Smirill - 12.11.1931, Side 12

HEI M A
HEIMAN
NÝTÍZKU LÍF
KJOLARNIR
Kjóll,
sem valinn er hikandi
Model frá Lelong' (París).
Flái kjólsins krefst þraut-
þjálfaðrar líkamsfegurðar —
og ekki svo lítils siðgæðis-
þroska.
Einnig vissara að liafa
pyngjuna troðna!
Model frá Chéruit (París).
Bolurinn er útsaumaður með
silfurperlum. Maður undrast
ermina — ef ermi skyldi kalla
— finnast einkenni kjólsins
ekki minna á tízkuna 1931 —
heldur bera með sér róman-
tískan l)læ fyrri tíma.
Kjóll, sem enginn velur.
Tvær konur geta, samkvæmt
samkvæmistízkunni 1931, ver-
ið algerlega fráhrugðnar livor
annarri i klæðaburði og þó
háðar fylgt há-tízkunni.
Þær geta klætt sig séreigin-
lega (individuelt) eftir þvi
lxvernig þær eru skapi farnar
og bezt fer sköpulagi [>eirra —
og þó fylgt tízkunni, vegna
j)ess, hve „línurnar“ þetta árið
eru mismunandi.
Víddina er hægt að láta falla
út rétt fyrir neðan mittið —
enn neðar — og' mjög neðar-
lega.
Síddina getur hver og einn
ákveðið sjálfur. Kjóllinn getur
verið ofurlítið styttri að fram-
an en að aftan; hann getur ver-
ið öklasíður, -— liann getur ver-
ið skósíður — og liann getur
haft slóða.
Hálsfláinn getur verið alveg
eins og hverjum fer bezt: odd-
myndaður, liringmyndaður og
ferskeyttur.
Beltið sömuleiðis,— og hægt
er að vera alveg án j)ess.
Svarti liturinn er stöðugt i
hávegum hafður og sennilega
sá litur, sem hezt fer og fegr-
ar mest.
Yndisleg er „jakka-tiskan“
og veldur tilbreytni í klæða-
burðinum, eins og „blóma-
tízkan“, — því hlóm má ekki