Skessuhorn - 30.06.2004, Blaðsíða 9

jatsauno.-
MIÐVIKUDAGUR 30. Jl'M 2004
9
'Z)auSLkoinuS
Umsjón: Gunnar Bender
Hvolsá:
Fyrsti laxinn tók flugu
Laxveiðin hefur byrjað vel
Ivíða um land og þá sérstaklega
lá Vesturlandi eins og í veiðiám
lá borð við Hítará, Langá, Haf-
Ifjarðará, Straumfjarðará,
iGljúfurá og Flókadalsá, svo fáar
lár séu tíndar til úr hópnum.
„Við fengum 6 laxa í opnun
IStraumfjarðarár og það er
I feiknagóð byrjun í henni,“sagði
iMarteinn Jónasson, sem var í
Ifyrsta hollinu í ánni. „Stærsti
llaxinn var 13 pund og það gæti
lorðið fjör í næstu holIum,“
Isagði Marteinn við Víðidalsá,
Iþar sem hann var að hætta
Iveiðum. 10 laxar veiddust í
Ihollinu.
Fyrsti laxinn í Hvolsá
„Það var gaman að veiða
Iþennan fyrsta lax í Hvolsá í
iDölum en fiskurinn tók flug-
luna Blue Charm og síðan setti
lég í annan lax en hann slapp,“
Isagði Svavar Sölvason en
Ihann veiddi fyrsta laxinn í
iHvolsá, fyrir fáum dögum. A
Isíðasta tímabili endaði Svavar
Steinþór Arnarsson með fallega bleikju sem veiddist í Lóninu í Stað-
arhólsá og Hvolsá.
Fyrsti laxinn komin á land í Hvolsá í Dölum og veiddist hann í
Brunnafljótinu á Blue Charm. Það var Svavar Sölvason prentari
sem veiddi fiskinn.
sumarið í Laxá í Döluin með
verulega vænum laxi
þannig að endirinn í
fyrra var góður og
byrjunin núna
einnig. „Laxinn
veiddi ég í
Brunnafljótinu og
svo veiddi ég 3ja
punda bleikju líka.
Þetta er skemmtilegur staður
Allt í veiðiferðina
að kasta flugunni,“sagði Svav-
ar í lokin, hress með laxinn.
Góður gangur hefur verið í
Hítará og núna hafa veiðst á
milli 20-30 laxar í henni.
Gljúfurá er allt önnur síðan
mokað var út úr ósnum á henni
og laxinn hefur hellst inní ána.
Fyrsta hollið veiddi 5 laxa.
Skessuhorn/Gunnar Bender
Hyman, bensínstöð sími 430-5565
piízahlaöborð
Mölá.
alla iimmtuðagajg^
fjúti- og vcitingastoóur
r' LÍ \ Sími 437 2345
llCl * www.motelvenus.net
Alltgfmeð hestupizzatilboðin..!

S
Alitsgerð lögmanns Snæfellsbæjar vegna Fjöruhússins
Snæfellsás ehf. sem er eig-
andi jarðarinnar Brekkubæjar á
Hellnum óskar eftír því að eft-
irfarandi álitsgerð lögmanns
Snæfellsbæjar vegan Ióðamála
Fjöruhússins á Hellnum verði
birt í blaðinu:
Málelni: Lóðarleigusamningur
fyrir „Fjöruhúsið“ í Hellnafjöru,
dags. 27/5 1997, milli Snæfells-
bæjar sem leigusala og Olínu
Gunnlaugsdóttur, kt. 250762-
4359, Háagerði, Hellnum, Snæ-
fellsbæ, sem leigutaka.
Með bréfi, dags. 7. þ.m., var
þess óskað að ég tæki til skoðunar
gildi framangreinds samnings við
Ólínu Gunnlaugsdóttur, um leigu
á 176 ferm. lóð undir svonefnt
„Fjöruhús“ í Hellnafjöru. Með er-
indinu fylgdu margskonar gögn
um aðdragandann að gerð leigu-
lóðarsamningsins, en þó einkum
um landamerki jarðarinnar
Brekkubæjar á Hellnum, gagnvart
nágrannajörðum og tilteknu fjör-
svæði á Hellnum, sem menn
nefna með réttu eða röngu hafnar-
svæði. Síðastgreindu gögnunum
er ædað að sýna fram á, að um-
rædd lóðarspilda undir „Fjöruhús-
inu“ tilheyri landi jarðarinnar
Brekkubæ en ekki svokölluðu
hafharsvæði, sem talið var að Snæ-
fellsbær hefði ráðstöfunarrétt á.
Samkvæmt meðfylgjandi gögn-
um frá árunum 1996 og 1997
hafði nefnd Olína sótt um lóðina
og jafnframt um leyfi til að byggja
við húsið í því skyni að hefja þar
veitingarekstur. Húsið mun upp-
haflega hafði verið byggt þarna
sem fiskverkunarhús (salthús) á
árunum 1937 og/eða 1938.
Frammi liggur Ijósrit af lóðar-
leigusamningi fyrir húsið, dags.
19. febrúar 1939, þar sem Hans
Jónsson, bóndi á Brekkubæ, selur
Kristján Brandssyni, bónda í
Bárðarbúð, á leigu tiltekna lóðar-
spildu undir „steinsteypt fiskhús“,
svo vitnað sé orðrétt í samning-
inn. Lóðarleigusamningur þessi
er ótímabundinn „svo lengi sem
eigandi hússins er nauðsynlegt"
svo aftur sé vimað í samninginn.
Meðal gagna málsins er ekki að
finna gögn um að „samningnum“
hafi verið sagt upp eða hann felld-
ur niður með samkomulagi aðila.
Meðal gagna málsins er bréf
forsvarsmanna Snæfellsáss ehf.,
núverandi eiganda jarðarinnar
Brekkubæjar á Hellnum, tíl Snæ-
fellsbæjar, dags. 15. júlí 2002. Þar
eru reifuð og rökstudd þau sjónar-
mið, meðal annars með vísan til
framangreinds lóðarleigusamn-
ings fyrir húsið, að salthúsið, sem
nú hefur um árabil borið heitið
Fjöruhúsið, standi í landi Brekku-
bæjar og landsspildan tilheyri því
jörðinni og Snæfellsbæ hafi því
verið óheimilt að ráðstafa lóðar-
réttindum undir húsið með þeim
hætti sem gert var í umræddum
leigulóðarsamningi.
Eg hef farið yfir þau gögn sem
mér voru send í leit að heimildar-
bréfi Snæfellsbæjar fyrir umrædd-
um lóðarréttindum. Leit sú hefur
engan árangur borið. Þetta þýðir,
að leiga Snæfellsbæjar á lóðinni tíl
Ólínu Gunnlaugsdóttur á árinu
1997 styðst ekki við formlega
eignarheimild svo vitað sé. Þetta
þýðir, að lóðarleigusamningurinn
skapar ekki þann rétt tíl handa
leigutaka, sem honum var ætlað
og heldur ekki þær skyldur, sem
þar á móti skyldu koma. Leigu-
lóðarsamningurinn er því mark-
leysa í lagalegum skilningi.
Ut af fyrir sig þjónar það litlum
tilgangi, þegar þessi niðurstaða
liggur fyrir, að kanna hvað hafi
ráðið því, að Snæfellsbær taldi sig
bæran til að gera umræddan
samning með þeim réttíndum og
skyldum, sem af honum átti að
leiða. Mér sýnist að líklegasta
ástæðan sé sú, að í umsóknarbréfi
Ólínu um lóðina til Snæfellsbæjar
frá 21. ágúst 1996, þá sækir hún
um, svo vitnað sé orðrétt til bréfs-
ins; „... að fá til afnota 2 tíl 4 m
breiða spildu fyrir framan salthús,
í eigu minni, sem staðsett er á
hafharsvæðinu, án lóðar.“
Þarna er tvennt sem orkar tví-
mælis og kann að hafa ráðið þess-
um gjörðum starfsmanna Snæ-
fellsbæjar, annarsvegar staðhæf-
ingar Ólínu um að lóðin sé á
„hafnarsvæðinu" á Hellnum og sé
því á forræði Snæfellsbæjar, og að
húsið sjálft sé „án lóðar“. í gögn-
um málsins hafa verið færð fram
rök fyrir því, að lóðin sé alls ekki
inn á því svæði, sem menn kjósa
að kalla „hafnarsvæði“. Hafa verð-
ur hér í huga að „hafnarsvæði" er
skipulagshugtak og segir ekkert tíl
um það, hver sé eiginlegur eig-
andi einstaka hluta slíks svæðis.
Með því að skipuleggja tiltekið
svæði sem „hafnarsvæði“ eru lagð-
ar á eiganda þess tilteknar tálman-
ir eða takmarkanir á notkun svæð-
isins. Slíkar skipulagsákvarðanir
veita þó ekki stjórnvöldum ráð-
stöfunarheimildir á hafharsvæð-
um nema saman fari skýlausar
eignarheimildir á viðkomandi
svæði.
Með vísan til þess sem áður er
rakið uin leigulóðarsamninginn
fyrir fiskhúsið frá 1939, þá verður
ekki séð af gögnum málsins að
réttmæt sé sú staðhæfing Olínu,
að fiskhúsið hafi verið „án lóðar“,
svo sem fullyrt er í tilvitnuðu um-
sóknarbréfi hennar um lóðina.
Hinum umþrætta lóðarsamn-
ingi var á sínum tíma þinglýst og
sýnist því einboðið með vísan til
þess sem að framan greinir, að
lóðarsamningum verði aflýst. O-
lína hefur trúlega undir höndum
hið þinglýsta frumrit lóðarsamn-
ingsins. Báðir aðila samningsins
þurfa að árita aflýsingarheimild á
frumrit samningsins og senda
hann þannig til sýslumanns. Rétt
sýnist mér að fulltrúar Snæfells-
bæjar sjái um þá gjörð og greiði
kostnað af henni. Þá sýnist mér
rétt að liður í þessari ráðstöfun sé
endurgreiðsla á lóðarleigunni til
Snæfellsbæjar, svo sem boðið er í
bréfi Snæfellsbæjar til Ólinu
Gunnlaugsdóttur, dags. 19. ágúst
2002.
Þótt það sé ekki í mínum verka-
hring að stuðla að gerð nýs Ieigu-
lóðarsamnings um „Fjöruhúsið“
við réttan eiganda að umræddu
svæði, Snæfellsás ehf., eiganda
jarðarinnar Brekkubæjar, þá þykir
ástæða til að vekja athygli á því, að
samkvæmt gögnum málsins hafa
forsvarsmenn Snæfellsáss ehf. lýst
sig reiðubúna til að gera nýjan
lóðarleigusamning um „Fjöruhús-
ið“ við Ólínu Gunnlaugsdóttur
þegar fyrrgreindum samningi við
Snæfellsbæ hefur verið aflýst.
Bæjarstjóri Snæfellsbæjar hefur
lagt það til að Ólínu Gunnlaugs-
dótmr og Snæfellsás ehf. verði
send afrit af bréfi þessu með von
um að máli þessu megi ráða til
lykta með þeim hætti sem hér er
lagt tdl.
Virðingarfyllst,
Jónatan Sveinsson hrl.