Doktorinn - 09.03.1928, Blaðsíða 2

2
DOKTORINN
Ávarp Doktorsins
til
þjóðarinnar.
—o---
Sem betuf fer er margt doktora til
hjá þjóð vorri, má þar t. d. nefna
Dr. Björn Þórðarson í betrunarhús-
fræði, Dr. Pál Eggert Ólason í sagna-
fræði, I)r. Pál Í. Ólafsson í tann-
skemdum og stúkulifnaði, Dr. Guð-
lirand Jónsson í ættjarðarást og skil-
vísi, Dr. Agúst H. Bjarnason í þekk-
ingu á Guðmundi Finnbogasyni og
Dr. Guðmund Finnbogason í skilningi
á Dr. Ágúst H. Bjarnasyni, Dr. Sig-
urð Nordal í eðli Disu á Skaganum
og Dr. Jón Helgason í breytiþróun
kristindómsskoðana hjá manninum
frá vöggunni til grafarinnar með til-
liti og hliðsjón af stöðu manns i lif-
inu og veraldargengi þessa lifs.
— Alt eru þetta hinir mestu dánu-
menn og hyggur „Doktorinn" gott til
samvinnu með þessum „collegum“
sínum.
Sá „Doktor“, sem hér kemur fvrir
almenningssjónir er ekki eins lærður
og þessir doktorar í sérstökum fræði-
greinum, en bann liefir grúskað i öllu
milli himins og jarðar eins og Guð-
mundur Hannesson, og vegna þessa
mikla fróðleiks síns og samanburðar-
þekkingar, slær hann engu föstu, sem
algildum sannleika, fremur en Guð-
mundur, og mun því segja eitt i dag
.og annað á morgun og þvi verða vin-
sæll af almenningi fyrir skilning og
víðsýni. Skal hér drepið á skoðanir
hans í nokkrum málum þessu til stað-
festingar.
Hann er bæði með og móti tóbaks-
einkasölu eins og Magnús Guðmunds-
son, og sama er afstaða lians til
annarar einkasölu.
Hann vill segja upp sambandinu
við Dani 1943 eins og Sigurður Egg-
erz, nema þvi að eins, að Danir taki
að sér að fæða og klæða sósíalista,
þá vill liann lialda þvi.
Hann er á móti því, að Ganymedes
hafi frjálsan aðgang að Kvennaskól-
anum, en hinsvegar telur Iiann lífs-
nauðsynlegt að honum sé þar ekki
algerlega bannaður aðgangur.
Hann er því eindregið fylgjandi, að
konur eigi börn með mönnum sínum,
en vill að þær segi stopp við þá áð-
ur en þær verða úttaugaðar.
— Barneignir utan hjónabands tel-
ur hann að eins levfilegar undir sér-
stökum kringumstæðum.
Hann er á móti víndrykkju nema
i bindindisfélögum og sömuleiðis á
móti dansi nema hjá lijónum hvort
við annað. — Þó telur hann leyfilegt
þegar sérstaklega stendur á, að
makaskifti séu höfð. — Einnig telur
hann að leyfa megi endrum og eins
að unglingar og ógift fólk dansi sam-
an undir sérstöku eftirliti þar til ráð-
inna kvenna, sem komnar eru á efri
aldur og hafa sýnt fult skírlífi.
Um hár kvenna vill hann taka það
fram, að liann telur rétt að ungar
stúlkur í kaupstöðum með lítið liár
klippi sig og gamlar konur, sem að
mestu Iiafa mist bárið eða aldrei liaft
það. Sveitastúlkur vill hann að liafi
fléttur til þess að minna bændur á að
flétta reipin sín. Stúlkur í kaupstöð-
um, sem hafa svo mikið liár, að þær
geta falið brjóst sín í því, vill hann
að gangi með laust liár og hrynjandi,
einkum ef brjóstin eru slapandi eða
hálsinn gulur. — Hann er samdóma
Guðmundi Finnbogasyni í því, að
stúlkur, sem eru brjóstalausar eða
tannlausar eigi heldur að vera það,
heldur en að fá sér falskar tennur
eða fölsk brjóst, svo að þær svikji
ekki á sér heimildir og valdi ef til
v i 11 framhjátektum eða sílfeldu
lijónarifrildi.
1 mataræði ráðleggur hann maga-
veiku fólki að fara fyrst til .Tónasar
Kristjánssonar og fá matseðil hjá
honum hljóðandi npp á kartöfluhíði
og kornhrat, ef það dugir ekki, að eta
þá súrt skvr, hákarl og hangiket, eft-
ir ráðleggingum Guðmundar Hannes-
sonar, en haldi samt magaverkirnir
áfram, að fara þá til Þórðar læknis
á Kleppi og drekka lijá lionum heitt
vatn. — Stoði ckkert af þessu, en
kveisan fari harðnandi, að biðja þá
dr. Þorvald Pálsson, sérfræðing í
magasjúkdómum og meltingarólagi
um eitt „rece])l“ og fylgja nákvæm-
lega fyrirmælum lians. Ef þá linast
ekkert er rétt að draga það ekki að
láta Harald Níelsson þjónusta sig.
Þeim, sem bókhnýsnir eru, ráð-
leggur „Doktorinn“ til að lesa ekk-
ert fyr en þeir hafa ráðfært sig við
Kristján Albertson; sönghneigðum
mönnum er rétt að tala við Einar
Hjaltested.
I stjórnmálum er „Doktorinn“ alveg
lilutlaus, þó var hann með Eyjólfi
Jóhannssvni í Rakarafrumvarpinu, en
á móti Jóhannesi bæjarfógeta og Ósk-
ari. — Annars vill hann taka það
fram, að hann telur Jónas frá Hriflu
of religiösan mann til þess að fást
við stjórnmál og Jón Þorláksson og
Héðinn of óeigingjarna til þess að
vænta megi að þeim endisí lengi
starfskraftar til þess að vinna að al-
menningsheill.
Þessi stefnuskráratriði vill „DoktT
orinn“ sérstaklega taka fram, en ann-
ars mun hann láta sig' alt skifta á
millum himins og jarðar, því að ekk-
ert mannlegt telur liann sér óvið-
komandi.
Mun hann altaf, þegar honum
þurfa þvkir, koma fram fyrir almenn-
ing, en engan ákveðinn viðtalstima
hefir hann, og í eitt skifti fyrir öll,
vill hann taka það fram, að hann af-
greiðir engin brennivínsrecept nema
lianda Birni Þorlákssyni áður en hann
leysist úr þessum lieimi, því að svo
sterkum manni þýðir ekki að gefa
messuvín, ef sál hans á að losna við
líkamann órifin.
Að síðustu vill „Doktorinn“ taka
það fram í eitt skifti fvrir öll, að
hann fer ekki í meiðyrðamál, hvað
sem uni hann verður sagt, og mætir
heldur ekki í málum, sem kunna að
verða hafin gegn honum.
Og enn fremur vill hann, til að
fyrirbyggja allan misskilning, láta
þess getið, að ekkert er að marka
það, sem liann hefir eftir öðrum, því
að ýmist hafa þeir aldrei sagt það
eða þá alt öðruvísi. Tekur hann hér
Valtý og dómsmálaráðherrann til
fyrirmyndar, en verði þeir hengdir
fyrir það mun hann ekki skorast
undan að láta hengja sig líka.
j