatnshorni svo frá reiðlagi og hafði þann sið að afhenda réttarstjóra að
Reygarðshornið
Þroska-
saga karla
Höf: Hákon Aðalsteinsson
1.
Bamaskólaárin eni mörgum
fersk í minni
því miklar verða breytingamar
á líkamsstarfseminni.
Mörgum fer þá bráðlega að
leiðast lestrarstritið
þá Leðist gjaman inn í
kroppinn fyrsta hvolpavitið.
2.
Svo í kringum fermingu þá fá
memi bassaróminn
ogfinnast þeir vera tilbúnir til að
kanna leyndardóminn.
En þetta er oftast khíður
og klaufalegir fundir
því kynlífið á lika sínar
raunalegu stundir.
3.
Fram að tvítugsaldri er
talsvert um að vera
taumleysið er algert og
mikið oft að gera.
Því núna er það fjöldhm sem
mestu máli skiptir
og mörgu Grettistaki um
nætumar þú lyftir.
4.
Frá tvítugu tilþrítugs
blómstrar lífsins leikur
Imgunin er stóðiig og andi
holdsins veikur.
Þtí lætur eitis og knapi
á Ijónfjörugum hesti
þig langar til að gera það
á khikkutíma fresti.
5.
Frá þrítugu tilfertugs
eru gjaman góðar stundir
geysilegur vilji og margir
ástarfundir.
Af talsvert meiri nákvæmni
þií tilfinningar metur
þii treinir þetta lengttr,
þii gerir þetta betur.
6.
Síðan næsta tímabil fram
að fimmtugsaldri
finnst þér alveg jálfsagt að
beita nýjum galdri
kroppurinn erfidlur af
fiðringi og vonum
þiiferð að vilja sofa hjá
mikhi yngri konum.
7.
Þessi löngun fylgir þér
fram á sextugsaldur
þérfinnst þú vera töffari
og svakalega kaldur.
XJm sextugt fer að hrella
þig víðsjáll vöðvaslaki
þú verður oftar þreyttur
og tollir illa á baki.
8.
Um sjötugsaldur fimnst þér
afturfjörið vera að lægja
þúferð núyfirleitt að láta
gömlu brýnin nægja .
Það miðar hægt ef vindurinn
stendur beint á stefnið
þtí stundar þetta bara til að
halda þér við efiiið.
9.
Um áttrætt virðist sjálfsagt
að hafa htig á konum
í hjartanu erylur og
löngunin að vonum
þér finnst það skipta máli hjá
meyjunum að vera
en manstþó stundum ekki
hvað þii ætlaðir að gera.
10.
Eftir þennan tíma er
löngun best að leyna
og láta ekki glepjastþó
konan vilji reyna.
í átökunum getur sálin
gengið öll úr lagi
þú gætir orðið bráðkvaddur
úr ellireiðarslagi.