Fréttablaðið - 04.11.2019, Qupperneq 9

Guðmundur
Steingrímsson
Í DAG
Setning
Eyjólfur Árni Rafnsson, formaður SA
Áherslur Samtaka atvinnulífsins í menntamálum
Davíð Þorláksson, forstöðumaður samkeppnishæfnisviðs SA
Umræður:
Lilja Dögg Alfreðsdóttir, mennta- og menningarmálaráðherra
Jón Atli Benediktsson, rektor Háskóla Íslands
Stefanía Halldórsdóttir, framkvæmdastjóri markaðs- og
viðskiptaþróunarsviðs Landsvirkjunar
Fjölnir Brynjarsson, kennaranemi í Háskóla Íslands
Fundarstjóri: Elísabet Helgadóttir, framkvæmdastjóri mannauðs
hjá Icelandair
Kynning á áherslum
Samtaka atvinnulífsins
í menntamálum
Í kjölfar kynningarinnar
fara fram umræður um
menntamál.
Skráning á www.sa.is
DAGSKRÁ
Fundargestir fá nýtt rit SA um tækifæri og áskoranir í menntakerfinu.
Boðið verður upp á létta hádegishressingu.
Menntun & færni
til framtíðar
MÁNUDAGINN 4. NÓVEMBER
Á GRAND HÓTEL - HÁTEIGI
KL. 12.00-13.00
Fyrir margt löngu fékk ég kæruleysislega hugmynd að bókarskrifum í kollinn.
Mig langaði — og langar enn —
að skrifa skáldsögu sem gerist
einhvern tímann í framtíðinni,
kannski eftir tvö hundruð ár, þar
sem heimurinn er orðinn tvískipt-
ur. Öðrum hlutanum ráða karlar,
hinum konur. Langvarandi styrj-
öld mun hafa geisað milli þessara
heimshluta í upphafi sögunnar.
Svo fylgjumst við með aðalper-
sónum, stelpu og strák, efast um
grundvöll stríðsbröltsins, heims-
myndarinnar og kannski uppgötva
ástina sín á milli. Söguna af Rómeó
og Júlíu, um hinar forboðnu ástir,
má jú endalaust endurnýta.
Mér finnst margt bitastætt í
pælingunni. Íhuga má hvernig
heimi kvenna yrði stjórnað og
hvernig hlutum yrði háttað þar,
og hvernig heimur karla yrði frá-
brugðinn. Mýkt öðrum megin,
harka hinum megin? Multi-taskað
öðrum megin, allt í klessu hinum
megin? Ég veit ekki. Hver væri
ástæða sundrungarinnar og orsök
styrjaldarbröltsins? Hvernig
myndi styrjöldin þróast?
Nú veit ég ekki hvort svona bók
hefur verið skrifuð, en hitt veit
ég. Eftir því sem árin hafa liðið og
hugmyndin gerjast í huganum
hef ég upplifað hvernig margt af
því sem ég hef dundað mér við að
spá í varðandi kynin hefur í raun
verið að gerast fyrir framan nefið
á mér. Mér líður stundum eins
og atburðarásin sem gæti leitt til
veruleika bókarinnar sé að eiga sér
stað einmitt núna. Samtíminn gæti
hæglega verið upphafið að kynja-
stríðinu.
Ásakanir fljúga á báða bóga.
Karlar eru froðufellandi á netinu
að ausa svívirðingum yfir konur.
Hatursorðræða ungra karla í garð
kvenna er orðin sérstakt rann-
sóknar- og áhyggjuefni á Norður-
löndum. Konur óttast jafnvel um
líf sitt, skiljanlega, sem er graf-
alvarlegt mál. Hins vegar upplifa
margir karlar sig sára og reiða yfir
umræðu kvenna í sinn garð, að
vera jafnvel ásakaðir um eitthvað
sem þeir gerðu ekki og hugsanlega
sviptir ærunni án dóms og laga.
Slíkt hendir. Með vissum gler-
augum má mjög auðveldlega sjá
hvernig heiftin í sakbendingum
kynjanna, reiðin í umræðunni,
gæti þróast í nokkrum heimssögu-
legum skrefum yfir í algjörlega
kynjaskiptan heim þar sem karlar
og konur vörpuðu sprengjum á
hvert annað.
Ég verð að játa að þegar skær-
urnar standa sem hæst á sam-
félagsmiðlum — og þær gjósa upp
með reglulegu millibili, nú síðast í
liðinni viku — er þráður í mér sem
hugsar hvort ekki sé hreinlegast að
hinar stríðandi fylkingar mæli sér
mót í Fákafeni og útkljái málið með
hressilegri öskursessjón, því ekki
viljum við slagsmál.
Maður er orðinn smá þreyttur á
þessu. Það hvarflar ekki að mér að
gera lítið úr mikilvægi jafnréttis-
baráttunnar. Það hvarflar heldur
ekki að mér að gera á nokkurn
hátt lítið úr því hvernig konur hafa
mátt þola yfirgang og áreitni karl-
manna nánast frá upphafi land-
búnaðarbyltingarinnar. Og mikið
lifandis ósköp var orðið tímabært
að risið yrði upp gegn oft á tíðum
svívirðilegri háttsemi okkar karla
og við vaktir til vitundar um
nauðsyn þess að tileinka okkur
Kynjastríðið
virðingu í samskiptum við konur.
Ég held að þetta sé að síast inn.
Karlar eru mjög margir að ná þessu,
þótt sumum reynist það þrautin
þyngri. Mér finnst ég þekkja nokk-
urn fjölda karlmanna sem lítur svo
á að jafnrétti kynjanna eigi að vera
fullkomlega ófrjávíkjanlegur veru-
leiki. Hogginn í stein. Ekki kemur
annað til greina. Mér sjálfum
finnst, einlæglega, fullkomlega út í
hött að karlar og konur standi ekki
algjörlega jafnfætis í veröldinni.
Kannski er langt í land. Kannski
ekki. Eitt getur í öllu falli gerst
þegar mikilvæg vakning á sér stað
í kjölfar nauðsynlegrar baráttu.
Baráttan getur farið að lifa sínu
eigin lífi. Allt í einu verður það
aukaatriði hvort árangur náist.
Þannig má halda því fram að það
versta sem gat komið fyrir Samtök
herstöðvarandstæðinga var að
herstöðin skyldi fara. Hvað varð
þá um samtökin og allt það góða
starf? Hugsanlega voru tilfinningar
blendnar. Sama getur komið fyrir
femínismann. Það mega ekki vera
sorgartíðindi í augum aktívista ef
árangur næst, jafnrétti verður og
karlar fara almennt að haga sér.
Þannig yrði kynjastríðið til í
skáldsögunni, held ég. Fólk, bæði
karlar og konur, sem á einhvern
hátt fer að líta á það sem hluta
af tilgangi sínum og sjálfsmynd
að eiga í stríði við hitt kynið nær
undirtökum í samfélaginu. Hinn
þögli meirihluti dregst enn og
aftur inn í átök öfganna. Í fram-
vindu sögunnar myndum við sjá
hvernig hlutirnir eru í raun og veru
öðruvísi. Kynin eru ekki óvinir.
Baráttan í veröldinni er um gildi og
verður alltaf. Jafnréttis- og mann-
réttindasinnaðar manneskjur,
karlar og konur, eiga andstæðinga
í þröngsýnum og hatursfullum
manneskjum, körlum og konum.
Og upp rís veröld þar sem við,
kynin, föttum að við erum saman í
því sjitti, eins og sagt er.
S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 9M Á N U D A G U R 4 . N Ó V E M B E R 2 0 1 9
0
4
-1
1
-2
0
1
9
0
5
:1
0
F
B
0
4
0
s
_
P
0
3
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
0
s
_
P
0
3
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
0
s
_
P
0
0
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
0
s
_
P
0
0
9
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
4
2
5
-2
A
1
0
2
4
2
5
-2
8
D
4
2
4
2
5
-2
7
9
8
2
4
2
5
-2
6
5
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
3
B

F
B
0
4
0
s
_
3
_
1
1
_
2
0
1
9
C
M
Y
K