Feykir - 13.06.2018, Blaðsíða 6
Upphafið að samstarfi þessara
þriggja kvenna var sú hugmynd
að þær gerðu eitthvað með
húsdýrin sín og byðu heim á
býli. Í framhaldi af því sóttu þær
um styrk í Uppbyggingarsjóð
SSNV og vörðu styrknum til
að láta hanna bæklinga, setja
upp skilti og búa til ratleik sem
nær til allra þriggja bæjanna.
Auk þess voru stofnaðar síður á
samfélagsmiðlum..
Sauðfé í
Sölvanesi
Þegar fólk pantar heimsókn á
bæina fær það ákveðið tímaplan
í hendur yfir það á hvaða tíma
er tekið á móti því á hverjum
stað. Hver bæjanna þriggja
stendur fyrir eitthvert dýr. Eydís
og fjölskylda hennar er með
fjárbúskap. Hún sýnir gestum
sínum fjárhúsin og segir þeim
frá hringrásinni árið um kring
á sauðfjárbúinu, hvar ærnar
beri og hvað taki svo við, bendir
á fjallið þar sem ærnar ganga
á sumrin og segir frá göngum
og réttum. Í fjárhúsunum er
hún einnig með ýmsa hluti
sem tengjast búskapnum
fyrr og nú s.s. heynálar og
brennijárn sem notuð voru til
að merkja féð. Á sumrin eru
oftast einhverjir heimaalningar
til að sýna gestum og einnig er
Eydís með Border Collie hund
og sýnir gestum hvernig hann
vinnur. Einnig fá gestir að sjá og
klappa kanínum og ketti og sjá
hænurnar á bænum.
Gestum er svo boðið í kaffi og
segir hún að mörgum erlendum
gestum þyki skemmtilegt að fá
að koma inn á íslenskt heimili.
Þar sýnir hún fólki myndir
af svæðinu frá mismunandi
árstímum og bækur með
ýmsum fróðleik varðandi sauð-
fjárbúskap. Áhugasvið fólks er
misjafnt, sumir eru forvitnir um
land og þjóð, aðrir spyrja um
landbúnaðinn vítt og breitt, enn
aðrir bara um sauðféð. Mikið
UMFJÖLLUN
Fríða Eyjólfsdóttir
Á þremur bæjum í Lýtingsstaðahreppi í Skagafirði hafa
bændurnir tekið sig saman og reka undir sama merki
ferðaþjónustu þar sem boðið er heim á bæina og er
samheiti fyrir staðina þrjá „The Icelandic farm animals“.
Bæirnir sem hér um ræðir eru Sölvanes, Lýtingsstaðir
og Stórhóll sem standa með stuttu millibili við veg
númer 752, um 20 kílómetra inn af Varmahlíð.
Blaðamaður heimsótti konurnar þrjár sem að
verkefninu standa, þær Eydísi Magnúsdóttur í
Sölvanesi, Evelyn Ýr Kuhne á Lýtingsstöðum og
Sigrúnu Indriðadóttur á Stórhóli og forvitnaðist
um hvað þær hefðu upp á að bjóða.
Litið við hjá ferðaþjónustuaðilum
Boðið á bæi
í Lýtings-
staðahreppi
er um vel menntað fólk sem
hefur til dæmis áhuga á að fá
að vita um gagnagrunna fyrir
búfé, um líffræðilega eiginleika
sauðkindarinnar og að bera
saman við önnur lönd eða
sauðfjárkyn. Eydís segir að alltaf
sé gaman að benda á hver sé
sérstaða íslensks landbúnaðar.
Í Sölvanesi er rekin heima-
gisting í eldra íbúðarhúsinu en
foreldrar Eydísar byrjuðu með
hana árið 1990. Á bænum er
hægt að kaupa afurðir frá bú-
inu.
Hestar og torfhús á
Lýtingsstöðum
Á Lýtingsstöðum eru hestarnir
í öndvegi þó þar séu vissulega
fleiri dýr, s.s. hundar og kindur.
Þau hjónin hafa boðið upp
á hestaferðir í 18 ár, bæði
Í fjárhúsum í Sölvanesi. Máni Baldur Mánason, Eydís Magnúsdóttir og Lilja Haflína Þorkelsdóttir. MYNDIR: FE
Evelyn á Lýtingsstöðum við „gamla“ hesthúsið.
Sigrún á Stórhóli gefur geitunum sínum.
Sölvanes.
6 23/2018