Morgunblaðið - Sunnudagur - 07.07.2019, Qupperneq 17

eins og jafnan áður til þess fallnar að auka óvissuna
eða hræra hana í graut sem engan langar í. Seðla-
bankastjóri evrunnar sagði nýlega að fyrri spár
bankans um að aðgerðir hans hefðu komið efna-
hagsþróuninni á rétta braut hefðu reynst rangar. Nú
væri ekki kostur á öðru en að hefja baráttuna aftur
með sömu aðferðum sem nýlega var hætt með sigur-
yfirlýsingum. Minnti þetta svolítið á lækni sem segir
að langvarandi og kröftugur penisilínkúr hafi eftir
allt saman ekki komið að neinum notum og nú verði
tekið til við að gefa sama meðal í sama magni áfram
og sjá hvort þetta gangi betur næst! Sjúklingurinn og
aðstandendur hans teldu varla þær yfirlýsingar upp-
örvandi.
Hagtölur sem bárust í vikunni frá stærsta hagkerfi
ESB, því þýska, voru svo sannarlega ekki heldur
uppörvandi, enda mun verri en áður hafði verið full-
yrt að þær yrðu.
Bretar eru að fara að gera lokaatlögu sína að Brex-
it, væntanlega undir forystu Boris Johnson. Við eðli-
legar aðstæður ætti það að ganga eðlilega fyrir sig.
En þá bregður svo við að Evrópusambandið hefur
bitið í sig að útgangan þurfi að einkennast af eins
miklum erfiðleikum og möguleiki sé á að tryggja. Það
er ekki vegna þess að álfan sé enn reið Bretum yfir
því að hafa ásamt Bandaríkjunum bjargað henni und-
an sjálfri sér í tveimur heimsstyrjöldum. Heldur
vegna þess að ráðamenn í Brussel óttast að gangi út-
gangan snurðulítið þá muni önnur ESB-ríki hugsa
sér til hreyfings úr sambandinu. Þetta er óheilbrigð
og neikvæð nálgun en sýnir fyrst og síðast að ESB
hefur litla trú á sinni eigin framtíð.
Allir þekkja það að fái söfnuðurinn á tilfinninguna
að prédikarinn sjálfur trúi ekki eigin boðun þá tæm-
ast bekkirnir fljótt.
Biskupasögur
Íslendingar bjuggu á síðari helmingi 20. aldar að
mjög öflugum kennimanni sem náði vel til hinna
trúuðu í landinu og reyndar mátu lausbeislaðir í þeim
efnum eða á allt öðru róli orð hans mikils og töldu
hollt að hlusta á hann. Og vegna hinnar sterku stöðu
er áhættulítið að segja sögu af honum sem gæti verið
sönn eða hafa fengið vængi af öðrum ástæðum. Sig-
urður dýralæknir var svo elskulegur að senda bréfrit-
ara bók með sögum af prestum, stjórnmálamönnum,
læknum, sjúklingum og skepnum. Þar er þessi:
„Biskupinn yfir Íslandi, herra Sigurbjörn Ein-
arsson frá Efri-Steinsmýri í Meðallandi, var að vísi-
tera fyrir austan Sand fyrir löngu. Það var áður en
Sveinn Runólfsson í Gunnarsholti ræktaði upp Mýr-
dalssand og melur og lúpína og birkihríslur náðu að
draga úr sandfoki. Ófært varð yfir sandinn, ef hann
blés hressilega af norðri. Þeir, sem lögðu á sandinn í
slíku veðri, áttu von á því að bíll þeirra kæmi sand-
blásinn úr ferðinni.
Meðan biskupinn var fyrir austan skall á norðan-
veður. Sandurinn varð ófær. Lítið var um opinbera
gististaði fyrir austan Sand og því ekki um annað að
ræða en að leita gistingar á sveitabæ.
Biskup baðst gistingar hjá fermingarbróður sínum,
sem átti heima í Meðallandi og var fátækur þrifamað-
ur. Innréttingar í kotinu hans voru glæsilegar, gerðar
úr góðviði ásamt skrauti úr strandskipi. Húsþrengsli
voru þó svo mikil, að hjónin urðu að ganga úr rúmi
fyrir biskupi, en tólf ára dóttursonur þeirra varð að
sofa í hjónarúminu hjá biskupnum.
Herra Sigurbjörn var þreyttur og leiður yfir því að
komast ekki suður, þar sem hann átti brýnum erind-
um að gegna, fór snemma í háttinn og dró sængina
yfir höfuð. Þegar hann er að sofna, heyrir hann
þrusk, lyftir upp sængurhorni og sér að drengurinn
krýpur við rúmstokkinn sín megin. Biskupi bregður
við. Hann hafði gleymt að fara með kvöldbænir sínar.
Hann snarast fram úr rúminu, krýpur við rúmstokk-
inn og fer að biðjast fyrir. Drengurinn lítur til hans
og segir:
„Hvað ert þú að gera?“
„Það sama og þú, drengur minn,“ segir biskup.
En drengurinn segir:
„Þá verður amma reið, því að ég er með koppinn.“
Morgunblaðið/Eggert
7.7. 2019 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17