Skessuhorn - 31.10.2006, Blaðsíða 18

18
MIÐVIKUDAGUR 31. OKTOBER 2006

II
Ferðaþjónusta er mikilvægur
framtíðaratvinnuvegur hérlendis.
Stöðugur vöxtur hefur verið í þessari
grein undanfarin ár og gróskumiklu
áffamhaldi er spáð. En það er ekki
nægilegt að einblína á vöxtinn. Enn
mikilvægari eru þær aðstöðu- og
umhverfisbætur sem koma til með
að standa undir og taka við auknum
straumi fólks og tækja. Það er mat
undirritaðs að miklir möguleikar séu
til þess að vöxtur á Vesturlandi geti
orðið meiri en aukning landsmeðal-
tals, en til þess þarf að koma til fjár-
festing í aðstöðu og bættar sam-
göngur.
Þegar kennitölur Hagstofunnar
um ferðaþjónustu eru skoðaðar, t.d.
heildarfjöldi gistinótta á landsvísu,
kemur í ljós að hlutdeild Vesturlands
er lítil eða 7% fyrir árið 2005 sam-
anborið við Suðurland 20% og höf-
uðborgarsvæðið 40%. Hlutdeild
Vesturlands er hin sama milli áranna
2004 og 2005 á meðan aukning er á
hlutdeild Suðurlands og höfuðborg-
arsvæðisins. Helsta skýring smárrar
hlutdeildar Vesturlands af seldum
gistdnáttum er sú að svæðið er fyrst
og fremst gegnumstreymissvæði,

þ.e. ekið er í gegnum Vesturland á
leið norður eða suður. Skýringin
mun að einhverju leyti liggja í því að
áður fyrr hafi svokölluð „pulsupóli-
tík“ verið ríkjandi stefha á þessu
sviði. Þ.e. meiri áhersla á örstutt
sjoppustopp en lengri dvöl á svæð-
Á undanförnum tveimur árum
hefur átt sér stað veruleg fjárfesting
einstaklinga í bættri aðstöðu fyrir
ferðamenn á Vesturlandi. Má þar
nefna, stækkun hótelanna í Reyk-
holti og Stykkishólmi, hið nýja Hót-
el Hamar, endurbætur Hótel Glyms
og uppbygging á ferðaþjónustu með
Landnámssetrinu og í Fossatúni.
Ljóst er að þeir aðilar sem reka
ferðaþjónustu á Vesturlandi hafa
mikla trú á þeim möguleikum sem
svæðið býður upp á. Þá hafa sam-
göngur verið að batna og fyrirsján-
legt er að Sundabraut mun skipta
verulegu máli um tengsl svæðisins
við höfuðborgarsvæðið.
Eftir að hafa búið í Borgarfirði í
nokkur ár hefur mig undrað af
hverju meiri umræða er ekki um
Island verður altengt
Sturla Böðvarsson svarar
Helgu Völu Helgadóttur um há-
hraðatengingar
Frambjóðendur Samfylgingar-
innar hafa síðustu dagana verið að
skrifa í blöð og á vefsíður og vekja
athygli á ýmsu sem unnið er að og
skiptir vissulega miklu máli fyrir
íbúa landsbyggðarinnar ekki síður
en íbúa höfuðborgarsvæðisins. Og
sumir þeirra virðast koma af fjöll-
um þegar þeir kynna sér aðstæður
og viðfangsefni okkar þingmanna
landsbyggðarinnar.
Umfjöllunarefni Helgu Völu
Helgadóttur fjölmiðlakonu og
ffambjóðanda í prófkjöri Samfylk-
ingarinnar í Norðvesturkjördæmi í
nýlegri grein í Fréttablaðinu um
fjarskipti og háhraðatengingar gef-
ur mér ágætt tækifæri til að minna
á það sem unnið er nú að varðandi
þennan málaflokk.
Hröð þróun
fjarskiptanna
Fyrst minni ég á að í fjarskiptun-
um hefur verið mikil og hröð þró-
un á öllum sviðum hin síðari ár.
Við íslendingar höfum verið fljótir
að tileinka okkur fjarskipta- og
upplýsingatæknina og nýtum hana
ekki síst til að færa okkur á lands-
byggðinni nær miðju samfélagsins
þar sem þjónustan og mestu við-
skiptatækifærin eru. Sumir stjórn-
málamenn tala þannig og skrifa
eins og Síminn í ríkiseign hafi ver-
ið eina tryggingin fyrir því að
landsbyggðin gæti notið fjarskipta-
tækninnar. Vinstri grænir hafa
einkum verið duglegir við að halda
þeirri fýrru á lofti. Þeir hafa ýtt því
til hliðar að við lifum á hinu Evr-
ópska efnahagssvæði þar sem aðild
ríkisins að samkeppnismarkaði, svo
sem fjarskiptamarkaði, eru strangar
skorður settar og ríkisstuðningur
er bannaður nema með ströngum
reglum þar sem ekki verður við
komið samkeppni. Þótt Síminn
hafi verið seldur var langt því ffá að
hann hafi lokið uppbyggingu á
fjarskiptakerfi landsmanna í eitt
skipti fýrir öll. Því verki þarf að
halda áfram og við þurfum stöðugt
að bæta við þessa uppbyggingu eft-
ir því sem kröfur og tækni breytast.
Vert er að minna á og ítreka að
ríkið getur ekki lengur staðið í
samkeppnisrekstri enda forboðið á
hinu Evrópska efnahagssvæði að
almennur rekstur fjarskipta sé á
hendi ríkisvaldsins. Sem betur fer
hafa fleiri fyrirtæki haslað sér völl á
fjarskiptamarkaði og bjóða fram
þjónustu sína við landsmenn. Mjög
framsækin löggjöf hefur tryggt þá
framvindu í þágu notenda fjar-
skiptaþjónustu.
Fj arskiptaætlun
markar stefhuna
Til þess að tryggja sem best
áframhaldandi uppbyggingu fjar-
skiptakerfanna um land allt ákvað
ríkisstjórnin að fara þá leið sem fær
væri með hliðsjón af reglum fjar-
skiptamarkaðrins. Með stofnun
Fjarskiptasjóðs og með því að Al-
þingi samþykkti Fjarskiptaáætlun
beitti ég mér fyrir að fara þær leið-
ir sem ég taldi líklegar til þess að
tryggja sem best hagsmuni hinna
dreifðu byggða.
Umfangsmikil verkefni eru
framundan sem meðal annars
verða fjármögnuð með þeim 2,5
milljörðum króna sem lagðar voru
í Fjarskiptasjóð þegar Síminn var
seldur. Hlutverk sjóðsins er eink-
um að fjármagna áframhaldandi
uppbyggingu GSM-farsímanets-
ins, að sjá til þess að sjónvarpssend-
ingar RUV um gervihnött verði
aðgengilegar öllum landsmönnum
og sjómönnum á miðunum um-
hverfis landið og í þriðja lagi að all-
ir landsmenn njóti háhraðateng-
ingar.
Oll þessi verkefni eru nú í skil-
greindum farvegi samkvæmt
ákvörðun Alþingis með samþykkt
fjarskiptaáætlunar sem ekki var
gerð athugasemd við. Við höfum
þegar afhent útboðsgögn í kjölfar
forvals vegna útboðs á þéttingu
GSM-farsímanetsins á hringvegin-
um og fimm fjallvegum. Næsta
verkefni er að ganga frá samning-
um varðandi dreifingu á stafrænu
sjónvarpi og hljóðvarpi um gervi-
hnött til strjálbýlla svæða og á mið-
lagningu bundins slitlags um
Lundareykjardal og Uxahryggi.
Tenging Vesturlands við Suðurland
með slíkri vegabót skapar nýja
möguleika sem gætu skipt sköpum
fyrir ffamgang ferðaþjónustu á Vest-
urlandi. Þá væri slík samgöngubót
ekki síður mikilvæg tenging byggðar
við byggð fýrir íbúa svæðisins, ekki
síst í ljósi vaxandi umsvifa mennta-
stofnana og háskólaþorpa. Má t.d.
nefna að Landbúnaðarháskóli Is-
lands á Hvanneyri er með starfs-
stöðvar bæði á Suður- og Vestur-
landi og mikil samskipti eru við
Sunnlendinga í tengslum við starf-
semina á Hvanneyri.
Ef skoðaðar eru þær áherslur sem
ferðaskipuleggjendur hafa, blasir við
að þeir eru meira og minna allir að
beina ferðamönnum í sama ferða-
lagið, hringinn í kringum landið eft-
ir Þjóðvegi 1. Mjög algengt er að
„Hringurinn“ sé farinn á 5-6 gistin-
áttum og 1-2 náttum á höfuðborgar-
svæðinu við komu og brottför. Far-
þegar sem njóta þessa skipulags eyða
miklum tíma Islandsdvalar sinnar í
akstri. Full ástæða er tdl að fylgja
hringskipulaginu, en nauðsynlegt er
að það sé bundið slitlagi. Tenging
in við landið
og er stefnt
að því að
þeim samn-
ingum ljúki
fyrir áramót.
Þ r i ð j a
verkefnið er
háhraðatengingar fyrir alla lands-
menn. Er nú verið að kortleggja
hvaða svæði markaðsaðilar geta
ekki sinnt og munu koma í hlut
Fjarskiptasjóðs að fjármagna. Jafn-
framt þarf að skilgreina gæðakröf-
ur og kanna hvaða útboðsleið yrði
farin. Vert er að minna á að víðast
hvar munu fjarskiptafýrirtækin, án
atbeina Fjarskiptasjóðins, byggja
upp háhraðaþjónustu. Símafyrir-
tækin eru þegar búin að því með
svokölluðum ADSL tengingum.
Þá er vert að minna á það að með
útboði á síma- og fjarskiptaþjón-
ustu ríkisstofhana er stefnt að því
að hraða uppbyggingu afkastamik-
illa tenginga um landið allt.
Netsambandið sldptir
miklu máli
Af þessu má sjá að unnið er
hörðum höndum að því að koma
þessum málum í viðunandi horf
enda rétt sem greinarhöfundur
bendir á að netsamband skiptir
mjög miklu máli varðandi alla að-
stöðu okkar til náms, starfa og bú-
setu. Eg er mjög stoltur af því að
hafa fengið tækifæri til þess að
tryggja þá framvindu í þágu allra
landsmanna sem ég hef greint frá
hér að framan og mun leggja ríka
áherslu á að það megi takast. Eg
vænti þess að kjósendur tryggi með
öflugum stuðningi við mín sjónar-
mið í næstu kosningum þá fram-
kvæmd. Fordómar Vinstri grænna
gagnvart markaðsaðgerðum annars
vegar og togstreita milli þing-
manna Samfýlkingarinnar hinsveg-
ar gætu komið í veg fýrir að okkur
takist að tryggja það að Island verði
altengt. Eg vona að svo verði ekki
og mun vinna í samræmi við þá
stefnu sem ég hef markað og meiri-
hluti alþingismanna hefur sam-
þykkt.
Sturla Böðvarsson
Höfundur er samgönguráðherra
Vesturlands við Suðurland með
bundnu slidagi yfir Uxahryggi og
Ltmdarreykjardal skapar möguleika
á nýjum, styttri en ekki síður heill-
andi ferðahring. Hægt yrði að aka
ffá Suðurnesjum eða höfuðborgar-
svæðinu á helstu ferðamannastaði á
Suðurlandi. Hafa viðkomu á stöðum
eins og Bláa lóninu, Gullfossi, Geysi
og Þingvöllum. Fara síðan yfir á
Vesturland, Hvalfjörðinn, Akranes,
Borgarfjörðixm, Borgarnes, þræða
Snæfellsnesið og Dalina. Staldra við
og skoða þá einstöku staði, náttúru
og margbreytilegu gisti- afþreying-
ar, menningar og veitingamöguleika
sem Vesturland hefur upp á að
bjóða. Auðvelt að setja saman 5-6
nátta fýrsta flokks ferð þar sem 3-4
náttum yrði eytt á Vesturlandi.
Kostir slíks skipulags felast í minni
akstri og meiri dreifingu akstursál-
ags á vegi landsins. Þetta skapar
einnig markvissari nýtingu þeirra
ferðamannastaða sem Island hefur
upp á að bjóða án þess þó að slaka á
hvað gæði og áhugaverða staði varð-
ar. I stuttri Islandsferð er aðeins
hægt að komast yfir takmarkaðan
fjölda staða en möguleikunum fjölg-
ar ef akstursleiðirnar styttast. Þetta á
ekki einungis við um þá ferðamenn
sem fara um
í
landið
skipulögðum
hópferðum,
heldur ekki
síður þann
vaxandi hóp
innlendra og
erlendra
ferðamanna sem aka um landið í eig-
in bíl og off með hýsi á palli eða í
togi. Þessir aðilar myndu í miklu
meira mæli grípa fegins hendi þann
möguleika að geta fært sig milli
landssvæða ef góð vegatenging er til
staðar milli Vestur- og Suðurlands.
Með þessum skrifum vildi ég vekja
athygli íbúa Vesturlands á sam-
göngubót sem ég tel að skipti miklu
um ffamtíð landsvæðisins og æski-
legt að breið samstaða væri fýrir.
Endurskoðun Vegaáætlunar stendur
yfir og stutt er í kosningar. Því er
brýnt að skerpa á þeim sameiginlegu
áherslum sem varða ákvörðunartöku
um framtíðina og skipta máli fýrir
íbúa og atvinnulíf. Fáum ráðamenn
á þessu sviði til að beita sér og taka
undir í Slidaginu.
Steinar Berg Ísleifssm

arum
jafnrétti kynjanna
Á kosningafundi Skessuhorns í
Bíóhöllinni á Akranesi tveimur
dögum fýrir sveitarstjórnarkosn-
ingarnar síðastliðið vor var ein
spurningin úr salnum eitthvað á þá
leið hvers vegna konur ættu að
vera í pólitík. (Fyrir svörum sátu
10 frambjóðendur, 3 konur, 7 karl-
ar.) Spurningunni var beint til
kvenframbjóðendanna . Mér var
ekki ljóst hvað spyrlinum gekk til.
Hvort hann vildi beina athyglinni
að konunum sem í framboði voru
eða hvort ætlunin var að lítillækka
þær með því að láta einungis þær
svara og rökstyðja nauðsyn þess að
konur skipti sér af pólitík. Látum
það liggja milli hluta.
13 ára dóttir vinkonu minnar
kom nýverið heim úr skólanum og
sagði móður sinni að skólabróðir
hennar hefði sagt við hana í niðr-
andi tóni „þú ert örugglega fem-
inisti".
Móðir hennar spurði hana hvort
hún héldi að hann vissi hvað
femínisti væri. Hún ætlaði að
spurja hann næst þegar hún hitti
hann.
Hvað er til ráða þegar æska
landsins notar orðið feministi sem
skammaryrði? Þetta er auðvitað
grátlegt og niðurbrjótandi.
I jafnréttisstefnu Akraneskaup-
staðar segir m.a: „Við skipan í
nefndir, ráð og stjórnir á vegum
bæjarins skal stefnt að því að hlut-
föll kynjanna séu jöfn. Bæjarstjórn
beinir því til stjórnmálaflokka að
hafa þetta ákvæði að leiðarljósi
þegar settar eru fram tillögur um
fulltrúa í nefndir, ráð og stjórnir.
Miðað er við, þar sem því verður
við komið, að kynjahlutfall sé 1:2 í
þriggja manna nefndum, 2:3 í
fimm manna nefndum o.s.frv.“.
Þrátt fýrir þetta hefur félags-
málaráð sem fer með hlutverk
jafnréttisnefndar nýlega vakið at-
hygli á skertum hlut kvenna í
nefndum á vegum Akraneskaup-
staðar. Hlutfall kvenna er tæp
35% en hlutfall karla rúm 65%.
I landinu
okkar eru
líka til „lög
um jafna
stöðu og jafnan rétt kvenna og
karla“ (jafnréttislög). I þeim segir
að markmið laganna sé að koma á
og viðhalda jafnrétti og jöfnum
tækifærum kvenna og karla og
jafna þannig stöðu kynjanna á öll-
um sviðum samfélagsins. Allir ein-
staklingar skulu eiga jafna mögu-
leika á að njóta eigin atorku og
þroska hæfileika sína óháð kyn-
ferði. Endurskoðun þessara laga
fer nú fram í tilefni þess að 30 ár
eru liðin frá því að fýrstu jafnrétt-
islögin voru samþykkt á Alþingi.
Það má því segja að við búum
formlega við jafnrétti kynjanna en
til þess að raunverulegt jafnrétti
náist þarf hugarfarsbreytingu og
oft á tíðum virðist það takmark svo
ótrúlega langt undan. I þessu
sambandi hafa konur í pólitík
stóru hlutverki að gegna hvar í
flokki sem þær standa. Mikilvægt
er að skoða öll mál út frá jafnrétt-
issjónarmiði.
Þær konur sem ná langt í stjórn-
málum, komast í áhrifastöður og
stjórnunarstöður og starfa í stétt-
um þar sem karlar hafa fram tíl
þessa verið í meirihluta mega ekki
sofna á verðinum og gleyma jafn-
réttisbaráttunni þrátt fýrir að þeim
hafi tekist að brjóta múra sem ein-
staklingar. Þeirra hlutverk er líka
að hvetja stúlkur og ungar konur
til dáða og vera þeim fýrirmyndir.
Það sem kannski er mikilvægast
til þess að jafnrétti náist er uppeldi
barnanna okkar. Að sem flestir
beri gæfu til að ala börnin sín upp
fordómalaust í anda jafnréttis.
Ræða þarf jafnréttismál heima og í
skólunum. Öll hljótum við að vilja
jafna framtíð fýrir syni okkar og
dætur.
Rún Halldórsdóttir,
Höf er laknir á Akranesi
og bajarfulltrúi.
*