Doktorinn - 09.03.1928, Blaðsíða 4
4
DOKTORINN
um grunn og vegg'i barnaskólans nýja,
svo að fullorðnum er vatnið í klof í
kjallaranum. Almenn samskot hafin í
standmynd af byggingarmeistaranum.
ísafirði 7. inars:
Halldór Júlíusson kom hingað í gær.
Jafnaðarmenn gengu niður að skipi
með fánum, en blómum var stráð á
göturnar. — Smámeyjar í hvítum kjól-
um sungu: Stíg heilum fæti á helgan
völl. — Atkvæðafalsarar og illræðis-
menn íhaldsins flúnir til fjalla. — Ráð-
stafanir gerðar til eitrunar. Refabogar
smíðaðir í tugum.
Akureyri 6. mars:
Altalað er hér nyrðra, að Þórólfur í
Baldursheimi muni verða fjármálaráð-
herra með vorinu vegna leiðinda Magn-
úsar Kristjánssonar í því starfi. —
Jafn-yfirlætislaus er Þórólfur þó sem
áður og talar við hvern sem er. — Fæst
hann í tómstundum sínum við ,,mo-
della“-smíði á vögnum.
Vestmannaeyjum í gær:
Hér var blæjalogn í gær svo að ekki
bærðist hár á höfði. — Veðurstofan
spáði ofviðri, svo að enginn bátur þorði
að róa. — Tjónið metið í tugum þús.
króna. — Ráðstafanir gerðar til þess að
sækja Jón Eyþórsson og girða hann af
upp á Heimakletti.
Stijkkishólmi í fyrradag:
Guðmundur Guðmundsson Iæknir gaf
út tilkynningu í gær, að hann g.æfi hér
eftir til dauðadags hverjum manni
hundaskamt sem æskti þess. — Sam-
stundis var skotið á fundi og hann
gerður að heiðursborgara þorpsins.
Unglingarnir
á Litlu-Þverá.
—o—
Ctaf hinum voðalegu viðburðum á
Litlu-Þverá, þar sem tveir drengja-
ormar drápu 18 kindur, ekki með
lmífi á kristilegan og þjóðlegan liátt,
eins og pabbi þeirra og afi og lang'-
afi hafa gert frá ómuna tíð, heldur
með hamri og al og öðrum hrylli-
legum pyntingarverkfærum ,sem öll-
um kristilegum mönnum hryllir við,
hefir „Doktorinn" átt samtal við
nokkra leiðandi menn þjóðarinnar,
jafnframt því sem hann birtir mynd
af hinu saklausa og guðhrædda
sveitafólki, sem varpar sér til jarðar
í einlægum bænarhug og trúartrausti.
Fvrst snúum vér oss til
Hannesar Jónssonar alþm.,
sem Morgunhlaðið er altaf að liníta
í, en sem oss sýnist mjög intelligent
maður, með mikið uppstrokið lirokk-
ið hár.
„Erú þetta ekki kjósendur yðar,
fólkið þarna á Litlu-Þverá?, spyrj-
um vér.
„Jú, það er i mínu kjördæmi, en
hvort það hefir kosið mig eða Leví
veit ég ckki, en þó er mér næst að
halda, að það sé íhaldsmegin, að
minsta kosti eldri strákurinn“.
„Af liverju ráðið þér það með
strákinn, að hann sé ihaldsmaður ?“
„Ég hef heyrt, að hann liafi lesið
mikið Vörð, og ísafold hefi ég séð
utan um smjör frá þessu lieimili“.
„Hvernig fólk liefir þetta þótt?“
spyrjum vér.
„Mesta meinleysisfólk, eftir því,
sem ég hest veit og' skuldar ekki
meira hjá mér í Ivaupfélagið, heldur
en þorrinn".
„IJafið þcr séð eldri strákinn, er
liann mjög dæmoniskur í útliti?“
„Nei, fjandinn hafi það, liann er
heldur sauðarlegur, eins og krakkar
í sveitum á hans reki eru“.
„Hver er vðar persónulega skoðun
á því, hvort illur andi liafi hlaupið í
strákinn eða hvort innrætið sé svona
geðslegt lijá barninu?“
„Ég' vií fvrir mitt leyti sem minst
um það segja, því að fæst orð liafa
ekki síður liér en um sainábvrgðina
minsta ábyrgð. — En svo mikið get
ég sagt, að það er von mín, að það
hafi verið illur andi en ekki dreng-
urinn sjálfur, sem gerði þetta“.
„Haldið þér, að skepnurnar liafi
verið í svo góðu standi, að hæg't sé
að eta þær?“ spyrjum vér.
„Það er ég að vona, svona snemma
á vetri“, svarar alþingismaðurinn, og
vér kveðjum liann, því að varirnar á
Jónasi eru komnar að eyranu á hon-
um, og vér viljum ekki fá ýrurnar,
því að ekki er ómögulegt að bakte-
ríur kunni að vera í þeim.
Frá alþingismanninum göngum vér
beina leið suður í Ás til cand. theol.
Ástvaldar Sigurbjörns Gíslasonar.
Þegar vér komum inn er Ástvald-
9
♦