Fréttablaðið - 10.10.2019, Side 22

Frá degi til dags
Halldór
ÚTGÁFUFÉLAG: Torg ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg Stefanía Pálmadóttir FRAMKVÆMDASTJÓRI: Jóhanna Helga Viðarsdóttir RITSTJÓRAR: Davíð Stefánsson david@frettabladid.is, Ólöf Skaftadóttir olof@frettabladid.is,
MARKAÐURINN: Hörður Ægisson hordur@frettabladid.is FRÉTTABLAÐIÐ.IS: Sunna Karen Sigurþórsdóttir sunnak@frettabladid.is.
Fréttablaðið kemur út í 85.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum
án endurgjalds. ISSN 1670-3871 FRÉTTABLAÐIÐ Kalkofnsvegur 2, 101 Reykjavík Sími: 550 5000, ritstjorn@frettabladid.is HELGARBLAÐ: Kristjana Björg Guðbrandsdóttir kristjanabjorg@frettabladid.is MENNING: Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrunb@frettabladid.is
LJÓSMYNDIR: Anton Brink anton@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is

Samfélagið
hefur, skiljan-
lega, ríka
tilhneigingu
til að ýta
barnaníð-
ingum út í
horn. Sú
aðferð er ekki
vænleg.

Það þarf að
laga vonda
samninga við
listaskóla og
semja við þá
sem engan
samning
hafa.
Ólöf
Skaftadóttir
olof@frettabladid.is
Þau Aura svo á mig
Borga
Rukka
Skipta
Þakka þér fyrir frábæra grein sem birtist í tilefni af Alþjóðlegum degi kennara, þar sem þú minnir á mikilvægi sköpunar í
skólastarfi. Greinin er liður í átaki til að ef la starf
kennarans sem ég vil líka hrósa þér fyrir. Það er
þarft verkefni.
Þó hlýt ég að benda á að á sama tíma og
nemendum í kennaranámi bjóðast styrkir og
laun, heldur menntamálaráðuneytið launum
frábærra listgreinakennara niðri með engum
eða óásættanlegum þjónustusamningum við
einkarekna listaskóla. Ég þekki best til samnings
Myndlistaskólans í Reykjavík en hann er þrí-
skiptur og að stærstum hluta óverðtryggður.
Upphæðirnar sem við fáum með ársnemanda
hafa sumar staðið í sömu krónutölu frá upphafi
árs 2015. Einn hluti samningsins fékk einmitt
verðtryggingu 1. janúar 2015 en krónutalan sem
lá til grundvallar var sú sama og við fengum árið
2011 þannig að hún var þá þegar algjörlega úr
takti við allt raunhæft. Samningurinn sjálfur er
fyrir löngu útrunninn en vegna vandræða innan
ráðuneytisins er hann sífellt endurnýjaður í
óbreyttri mynd. Þannig fáum við engan afslátt
af okkar skyldum heldur skulu sömu verkefni
áfram unnin fyrir sömu, gömlu úreltu krónu-
töluna! Það hljóta allir að sjá að slíkur rekstur
endar illa í landi þar sem verðlag er ekki mjög
stöðugt.
Kennarahópur Myndlistaskólans er frábær –
listamenn og hönnuðir í fremstu röð og meiri-
hlutinn með listkennslufræði til viðbótar við
langt nám í sinni grein. Við erum stolt af okkar
gamalgróna skóla og ég af mínu starfi – fyrir
utan launin sem skólinn greiðir starfsfólki sínu
en í samskiptum við ráðuneyti þitt er ég minni
máttar og fæ litlu breytt. Í ljósi þinna eigin orða
skora ég því á þig að sjá til þess að ráðuneyti þitt
hætti að hlunnfara listamenn í kennslu. Það þarf
að laga vonda samninga við listaskóla og semja
við þá sem engan samning hafa.
Kæra Lilja Alfreðsdóttir
Áslaug
Thorlacius
skólameistari
Myndlistaskól-
ans í Reykjavík
og formaður
Samtaka sjálf-
stæðra lista-
skóla
Hvar eiga allir að vera?
Reykjavíkurborg sér ekkert að
því að koma smáhýsum fyrir
fólk, sem er mögulega í virkri
neyslu, fyrir á bílastæði áfanga-
heimilis og AA-fundarsala við
Héðinsgötu. Nú vantar hins
vegar fleiri staði fyrir smáhýsi og
reynir á góðmennskuna, hversu
langt hún nær. Það er rangt að
það sé skortur á plássi. Hægt er
að koma fyrir smáhýsum fyrir
heimilislausa við Ingólfsstræti, á
gatnamótum Óðinsgötu og Spít-
alastígs, gatnamótum Flókagötu
og Lönguhlíðar, að ógleymdu
risastóru plássi við gatnamót
Katrínartúns og Borgartúns.
Stórir strákar …
Miðflokkurinn virðist hafa
fengið allt sem hann ætlaði sér
með því að breyta þriðja orku-
pakkanum í ægilegt pandórubox
með langdregnum orðagöldrum.
Vissulega háleit markmið að
ætla sér að ná fylginu upp um 3
til 4% í könnunum og hrista af
sér Klaustursþynnkuna. Eins og
skáldið kvað forðum þurfa stórir
strákar stundum að fá raflost til
þess að ná sér á strik. Kjaftask-
arnir af Klaustri fengu þvílíkt
rokna stuð frá Brussel að Mið-
flokkurinn er orðinn sá næst-
stærsti á landinu. Góða fólkið
kann hins vegar ekki fótum
sínum forráð og skakklappast
fjórklofið upp í samanlagt 40%.
Íslandi allt og skál í boðinu!
arib@frettabladid.is
toti@frettabladid.is
Karlmaður var í vikunni dæmdur í sjö ára fangelsi fyrir að níðast kynferðislega á syni sínum frá fjögurra til ellefu ára aldurs. Of beldið hefur haft víð tæk á hrif á drenginn, segir í dómi, og engan skal
undra. Óhjákvæmilega hugsar fólk að dómurinn sé
ekki í samhengi við óhugnanleg brotin.
Dómurinn er þó níðþungur sé miðað við aðra
dóma sem fallið hafa í sambærilegum málum. Ef
refsingin ætti að samræmast brotunum væri erfitt
að réttlæta minna en hámarksrefsingu, sextán ár.
Rannsóknir sýna að 6 prósent íslenskra drengja
og 18 prósent stúlkna verði fyrir kynferðisof beldi
fyrir 16 ára aldur. Afleiðingar níðingsverkanna eru
þekktar. Grafalvarlegar.
En rannsóknir sem snúa að níðingunum sjálfum
skortir. Þar liggur ef til vill meinið. Markmiðið, um
leið og við gerum allt sem í okkar valdi stendur til að
hjálpa þolendum, hlýtur að vera að koma böndum á
hvatirnar, sem að baki liggja, sé það gerlegt. Koma í
veg fyrir voðaverkin.
Sú hugsun að þá sem brjóti á börnum megi læsa í
fangelsi til eilífðar og henda lyklunum er skiljanleg.
En hún er óraunsæ í réttarríki. Þrátt fyrir allt gerum
við ráð fyrir, að jafnvel þeir sem drýgja ljótustu
glæpi fái að takast á við lífið á ný eftir að hafa tekið
út sinn dóm.
Þeir sem brjóta gegn börnum eru oft ólíkir öðrum
brotamönnum, ef marka má sérfræðinga. Þeir eiga
sjaldnast af brotasögu og fíknivandi í þeirra röðum
er fátíður, öfugt við ýmsa aðra sem villast af braut
réttvísinnar. Þeir eru sjaldnar með vanþroskatengd
vandamál sem oft tengjast föngum. Margir fangar
eru með ADHD, en þeir sem brjóta gegn börnum
síður.
Í þeirra hópi er meira um persónuleikavandamál.
Þeir eiga erfitt í hópi, teljast einfarar. Minni líkur
eru á endurkomu þeirra í fangelsi en flestra annarra
sem taka út refsivist. Fagmannleg meðferð getur þar
skipt sköpum.
Víða er unnið markvisst að því að koma föngum
út í samfélagið á ný. Opinberir aðilar, samtök og
aðstandendur taka á móti kynferðisaf brotamönn-
um eftir fangavist og reyna að hnýta net í kringum
þá. Þeir fá stuðning enda þrautin þyngri að horfast í
augu við umheiminn með þann ömurlega stimpil að
vera barnaníðingur. Brýnt er að þeir upplifi sig sem
hluta af heildinni. Útskúfun eykur nefnilega líkur á
frekari brotum.
Samfélagið hefur, skiljanlega, ríka tilhneigingu til
að ýta barnaníðingum út í horn. Sú aðferð er ekki
vænleg. Á vandanum þarf að taka. Brotamennirnir
þurfa aðstoð, hvort sem okkur líkar betur eða verr.
Kallað er eftir lausnum fyrir gerendur þeirrar
tegundar of beldis sem dregur hvað stærstan dilk á
eftir sér fyrir þá sem fyrir því verða.
Lausnir fyrir
gerendur
1 0 . O K T Ó B E R 2 0 1 9 F I M M T U D A G U R20 S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
SKOÐUN