Fréttablaðið - 09.12.2019, Blaðsíða 38

Ástkær móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
Kristín S. Rósinkranz
Njálsgötu 10A, Reykjavík,
lést fimmtudaginn 28. nóvember
á Landspítalanum við Hringbraut.
Útförin mun fara fram í kyrrþey.
Bergur Rósinkranz Soffía Sigurgeirsdóttir
Lára Kristín Rósinkranz Ingólfur Jónsson
og barnabörn.
Séra Karl Sigurbjörnsson biskup er af kastamikill höfundur kristinna bók-mennta af ýmsu tagi en segist sjálfur vera sestur í helgan stein. Hann situr
þó alls ekki auðum höndum því
að fyrir þessi jól er hann með tvær
bækur. Annars vegar bókina Dag í
senn, sem geymir hugleiðingar úr
Biblíunni fyrir hvern dag ársins.
Hins vegar er þýðing Karls á bók um
fyrirgefningu eftir Desmond Tutu
og Mpho Tutu. Að auki hafði Karl
umsjón með útgáfu nýrrar þýðingar
á Passíusálmunum á ensku.
Bókin Dag í senn er nærandi and-
legt veganesti fyrir hvern dag ársins.
Í 366 knöppum og grípandi íhugun-
um í önnum hversdagsins hugleiðir
Karl lífið út frá boðskap Biblíunnar.
Þessar hugsanir eru bornar uppi af
reynslu, kærleika og visku höfundar
sem hefur helgað líf sitt kirkjunni og
samfélaginu öllu.
Sett er fram sjálfstæð hugleiðing
fyrir hvern dag ársins. Engu að síður
eru nokkrar hugleiðingar framhald
þeirra fyrri. Karl er oft persónu-
legur og vitnar til æsku sinnar eða
annarra æviskeiða. Glaðværð og
glettni er ekki langt undan.
Á bókarkápu er vitnað til kveð-
skapar föður höfundar, Sigurbjörns
Einarssonar biskups.
Dag í senn, eitt andartak í einu,
eilíf náð þín, faðir, gefur mér.
Mun ég þurfa þá að kvíða neinu,
þegar Guð minn fyrir öllu sér?
Í formálsorðum höfundar til
lesenda er ritinu vel lýst. Þar segir
hann að bókin geymi íhuganir á
vegi trúarlífsins og sé „handtak
til stuðnings á þeim vegi“. Hann
segist þakklátur fyrir að fá að fylgja
lesandanum „dag í senn“ og staldra
við honum litla stund til að leita til
linda Guðs orðs og bænar.
Bókin Dag í senn er falleg bók
um hvernig kristin trúargildi eiga
erindi til nútímans. Því erindi er
miðlað átakalaust og af umhyggju-
semi.
Mikilvægi fyrirgefningarinnar
Önnur uppbyggileg bók Karls fyrir
þessi jól er íslensk þýðing hans á
bókinni um fyrirgefninguna eftir
þau Tutu-feðgin, Desmond og
Mpho.
Í bókinni, sem hefur farið sigur-
för um heiminn og verið þýdd á
fjölmörg tungumál, er leitast við að
varða leið fyrirgefningar til sjálfs-
lækningar og betri heims.
Öll höfum við þörf fyrir fyrir-
gefningu. Lítil hversdagsleg til-
vik eða raunveruleg áföll kalla á
fyrirgefningu. Sjálf þurfum við að
fyrirgefa og stundum þurfum við að
fyrirgefa öðrum. En leiðin til fyrir-
gefningar er vandrötuð.
Spurningar vakna: Hvað er að
fyrirgefa? Hvernig getum við unnið
gegn gremju þegar við verðum fyrir
skaða sem jafnvel er óbætanlegur?
Hvernig getum við fyrirgefið en
sótt réttlæti? Er hægt að fyrirgefa
allt? Öllum? Hvernig læknum við
hjartasár okkar en höldum engu
að síður lífi okkar áfram? Hvernig
getum við fyrirgefið sjálfum okkur
fyrir skaða sem við höfum valdið
öðrum?
Fjögur skref til fyrirgefningar
Desmond Tutu bendir okkur á fjög-
ur skref til fyrirgefningar: Í fyrsta
lagi þarf að viðurkenna rangindi og
skaða. Í öðru lagi þurfi að segja sögu
þess og verða vitni að angistinni. Í
þriðja lagi verður að biðja um fyrir-
gefningu og veita hana. Og í fjórða
lagi þarf að endurnýja eða slíta sam-
bandinu.
Bókin miðlar sögum af sorg, missi
og þjáningu og lýsir því hvernig
fyrirgefning getur verið leiðarljós
til farsælla lífs. En það kallar á kjark
og styrkleika. Að fyrirgefa er ekki á
færi þeirra sem eru veikgeðja.
Við erum öll mannleg. Því fara
margvísleg samskipti illa. Bæði
særum við annað fólk eða erum
særð. Þetta er í eðli okkar og er óhjá-
kvæmilegt. En fyrirgefningin færir
samskiptin í lag á ný og við komum
í veg fyrir að samskipti og samfélag
leysist upp.
Suður-afríski biskupinn og guð-
fræðingurinn Desmond Mpilo
Tutu er þekktur fyrir baráttu
sína gegn aðskilnaðarstefnunni í
Suður-Afríku og fyrir önnur störf
í þágu mannréttinda. Hans verður
líklega best minnst sem formanns
þeirrar sannleiks- og sáttanefndar
sem rannsakaði mannréttindabrot
beggja stríðandi fylkinga Suður-
Afríku í baráttunni um aðskiln-
aðarstefnuna. Þar lék fyrirgefningin
lykilhlutverk. Tutu hlaut friðarverð-
laun Nóbels fyrir störf sín árið 1984.
Séra Mpho Tutu, dóttir Desmond
Tutu, sem er framkvæmdastjóri
friðarstofnunar í Suður-Afríku,
ritar bókina með föður sínum.
david@frettabladid.is 
Daglegar hugleiðingar og fyrirgefning
Karl Sigurbjörnsson
biskup er með tvær bæk-
ur fyrir þessi jól. Nær-
andi andlegt veganesti
og hvernig við fetum veg
fyrirgefningarinnar.
Hymns of the Passion – Passíusálmarnir á ensku
„Passíusálmar Hallgríms Péturssonar eru hjart-
fólgnari íslensku þjóðinni en flest önnur
skáldverk,“ segir Karl Sigurbjörnsson
biskup. „Þeir hafa verið gefnir út um
hundrað sinnum, oftar en nokkur
íslensk bók önnur, og þýddir á mörg
erlend tungumál.“
Fjórða útgáfa Passíusálmanna er nú
komin út í enskri þýðingu Gracia Grindal,
prófessors við Luther Seminary í St. Paul,
Minnesota, Bandaríkjunum. Grindal
er guðfræðingur og sagnfræðingur og
afkastamikill rithöfundur og skáld. Hún
hefur gefið út bækur um sálmasögu, ævi-
sögur kvenna og eigin ljóð.
Í formála gerir Karl grein fyrir ævi Hallgríms
Péturssonar (1614-1674) og áhrif hans á ís-
lenskt trúarlíf og menningu. Þjóðin hreifst
ekki einasta af skáldskap hans heldur ævi
og örlögum hans og eiginkonu hans, Guð-
ríðar Símonardóttur.
Karl segir að barnsleg einlægni Passíu-
sálmanna og trúarþel, djúp viska og
andans kraftur, hafi fylgt íslenskum
kynslóðum frá vöggu til grafar allt til
þessa dags. „Óháð trú og lífsskoðunum
hefur fólk hrifist af orðkynngi og mál-
snilld sálmanna og notið þeirra. Enn í
dag sækja tónskáld og aðrir listamenn inn-
blástur til þeirra,“ segir Karl.
Karl Sigurbjörnsson biskup er afkastamikill höfundur kristinna bókmennta. FRÉTTABLAÐIÐ/SIGTRYGGUR ARI
Bókin Dag í senn er falleg
bók um hvernig kristin
trúargildi eiga erindi til nú-
tímans. Því erindi er miðlað
átakalaust og af umhyggju-
semi.
Tanganjika var sjálfstætt ríki í Austur-
Afríku með strönd að Indlandshafi
innan Breska samveldisins. Ríkið hét
eftir Tanganjikavatni sem myndaði
vesturlandamæri þess. Það hafði verið
hluti af nýlendunni Þýsku Austur-Afríku
frá febrúar 1885, þar til Bretar lögðu
hana undir sig í fyrri heimsstyrjöldinni.
Bretar stýrðu síðan landinu þar til það
fékk sjálfstæði 9. desember 1961.
Þann 26 apríl árið 1964 sameinuðust
Tanganjika og Sansibareyja í Indlands-
hafi í Sambandslýðveldið Tans aníu.
Nafnið Tansanía er myndað úr fyrstu
stöfum nafnanna Tanganjika og Sans-
ibar.
Íbúar telja um 56 milljónir manna.
Nær allir Tansanir eða 99 prósent eru
af Bantu-þjóðflokknum sem saman-
stendur af 130 ólíkum ættflokkum. 130
tungumál er í landinu en opinber tunga
er svahílí en arabíska á Sansibar. – ds
Þ E T TA G E R Ð I S T 9. D E S E M B E R 19 61
Tanganjika í Austur-Afríku fær sjálfstæði
9 . D E S E M B E R 2 0 1 9 M Á N U D A G U R14 T Í M A M Ó T ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
TÍMAMÓT