Morgunblaðið - 17.12.2019, Side 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. DESEMBER 2019
✝ Kristinn Hilm-ar Jóhannsson
fæddist í Hvammi í
Þistilfirði 19. apríl
1929. Hann lést á
heilbrigðisstofnun
Norðurlands á
Sauðárkróki 10.
desember 2019.
Foreldrar hans
voru hjónin Kristín
Sigfúsdóttir, f. 2.
nóvember 1894, d.
18. mars 1969, og Jóhann Ólaf-
ur Jónsson, f. 15. júní 1888, d.
31. júlí 1962. Systkini Kristins
voru Jón, Ragnheiður, Jón
Kristbjörn, Lárus Jóhann Ólaf-
ur, Sigfús Aðalbergur, Ólöf og
María.
Kristinn giftist Sigríði Árna-
dóttur, f. 3. september 1931,
hinn 21. desember 1961. For-
eldrar hennar voru Guðný
Kristjánsdóttir, f. 7. febrúar
1906, d. 20. febrúar 1997, og
Árni Friðfinnsson, f. 31. júlí
1893, d. 21. apríl 1961, frá
Guðleif Ósk Árnadóttir, f. 26.
júlí 1978. Börn þeirra eru
Þuríður Ásta, f. 3. ágúst
2003, og Árni Reynir, f. 29.
mars 2013. 3) Jóhann Krist-
inn, f. 23. nóvember 1967, d.
14. desember 1978. 4) Guðni
Hólmar, f. 16. október 1969.
Kona hans er Helga Ósk
Friðriksdóttir, f. 8. apríl
1965. Börn þeirra eru Guðný
Ósk, f. 6. maí 1997, og Bjarki
Þór, f. 31. desember 2000.
Kristinn bjó á Hvammi í
Þistilfirði til 28 ára aldurs en
flutti þá til Þórshafnar. Hann
starfaði alla sína starfsævi
hjá Kaupfélagi Langnesinga.
Hann var lengst af versl-
unarstjóri og mjólkur-
bússtjóri en sinnti einnig öðr-
um störfum hjá kaupfélag-
inu.
Kristinn var formaður
Verkalýðsfélags Þórshafnar
á árunum 1979-1990 og var
gerður að heiðursfélaga þar
árið 2002 fyrir fórnfúst starf
í þágu félagsins. Kristinn var
meðhjálpari í Sauðaneskirkju
í nokkur ár og einnig for-
maður sóknarnefndar.
Útför Kristins fer fram frá
Sauðárkrókskirkju í dag, 17.
desember 2019, klukkan 14.
Rauðuskriðu í Að-
aldal.
Börn Kristins og
Sigríðar eru: 1)
Berglind, f. 14.
október 1961, sam-
býlismaður hennar
er Hálfdán Daða-
son, f. 10. nóvem-
ber 1959. Börn
Berglindar og
Gylfa Hammer
Gylfasonar, f. 28.
janúar 1964, eru Kristín Jó-
hanna, f. 25. apríl 1993, og
Gylfi Bergmar, f. 6. janúar
1997. 2) Árni, f. 6. mars 1963,
kona hans er Margrét Sæ-
mundsdóttir, f. 27. desember
1960. Sonur þeirra er Sigurður
Jóhann, f. 29. október 1998.
Sonur Margrétar er Kristján
Tjörvi Kristjánsson, f. 23. ágúst
1991. Sambýliskona hans er
Leonie Thoroddsen, f. 28. júlí
1980. Fóstursonur Árna er
Guðmundur Snorri Sigurðsson,
f. 1. febrúar 1978. Kona hans er
Pabbi ólst upp í torfbæ í
Hvammi við Þistilfjörð. Hann var
næstyngstur átta systkina en sjö
þeirra komust á legg. Þau eru nú
öll látin.
Pabbi flutti ungur maður til
Þórshafnar og bjó þar og starfaði
lengst af. Amma og afi fluttu með
honum úr torfbænum og bjuggu
hjá honum þar til þau létust.
Pabbi byggði stórt hús með
bróður sínum og áttu þeir hvor
sína íbúðina en síðar keyptu
pabbi og mamma allt húsið og
bjuggu þar meðan þau voru á
Þórshöfn. Við vorum fjögur
systkinin, Berglind, Árni, Jóhann
og Guðni, en Jóhann lést 11 ára
gamall og var það mikið áfall.
Það var gott að alast upp á
Þórshöfn. Pabbi var fyrirvinna
heimilisins í upphafi og vann mik-
ið. Hann kom lítið að heimilis-
störfum eða uppeldi. Við munum
ekki eftir að hann hafi nokkurn
tímann eldað mat fyrir fjölskyld-
una.
Pabba leiddist að tala í síma og
svaraði eiginlega aldrei. Hann lét
símann bara hringja út þótt hann
sæti þar við. Kallaði stundum á
mömmu: „Sigga, síminn er að
hringja.“
Einhvern tímann bað pabbi
Berglindi að kaupa fyrir sig jóla-
gjöf handa mömmu og kom með
þá hugmynd að kaupa mat-
vinnsluslopp. Óljóst hvaða fyrir-
bæri það var og ekki vel tekið í
þessa hugmynd hans.
Elsku pabbi hefði kannski ver-
ið talinn karlremba í dag en líf-
tími hans nálgaðist heila öld og
hann lifði miklar breytingar.
Mestu skipti að hann og mamma
voru samstiga og með sína verka-
skiptingu.
Það þurfti ekki mikið til að
gleðja pabba. Þegar sólin skein
og hann gat setið úti þá var hann
kátur. Hann var alklæddur í sól-
baði og var því bara kaffibrúnn á
höndum, andliti og hálsi. Að öðru
leyti var hann skjannahvítur. Við
höfðum gaman af að sjá andlit
samferðamanna á Kanarí þegar
pabbi birtist í stuttbuxum með
sína hvítu fótleggi.
Við fórum yfirleitt í fríum til
Þórshafnar og þar var gott að
vera. Auðvitað „hótel mamma“
en líka eins og tíminn stæði í stað.
Það tók svona tvo daga að komast
í rólega og notalega taktinn sem
var ríkjandi í kringum foreldra
okkar. Þar var gamla heimilið,
öryggi og skjól.
Pabbi og mamma fluttu á
Sauðárkrók fyrir nokkrum árum
og bjuggu í íbúð í húsi Árna og
Margrétar. Pabba fannst gott að
flytja í Skagafjörð. Hann dásam-
aði hitaveituna og fannst stór-
kostlegt að það væri hægt að hafa
alla ofna í botni án þess að það
kostaði fúlgur fjár. Það gat orðið
ansi heitt í íbúðinni.
Eftir að pabbi fékk hjartaáfall
var hann duglegur að hreyfa sig
og fór daglega í göngutúra. Síð-
ustu árin fór heilsunni hrakandi
og í rúm fjögur ár hefur hann
dvalið á hjúkrunarheimili á Sauð-
árkróki. Þar var vel hugsað um
hann og sendum við fjölskyldan
kærar þakkir fyrir umönnun
hans þar.
Pabbi kvaddi 10. desember
2019 en þann dag var rauð við-
vörun vegna veðurs í Skagafirði.
Hann fór um nóttina í logninu á
undan storminum, í tunglskins-
birtu, og það hæfði honum vel.
Pabbi var ljúfur og góður
maður sem við bárum virðingu
fyrir og þótti endalaust vænt
um. Við kveðjum með þakklæti
fyrir allt sem pabbi gaf okkur og
söknuði vegna þess sem var og
kemur ekki aftur.
Berglind, Árni og Guðni.
Elsku afi minn.
Vinasamband okkar var alltaf
svo gott. Ég man að þegar þú
fórst í skyrtu á morgnana tók ég
ekki annað í mál en að vera eins
og afi minn. Ég skipti alltaf
strax um föt og fór beint í
skyrtu.
Við sátum oft tímunum sam-
an og spjölluðum. Stundum söng
ég fyrir þig „Manstu ekki eftir
mér“ með Stuðmönnum eða
söng Önnu Láru. Við tveir áttum
sérstök tengsl og mun ég varð-
veita þessar minningar sem ég á
um þig.
Þú varst mín helsta fyrir-
mynd í lífinu.
Elsku afi minn, ég mun sakna
þín og hugsa til þín alla daga,
alltaf.
Hvíldu í friði elsku engill.
Bjarki Þór Guðnason.
Elsku afi minn, nú ertu farinn
frá okkur en minningarnar
hverfa aldrei.
Ein af mínum bestu minning-
um er þegar ég kom til þín og
ömmu á Þórshöfn og eyddi þar
nokkrum dögum með ykkur.
Nánast á hverjum morgni vakn-
aði ég með þér og fórum við
saman í morgungönguna þína og
ekki skemmdi það nú fyrir þeg-
ar við enduðum hjá Lóu systur
þinni þar sem ég fékk nammi í
morgunmat.
Oft skelltum við okkur í
berjamó, ég, þú og amma, og þú
sagðir alltaf við mig að ég væri
langduglegust að tína berin.
Ekki má svo gleyma speglin-
um sem við fjölskyldan gáfum
þér og þú dáðist mikið að hon-
um. Þú vildir helst ekki sleppa
speglinum og ég gleymi því ekki
þegar þú kallaðir á mig og sagð-
ir: „Sjáðu þennan myndarlega
mann í speglinum!“
Hvíldu í friði elsku afi minn,
þín verður sárt saknað. Ég veit
að þér líður miklu betur núna og
ert kominn á öruggan stað.
Guðný Ósk Guðnadóttir.
Elsku afi, það er svo sárt að
kveðja þig í hinsta sinn. Þú hafð-
ir einstaklega góða nærveru og
okkur leið alltaf svo vel með þér.
Þú varst skemmtilegur og
hreinskilinn persónuleiki og
gast verið manna fyndnastur án
þess að hafa nokkurn tímann
fyrir því eða segja mikið.
Við erum þakklát fyrir allar
þær ómetanlegu minningar sem
við eigum um þig.
Það var alltaf mikil tilhlökkun
að fá að verja sumrinu hjá þér
og ömmu á Þórshöfn.
Við gátum ávallt treyst á að
þú værir mættur tímanlega út á
flugvöll á Gamla Rauð að sækja
okkur. Okkur fannst fátt
skemmtilegra en að fá að fara
með þér á Sætúnssand til að fá
að keyra Gamla Rauð þar löt-
urhægt í fyrsta gír.
Við minnumst líka allra góðu
kandísmolanna sem þú laumaðir
í litlu lófana okkar við flest tæki-
færi.
Þú varst heppinn að eiga hana
ömmu, þið voruð samhent og
hún hugsaði svo vel um þig alla
tíð. Við kveðjum þig með sökn-
uði og hlýju.
Eitt er það sem aldrei gleymist,
aldrei það er minning þín.
Kristín Jóhanna og
Gylfi Bergmar.
Fallinn er frá fyrrverandi
tengdafaðir minn, Kristinn Hilm-
ar Jóhannsson eða Kiddi eins og
hann var alltaf kallaður. Leiðir
okkar Kidda lágu saman í um 20
ár. Hann fæddist árið 1929 á
bænum Hvammi í Norður-Þing-
eyjarsýslu inn í bændasamfélag
hins „gamla“ Íslands. Hann lifði
því mikla umbrota- og framfara-
tíma á Íslandi. Kiddi elskaði
sveitina sína og bar mikla virð-
ingu fyrir landinu og því sem það
gaf af sér.
Hann fluttist síðan til Þórs-
hafnar þar sem hann stofnaði
fjölskyldu með eftirlifandi eigin-
konu sinni, Sigríði Árnadóttur,
Siggu, frá Rauðu-Skriðu í Aðal-
dal í Suður-Þingeyjarsýslu.
Kiddi var mikill sómamaður og
sinnti fjölskyldu sinni af ást og
umhyggju. Hann var hörkudug-
legur og stóð við bakið á sínu
fólki. Hann var líka mikið snyrti-
menni, ávallt nýrakaður og vel til
fara.
Margar skemmtilegar og gef-
andi stundir átti ég með Kidda og
stundum var hægt að brosa að
honum. Einu sinni sem oftar var
ég staddur á heimili hans og
Siggu á Þórshöfn. Við vorum öll
inni í stofu nema Kiddi. Kallaði
hann þá úr eldhúsinu fram í
stofu: „Sigga, það sýður upp úr
pottinum.“ Sigga stökk upp og
bjargaði málunum.
Rétt fyrir ein jólin var Kiddi að
velta fyrir sér jólagjöf handa
henni Siggu sinni sem er mjög
myndarleg í eldhúsinu. Datt hon-
um helst í hug að hana vantaði
„matvinnsluslopp“. Já, hann
Kiddi var sko af gamla skólanum.
Eitt sinn þegar hann var
staddur í heimsókn á heimili
mínu í Reykjavík var kínverskur
matur á boðstólum og fylgdu með
prjónar ef menn vildu nota. Ég
hugsaði með mér að hann hefði
aldrei notað svona verkfæri og
myndi velja hnífapör fram yfir
prjónana. Viti menn, hann hand-
lék prjónana eins og hann hefði
alist upp við þá frá blautu barns-
beini. Alltaf gat hann Kiddi kom-
ið manni á óvart.
Kiddi vildi allt fyrir mann
gera. Minnist ég þess hve honum
var það mikilvægt að láta manni
líða vel í heimsóknum til þeirra
hjóna á Þórshöfn. Á sumrin gerði
hann allt til að ég kæmist í veiði.
Einn sólríkan sumardag sagði
hann að nú væri lag að fara niður
á Sætúnssand þar sem sunnanátt
og hlýindi höfðu verið síðustu
daga. Við þau skilyrði kæmi fisk-
urinn upp að landi og væri veiði-
von. Fórum við saman niður á
sandinn og viti menn, í þremur
fyrstu köstunum kom nýgenginn
silfraður silungur á færið.
Kiddi og Sigga fluttu frá Þórs-
höfn á Sauðárkrók þar sem þau
bjuggu á neðri hæð í húsi Árna
sonar þeirra. Þar naut Kiddi þess
að sitja í sólinni í skjóli við húsið.
Þegar heilsunni hrakaði hugsaði
Sigga um hann Kidda sinn og
hafði hann heima eins lengi og
hægt var. Hún var kletturinn í lífi
hans.
Nú að leiðarlokum minnist ég
Kidda með hlýju og virðingu.
Þakka ég honum allar góðu og
gefandi samverustundirnar sem
við áttum.
Votta ég Siggu, Berglindi,
Árna, Guðna og öðrum ástvinum
Kidda mína innilegustu samúð
vegna fráfalls hans.
Gylfi Hammer Gylfason.
Kristinn Hilmar
Jóhannsson
Við þökkum innilega samúðar- og vinar-
kveðjur sem okkur hafa borist vegna
andláts og útfarar eiginkonu minnar, móður,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR JÓNSDÓTTUR
geðlæknis.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
Hjúkrunarheimilisins Sóltúns.
Við biðjum Guð að varðveita okkur öll og blessa minningu
Guðrúnar.
Páll Sigurðsson
Jónína Pálsdóttir Magnús Guðmundsson
Ingibjörg Pálsdóttir Helgi Þórhallsson
Dögg Pálsdóttir
Sigurður Páll Pálsson Áshildur S. Þorsteinsdóttir
Jón Rúnar Pálsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
SÓLVEIG JÓNSDÓTTIR,
Djúpavogi 18, Reykjanesbæ,
andaðist á kvennadeild Landspítalans
fimmtudaginn 12. desember.
Útför hennar fer fram frá Keflavíkurkirkju fimmtudaginn
19. desember klukkan 13.
Ingibjörg Jóna Kristinsdóttir Þórarinn Ægir Guðmundsson
Jón Gunnar Kristinsson
Kristín Ásta Kristinsdóttir Colby Fitzgerald
Soffía Ósk Kristinsdóttir Gunnar Ingi Þorsteinsson
og ömmubörnin
Eiginmaður minn, faðir okkar og
tengdafaðir,
ÞORSTEINN ÁGÚSTSSON,
bóndi á Syðra-Velli,
varð bráðkvaddur þriðjudaginn
10. desember. Útför hans verður frá
Selfosskirkju föstudaginn 20. desember kl. 13.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir, en þeir sem vilja
minnast hans láti MS-félag Íslands njóta þess. Upplýsingar í
s. 568 8620 og á www.msfelag.is.
Margrét Jónsdóttir
Ingveldur Þorsteinsdóttir Andrés M. Haraldsson
Jón Gunnþór Þorsteinsson Ágúst Þorsteinsson
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGIBJÖRG STEINDÓRSDÓTTIR,
andaðist á Hjúkrunaheimilinu Hömrum,
laugardaginn 14. desember.
Útför hennar fer fram frá Lágafellskirkju
fimtudaginn 19. desember klukkan 15.
Steindór Hálfdánarson Sólrún Björnsdóttir
Stella Petra Hálfdánardóttir Lárus Halldórsson
Kristín Hálfdánardóttir Gunnar H. Sigurðsson
og fjölskyldur
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
RÚRIK NEVEL SUMARLIÐASON
húsgagnasmiður,
Vogatungu 33, Kópavogi,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
sunnudaginn 15. desember. Útförin fer fram frá Lindakirkju
í Kópavogi föstudaginn 20. desember klukkan 14.
Guðlaug Björnsdóttir
María Rúriksdóttir Hilmar A. Alfreðsson
Helena Rúriksdóttir Jón Pétur Kristjánsson
Hulda Rúriksdóttir Lárus Finnbogason
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
LÁRA ÞORSTEINSDÓTTIR,
lést föstudaginn 6. desember á
hjúkrunarheimilinu Mörk. Útförin hefur farið
fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug. Sérstakar
þakkir til starfsfólks 2. hæðar mið á Mörk.
Sverrir Agnarsson
Edda Helga Agnarsdóttir Jón Magnússon
Tryggvi Þór Agnarsson Erla S. Valtýsdóttir
Lára Guðrún Agnarsdóttir Kristján Sigurðsson
Jónína Þorsteinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírn-
arnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í tilkynningu er hún sjálfkrafa notuð með
minningargrein nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd skal
senda hana með æviágripi í innsendikerfinu. Hafi æviágrip þegar verið
sent er ráðlegt að senda myndina á netfangið minning@mbl.is og láta
umsjónarmenn minningargreina vita.
Minningargreinar