Feykir - 12.09.2018, Side 10
Skotfélagið Markviss
Fagnar 30 árum
Skotfélagið Markviss fagnaði
30 ára afmæli á laugardaginn,
þann 2. september, en félagið
hefur starfað óslitið frá því
það var stofnað af nokkrum
áhugamönnum á Hótel
Blönduósi þann 2. september
1988.
Í grein sem Guðmann
Jónasson, gjaldkeri félagsins,
ritar og birtist á Húni.is á
afmælisdaginn er farið í grófum
dráttum yfir sögu félagsins. Þar
kemur m.a. fram að meðal
fyrstu verkefna félagsins var að
finna hentuga aðstöðu fyrir
skotæfingar og fékk félagið að
lokum úthlutað svæði austan
félagarnir höfðu ýmist dregið sig
í hlé eða flutt úr byggðar-laginu.
Frá aldamótum hefur hins vegar
verið jöfn og þétt uppbygging í
félaginu og eru félagar duglegir
við að byggja og bæta aðstöðu
sína. Auk þess eru árlega haldin
Landsmót STÍ á svæðinu.
Eitt af virkustu aðildar-
félögum STÍ
„Skotfélagið Markviss er í dag
eitt af virkustu aðildarfélögum
STÍ og á keppnisfólk í fremstu
röð bæði í hagla- og kúlu-
greinum. Félagið er eitt af
fyrirmyndarfélögum Íþrótta og
Ólympíusambands Íslands og
var fyrst aðildarfélaga USAH til
að hljóta þá nafnbót árið 2016,“
segir í grein Guðmanns á Huni.
is.
Núverandi stjórn félagsins
skipa: Jón Brynjar Kristjánsson,
formaður, Guðmann Jónasson,
gjaldkeri og Snjólaug M. Jóns-
dóttir, ritari. Meðstjórnendur
eru Einar Stefánsson og
Þorsteinn Hafþórsson.
Svo skemmtilega vildi til að
Snjólaug María Jónsdóttir, ritari
Markviss, fagnaði afmælinu
með því að verja bikarmeist-
aratitil sinn á Bikarmóti STÍ í
leirdúfuskotfimi en mótið fór
fram á velli Skotfélags Reykja-
víkur á Álfsnesi um helgina.
Snjólaug María sigraði í kvenna-
flokki á mótinu og er því
bikarmeistari, Þórey Inga Helga-
dóttir úr Skotfélagi Reykjavíkur
varð í öðru sæti og Dagný Huld
Hinriksdóttir úr Skotfélagi
Reykjavíkur í þriðja sæti. /FE
mt... s. MYND: F?!?!
flugvallarins þar sem það hefur
haft aðstöðu síðan.
Starfsemi félagsins var kraft-
mikil fyrstu árin en undir
aldamótin hafði dofnað mjög
yfir henni eftir að virkustu
Hjá Dagdvöl aldraðra á Sauðárkróki
hafa, undanfarið ár, verið haldnar
söngstundir vikulega fyrir þá sem nýta
sér dagdvölina svo og heimilisfólk á
Hjúkrunar- og dvalarheimili HSN.
Blaðamaður Feykis leit þar við í gær og
hitti að máli sr. Gylfa Jónsson sem er
umsjónarmaður stundanna.
Aðspurður um hver hafi verið kveikjan
að þessum stundum segir Gylfi að hann
hafi í rauninni verið að spila og syngja
með fullorðnu fólki síðan hann hóf sinn
prestskap austur á Höfn í Hornafirði
árið 1974 þar sem hann söng með
heimilisfólki öldrunarheimilisins og svo
síðar á Elliheimilinu Grund í Reykjavík.
„Svo varð ég heimilisprestur á Hrafnistu
í Hafnarfirði og þar fór ég fyrst að sjá
viðbrögðin við söng. Þannig er að við
mitt helgihald hef ég bara spilað sjálfur
og ég fór að taka eftir því að fólkið gat
sungið svo ótrúlega mikið og vel jafnvel
þó að t.d. Alzheimier sjúkdómurinn
væri búinn að valda því málstoli,“ segir
Gylfi sem fór að skoða málið og komst
að því að oftast er það söngurinn og
brautirnar úr þeim hluta heilans sem
upplifunin er geymd sem síðast hverfur
hjá Alzheimiersjúklingum, ekki málið
heldur upplifunin eins og söngurinn. „Í
fræðunum segir að þó þú getir kannski
ekki beðið um vatnsglas getur þú sungið
það. Og þessi söngur varðveitist þarna í
þeim hluta heilans sem tilfinningarnar
eru geymdar og þegar fullorðið fólk er
að syngja þessi gömlu lög, sem það man
vel og kann mikið til, þá kemur aftur, oft
á tíðum, sú góða tilfinning í líkamann
sem það átti í gamla daga þegar það var
að syngja þessi lög og var upp á sitt besta.
Og þess vegna hafa þessi gömlu
dægurlög og textar svona ljúf áhrif á
fólk,“ segir Gylfi.
Það var svo eftir að Gylfi kom í
samveru á Dagdvöl aldraðra með
Kvenfélagi Hólahrepps í fyrra að Elísabet
Pálmadóttir, þáverandi forstöðumaður,
fór þess á leit við hann að hann kæmi
þangað og væri með nokkrar tónlistar-
stundir. Upp frá því hefur Gylfi komið
því sem næst vikulega og sungið með
fólkinu og segist hann njóta þess mjög.
Milli laga fer Gylfi oft með vísur og
gamanmál, t.d. gamansögur af prestum
sem nóg er til af. Einnig hefur hann
stundum haft með sér gesti, til dæmis
kom Jóhann Már Jóhannsson í Keflavík
og söng með honum nýlega og líka
hefur Helga Rós Indriðadóttir komið í
heimsókn. Þá hefur Geirmundur Valtýs-
son leyst Gylfa af ef hann hefur verið
vant við látinn. Gylfi segir mætinguna
hafa verið mjög góða og hafi allt að 40
manns verið samankomnir á söngstund.
Fljótlega fyllist salurinn af fólki og
Gylfi sest við hljóðfærið. Að þessu sinni
hefur hann tekið saman á blað nokkra
texta við lög Sigfúsar Halldórssonar og
fólkið tekur hraustlega undir. Það er
augljóst að fólk kann að meta svona
stund og ánægjan skín úr andlitunum.
Hlakkar til alla vikuna
Meðal heimilisfólksins á öldrunar-
deildinni er Sigrún Ásgrímsdóttir frá
Tjörnum í Sléttuhlíð. Sigrún var á
sínum tíma liðtækur harmonikkuleik-
ari og það er gaman að fylgjast með
henni syngja af innlifun og handa-
hreyfingarnar benda til þess að stundum
finnist henni sem harmonikkan væri
komin í fangið á henni aftur. Sigrún
segir að það sé nú reyndar liðin tíð og
líklega muni hún gefa barnabörnunum
nikkuna. Aðspurð að því hvort hún
kunni ekki vel að meta söngstundirnar
segir Sigrún. „Jú, alveg hreint, ég lifi á
þessu, ég hlakka til söngtímanna alla
vikuna. Svo mikið að ég gleymdi að fara
í peysu utan yfir mig, slíkur var asinn,“
bætir hún við og hlær innilega.
Sigrún, sem er 94 ára gömul, segist
alla tíð hafa haft yndi af söng og hafa
farið að syngja í kirkjunni um fermingu,
jafnvel fyrr. Hún var lengi í kirkju-
kórnum á Hofsósi og einnig í
Söngfélaginu Hörpunni sem starfaði á
sínum tíma út að austan í Skagafirði.
Sigrún spilaði mikið á dansleikjum á
sínum yngri árum. „Óskaplega mikið,
stundum fannst mér bara handleggurinn
ekki vera á mér,“ segir hún. „Já, það var
svo gaman,“ segir hún aðspurð um
hvort hún upplifi gömlu sveitaballa-
stemningun á söngstundunum, „þau
voru nú skemmtileg, það er ekki hægt
að neita því, þar voru allir, ungir og
aldnir. Það var mjög gaman.“
Oftast er það söngurinn sem síðast hverfur
Söngstundir á Sauðárhæðum
VIÐTAL
Fríða Eyjólfsdóttir
Sigrún Ásgrímsdóttir frá Tjörnum.Gylfi við hljóðfærið. MYNDIR: FE Sungið á Sauðárhæðum.
10 34/2018